Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Η Ευρυδίκη εμπρός μου - Eurydice in front of me


Εγγονόπουλος - Ερμής, Ορφεύς και Ευρυδίκη

Η Ευρυδίκη εμπρός μου

Είμαστε όλοι αυτοί που ήμασταν και είμαστε, και από όλους αυτούς να απελευθερωθούμε πρέπει ώστε αυτό που ήμασταν και είμαστε να μην υπάρξει άλλο.

Βρέθηκα στον ίδιο γάμο προσκλεκλημένος και νυμφίος και ένας θρόνος έλαμπε μπροστά μου άδειος, ενώ η Ευρυδίκη πιο όμορφη από ποτέ με πήρε από το χέρι και ευγενικά μου ζήτησε να γονατίσω.

Μόνο τότε όλη πλάση πήρε το δικό της νόημα και ο θρόνος γέμισε από φως, ένα φως τόσο δυνατό που έχασα προς στιγμήν την όραση μου.

Τότε άκουσα αυτά τα λόγια που πρόσμενε η ψυχή μου τόσα χρονια σαν νάτανε δικά μου, σαν να βγαίναν από τα βάθη της καρδιας μου, γιατί ο λόγος ήτανε και ο δικός μου λόγος, εκεί έμαθα πως εγώ και εσύ δεν είμαστε μονο ένα αλλα όλα όσα υπήρξαν αλλά και θα υπάρξουνε ποτέ.

*******


We are all who we were and are, and from all of them must be liberated, so that we were and are not to exist anymore.

I found myself in the same marriage invited and bridegroom and an empty throne shone before me then Eurydice prettier than ever, took me by the hand and politely asked me to kneel down.

Only then all creation took its own  meaning and the throne was filled with light, a light so strong that for a moment I lost my eyesight.

Then I heard these words my soul waited so many years as if it were my own, as if emerging from the depths of my heart, because the Word was my Word too,there I've learned that you and we I are not just one, but everything  that have been and will ever exist.

Δεν υπάρχουν σχόλια: