Aliki Valores 'Το Φυτό του Δαίδαλου' το κείμενο παρουσίαση από τον G.J.P.

Aliki Valores 'Το Φυτό του Δαίδαλου' το κείμενο παρουσίαση από τον G.J.P.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και εγώ με την σειρά μου για την παρουσία σας, και ιδιαίτερα την Αλίκη για την τιμή που μου έκανε να μιλήσω με τον δικό μου εσωτερικό τρόπο για το ένα μικρό μέρος του βιβλίου της.

Όπως είναι λογικό, οι περισσότεροι από εσάς δεν το έχετε διαβάσει ακόμη διότι  κυκλοφόρησε  μόλις  πρόσφατα,  για  αυτόν  τον  λόγο  ίσως  να δυσκολευτείτε να προσεγγίσετε την παρουσίαση αν και θα σας παραθέτω, τα σημεία τα οποία σχολιάζω.

Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα στην έκφραση, ανεξάρτητα το πως αυτή του βγαίνει, με ποιον τρόπο, μπορεί να είναι ο λόγος, η μουσική ή το σχέδιο ή απλές χορευτικές κινήσεις.

Κάθε  έκφραση  μας  είναι  μοναδική  και  αντικατοπτρίζει  την  ουσία  της ψυχής μας, στον βαθμό που εμείς την βιώνουμε, Μέσα από αυτήν την έκφραση πολλές φορές συναντιόνται το συνειδητό με το ασυνείδητο μας, και για αυτόν τον λόγο η λογοτεχνία ή κάθε μορφή τέχνης είναι αρκετές φορές διδακτική και χρήσιμη όχι μόνον για τους άλλους, αλλά ακόμη και για  τον ίδιο τον δημιουργό, γιατί     η τέχνη     είναι     μια     μορφή αυτογνωσίας.

Για αυτό και πριν μιλήσω για το βιβλίο της Αλίκης θα ήθελα να σας προτρέψω να είστε και εσείς δημιουργικοί με τον δικό σας τρόπο, αλλά και αν ενδεχομένως δεν σας βγαίνει αυτό μέσα από την τέχνη, να εκφράζεστε  μέσα  από  την  τέχνη  της  ζωής με τα  αγαθά  σας  έργα,  να επικοινωνείτε με θετικότητα, πραότητα, αγάπη και γενναιοδωρία ψυχής με τους άλλους ανθρώπους, ειδικότερα μέσα στις σημερινές δύσκολες κοινωνικές,   οικονομικές   και   πολιτιστικές   δυσκολίες   που   όλοι   μας βιώνουμε και καλούμαστε να απαντήσουμε, η σιωπή, η αδράνεια είναι συμμετοχή στο κακό και την ασχήμια της εποχής.

Ας έρθουμε όμως τώρα στο όμορφο αυτό έργο της Αλίκης.

Δεν είναι διόλου τυχαίο που το βιβλίο στην αρχή της πλοκής του ξεκινά με μια παγκόσμια κοινή σχεδόν μυθολογική ιστορία σπαρμένη σχεδόν σε όλους τους πολιτισμούς της γης, με αυτήν της ''πτώσης'' αναφέροντας τον μύθο του Δαίδαλου και του Ίκαρου.

Ο Ίαν ένας από τους πρωταγωνιστές του βιβλίου διαβάζοντας τον μύθο αυτό διακρίνουμε ήδη από την αρχή το πόσο βαθιά τον επηρέασε αλλά και πως αυτή η αίσθηση, η ιστορία δένει με την ουσία του βιβλίου και την εξέλιξη που θα έχει.

Η Πνευματική επιστήμη μας εξηγεί πως σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στο απώτερο παρελθόν μια σημαντική παράβαση συνέβη από ένα μέρος της πρωταρχικής ανθρωπότητας, ενώ της δόθηκαν εξαιρετικές δημιουργικές δυνάμεις μέσα από τις οποίες μπορούσε να εργαστεί με την ύλη, οι οντότητες αυτές λόγω των τρομερών δυνατοτήτων που τους είχαν δοθεί, γοητεύτηκαν από αυτές τους τις δυνάμεις και ικανότητες, και αυτό είχε σαν συνέπεια την επιθυμία της εργασίας με την ύλη μέσω μιας ιδιοτελούς παρέμβασης.

Αυτή η σύνδεση, η έλξη, ο έρωτας, η έπαρση, η αρχή της ματαιοδοξίας του εγώ, λόγω του τρομερού και ισχυρού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου που η μάζα της ύλης έχει, απορρόφησε εντελώς αυτές τις οντότητες, και λόγω αυτού του σοβαρού γεγονότος, μια διαστρέβλωση έλαβε χώρα μέσα στο αρχικό αρχετυπικό Θεϊκό σχέδιο, και αυτό στην ουσία ονομάζουμε πτώση.

Το χαρμόσυνο όμως μήνυμα  είναι πως όλες αυτές οι πρωταρχικές ψυχές δεν χάθηκαν ενεργειακά, δεν χάσανε την ατομική τους ψυχή, αλλά αυτή αναγκάστηκε να λάβει ένα άλλο κατώτερο ένδυμα - φορέα, για αυτό μας λέει και η συγγραφέας στο τέλος της σκέψης, της φαντασίας που που είχε ο Ίαν :

''Ήταν πια ένα με τη φύση''

και εδώ εννοεί από την μια τον πνευματικό θάνατο, συνέπεια της πτώσης, αλλά και πως ο άνθρωπος και η κατώτερη φύση έγιναν πια ένα.

Οπότε έχουμε ήδη από την αρχή του βιβλίου την συμβολική της πτώσης από την μία, αλλά και πως ο εκ πεσμένος άνθρωπος έγινε ένα με την κατώτερη αυτή φύση.

Αυτές οι παραδοχές συνδέονται άριστα με τον μύθο του Ικάρου και του Δαίδαλου, γιατί εδώ υπάρχει για εμάς μια πολύ διδακτική ιστορία, πια είναι αυτή;

Για αυτό και στον πολυμήχανο σήμερα άνθρωπο δίνεται αυτό το σχέδιο σωτηρίας, αλλά αυτός θα πρέπει να το εφαρμόσει σωστά μέσα από ταπεινότητα και ευσέβεια γιατί θα πρέπει να ισορροπήσει επακριβώς μεταξύ του ήλιου, δηλαδή της ακτινοβολίας της σωτηρίας που του δίνεται μέσω της χάρης, αλλά και του κατώτερου κόσμου της ύλης και των απατηλών μορφών.

Όμως δυστυχώς στον 'Ικαρο, το εγώ του δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην γοητεία του φωτός και ενώ δεν ήταν ακόμη έτοιμος για αυτό, επιθύμησε να  ανέλθει  μέσα  από  ένα  ανέτοιμο  σωματικό  ψυχικό  φορέα,  και  η κατάληξη μας είναι γνωστή, απλά γκρεμίστηκε και πέθανε.

Όπως μας εξηγούν και οι αρχαίοι σοφοί αλχημιστές, η καύση στην αρχή θα πρέπει να είναι σταθερή και ήπια ώστε να μπορέσει να αλλάξει την φύση της ύλης χωρίς να την κατακάψει, το ίδιο συμβαίνει και στα επόμενα αλχημικά στάδια μέσα από μια προοδευτική εργασία.

Ήδη η συγγραφέας μέσα από αυτό το όνειρο του Ίαν, το οποίο μοιάζει αρκετά με αυτά τα μυστικιστικά οράματα μας σε πολλές αρχαίες γραφές, μας θέτει μπροστά σε αυτήν την παγκόσμια πραγματικότητα, πως ο άνθρωπος αλλά και ο κόσμος του είναι εκ πεσμένος και ο άνθρωπος και η φύση είναι ένα.

Εκείνην την στιγμή βεβαίως το εγώ προσπαθεί να παραχαράξει αυτήν την πραγματικότητα μέσα από μια άρνηση ''Αποκλείεται'' μας λέει ο Ιαν 

''Όλα αυτά είναι αντιδράσεις του κατώτερου εαυτού μου''.

Όταν ένας άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με όλες αυτές τις παραδοχές, τα ερωτήματα,   τους   προβληματισμούς,   προσπαθεί  εναγωνίως   να   τα απαντήσει ή καλύτερα να βρει απαντήσεις και συνεπώς μια νέα διαδρομή αρχίζει μέσα στην ζωή του.

Ο    Ίαν στην συνέχει πηγαίνει στο SKYDIVE DUBAI για να πραγματοποιήσει την επιθυμία του αυτή, του να μάθει να πετάει.

Ανυπομονεί, αλλά εσωτερικά διακατέχεται όπως είναι φυσικό από φόβο, τον φόβο του άγνωστου.

Όμως αγαπητοί φίλοι δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτήν την διαδρομή, πάντοτε ένας πρεσβύτερος αδελφός είναι παρόν εκεί για εμάς για να μας βοηθήσει και τι μας λέει; Σας διαβάζω ακριβώς το τι λέει στο βιβλίο :

''Τίποτα δεν είναι δύσκολο, αν το θες πραγματικά. Πειθαρχία θέλει και προσοχή τον καθησύχασε ο Ντέιβ.''

Ο  Ντέιβ είναι ο εκπαιδευτής του στο  SKYDIVE.

Κάθε αρχή είναι δύσκολη, τίποτα δεν κατακτάται κατευθείαν αλλά μετά από μια μεγάλη προσπάθεια, για αυτό και ο Χάινριχ Κούνραθ μας λέει :

''Αν δεν το πετύχεις με την πρώτη φορά, μην αποθαρρυνθείς, προσπάθησε ξανά και θα το πετύχεις'' ή σε ένα άλλο σημείο μας λέει : 'Μην φοβάσαι να κάψεις κάρβουνο'' δηλαδή δώσε όλες σου τις δυνάμεις, την προσοχή σου, την ενέργεια σου για αυτό το έργο μέσα από μια συνειδητή επιλογή, για την παραγωγή της φιλοσοφικής λίθου και εργάσου ακατάπαυστα.

Το κείμενο μετά συνεχίζει μετά με μια σημαντική αποκάλυψη :

''Είναι μεγάλη συνειδητοποίηση, όταν όλοι οι ρόλοι της καθημερινότητας ξαφνικά σβήνουν και έρχεσαι αντιμέτωπος με τον αληθινό σου εαυτό. Νιώθεις πως το να πετάς ήταν, και εξακολουθεί να είναι, στη φύση του ανθρώπου. Πως είναι κι αυτός ένας τρόπος να βρει κανείς την πραγματική του ταυτότητα και να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του.''

Ναι όντως ο άνθρωπος κατάγεται, προέρχεται από μια άλλη κατά πολύ ανώτερη πραγματικότητα ζωής, αυτή στην ουσία είναι και η αληθινή μας Φύση, το να πετάς σηματοδοτεί αυτήν την διαδικασία της απελευθέρωσις, της ανύψωσης.

''Σαν ο άνθρωπος να είχε κάποτε φτερά και να τ' αναζητεί πίσω'' 

έτσι μας λέει η συγγραφέας.

Μέσα στην ιστορία μας εκτός του πρωταγωνιστή και του εκπαιδευτή εμφανίζεται και ένα τρίτο πρόσωπο, η Κόνι, τι να συμβολίζει άραγε; την θηλυκή αρχή; η Κόνι όπως και ο Ίαν πρέπει να εκπαιδευτεί και αυτή επίσης.

Ενδεχομένως να συμβολίζουν αυτά τα δυο πρωταγωνιστικά πρόσωπα τις δυο  βασικές  εσωτερικές  αρχές  μέσα  μας,  την  αρσενική  αρχή  που συνδέεται με την νόηση και την θηλυκή αρχή που συνδέεται με το συναίσθημα, η κεφαλή και η καρδιά που ενώ επιθυμούν να επιτύχουν ένα κοινό στόχο, στην αρχή μοιάζουν να έχουν μια απόσταση μεταξύ τους και μια ακατανοησία, μια αντιπαλότητα.

Για αυτό και μεταξύ αυτών των δύο προσώπων παρουσιάζεται μια ένταση στην αρχή.

Παρόλα αυτά η πτώση ήταν επιτυχείς και ο δάσκαλος τους βλέποντας πόσο καλή ήταν και οι δύο τους είπε :

''Φανταστείτε, σε λίγο καιρό θα μπορείτε να πηδήξετε τελείως μόνοι σας!''

Ο πρεσβύτερος αδελφός είναι πάντοτε εκεί πρόθυμος να μας βοηθήσει, να μας εξηγήσει την διαδικασία του πως να το πετύχουμε αλλά θα πρέπει εμείς οι ίδιοι να πάρουμε αυτήν την σοφία και να την κάνουμε πράξη στην ζωή μας από μόνοι μας.

Η διαδικασία αυτή θα πρέπει να βιωθεί εσωτερικά και να εκφραστεί και εξωτερικά  στον  κατάλληλο  πάντα  χρόνο,  γιατί  κατάσταση  συνείδησης είναι και κατάσταση ζωής.

Είναι φυσικό εκείνην την στιγμή να νοιώσει έτσι ο 'Ιαν όπως μετά από λίγο διαβάζουμε :

''Πάντα τον ενθουσίαζε αυτή η αίσθηση της ελευθερίας στον άνεμο....αυτή η απίστευτη ψυχική ικανοποίηση που ήταν απερίγραπτη ...

....όταν θα ήταν εκπαιδευμένος κατάλληλα, ώστε να μπορεί να κάνει άλμα στηριζόμενος μόνο στις δικές του δυνάμεις''.

Μετά την πρώτη μεγάλη δοκιμασία βλέπουμε αυτές οι δυο αρχές να αρχίζουν να προσεγγίζουν η μία την άλλη, γιατί ο στόχος είναι κοινός, και αυτό τους δίνει μια μεγάλη χαρά, διαβάζουμε :

''Συγχαρητήρια, Ίαν, του είπε η Κόνι δίνοντάς του ένα γερό χάι φάιβ''. 

Στην συνέχεια διαβάζουμε :

''Αύριο θα προχωρήσουμε σε δύο άλματα''

Η διεργασία αυτή της μαθητείας είναι προοδευτική, δεν μπορείς να πατήσεις πάνω στο δεύτερο σκαλοπάτι, να περάσεις στο δεύτερο επίπεδο αν δεν περάσεις επιτυχώς το πρώτο, λίθο τον λίθο οικοδομείται οτιδήποτε επιθυμούμε να πραγματώσουμε μέσα σε αυτήν την ζωή.

Για να μην μακρηγορήσω θα ήθελα να τονίσω ορισμένα ακόμα σημεία του βιβλίου εν συντομία.

''Η στολή δίνει μια πιο ρεαλιστική αίσθηση του πετάγματος''

Εδώ  μας  γίνετε  μια  αναφορά  στις  σωματικές  ψυχικές  αλλαγές  του σώματος κατά την διάρκεια της εργασίας, όσον αφορά τα 4 πιο λεπτοφυή σώματα ή ενδύματα μας.

''Το  να  κάνω  άλματα  κάθε  μέρα,  Ίαν,  μου  δίνει  τη  δυνατότητα  να βελτιώνω τις αποδόσεις μου''

Σταδιακά βήμα το βήμα όπως και πιο πριν είπαμε η εργασία ολοκληρώνεται.

''Ένιωθαν δέος στη σκέψη και μόνο πώς είχε καταφέρει να φτάσει σε τόσο υψηλά επίπεδα σωματικής αλλά και πνευματικής εκπαίδευσης.''

Αυτά τα δύο πάνε μαζί, η μετατροπή αρχίζει πάντα μέσα στην παρούσα φυσική υλική μας υπόσταση η οποία και αυτή αλλάζει κυριολεκτικά, μέχρι του σημείου που δεν θα μας είναι πλέον άλλο χρήσιμη και αναγκαία μιας και ο νέος πνευματικός φορέας θα έχει επιτελεστεί.

''Ο άνθρωπος πήρε όλα τα λεφτά που του δώσαμε για τα ενοίκια της χρονιάς, το ίδιο και από κάποιους άλλους,

και adios! ....... Να σου πω την αλήθεια, εγώ δεν ξέρω πώς γίνεται να είναι κάποιος τόσο μεγάλος απατεώνας''

Είναι αδιαμφισβήτητο πως μέσα σε αυτήν τη διαδρομή θα συναντήσουμε πολλούς απατεώνες, οι οποίοι θα προσπαθήσουν μέσα από διάφορους τρόπους να μας βλάψουν είτε οικονομικά είτε ψυχολογικά είτε και σωματικά. Για αυτό και χρειάζεται να έχουμε μια αυτοσυγκράτηση και μια ορθή διάκριση ώστε να μην παρασυρθούμε από την κακότητα, την στρεβλότητα, την ματαιοδοξία.

Το βιβλίο περιέχει αρκετά σημεία για προβληματισμό και ελπίζω μέσα από την ανάγνωση του να περάσετε και εσείς σε ένα όμορφο προβληματισμό όπως και εγώ.

Μπορούμε ανά πάσα στιγμή να σχολιάσουμε κάποια σημεία του, και να τα συζητήσουμε καλόπιστα όποτε θέλετε.

Κλείνοντας θα ήθελα να σας διαβάσω σαν ένα επίλογο ένα μικρό κείμενο του Παράκελσου το οποίο βρίσκεται στην αρχή του κεφαλαίου με τον τίτλο 'το θαύμα'

«Ό,τι χρειάζεται ο άνθρωπος για την υγεία και τη θεραπεία του, του έχει δοθεί μέσα από την φύση· η πρόκληση της επιστήμης είναι να το βρει».

Αγαπητοί φίλοι '' η ζωή είναι ένα θαύμα από μόνη της'' Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.