Α quotation from the film Bab'Aziz (2005)
That is a dialogue, while Bab'Aziz meets a young man who is singing, walking and searching for the right path to reach the gathering of Sufi.
-Where will the gathering take place?
-I don't know, even grandparent doesn't know.
Besides, nobody must know.
-How will you get there?
-Just walking, on foot.
-But if we get lost, what will happen?
-The one who has faith never gets lost.
Each uses his most precious gift in order not to get lost.
For you that gift is your voice.
Sing, my son and the path will appear.
- Oh day, dawn! People are dancing ...
The souls are dancing in ecstasy.
I will whisper in your ear where the dance leads them.
-I don't know, even grandparent doesn't know.
Besides, nobody must know.
-How will you get there?
-Just walking, on foot.
-But if we get lost, what will happen?
-The one who has faith never gets lost.
Each uses his most precious gift in order not to get lost.
For you that gift is your voice.
Sing, my son and the path will appear.
- Oh day, dawn! People are dancing ...
The souls are dancing in ecstasy.
I will whisper in your ear where the dance leads them.
My comments :
The inner symbolism of the gathering of the Sufi is nothing else but a symbol of souls' return in their primary source.
The completion of this long internal process of purification at a particular moment leads the pupil to an exit from this field of life in which physical death then is only a positive possibility.
Even if we experience this path consciously the final goal is unknown because it refers to a higher reality.
Nevertheless, the concept of faith which leads the seeker is not blind or just a simple certainty that cannot be explained, it is the result of a new perception and revelatory knowledge, as well as the culmination of all the qualities and talents of the renewed soul seeker.
This symbolically refers to the song as ''the new day'' in which the joy of the ecstasy of sacred dance as a glorious celebration leads us to this revelation through which the secrets words are whispered to us.
Rumi
Comments by G.J.P.
Translation by Αναστασία Κώνστα Τσουκλίδη
Συναντώντας έναν νεαρό ο οποίος τραγουδούσε περπατώντας και αναζητώντας τον σωστό δρόμο για να φτάσει στην συγκέντρωση των Σούφι υπάρχει αυτός ο διάλογος
Πού θα γίνει η συγκέντρωση;
Δεν ξέρω, ακόμα και ο παππούς δεν ξέρει!
Εκτός αυτού, κανείς
δεν πρέπει να γνωρίζει.
Και πώς θα φτάσετε εκεί;
Αρκεί να περπατήσεις, μόνο με τα πόδια...
Αλλά τι θα γίνει αν χαθούμε;
Αυτός που έχει πίστη ποτέ δεν θα χαθεί.
Ο καθένας χρησιμοποιεί το πιο πολύτιμο δώρο του για να βρει το δρόμο του.
Για σας, είναι η φωνή σας.
Τραγούδα, γιέ μου, και ο δρόμος θα εμφανιστεί.
The inner symbolism of the gathering of the Sufi is nothing else but a symbol of souls' return in their primary source.
The completion of this long internal process of purification at a particular moment leads the pupil to an exit from this field of life in which physical death then is only a positive possibility.
Even if we experience this path consciously the final goal is unknown because it refers to a higher reality.
Nevertheless, the concept of faith which leads the seeker is not blind or just a simple certainty that cannot be explained, it is the result of a new perception and revelatory knowledge, as well as the culmination of all the qualities and talents of the renewed soul seeker.
This symbolically refers to the song as ''the new day'' in which the joy of the ecstasy of sacred dance as a glorious celebration leads us to this revelation through which the secrets words are whispered to us.
I am an atom;
you are like the countenance of the Sun for me.
I am a patient of Love
you are like medicine for me.
Without wings, without feathers,
I fly about looking for you.
I have become a rose petal
and you are like the wind for me.
Take me for a ride.
you are like the countenance of the Sun for me.
I am a patient of Love
you are like medicine for me.
Without wings, without feathers,
I fly about looking for you.
I have become a rose petal
and you are like the wind for me.
Take me for a ride.
Rumi
Comments by G.J.P.
Translation by Αναστασία Κώνστα Τσουκλίδη
Συναντώντας έναν νεαρό ο οποίος τραγουδούσε περπατώντας και αναζητώντας τον σωστό δρόμο για να φτάσει στην συγκέντρωση των Σούφι υπάρχει αυτός ο διάλογος
Πού θα γίνει η συγκέντρωση;
Δεν ξέρω, ακόμα και ο παππούς δεν ξέρει!
