Διαλογισμός δεν είναι η απουσία σκέψης

 

Διαλογισμός δεν είναι η απουσία σκέψης

Είναι δυνατόν ποτέ ο άνθρωπος να είναι ο ελεγκτής αλλά και το ελεγχόμενο; όσον αφορά τον έλεγχο της σκέψης πάνω στον οποίον γίνεται πολύ συζήτηση.

Αυτό που οι αδαείς δεν γνωρίζουν είναι ότι δεν ζητείται κατά κανένα τρόπο κανένας έλεγχος ή τροποποίηση του νου και της σκέψης στην Εσωτερική Επιστήμη αλλά μία ανακατεύθυνση του όταν ο υποψήφιος θα μπορέσει να εξαγνίσει την καρδιά του και συνεπώς το συναίσθημα, η σκέψη και η δράση του δεν θα έχουν κέντρο πια άλλο το ιδιοτελές Εγώ. 

Διαλογισμός δεν είναι η απουσία σκέψης γιατί οτιδήποτε δεν σκέφτεται είναι νεκρό αλλά η απουσία σκέψης του ματαιόδοξου Εγώ, για αυτό και στην ουσία δεν μπορούμε να πούμε 'θα διαλογιστώ τώρα' αυτή η λειτουργία είναι μία κατάσταση συνείδησης που θα πρέπει να αποκτηθεί μετά από πολύ κόπο και απλά συμβαίνει.
Όταν αυτό θα συμβεί αυτόματα δημιουργείται και μία ένωση με το κάθε τι γύρω μας είτε είναι πέτρα ή ζώο ή φυτό γιατί απλά αισθανόμαστε, συνδεόμαστε με αυτήν την πρωταρχική ύλη που ενώνει το όλον. 

Αυτό περιγράφουν και τα λόγια 'εγώ και εσύ είμαστε ένα' 

Οι άνθρωποι δυστυχώς μιλούν, φλυαρούν για όλα αυτά σε ένα επίπεδο σκέψης αλλά ποτέ δεν κάνουν αυτό το απαραίτητο και αποφασιστικό βήμα της πραγμάτωσης αυτού του προσωπικού αρχικά εσωτερικού ταξιδιού στην ζωή τους, Το Εγώ πάντα ξεγλιστρά και διαιωνίζεται. 

Όποιος είναι αρκετά ώριμος όσον αφορά την ψυχή του έρχεται αντιμέτωπος και εκφράζει μία πολύ απλή ερώτηση 'Τι να κάνω, τι πρέπει να κάνω;' 

Και αυτό το ερώτημα αν είναι μία γνήσια απόκριση της ψυχής του θα πρέπει να του απαντηθεί.