Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

Donum Dei - The 12th emblem


Donum Dei - The 12th emblem

I am the Elixir to the red transforming all imperfect bodies into most pure gold better then the mine, for one part being cast upon a thousand of Argent Vive, we perceived that it congealed it and made it red, and converted it into most pure gold.

Το Δωδέκατο Κλειδί - Basil Valentine


Το Δωδέκατο Κλειδί - Basil Valentine

Μέσα σε ένα εργαστήριο διακρίνουμε ένα αλχημιστή, αυτός κρατά μια λαβίδα στο αριστερό του χέρι.
Με το δεξί του χέρι δείχνει μια τριγωνική χοάνη τοποθετημένο σε πάγκο, με το σύμβολο του Υδραργύρου πάνω από αυτό, από το οποίο αναπτύσσονται δύο λουλούδια που μοιάζουν με Ρόδο, αυτά συμβολίζουν το πνεύμα και την ψυχή αντίστοιχα, την αρσενική και θηλυκή αρχή, το Θείο και το Άλας, το Ρόδο συνήθως μας μιλά για την ένωση, την ανανέωση μέσα από τον αλχημικό γάμο, επίσης βλέπουμε τα στάδια της λεύκανσις και της ερύθρωσης.
Μέσα από ένα ανοιχτό παράθυρο πίσω από την χοάνη, βλέπουμε τον Ήλιο και την Σελήνη.
Στα αριστερά του αλχημιστή υπάρχει ένας μεγάλος φούρνος σε σχήμα βαρελιού από την κορυφή του οποίου εξέρχονται φλόγες και καπνός. 

Στα δεξιά του υπάρχουν ράφια με όργανα και βιβλία. Κάτω από τα ράφια, ένα λιοντάρι κρατάει το κεφάλι ενός φιδιού ανάμεσα στα δόντια του.

Η Φωτογραφία είναι από : Twelve Keys By Basil Valentine By Adam Mclean ελαφρώς επεξεργασμένη από μένα.

Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

Ο Μότσαρτ μέσα σε μια Βιενέζικη Τεκτονική στοά


Τελετή μυήσεως μέσα σε μια Βιενέζικη Τεκτονική στοά 
κατά την διάρκεια της βασιλείας του Joseph II.
Ο Μότσαρτ κάθετε στην άκρη αριστερά

Karl von Eckartshausen's Religiöse Schriften über Klares und Dunkles 1839



Karl von Eckartshausen's Religiöse Schriften über Klares und Dunkles 1839

Ένα πανέμορφο και πολύ διδακτικό σχέδιο μέσα από το οποίο κατανοούμε πως μπορεί να δημιουργηθεί μέσα μας η Εικόνα του Ουράνιου Ανθρώπου.

Η βεβαιότητες είναι πως :
ζούμε μέσα σε μια σκοτεινή φυλακή, 
πως η βοήθεια από τους πνευματικούς εργάτες υπάρχει μέσα σε αυτό το ζοφερό πεδίο, 
πως υπάρχει μια έξοδος από αυτό το αδιέξοδο 
και φυσικά το κυριαρχικό στοιχείο, 
δηλαδή η ύπαρξη του Χριστού έξω από αυτό το έκπτωτο πεδίο, αλλά συγχρόνως και η δυνατότητα ανάσυρσις που μας δίνει μέσα από το άνοιγμα, την Φωτεινή Πύλη, πως; 

Μέσω του Μυστήριου του Γολγοθά, δηλαδή την μίμηση της ζωής του, δηλαδή τον Ένδοξο Δρόμο του Σταυρού.

Δευτέρα 21 Αυγούστου 2017

What Alchemy is By Paracelsus (Coelum philosophorum)


What Alchemy is. By Paracelsus (Coelum philosophorum)

What Alchemy is.

Alchemy is nothing else but the set purpose, intention, and subtle endeavour to transmute the kinds of the metals from one to another.10 According to this, each person, by his own mental grasp, can choose out for himself a better way and Art, and therein find truth, for the man who follows a thing up more intently does find the truth. It is highly necessary to have a correct estimation of stars and of stones, because the star is the informing spirit of all stones. For the Sol and Luna of all the celestial stars are nothing but one stone in itself; and the terrestrial stone has come forth from the celestial stone; through the same fire, coals, ashes, the same expulsions and repurgations as that celestial stone, it has been separated and brought, clear and pure in its brightness. The whole ball of the earth is only something thrown off, concrete, mixed, corrupted, ground, and again coagulated, and gradually liquefied into one mass, into a stony work, which has its seat and its rest in the midst of the firmamental sphere.
Further it is to be remarked that those precious stones which shall forth-with be set down have the nearest place to the heavenly or sidereal ones in point of perfection, purity, beauty, brightness, virtue, power of withstanding fire, and incorruptibility, and they have been fixed with other stones in the earth.11
They have, therefore, the greatest affinity with heavenly stones and with the stars, because their natures are derived from these. They are found by men in a rude environment, and the common herd (whose property it is to take false
views of things) believe that they were produced in the same place where they are found, and that they were afterwards polished, carried around, and sold, and accounted to be great riches, on account of their colours, beauty, and other virtues.

A brief description of them follows:

The Emerald. This is a green transparent stone. It does good to the eyes and the memory. It defends chastity; and if this be violated by him who carries it, the stone itself does not remain perfect.12

The Adamant. A black crystal called Adamant or else Evax, on account of the joy which it is effectual in impressing on those who carry it. It is of an obscure and transparent blackness, the colour of iron. It is the hardest of all; but is dissolved in the blood of a goat. Its size at the largest does not exceed that of a hazel nut.13

The Magnet Is an iron stone, and so attracts iron to itself.14

The Pearl. The Pearl is not a stone, because it is produced in sea shells. It is of a white colour. Seeing that it grows in animated beings, in men or in fishes, it is not properly of a stony nature, but properly a depraved (otherwise a transmuted) nature supervening upon a perfect work.15

The Jacinth Is a yellow, transparent stone. There is a flower of the same name which, according to the fable of the poets, is said to have been a man.16

The Sapphire Is a stone of a celestial colour and a heavenly nature.17

The Ruby Shines with an intensely red nature.18

The Carbuncle. A solar stone, shining by its own nature like the sun.19

The Coral Is a white or red stone, not transparent. It grows in the sea, out of the nature of the water and the air, into the form of wood or a shrub; it hardens in the air, and is not capable of being destroyed in fire.20

The Chalcedony Is a stone made up of different colours, occupying a middle place between obscurity and transparency, mixed also with cloudiness, and liver coloured. It is the lowest of all the precious stones.21

The Topaz Is a stone shining by night. It is found among rocks.22

The Amethyst Is a stone of a purple and blood colour.23

The Chrysoprasus Is a stone which appears like fire by night, and like gold by day.

The Crystal Is a white stone, transparent, and very like ice. It is sublimated, extracted, and produced from other stones.24

As a pledge and firm foundation of this matter, note the following conclusion. If anyone intelligently and reasonably takes care to exercise himself in learning about the metals, what they are, and whence they are produced: he may know that our metals are nothing else than the best part and the spirit of common stones, that is, pitch, grease, fat, oil, and stone. But this is least pure, uncontaminated, and perfect, so long as it remains hidden or mixed with the stones. It should therefore be sought and found in the stones, be recognised in them, and extracted from them, that is, forcibly drawn out and liquefied. For then it is no longer a stone, but an elaborate and perfect metal, comparable to the stars of heaven, which are themselves, as it were, stones separated from those of earth.
Whoever, therefore, studies minerals and metals must be furnished with such reason and intelligence that he shall not regard only those common and known metals which are found in the depth of the mountains alone. For there is often found at the very surface of the earth such a metal as is not met with at all, or not equally good, in the depths. And so every stone which comes to our view, be it great or small, flint or simple rock, should be carefully investigated and weighed with a true balance, according to its nature and properties. Very often a common stone, thrown away and despised, is worth more than a cow. Regard must not always be had to the place of digging from which this stone came forth; for here the influence of the sky prevails. Everywhere there is presented to us earth, or dust, or sand, which often contain much gold or silver, and this you will mark.

HERE ENDS THE COELUM PHILOSOPHORUM.

Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Κάθε μέρα έχουμε μια νέα δυνατότητα μιας νέας αρχής

 
Κάθε μέρα έχουμε μια νέα δυνατότητα μιας νέας αρχής

Κάθε μέρα έχουμε μια νέα δυνατότητα μιας νέας αρχής, είτε στα αισθηματικά, κοινωνικά ή επαγγελματικά μας.
Όλα ορίζονται από την συνείδηση μας και τις ποιότητες που αυτή έχει, διότι δεν είναι κάτι το σταθερό ή αδιάβλητο αλλά ακριβώς το αντίθετο, διαμορφώνεται συνεχώς και μπορεί να βλαφτεί πολύ εύκολα εξ αιτίας των ανθρώπων και της δράσης τους.
Υπάρχουν δύο βασικές αναπτύξεις η μία αφορά την κοινή ανθρώπινη συνείδηση που σαν κέντρο έχει την ιδιοτέλεια και μια άλλη εντελώς διαφορετικής φύσης συνείδηση εν δυνάμει που σαν κέντρο έχει μια αιώνια αλλά κοιμωμένη αρχή.

Τι μας λέει το σοφό παραμύθι;

Πως η Πρωταρχική Ψυχή παγιδεύτηκε από το κακό και κείτεται χωρίς αισθήσεις - ζωή μέσα σε ένα διαρκεί ύπνο.

Τι χρειάζεται για να μπορέσει να αφυπνιστεί;

Την αγάπη του Πνεύματος μέσα από ένα φιλί πνοής που θα μπορέσει να την ξυπνήσει από την λήθη του σώματος, ο πρίγκηπας.

Αυτόν τον πρίγκηπα συμβολικά και εμείς καλούμε για να μπορέσει να μας αγγίξει μέσα στην καρδιά, μέσα στο Ρόδο που δεν είναι από αυτόν τον κόσμο ώστε η θαυμαστή νέα διεργασία ανάπτυξης του Φωτός να αρχίσει μέσα μας.

Υπάρχει η συνείδηση του εγώ, της αυτοσυντήρησης και όλοι γνωρίζεται που αυτή η συνείδηση μας οδηγεί, σε ένα τέλμα και ένα αδιέξοδο, σε πόνο και απελπισία.
Θέλετε να την επαυξήσετε; Να στηριχτείτε πάνω της σε ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή σας; Να το πράξετε αν αυτό θέλετε, δική σας είναι η ζωή και η επιλογή, αν και μπορεί να μην το καταλαβαίνεται πως στην ουσία είστε φυλακισμένη και φέρεστε συνέχεια από εξωτερικές δυνάμεις, στην ουσία απλά υπακούτε τυφλά αυτό που συμβαίνει και εσείς το αποδέχεστε καθημερινά.

Εμείς το νοιώσαμε, το δοκιμάσαμε και το βιώσαμε αυτό το αδιέξοδο και αισθανθήκαμε πως ήταν ο καιρός να ρίξουμε το τείχος της ιδιοτέλειας, να αυτό γκρεμιστούμε με χαρά και ικανοποίηση.
Δεν είναι ένα έργο μιας μέρα ή ενός χρόνου αλλά μια συνεχόμενη διαδικασία ανάπτυξης που δεν τελειώνει ποτέ, γιατί ενώ στην γη όλα έχουν μια αρχή και ένα τέλος και μετά επαναλαμβάνονται σαν μια χαζή διαφήμιση, στον κόσμο του πνεύματος υπάρχει το αέναο, το άπειρο μια ανεξάντλητη διεργασία ανάπτυξης η οποία ποτέ δεν τελειώνει.

Εμείς απλά βρισκόμαστε ένα βήμα πιο πέρα από εκεί που είσαστε εσείς και απλά φέρνουμε μαρτυρία για αυτά που νοιώθουμε, κάνουμε ένα κάλεσμα προς όλους όσους μπορούν να ακούσουν και να δουν ώστε να πάρουν αυτήν την μεγάλη απόφαση την θεμελιώδους αλλαγής αλλά όχι μέσα και μέσω του εγώ αλλά μέσα και μέσω της Χάρις του Θεού.
Αυτό είναι ένα προσωπικό έργο, μια προσωπική διαδρομή και εργασία αλλά αν και λαμβάνει χώρα ατομικά μέσα στο δικό σας αλχημικό εργαστήριο ταυτόχρονα μπορείται να συμμετάσχετε και να αναπνεύσετε μέσα σε ένα πολύ καλά προετοιμασμένο Ζωντανό Σώμα μέσα στο οποίο όλες οι ακτίνες του Αγίου Πνεύματος είναι παρούσες για εσάς.

