Η αντανάκλαση υπάρχει μόνον στον δικό μας κόσμο

 

Η αντανάκλαση υπάρχει μόνον στον δικό μας κόσμο

Η αντανάκλαση υπάρχει μόνον στον δικό μας κόσμο 

όσον αφορά τον ανώτερο κόσμο.
Στον ανώτερο κόσμο υπάρχει η απ ευθείας όραση.
Ο δικός μας κόσμος επειδή άρχισε θα τελειώσει μέσα από μια μετατροπή
ώστε να επανέλθει στην αρχική του πηγή
γιατί οτιδήποτε απομακρύνετε 
επιστρέφει μέσα από μία διαδοχή 7 κύκλων στο αρχικό του σημείο
αλλά δεν είναι αυτό που ήταν πια
ούτε αυτό που επιθύμησε να γίνει
και για αυτό και απομακρύνθηκε,
αλλά αυτό που προοριζόταν από την αρχή να είναι δοξάζοντας την δημιουργία.
Στο κόσμο του πατέρα μητέρα τίποτα δεν χάνετε ακόμα και αυτό που Τον αρνείται
μετά από μια περιπλοκή εναρμονίζεται ή μετατρέπετε πάλι στην αρχική του ουσία
χάνοντας την ατομικότητα της μοναδικότητας του.
Αυτή η περιπλάνηση της πτώσης μερικοί πρεσβύτεροι λένε ότι ήτανε μια δοκιμασία
γιατί το μεγάλο πνεύμα αναρωτήθηκε αν τα πλάσματα της δημιουργίας του
θα μπορούσαν να κατανοήσουν τον ίδιο τον σκοπό της δημιουργίας τους
έτσι τους έθεσε μπροστά σε μια αντανάκλαση
και μια περιορισμένη δυνατότητα να γίνουν και οι ίδιοι δημιουργεί.
Αλλά επειδή οι δυνάμεις με τις οποίες ο έκπτωτος άνθρωπος μπορούσε να λειτουργήσει
ήταν κατά πολύ ανώτερες του δόθηκε ένας περιορισμένος χρόνος ζωής
μέσα από τον οποίο μια ουδετεροποίηση να φέρνει μια ισορροπία και μια νέα δυνατότητα.
Η αιτία της καταστροφικότητας του ανθρώπου κρύβετε στην αρχική του ενοχή
που συνετέλεσε σε αυτήν την κατώτερη διαδρομή
και η αιτία της ανόδου του κρύβετε στην μεγάλη συγχώρεση αυτού που είναι,
για αυτό και στα μεγάλα μυστήρια δεν σου δίδασκαν την τελειότητα αλλά την συνειδητοποίηση της ατέλειας σου.
Πως μπορεί το κατώτερο να ενδυθεί το ανώτερο όταν δεν έχει γνώσει της κατάστασης του;
Για αυτό και σοφά κάθε σοβαρός αδερφός σου μιλά για μια διαδοχή βημάτων
πρώτα έρχεται το σωματικό
μετά το ψυχικό
και μετά το πνευματικό
ο κάθε ναός θα πρέπει να ανοικοδομηθεί σωστά με την προαίρεση του πνεύματος.
Και είναι το πνεύμα που φωτίζει όχι ο άνθρωπος όπως με μαεστρία μερικοί αποπροσανατολίζουν σκόπιμα.
Για αυτό και αυτό το πνεύμα αποκαλύπτεται μέσα στον καθένα ώστε να μην μπορεί να πλανηθεί.
Η φώτιση και αυτή είναι ένα στάδιο
ίσως το ενδιάμεσο θα έλεγα
εκεί φτάνεις μόνον μέσα από την αρετή 
όπως σοφά λέει και ο Παύλος,
πίστη αρετή γνώση
αυτή είναι η σωστή σειρά
γιατί η γνώση για την οποία σας μιλούμε δεν είναι εξωτερική
αλλά είναι ό ίδιος ο άνθρωπος
όπως είναι ταυτόχρονα και αγάπη και φως,
αυτός είναι και ο λεγόμενος δημιουργικός λόγος.
Και η αφύπνιση σε όλα τα στάδια είναι μια αποκάλυψη του κρυμμένου
που στην ουσία υπάρχει την κάθε στιγμή  αλλά εμείς δεν είμαστε δομικά ικανοί να το αισθανθούμε
και όταν αυτό γίνει
το κρυμμένο δεν κάνει τίποτα διαφορετικό παρά εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε.
Οτιδήποτε δεν αλλάζει,
δεν διαμορφώνεται με την Φύση,
δεν εναρμονίζεται καταντά ένα καρκίνωμα και ένα περίττωμα,
για αυτό μπορείς να διακρίνεις εύκολα σήμερα πόσο ο άνθρωπος νοσεί αλλά και πόση βία και κακό έχει μέσα του
μια δυσωδία που βρωμάει από άκρη σε άκρη.
Όσο πιο πολύ ανακαλύπτουμε το πνεύμα μέσα μας
αυτή η διάκριση μεταξύ του κατώτερου και του ανώτερου τελείτε από μόνης της
στην ουσία είναι μια αποκόλληση από το πνεύμα αυτού του κόσμου
έτσι το σημαντικό είναι αυτό που μας κατευθύνει όχι προς το καλυμμένο και το παράδοξο
αλλά προς το αποκαλυμμένο και το ευκρινές.
Η διαφορά είναι δομική γιατί όπως και ο άνθρωπος έχει ένα νου μέσα από τον οποίον κατανοεί τις έννοιες
έτσι και ο πρωταρχικός άνθρωπος έχει ένα νου μέσα από τον οποίον κατανοεί τις ιδέες,
εμείς όπως είπα και στην αρχή βλέπουμε την αντανάκλαση της ιδέας στην δική μας πραγματικότητα,
έτσι μπορούμε και νοούμε την ύπαρξη της αγάπης
αλλά δεν μπορούμε να την βιώσουμε στην ολότητα της ποτέ
απλά γιατί υπερβαίνει τον κόσμο και τον άνθρωπο.
Έτσι εσφαλμένα πολλοί φιλόσοφοι μας ώθησαν στο να βιώσουμε αυτήν την ιδέα σε αυτό το επίπεδο
ενώ θα έπρεπε να αφήσουμε αυτήν την ιδέα να μας καταλάβει πλήρως
το ανώτερο χορηγεί στο κατώτερο και όχι το αντίθετο
έτσι η αντανάκλαση της ιδέας όσο και όμορφη και να φαίνεται
είναι σαν μια βάρκα που μας περνά απέναντι και που πρέπει να αφήσουμε προχωρώντας μπρος.
Αυτό ήταν και ένα από τα μεγαλύτερα πικρά μαθήματα του Πλάτωνα
όταν σε ένα σημείο επιθύμησε να προβάλει τις ανώτερες ιδέες στον κατώτερο κόσμο
και να επιμορφώσει ένα άρχοντα φτιάχνοντας μια τέλεια όπως νόμιζε κοινωνία.
Ο Ερμής όπως έγραφε και στον ταφικό ναό του χριστιανού Ροδοσταύρου είναι η πρωταρχική πηγή,
αλλά το ίδιο δεν συνέβη και με το μωρό Ιησού μετά την γέννηση του;
Η Αίγυπτος ήταν πάντα εκεί.
Ο Ποιμάνδρης πάντα έρχεται όταν είμαστε ψυχικά προετοιμασμένοι και ώριμη να τον δεχτούμε.
Ώστε να μας μιλήσει
Να μας εξηγήσει
Να μας αποκαλύψει.