Η μοναδική κληρονομιά που μας έχει απομείνει

Η μοναδική κληρονομιά που μας έχει απομείνει

Ο Ερμής σε ένα από τα αξιώματα του που στο σύνολο τους δεν έχουν κατανοηθεί σωστά μας μιλάει για την θαυμαστή αναλογία που υπάρχει μεταξύ των δύο κόσμων, του ανώτερου και του κατώτερου, μέσα από αυτήν την αντανάκλαση μπορούμε να διακρίνουμε και να συλλέξουμε πολλές απαραίτητες γνώσεις που θα μας βοηθήσουν στον δρόμο μας.

Το ίδιο ακριβώς όμως συμβαίνει και με την ίδια μας την φύση, τον κόσμο μας, την Γη.
Δεν είναι τυχαίο που μέσα στην εσωτερική επιστήμη ο άνθρωπος ή καλύτερα η πνευματική ουσία του ανθρώπου έχει παρομοιαστεί με ένα άνθος.

Προσέξτε όμως για να μπορέσει να αναπτυχθεί ένα άνθος αρχικά χρειάζεται ένας σπόρος, το αντίστοιχο ακριβώς με το επονομαζόμενο Ρόδο της Καρδιάς στην συμβολική των Ροδοστάυρων.

Αυτός είναι η μοναδική κληρονομιά που μας έχει απομείνει μετά την μεγάλη πτώση σαν μια παρακαταθήκη, σαν μια κληρονομιά μέσα από την οποία μια θαυμαστή γέννηση να μπορεί να λάβει ξανά χώρα, μια εναρμόνιση, μια επιστροφή στην πρωταρχική μας κατάσταση.

Όμως όπως το σώμα μας για να αναπτυχθεί και να κινηθεί χρειάζεται τροφή έτσι και αυτό επίσης αλλά μιας άλλη πνευματικής φύσης.

Αν αυτή η προσέγγιση συμβεί μέσα μας και οδηγούμαστε σε μια σχολή μυστηρίων μέσα στην οποία οι ακτινοβολίες του Πνεύματος εκφράζονται τότε αυτό αν αφαιρέσουμε όλες τις αγκυλώσεις μέσα μας και οτιδήποτε αντιτίθεται σε αυτό θα αρχίσει να αναπτύσσεται με σημαντικό βαθμό.

Σε μια δεδομένη στιγμή αυτό θα αναπτυχθεί πρώτα ο κορμός του και αυτό είναι το απαραίτητο στάδιο της μετατροπής μέσα από το οποίο μια μείωση του εγωικού ανθρώπου συμβαίνει και μια ταυτόχρονη αύξηση του πνευματικού ανθρώπου συνειδητοποιείται ευκρινώς από τον μαθητή.
Το άνοιγμα του μπουμπουκιού συμβολίζει την ανάπτυξη του Νέου ανθρώπου.

Προσέξτε όμως πρέπει απολύτως και κατηγορηματικώς να σημειωθεί πώς αυτή η ανάπτυξη λαμβάνει χώρα μέσα από την παρέμβαση του Φωτός της Γνώσης, της χάρης του Αγίου Πνεύματος και όχι μέσω κάποιας ανθρώπινης ή σωματικής διεργασίας και αυτή έχει σαν αρχή και τέλος της την Αγάπη που ο Πατέρας έχει για εμάς τον χαμένο μακριά του γιό του.

Βυθιστείτε σε αυτήν την Αγάπη καθημερινά όχι μόνο γιατί είναι απαίτηση των καιρών. είτε για τι είναι ο μοναδικός μας δρόμος αλλά γιατί βαθειά μέσα όχι μόνο τα κατανοείται όλα αυτά αλλά έχετε ήδη και είστε ένα μέρος από αυτά, η Αγάπη του Πατέρα μιλάει μέσα σας αυτήν την ίδια στιγμή, απλά σταματήστε την φασαρία της προσωπικότητα σας και αφουγκραστείτε Τον, η Χάρη και η Ευλογία του Αγίου Πνεύματος ας κατοικίσει μέσα σας ώστε να ανθίσουν και εσάς όλα τα Πνευματικά του δώρα.