Μια άμετρη χάρη, μια ευλογία πέρα από κάθε κατανόηση.
Η ώρα της αλλαγής είναι εδώ, πηδήξτε και πιάστε το σχοινί που κατέρχεται αυτήν την στιγμή μέσα στον σκοτεινό κόσμο που ζείτε, αυτό θα μπορέσει να σας τραβήξει έξω από τον λάκκο του θανάτου.

Ο θάνατος έχει ήδη νικηθεί!

The Woman of the Apocalypse - The Egyptian Arch-Gnosis and Its Call in the Eternal Present, Vol. 4 By Jan Van Rijckenborgh



The Woman of the Apocalypse
The Egyptian Arch-Gnosis and Its Call in the Eternal Present, Vol. 4
By Jan Van Rijckenborgh
 
The seven headed dragon with the ten horns is brooding on the earth. With its tail it wipes out a third part of the stars in the sky. lt's bat-wings are set with eyes: it rules the earth.

The Woman of the Apocalypse is cloaked with the Sun, she is standing on the Moon and the serpent, and she has a garland of twelve stars around her head. She is the Brotherhood, fleeing to the desert with the child, the young Gnosis, the new link in the golden chain of Brotherhoods, to save it from the dragon. Then she offers the child up to the hands of the Father, to the crown, the all-seeing eye, which admits it behind the veils of the All.


The Arch-Father is standing to the right of the Woman. He is the divine creative impulse, who emits power; he keeps the zodiac, in the shape of a ring, in his hand. The serpent, with its tail in its mouth, coils itself twelve times around the ring. The Arch-Father points at the Arch-Mother: he pours his power into her. She receives it, and for that reason her hands resemble a receptacle. She is the one who offers resistance, she is Saturn, time, restriction; that is why she carries an hour-glass on her head. Their garments form a curtain, that is drawn back for the Sun, which is the central Christ- principle: Wo one comes to the Father but by me.' That is the reason why the child, too, is lifted up from the spheres of the Sun. In the All-Father we also find the symbol of yang and yin, the complete unity, the circle: the Sun sends its rays throughout the All.

The straight path for the gnostic pupil is the rood through the middle arch, the human life-field, via the soul towards the Christ. Then there is also the contact with the All-Father: 'Whoever sees me, has seen the Father.' To merge fully with the All-Father signifies the end of all materiality.

Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

Cabala Mineralis Simeon Ben Cantara


 Cabala Mineralis Simeon Ben Cantara

Another fermenation, the Imbibition of the stone.
This red sulphur is inbibed with five parts of its bodies weight
of fresh mercury, gradually and by degrees, through seven
separate imbibitions, and the sequence having been revolved
in heat in the wheel of nature for one month.
They pass over the putrefaction and now the ruling words.

Η Τέχνη της Αλχημείας - Έκθεση εκτυπωμένων εμβλημάτων 16-17 Σεπτεμβρίου

  
Η Τέχνη της Αλχημείας - Έκθεση εκτυπωμένων εμβλημάτων

Το Σάββατο και Κυριακή 16-17 Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί η πρώτη μας μεγάλη έκθεση αλχημικών σχεδίων και εμβλημάτων.
Επιλέξαμε για σας πολύ όμορφα και σημαντικά εμβλήματα και σχέδια, αυτά, με ένα μοναδικό τρόπο συνδυάζουν την γνώση και την συμβολική μέσα από το σχέδιο και την ζωγραφική μέσω μιας εξέχουσας αισθητικής.

Όπως καταλαβαίνεται η εργασία της δημιουργίας και εκτύπωσης όλων αυτών είναι αρκετά μεγάλη και για αυτό τον λόγο η είσοδος θα κοστίζει 10ε, αλλά με την είσοδο σας θα παίρνετε δωρεάν ένα έμβλημα έγχρωμο σε Α3, δική σας επιλογής, ώστε και εσείς να θαυμάσετε αυτήν την έκθεση αλλά και να μην σας στοιχίσει τίποτα.

Επίσης θα σας δίνουμε μια μικρή παρουσίαση η οποία θα περιέχει πληροφορίες για αυτά τα οποία θα βλέπετε, από όλες τις σειρές.

Γνωρίζεται πως η σχέση μας μαζί σας βασίζεται στην ειλικρινή βοήθεια σας και πως όταν μας ενισχύεται με οποιονδήποτε τρόπο τότε μπορούμε και εμείς να κάνουμε πολύ περισσότερα.

Για αυτό και η έκθεση μας, είναι και δική σας έκθεση μέσω της ενεργητικής σας συμμετοχής και της παρουσίας σας, τον καλό σας λόγο και την επιβράβευση και στήριξη του έργου μας.

Επίσης θα έχετε την δυνατότητα να αγοράσετε σε συμβολική τιμή μια ολόκληρη σειρά που θα δείτε αναρτημένη στην έκθεση, μέσα από μια προ παραγγελία και ένα χρηματικό αντίτιμο.
Για να πάρετε την σειρά θα μπορέσετε να έρθετε στον ίδιον χώρο για να σας τα δώσω κατόπιν συνεννόησις.

Ελπίζουμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας και να περάσετε υπέροχα και διδακτικά, και μην νομίσετε πως δεν θα φλυαρήσουμε, κατά την διάρκεια της έκθεσης θα διαβάσουμε πολύ όμορφα αποσπάσματα από σημαντικά αλχημικά έργα.

Όποιος θέλει το προτείνει στους φίλους του.

 ΥπερΝόησις - Μαυρομιχάλη 1, 6ος όροφος, Αθήνα

Tree of dark and light from Valentine Weigel


Tree of dark and light from Valentine Weigel

Πριν δυο μήνες ορισμένοι φίλοι είχαν την χαρά να αγοράσουν αυτό το υπέροχο έμβλημα μέσα από μια πετυχημένη για εμένα επεξεργασία και πλαίσιο που το έκανε ακόμη πιο ομορφότερο, έβγαλα συνολικά δέκα και μείνανε δύο μόνον, δεν θα το έχω στην έκθεση οπότε αν ενδιαφέρεται κάποιος ας με ενημερώσει να κανονίσουμε να του το δώσω ως συνήθως σε συμβολική τιμή.
Γράψτε μου στο https://www.facebook.com/DjGregoryAthens

Valentin Weigel - Alchemical themes in Weigel’s work




Valentin Weigel - Alchemical themes in Weigel’s work

Alchemical themes in Weigel’s work

Although Weigel certainly was no practitioner of alchemy and his alchemical interests were very limited to say the least, as a matter of fact, general alchemical concepts of a Paracelsian bent can be found in his interpretations of the first chapters of the Book of Genesis. His interest in Genesis was more than cursory: he devoted four treatises to the topic,2  and he mentioned its importance also in his other works. So, for example, he describes the earth as the “ejecta and excrement of subtle elements and stars” and considers the world a “compressed, coagulated smoke”.3  Similarly to the pseudo-Paracelsian Philosophia ad Athenienses,4 he attributes the knowledge of the process of Creation, i.e. of the natural “separation” (Scheidung), to the “light of nature”. Weigel’s primary interest was in proving that the statement “In the beginning God created the heavens and the earth” (Gn 1:1) in fact refers to the crea- tion of both the visible (elemental) and the invisible, i.e., also the creation of angels from the “upper waters” (the “waters above the irmament”). The irst created thing was a chaotic prima materia, which contained formless germs of both the visible and invisible worlds – the elemental, astral, and angelic. Equally important for Weigel is the interpretation of Gn 1:2: “The earth was formless and empty, and darkness covered the deep waters. And the Spirit of God was hovering over the surface of the waters.” According to him, the “Spirit of God” in this verse does not refer to the Holy Spirit, i.e., the third Person of the Trinity, as the more common interpretation holds, but the “Spirit of the Lord” (Geist des Herrn), identified with Divine Wisdom,5 which is in turn believed to have created the primordial “matter of light and dark- ness”, i.e., the “waters that lied above the abyss”.6 The Spirit of the Lord is the only entity that remained  out of the waters which gave birth to all things “eternal and non-eternal”, the “spirit of the image that Lucifer forfeited [upon his fall]”,7  that is, a divine spirit not affected by the fall, or a divine presence in the world.8

Besides these general observations, purely alchemical notions rarely appear in Weigel’s works. When he describes the prima materia as formless chaos containing  the potentialities  of all things, he employs a simple alchemical simile, saying that lead subjected to calcination contains, similarly, in an invisible form, all colours which are revealed in the process of “separation”.9
Weigel repeatedly mentions an “artist” (an alchemist), who is able to draw the quintum esse from plants and metals, and he likens Christ and his operation on a Christian to the separation  of pure gold from “cinder”.10  In his late Dialogue on Christianity, a conversation  between a layman, preacher, and Death, Weigel alludes to the idea that a common metal must die so that it can be transformed  into a more precious metal. But at the same time, the “Death”, a representative of Christ, dismisses medical quests as well as the search for the “philosophers’ stone”.11 In each of these instances, the alchemical imagery is used only vaguely and figuratively.

That being said, it may be surprising to read that Weigel’s followers erected him a tombstone adorned with alchemical signs (as did Jacob Böhme’s at a later time).12 Moreover, Weigel was spoken of highly by at least two famous alchemical authors associated with the Prague of Rudolf II: Heinrich Khunrath (1560–1605) and Oswald Croll (1563–1609). The treatise Ovum Hermetico- Paracelsico-Trismegistum (1694) later describes Weigel as one of the links in the continuous chain of German adepts  who reaped  a “golden harvest”; and again, Weigel is the only one among authors like Bernard Trevisanus, Basilius Valentinus, Paracelsus, Trithemius, Heinrich Khunrath, and Michael Maier who actually did not practise laboratory alchemy.13 The court chemist in Dresden Benedict Hinckelmann is reported to have had over thirty of Weigel’s books.14 The Danzig physician Daniel Rudolph complained allegedly that all doctors relied on Weigel and his ilk instead of reading the Scripture.15
Weigel’s publications were also read by one of Jacob Böhme’s patrons, Kaspar of Fürstenau (1572–1649), also a practitioner of alchemy16 – and the list goes on. Even in the Histoire de la Chimie, published as late as 1869, Weigel is classified as a representative of the symbolic and spiritual alchemy because he “tried to explain the teaching of transubstantiation through the transmutation of metals”.17

The text is from :  Valentin Weigel and alchemy By Martin Žemla
The photos from  : http://hdslibrary.tumblr.com/post/145963154139/light-and-dark-arm-branches-star-sun-and-eye

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Johann Ambrosius Siebmacher The Waterstone of the Wise - Appendix


 Johann Ambrosius Siebmacher The Waterstone of the Wise 1619 - Appendix 

ANOTHER EPIGRAM.

Theology without alchemy is like a noble body without its right hand. This is graphically shewn and exhibited in the picture before us. First look at the helmet and the two wings, which signify the love of the Art. They bear us onward to Sophia (Wisdom), who is bright like Phoebus. Her body is naked because she is ardently loved. She is loved because she has at her disposal the riches of the whole world. He that gazes upon her beauteous form cannot refrain himself from loving her, goddess as she is. Although this love is, as it were, hidden, yet it is constant; and that is indicated by the mask. Her heart is sincere, her words are modest, righteousness upholds her steps, she is free from malice and guile. Her valiant appearance shews that she is of an open mind. Yet she seems to be falling too: that is because the base world hates her, and with fierce truculence tries to cast her down to the ground. But evermore she bravely rises on high though ambition moves her not. She is beloved by God and man. Though mockery is to her for a garment, as is shewn by the noisy cymbals, yet she cares nothing for it, but cleaves all the more faithfully to wisdom; to it she lifts her eyes, to it she directs her steps. For she knows that it is the only true salvation, and therefore she occupies herself with it by day and by night. She is not anxious for worldly praise, nor does she heed the hatred and injustice of men, or care for their opinion too little or too much. Much suffering and tribulation are inflicted upon her by this wicked world, yet she bears it with a valiant heart and holds it in disdain. For she possesses the treasure which gives her all that she desires, and avarice dwells not in her thoughts. That in which the world delights, she accounts as the dirt beneath her feet, since fortune is a wheel, and its revolutions are swift. Therefore she delights to tread the path of thorns, until, leaving the world, she finds rest in the tomb. Then her righteous soul will soar aloft to heaven, and for a just reward there shall be given unto her a diadem of stars. After her death, her praise and glory shall wax bright in the world, like unto the glorious splendour of the sun ; nor will it ever pale, but become more intense as the years advance, and her name shall shine like a bright star for evermore.

UNTO GOD ALONE BE THE GLORY.
AMEN.

Emblem painted by  Adam McLean