The Egyptian Arch-Gnosis and her call in the eternal Now Vol 4 του J. van Rijckenborgh
1. Η μονάδα έχει δημιουργηθεί από τον Θεό, η ψυχή αναπτύσσεται, και η τετραπλή προσωπικότητα διαμορφώνεται ως εικόνα της ιδέας και στη συνέχεια ζωογονείτε από την Μονάδα.
Αυτός είναι ο επταπλός, ολοκληρωμένος άνθρωπος, αναφλεγόμενος από το Πνεύμα του Θεού. Είναι η αρχή της ισχυρής εκδήλωσης του Θεού, μέσα και μέσω του δημιουργήματος του. Και όταν αυτό είναι πλήρες, το πλάσμα πρέπει να αποδεχτεί το αντίτιμο, πρέπει να αποκτήσει μια πλούσια εμπειρία στο σπουδαίο σχολείο εκπαίδευσις του Θεού, και με αυτόν τον τρόπο να γίνει απόλυτα αυτό συνειδητός.
Εξ ου και η πορεία ανάπτυξης μέσω των αστρονομικών εποχών, σε επτά κύκλους, επτά σφαίρες, επτά περιόδους.
Οι Ροδόσταυροι αναφέρονται όλα αυτά ως «τον θάνατο στον Ιησού τον Κύριο». Είναι ο τρόπος του σταυρού των Ρόδων, από την αρχή μέχρι το τέλος, απεικονίζεται σε αμέτρητους μύθους και θρύλους ως μια ιστορία που ξεδιπλώνεται κατά τη διάρκεια αρκετών ετών. Καταλήγει στην ανάσταση, τη μεγάλη αποκατάσταση, γεμάτη από τον θησαυρό της ωριμότητας: την αιώνια αναγέννηση, από, μέσα και μέσω του Αγίου Πνεύματος.
2. Καθ όλην την διάρκεια αυτού, σε όλο αυτό το ταξίδι της εξέλιξης, ο θάνατος είναι μια μυθοπλασία, το κακό είναι ένα παραπροϊόν και το μόνον που παραμένει είναι η μία, απόλυτη ζωή.
Στην διαδρομή μέσα στο ναδίρ, αναφερόμαστε στην γέννηση μέσα στην φύση, η γέννηση ενός σώματος έκτακτης ανάγκης, υπάρχει εκεί επομένως μια πάντα επαναλαμβανόμενη δυνατότητα για μια συνολική αποκατάσταση, για να αποκτήσει ο άνθρωπος έναν πλούτο εμπειρίας. Ο μόνος κίνδυνος που απειλεί αυτή τη διαδικασία είναι αυτός του κακού, της φαυλότητας, της αυταπάτης.
3. Είναι μια ψευδαίσθηση, της οποίας κάθε οντότητα θα πρέπει να απαλλαγεί γρήγορα ή αργά, κάνοντας την ανακάλυψη ότι όλο το κακό είναι μια φαντασία, που προκαλείται από την αλληλεπίδραση των αντίθετων, και έτσι, μέσω της διαλεκτικής (η φύση του θανάτου).
Έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε τον Ερμή όταν ισχυρίζεται πως δεν υπάρχει θάνατος, ότι δεν υπήρξε ποτέ ούτε ένα νεκρό πράγμα, γιατί κάθε άτομο είναι και παραμένει μια ζωντανή αρχή.
Η δύναμη ενός ατόμου μπορεί σίγουρα να εξαντληθεί, αλλά θα συνεχίσει να αναζωογονείται, γεμάτο με τη θεμελιώδη ενέργεια της θεότητας. Ο θάνατος είναι φθορά και η φθορά φθίνει. Αλλά μια τέτοια διαδικασία αποσύνθεσης δεν θα μπορούσε ενδεχομένως να συμπεριληφθεί στην Παν-εκδήλωση, όπως δηλώνει ο Ερμής.
4. Η διαδικασία που συμβαίνει στην πραγματικότητα και που τόσο συχνά σας εξαπατά, η διαδικασία που ονομάζετε θάνατο, είναι η αποσύνθεση ενός σύνθετου σώματος. Αποσυντίθεται ώστε να ζήσει ξανά, ώστε να ανανεωθεί. Διότι υπάρχει μια συνεχής κίνηση σε όλη την αιώνια πρόοδο όλων των πραγμάτων.
Στην πραγματικότητα, η κίνηση είναι το θεμελιώδες έργο του Όλου. Όλα κινούνται, όπως αναφωνεί με χαρά ο Ερμής.
Μέσω αυτής της συνεχούς κίνησης, μέσω αυτού του συνεχόμενου μετασχηματισμού όλων των πραγμάτων και της συνακόλουθης αλληλεπίδρασης των αντιθέτων, το κακό έρχεται σε ύπαρξη και πρέπει να ουδετεροποιηθεί αυτόνομα από κάθε μία οντότητα. Γι 'αυτό τον λόγο θα πρέπει να αποκτήσετε μια πλήρη κατανόηση της ουσίας του κακού.
5. Το πέρασμα μέσω στο ναδίρ είναι το ταξίδι στο χαμηλότερο σημείο, το ταξίδι προς τα κάτω. Είναι η κατάσταση στην οποία η εσωτερική βεβαιότητα, η εσωτερική ολοκλήρωση επιτυγχάνεται.
Εάν είστε προικισμένοι με μεγάλες δυνατότητες, εάν καλείστε να πραγματώσετε ένα σπουδαίο έργο, θα πρέπει να εκπαιδεύεστε εκ των προτέρων και να αποκτήσετε μια εμπεριστατωμένη εμπειρία, έτσι ώστε να γνωρίζετε πώς μπορούν να γίνουν τα πράγματα ή πώς δεν μπορούν να γίνουν. Αλλά ο σκοπός του να περάσεις μέσα σε αυτό το ναδίρ δεν είναι το να ωθήσεις τον άνθρωπο μέσα στο σκοτάδι, στα έγκατα και την δυστυχία, αλλά του να τον οδηγήσεις στην εμπειρία.
...Και όταν έχετε ανοίξει την καρδιά σας, μην νομίζετε ότι θα εισέλθετε αμέσως στην ουράνια κατοικία.
Όχι, τότε θα χτυπηθείτε από το σπαθί του Αγίου Δισκοπότηρου.
Ο Παύλος μας λέει για αυτό: «Ο Λόγος του Πνεύματος είναι ζωντανός και δραστήριος, πιο κοφτερός από κάθε σπαθί με δύο άκρες, που διαπερνά τη διαίρεση της Ψυχής και του πνεύματος, των αρθρώσεων και του μυελού, και διακρίνει τις σκέψεις και τις προθέσεις της καρδιάς».
Εκείνος που χτυπιέται από το σπαθί του Πνεύματος θα εισέλθει στην διαδικασία του καθαγιασμού, που σημαίνει θεραπεία, θα εισέλθει στις διαδικασίες της μεταστοιχείωσης και της μεταμόρφωσης.
Όλα τα κείμενα είναι από το κεφάλαιο :
XV The Sword of the Spirit
The Egyptian Arch-Gnosis and her call in the eternal Now Vol 4 του
J. van Rijckenborgh
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου