Εγώ είμαι η Μαρία και ο Ιωσήφ, ο Ιωάννης και ο Ιησούς, ο τυφλός και ο παράλυτος, εγώ είμαι ο Ηρώδης...

Εγώ είμαι η Μαρία και ο Ιωσήφ, 

ο Ιωάννης και ο Ιησούς, ο τυφλός και ο παράλυτος, εγώ είμαι ο Ηρώδης...

Η μητέρα του Ιησού όπως και όλα τα σύμβολα έχει δύο όψεις ανάγνωσης.

Το ουσιαστικότερο σύμβολο για εμάς είναι αυτό της πλήρους εσωτερικής ταύτισης με αυτήν, δηλαδή με την πνευματική έννοια της γέννησης μέσα μας του Ιησού, ο οποίος θα γίνει μετά Κύριος όλου του συστήματος μας και μετά, Χριστός.

Με λίγα λόγια εμείς είμαστε ο Ιωσήφ και η Μαρία μέσω των οποίων το θαύμα των Χριστουγέννων να μπορεί να λάβει χώρα.

Η Μαρία εκτός από μια θηλυκή δημιουργική αρχή συμβολίζει επίσης και την αφύπνιση της ψυχής του ανθρώπου μέσω του βυθίσματος της ύπαρξης μας σε αυτά τα αγνά θεραπευτικά πρωταρχικά ύδατα.

Η αρσενική αρχή όταν ενωθεί σε αυτήν την ιερατική βάση εργασίας με την θηλυκή θα αναδημιουργήσει την ψυχή πνεύμα.

Πνευματικά συμβολίζει την αιώνια αγνή αιθερική αστρική ουσία μέσα από την οποία τα πάντα παίρνουν μορφή.

Είναι η πρωταρχική ύλη - materia prima.

Για αυτό και είναι ταυτόχρονα μια σκοτεινή υγρή αρχή σε αντίθεση με την αρσενική η οποία είναι μια φωτεινή πύρινη αρχή.

Μέσα στην μαθητεία μας όμως και αυτό το στάδιο της μαθητείας που συμβολίζει η Μαρία θα πρέπει να το υπερβούμε γιατί σχετίζεται με τον εξαγνισμό και την παλαιά φύση, για αυτό ο Ιησούς πάνω στον σταυρό είπε απλά πως τώρα ο υιός σου είναι ο Ιωάννης με την έννοια πως η ψυχή του κόσμου δίνει ζωή σε όλα τα πλάσματα του κόσμου αλλά το ένδοξο σώμα της ανάστασης είναι δημιουργημένο από πνευματικά υλικά και συνεπώς από την κοσμική ψυχή που συμβολίζει η Μαρία διακρίνουμε και την Συμπαντική Ψυχή της ''Μαρίας''.

Ο διαχωρισμός φυσικά που γίνεται από εμάς είναι πλαστός και μια ψευδαίσθηση μιας και επειδή ζούμε μέσα στον κόσμο των αντιθέτων δεν μπορούμε να διακρίνουμε την ενότητα παρά τον διαχωρισμό.

Για αυτό και όταν ακόμα και η ερμητική αρχή μας μιλά για πάνω και κάτω και τα αντιλαμβανόμαστε σαν δύο ξεχωριστές πραγματικότητες στην ουσία αυτό δεν είναι αληθές αλλά δεν είναι ούτε ψευδές απλά ο άνθρωπος παράγει μόνον αντανακλαστικές σκέψεις και τίποτα άλλο, αλλιώς μέσα από την αφαίρεση δεν θα μπορούσε να εξηγήσει τον αντιληπτικό κόσμο και η λογική και ο λόγος θα του ήταν άχρηστα.

Εγώ είμαι η Μαρία και ο Ιωσήφ, ο Ιωάννης και ο Ιησούς, ο τυφλός και ο παράλυτος, εγώ είμαι ο Ηρώδης και το πονηρό ακάθαρτο πνεύμα.

Η γνώση της ατέλειας μας μα προσφέρει ένα σταθερό θεμέλιο εργασίας μέσα από την οποία όλα ξεδιαλύνουν, γιατί η γνώση είναι φως και το φως ξεκαθαρίζει, κάνει γνωστά τα πάντα, εσωτερικά και εξωτερικά.

Για αυτό και η Μαρία περιέχεται μέσα μου και έξω από εμένα.

Μέσω αυτής υπάρχω αλλά ο αληθινός Πατέρας - Μητέρα είναι άλλος, έξω από τις δύο αρχές και τα τέσσερα στοιχεία ή τις επτά πλανητικές ιδιότητες και μέταλλα.

Για και ο Χριστός μας λέει όταν οι γονείς του τον είχαν χάσει ''που αλλού θα βρισκόμουν παρά στον Οίκο του Πατέρα μου;''