Εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε Ένα

 

Εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε Ένα

Είναι η ουσία του ανθρώπου αυτό που με ελκύει, που με ενδιαφέρει και θαυμάζω, μία ορμητική παρουσία που τον περικλείει που μοιάζει με ένα πελώριο φως με μυριάδες πύρινα μικρά άστρα.

Αν θα μπορούσες να τραβήξεις μία νοητή γραμμή όλα αυτά θα ενώνονταν στο κέντρο της καρδιάς του, σαν να προέρχονταν από εκεί, σαν το σημείο αυτό να είναι η πηγή τους.

Το ξέρω ο άνθρωπος φαντάζει τόσο ασήμαντος μέσα σε αυτήν την πελώρια δημιουργία αλλά δεν παύει να κρύβει μια σπάνια ομορφιά, έναν ήχο και ένα τραγούδι που δύσκολα μπορεί ένα Ον να συνθέσει, γιατί ανάμεσα στα άλλα ο άνθρωπος είναι και ένας συνθέτης ήχων και δημιουργικών πράξεων και ένας κηπουρός, γιατί ο κήπος της καρδιάς του κατέχει μία ιδιαίτερη θέση μέσα σε όλο αυτό το συμπαντικό οικοδόμημα.

Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του αυτόν τον θησαυρό αλλά αυτός είναι κλεισμένος μέσα στο σπήλαιο της καρδιάς, καταλαβαίνετε τώρα εκείνο το συμβολικό παραμύθι και εκείνον τον μαγικό ήχο που ανοίγει την δίοδο της σπηλιάς;
Απλά όσοι έχουν βρει αυτόν τον ήχο και έχουν ανοίξει την σπηλιά τους και έχουν βρει αυτόν τον θησαυρό τον μοίρασαν στους τέσσερεις ανέμους γιατί αυτός ο θησαυρός δίνει πνοή σε όλους.
Δεν ανήκει σε κανέναν και όμως είναι δικός μας, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι ανακάλυψαν ότι αυτός ο μαγικός ήχος για να μπεις μέσα στην σπηλιά δεν ήταν παρά ο ήχος της καρδιάς τους.

Μία καρδιά μπορεί να ανοίξει μία καρδιά μα πόσες καρδιές έχουμε τελικά; 

Πόσοι άνθρωποι κατοικούν μέσα σε αυτό το σώμα; 

Εδώ συναντάμε ένα τρανό μυστήριο γιατί αλήθεια μέσα στην καρδιά μας έχουμε μία άλλη φωτεινή καρδιά και όπως η μία δίνει ζωή και συντηρεί τον γήινο εαυτό μας έτσι και η άλλη δίνει ζωή και συντηρεί τον επουράνιο, τον πνευματικό άνθρωπο.

Εκεί κρύβετε και η ουσία του ανθρώπου και αυτό που θαυμάζω σε αυτόν, σε αυτήν την απεριόριστη δυνατότητα να μεταμορφωθεί, να εγερθεί και να εκστομίσει τα πρώτα του λόγια ''Εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε Ένα''