Εκτός αυτού, κανείς
δεν πρέπει να γνωρίζει.
Και πώς θα φτάσετε εκεί;
Αρκεί να περπατήσεις, μόνο με τα πόδια...
Αλλά τι θα γίνει αν χαθούμε;
Αυτός που έχει πίστη ποτέ δεν θα χαθεί.
Ο καθένας χρησιμοποιεί το πιο πολύτιμο δώρο του για να βρει το δρόμο του.
Για σας, είναι η φωνή σας.
Τραγούδα, γιέ μου, και ο δρόμος θα εμφανιστεί.
Ω ημέρα,ανέτειλε! Τα άτομα χορεύουν...
Οι ψυχές χορεύουν, με έκσταση.
Θα ψιθυρίσω στο αυτί σας, εκεί που ο χορός τους οδηγεί.
Η συγκέντρωση των Σούφι στην εσωτερική της όψη δεν είναι παρά ένα σύμβολο της επιστροφής των ψυχών στην πρωταρχική τους πηγή.
Η ολοκλήρωση αυτής της μακράς εσωτερικής διεργασίας καθαρμού σε μία συγκεκριμένη στιγμή οδηγεί τον μαθητή σε μία έξοδο από αυτό το πεδίο ζωής στην οποίαν ο φυσικός θάνατος δεν είναι παρά ένα θετικό ενδεχόμενο.
Αυτή η διαδρομή ενώ βιώνετε την κάθε στιγμή ο τελικός στόχος είναι άγνωστος γιατί στην ουσία το μέρος το οποίο θα γίνει αναφέρετε σε μια ανώτερη πραγματικότητα.
Παρόλα αυτά η έννοια της πίστης η οποία οδηγεί τον μαθητή δεν είναι τυφλή η μια απλή βεβαιότητα η οποία δεν μπορεί να εξηγηθεί, όχι, είναι το αποτέλεσμα μιας νέας αισθητηριακής αντίληψης και αποκαλυπτικής γνώσης και το απαύγασμα από όλες οι ποιότητες και τα χαρίσματα της ανανεωμένης ψυχής του αναζητητή.
Αυτή συμβολικά αναφέρεται και στο τραγούδι σαν η νέα μέρα μέσα στην οποία η χαρά της έκστασης της ιερότητας του χορού σαν μία λαμπρή γιορτή μας οδηγεί σε αυτήν την αποκάλυψη μέσα από την οποία τα μυστικά λόγια μας ψιθυρίζονται.
Οι ψυχές χορεύουν, με έκσταση.
Θα ψιθυρίσω στο αυτί σας, εκεί που ο χορός τους οδηγεί.
Η συγκέντρωση των Σούφι στην εσωτερική της όψη δεν είναι παρά ένα σύμβολο της επιστροφής των ψυχών στην πρωταρχική τους πηγή.
Η ολοκλήρωση αυτής της μακράς εσωτερικής διεργασίας καθαρμού σε μία συγκεκριμένη στιγμή οδηγεί τον μαθητή σε μία έξοδο από αυτό το πεδίο ζωής στην οποίαν ο φυσικός θάνατος δεν είναι παρά ένα θετικό ενδεχόμενο.
Αυτή η διαδρομή ενώ βιώνετε την κάθε στιγμή ο τελικός στόχος είναι άγνωστος γιατί στην ουσία το μέρος το οποίο θα γίνει αναφέρετε σε μια ανώτερη πραγματικότητα.
Παρόλα αυτά η έννοια της πίστης η οποία οδηγεί τον μαθητή δεν είναι τυφλή η μια απλή βεβαιότητα η οποία δεν μπορεί να εξηγηθεί, όχι, είναι το αποτέλεσμα μιας νέας αισθητηριακής αντίληψης και αποκαλυπτικής γνώσης και το απαύγασμα από όλες οι ποιότητες και τα χαρίσματα της ανανεωμένης ψυχής του αναζητητή.
Αυτή συμβολικά αναφέρεται και στο τραγούδι σαν η νέα μέρα μέσα στην οποία η χαρά της έκστασης της ιερότητας του χορού σαν μία λαμπρή γιορτή μας οδηγεί σε αυτήν την αποκάλυψη μέσα από την οποία τα μυστικά λόγια μας ψιθυρίζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου