Οι δυο μεγάλες επίκαιρες προκλήσεις - εργασίες όλων των ανθρώπων σήμερα.

 

Οι δυο μεγάλες επίκαιρες προκλήσεις - εργασίες όλων των ανθρώπων σήμερα.

Δυο είναι οι μεγάλες προκλήσεις - αλλαγές που αντιμετωπίζουμε όλοι μας σήμερα, η πρώτη αναδιαμορφώνει κατά ένα αρμονικό τρόπο την εξέλιξη του σύμπαντος, και πρέπει ο άνθρωπος να εναρμονιστεί με αυτές τις δυνάμεις ακτινοβολίας κατά ένα συνειδητό απόλυτο τρόπο, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει επίσης γύρω μας και το αισχρό αποτέλεσμα της ιδιοτέλειας, της κακότητας που υπάρχει και καταστρέφει το κάθε τι γύρω της σε όλα τα επίπεδα από το φυσικό μέχρι το ψυχολογικό.

Για αυτό και σήμερα, την ώρα που σας μιλάμε συνυπάρχουν δυο μεγάλες απαιτήσεις προς εκπλήρωση, η μία είναι η ανάπτυξη της εσωτερικής μας εργασίας που οδηγεί στην μεταμόρφωση, και η άλλη, επίσης σπουδαία, είναι η προστασία μας από αυτήν την μαυρότητα, τον εκφυλισμό των ανθρώπων, την ροπή προς την αισχρότητα και την βία.

Για αυτό και η Πνευματική Σχολή θέτει ευθύς εξαρχής το θέμα της συνειδησιακής απόσπασης από κάθε τι γύρω μας που εμποδίζει την εσωτερική μας ανάπτυξη, είτε είναι η εργασία μας είτε είναι οι άνθρωποι γύρω μας, οι ασχολίες και οι εμπλοκές μας.

Δεν μπορεί το εγώ να συνεχίσει τον παλιό τρόπο ζωής, να σκέφτεται όπως πριν, να αισθάνεται και να δρα ως τυφλός και πνευματικά ανάπηρος.

Η ηρεμία μέσα στην επαγγελματική, οικογενειακή ζωή μας είναι μιας σπουδαίας σημασίας γιατί μας προσφέρει ένα πλαίσιο αναφοράς μέσα από το οποίο μπορούμε να εργαστούμε με τις λιγότερες δυνατές εντάσεις.

Φυσικά κάθε υλικός δεσμός, κάθε αγκύλωση με τους ανθρώπους, κάθε δυσλειτουργία είναι ένα θέμα περισυλλογής και ανάφλεξης ώστε να λυθεί ως εμπόδιο και μέσα από αυτό να μάθουμε, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Αλλά δεν πρέπει να μείνουμε εκεί, να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια λάθη σαν μικρά ανόητα παιδιά.

Ζούμε σε αναμενόμενους καιρούς, οι γραφές, οι πρεσβύτεροι αδελφοί μας μας έχουν μιλήσει ήδη για όλα αυτά, ίσως όχι με λεπτομέρειες μιας και πάντοτε δεν μπορεί να προβλεφθεί κάτι ολοκληρωτικά, αλλά διαφαίνεται σίγουρα από τα σημεία, από την πορεία κάθε πράγματος.

Οπότε μην πει κανείς πως δεν μας δόθηκε η απαραίτητη γνώση για το τι πρέπει να κάνουμε, χτες, σήμερα, αύριο.

Για όλα αυτά σας μιλάμε απρόσωπα, χωρίς κανένα συμφέρον είτε οικονομικό είτε ματαιοδοξίας, δεν χρειαζόμαστε απολύτως τίποτα από εσάς μιας και όλα αυτά τα παιχνίδια του εγώ δεν είναι τίποτα άλλο από φαντάσματα και ψευδαισθήσεις.

Η προσευχή μας πραγματοποιείται για όλους τους ανθρώπους αλλά αγγίζει περισσότερο όλους αυτούς που βρίσκονται στο κατώφλι της πρώτης μεγάλης συνειδητοποίησης, και για αυτό αναζητούν, ίσως όχι ευκρινώς ακόμα, το ένα και μοναδικό σκοπό της ζωής του ανθρώπου, την ένωση με τον Θεό.  

Ο πίνακας έχει τίτλο 'Το Φως της Ψυχής' ένα έργο της Olga Fröbe-Kapteyn που δείξαμε και στην τελευταία μας έκθεση, αφιέρωμα σε αυτήν.