Γεώργιος Γεμιστός - Πλήθων

Γεώργιος Γεμιστός - Πλήθων

Θα πρέπει να είμαστε πολύ ευγνώμονες σήμερα και ιδιαίτερα χαρούμενοι για όλη αυτήν την περισσή γνώση που μας δίνεται πλουσιοπάροχα και δωρεάν, μέσω της οποίας αν επιδείξουμε σοβαρότητα και μελέτη μπορούμε να φτάσουμε πολύ σύντομα σε μεγάλα γνωστικά συμπεράσματα και επίπεδα και να αποκωδικοποιήσουμε έτσι εσωτερικώς αλήθειες και βιώματα για τα οποία οι προγενέστεροι μας έφταναν μέσα από πολύ αγωνία μόχθο και πολύ πολύ χρόνο.

Ο Γεώργιος Γεμιστός - Πλήθων ανάμεσα στα άλλα μας έλεγε :

Πρωταρχικός σκοπός του ανθρώπου είναι η ευδαιμονία η οποία ορίζεται μέσα στο αθάνατο στοιχείο της ανθρώπινης φύσης και επιτυγχάνεται μόνον μέσα από την Θεοσέβεια, την κοινωνία με τους Θεούς και την αρετή.

Αυτή η βαθειά του επιθυμία για ομοίωση με τους Θεούς οφείλεται στην συγγένεια του με την Θεία φύση η οποία τον οδηγεί στον ενάρετο βίο που είναι και ο ιδανικός τρόπος ζωής του ανθρώπου.

Είναι ευχάριστο να διαβάζεις λόγιους οι οποίοι έζησαν πολλές χιλιάδες χρόνια πριν από εσένα και οι οποίοι έφτασαν σε αυτούς τους βασικούς πυλώνες μέσα από τους οποίους το μεγάλο Γνωστικό Έργο μπορεί να αρχίσει.

Σήμερα έχουμε την απίστευτη χαρά και το θείο δώρο να μην αρκούμαστε στην μελέτη της θεολογίας αλλά ούτε και της φιλοσοφίας αλλά να μπορούμε αν καταστούμε για αυτό άξιοι να βυθιστούμε μέσα στα μυστήρια του Πνεύματος, μέσα σε αυτόν τον Πύρινο Κρατήρα στον οποίον το Ζων Ύδωρ φέρει νέα ζωή.

Για αυτό και έχει επαναληφθεί άπειρες φορές σε εμάς σε όλους τους χρόνους πως μόνον μέσα από την αναζήτηση του Αγαθού αυτή η αναγέννηση μπορεί να επιτευχθεί και ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί σε Αυτόν είναι η αρετή ήτοι αυτή η μακριά και δύσκολη εξαγνιστική διεργασία μέσω της χάρις και της βοήθειας του Φωτός.

Και ο Πλήθων μας μιλούσε μέσα από την δική του κατανόηση για τέσσερις υποστάσεις, γνώσεις που στην ουσία περιείχαν και εξέφραζαν Ζωροαστρικά και Πλατωνικά στοιχεία.
Μας μιλούσε για ένα διαχωρισμό μέσα στον κόσμο μας σαν σε αναλογία και αντανάκλαση, 

1. Το Πνεύμα ή μια ανεκδήλωτη αρχή
2. Τον Νου ο οποίος ήταν η έκφραση του Πνεύματος και μέσα από αυτόν υπήρχε ο κόσμος των ιδεών, ο νοητικός κόσμος στην πρωταρχική του μορφή διάφορος της ανθρώπινης λογικής που επιτυγχάνεται μέσω των αισθήσεων και την
3. Ψυχή του ανθρώπου η οποία είναι η γέφυρα μεταξύ αυτών των δύο κόσμων.
4. υπόσταση είναι αυτή του σώματος μέσα από την οποία η ψυχή παίρνει μορφή μέσα στην ύλη.

Θα πρόσθετα εδώ πως η ψυχή μας είναι διπλή δηλαδή ένας μέρος της είναι αθάνατο και μετέχει του ανώτερου κόσμου ενώ ένα άλλο μέρος της είναι θνητό και μεταβαλλόμενο και είναι αυτό το οποίο συνδράμει για την μορφοποίηση μας μέσα σε ένα μελλοντικό ανθρώπινο σώμα.

Βέβαια το πνευματικό μέρος της ψυχής μας βρίσκεται εν υπνώσει έως ότου όπως και άνωθεν είπαμε πως θα πρέπει να εναρμονιστεί με το Πνευματικό Βασίλειο οδηγούμενο στον δρόμο της αρετής και του αγαθού.

Όπως είναι γνωστό η ψυχή αν και καταλαμβάνει ένα θηλυκό ή αρσενικό σώμα στην ουσία δεν είναι ούτε θηλυκή ούτε αρσενική.

Ο Πλήθων μας λέει πως ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ον που μπορεί να μετάσχει μέσω της ψυχής του με τον νοητό κόσμο και είναι αθάνατη, για αυτό και χάριν της αρμονίας με το Πρωταρχικό Βασίλειο της δίνεται η διαδικασία της μετενσάρκωσις για να μπορέσει να ολοκληρωθεί μιας και για αυτήν δεν υφίσταται παρελθόν ή μέλλον αλλά επεκτείνεται συνεχόμενα μέσα στον χρόνο.

Αν και όλα είναι προκαθορισμένα όπως μας λέει παρόλα αυτά ο άνθρωπος έχει την ελευθερία της επιλογής. 

Την εποχή εκείνη υπήρχε ακόμη η εικόνα της τέλειας πολιτείας σαν ένα μεταβατικό στάδιο μέσα από το οποίο ο άνθρωπος θα μπορούσε με ευκολότερο τρόπο να συνειδητοποιήσει τις μεγάλες αλήθειες και να οδηγηθεί απερίσπαστος προς την αρετή, για αυτό και σύμφωνα με την εποχή έπρεπε να θεσπιστούν νόμοι και αρχές και ποινές και εδώ πιστεύω πάντοτε όλος αυτός ο θαυμαστός τρόπος σκέψης πάει περίπατο μιας και το λάθος των φιλοσόφων ήταν πάντοτε η επιβολή της φιλοσοφίας ή του φιλοσοφικού τρόπου διακυβέρνησις μιας πολιτείας προς όλους σαν ένα κοινωνικό οικονομικό και πολιτικό σύστημα κάτι το οποίο αντιτίθεται ολοκληρωτικά με την φύση αυτής την αγνής διεργασίας της πνευματοποίησης.

Επίσης η αναγκαιότητα της λατρευτικής πεποίθησις μέσα από την δική σου κατανόηση και αντίληψη μοιάζει σαν και αυτόν τον βιασμό της εκκλησίας προς τους πιστούς μετά το 300μχ μέσα από τον οποίον θα έπρεπε να επιλέξεις τον χριστό τους ή την πυρά.

Ενδεχομένως όλα αυτά να ήταν και επηρεασμοί ή συγκερασμοί από το Βυζάντιο και τον τρόπο λειτουργίας του.

Κλείνοντας θα ήθελα να επαναλάβω πως στην γνωστή μας ανθρώπινη ιστορία υπήρξαν πολλά φωτεινά μυαλά τα οποία συνετέλεσαν με τον δικό τους τρόπο και βοήθησαν το σύνολο της ανθρωπότητας έστω αν και σε κάποια σημεία έσφαλαν αλλά αυτό είναι πλήρως κατανοητό ή στην προσωπική τους ζωή δεν έδωσαν το αντίστοιχο παράδειγμα.

Επίσης μερικοί κατάφεραν να σηκώσουν ένα μέρος από τα πέπλα που καλύπτουν την Συμπαντική Γνώση και αυτό είναι κατανοητό για αυτό και δεν πρέπει να τους δούμε με αυστηρότητα ή αρνητικότητα γιατί απλά δεν ήταν παρά στοχαστές και φιλόσοφοι και όχι μύστες.