Δεν οικοδομούμε τίποτα για τον εαυτό μας αλλά για την δόξα του Θεού
Η πραγμάτωση της εσωτερικής σιωπής εξαρτάται από δυο αλληλοδιαπλεκόμενες όψεις.
Η πρώτη έχει σχέσει με το εγώ, την ανεξέλεγκτη σκέψη και την συγκίνηση και η δεύτερη με τις επιλογές της δράσης του με την έννοια του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο δρα και υπάρχει.
Για αυτό σκέψη, συναίσθημα και βούληση θα πρέπει να ισορροπούν μέσα από ένα πλαίσιο μιας αρμονικής αναλογίας.
Σε αυτό οι επιλογές μας παίζουν ένα κύριο ρόλο, οι άνθρωποι με τους οποίους είμαστε μαζί καθώς και ο χώρος μέσα στον οποίον λειτουργούμε.
Και οι δύο όψεις μπορούν να φτάσουν εσωτερικά ένα σημείο ωριμότητας μόνον μέσα από μια απελευθερωτική εργασία αναβάθμισης της συνείδησης από ένα ψυχικό σωματικό επίπεδο σε ένα ψυχικό πνευματικό επίπεδο.
Αυτή η εσωτερική σιωπή είναι και καλός εννοούμενος διαλογισμός μέσα από τον οποίο η αρχή του εγώ αυτής της φύσης έχει παύσει και έχει δώσει την δυνατότητα στην πνευματική μας ουσία να εκφραστεί πλήρως σε όλα τα επίπεδα.
Διαλογισμός δεν σημαίνει αδράνεια ούτε παθητικότητα ούτε το να μην έχεις αίσθηση της πραγματικότητας αλλά ακριβώς το αντίθετο, σηματοδοτεί μια πνευματική διαύγεια, μια φωτεινή ενεργητικότητα μέσω της καλoσύνης η οποία πηγάζει από τον Θεό.
Ο διαλογισμός όπως και η προσευχή προϋποθέτουν μια κοινωνία με το Άγιο Επτά Πνεύμα μέσω της οποίας ο άνθρωπος γίνεται ένας φάρος μιας πνευματικής ενέργειας μέσω της οποίας υπηρετεί ανιδιοτελώς την ανθρωπότητα.
Δεν οικοδομούμε τίποτα για τον εαυτό μας αλλά για την δόξα του Θεού διότι εκείνην την στιγμή το εγώ χάνεται στο εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου