Έρως ο Πρωτόγενος

 Έρωτας και ψυχή  Francois Gérard

Έρως ο Πρωτόγενος

Η γνώση ή καλύτερα η αποκάλυψη μέσα στην οποία μπορούσε να βυθιστεί ένας μαθητευόμενος στα αρχαία Ελληνικά μυστήρια ήταν το αποτέλεσμα μίας μακράς διαδρομής μιας και δεν ήταν απαραίτητη μόνο μια καθαρότητα μία προπαρασκευή όσον αφορά το σώμα του υποψηφίου αλλά αυτός ο εξαγνισμός συμπεριλάμβανε και τα συναισθήματα όπως επίσης και την σκέψη. 

Η κατανόηση αυτής της αποκάλυψης ήταν αρκετά διαφορετική για τον κάθε ένα που συμμετείχε μιας και αυτή η εντύπωση ενώ ήταν βαθειά χαραγμένη μέσα στην αστρική συνείδηση του αποκωδικοποιούταν κατά τον χρόνο της εγρήγορσης του μέσα από την ικανότητα της αντίληψής του. Η προσωπική αυτή μετάφραση πολλές φορές δημιούργησε κάποιες διαφωνίες ή παρεξηγήσεις αν και με μια πιο σοβαρή εξέταση θα διακρίναμε ότι απλά ήταν μερικές εικόνες η οποίες απλά συμπλήρωναν η μία την άλλη.
Αν και υπήρχε μια αυστηρότητα όσον αφορά την μεταφορά αυτής της θέασης του πνευματικού κόσμου υπήρξαν πολλοί καλλιτέχνες οι οποίοι μέσα από την διαφορετικότητα τους μίλησαν καλυμμένα για αυτήν τους την εμπειρία.

Ο στόχος, ο σκοπός αυτών των μυστηριακών σχολών εκείνο το διάστημα ήταν ένας και μοναδικός, να καταστήσουν τον μαθητή ικανό να μπορέσει να λάβει αυτήν την αποκάλυψη ούτως ώστε μετά τον θάνατό του να μπορέσει να παραμείνει σε ένα νέο αστρικό επίπεδο μέχρι εκείνο το πολύ σημαντικό χρονικό σημείο που ο άνθρωπος Ιησούς μπόρεσε, έγινε άξιος να ενωθεί με το Ηλιακό αυτό Πνεύμα που ονομάζουμε Χριστό.
Όλη η κατανόηση του Πνευματικού κόσμου πριν από αυτό το σημείο ήταν ημιτελής και βασικά ήταν μία ανάταση του ανθρώπου προς τα επάνω, με λίγα λόγια ενώ ένας μαθητής βίωνε την διαδικασία της γέννησης του Πνεύματος μέσα του κατά την διάρκεια του τέλους του σαν φυσική ύπαρξη δεν επέρχονταν η ανάσταση στο νέο πεδίο ζωής αλλά μία παραμονή μέχρι του σημείου που όπως σας είπα πιο πάνω το Πνεύμα έσκυψε και άγγιξε τον άνθρωπο και την φύση του στα πιο κατώτερα στρώματα τους.

Σε αυτές τις αρχαίες σχολές στην αρχή υπήρχε και μία εκτενής ανάλυση όλων αυτών των ενεργειών που στην εξωτερική θρησκεία κατανοούσαν σας Θεότητες και που στην ουσία δεν ήταν παρά μια θαμπή συμβολική προ ανάμνηση, μια θέαση μιας προηγούμενης περιόδου που έπαψε πλέον να υπάρχει μιας και ο σωματικός φορέας του ανθρώπου άλλαξε κατά κυριολεξία και η επικείμενη πτώση στην ύλη από την μία τον βοήθησε να κατανοήσει τον κόσμο του από την άλλη τον απέκλεισε από την ικανότητα της εντύπωσης του Πνευματικού κόσμου.

Έτσι ενώ υπήρχε μια αναλυτική επεξήγηση όλων αυτών των βοηθών πνευμάτων σε συνδυασμό με αυτήν του την εξελικτική πορεία μία μεγάλη έκπληξη τάραζε τον μαθητή μιας και σε ένα επόμενο σημείο του εξηγούσαν ότι πίσω από όλα αυτά αλλά και πάνω από όλα αυτά υπήρχε το Ένα και το μοναδικό το οποίο ταυτόχρονα ήταν και το Παν.
Γιατί πίσω από όλη την δημιουργία που γνωρίζουμε υπήρξε το Ον το οποίο ήταν και ο υπεύθυνος όλης αυτής της δημιουργίας, αυτός ήταν ασώματος και αγέννητος και πέρα από κάθε κατανόηση.
Τον ονομάζανε Έρωτα.

Αυτός ο Έρως είχε τρεις όψεις για αυτό ίσως και πολύ αργότερα τον παρομοίαζαν με ένα φτερωτό παιδί με τόξο, παιδί γιατί συμβόλιζε την νεότητα, την γέννηση, φτερά γιατί είχε θεϊκή προέλευση και καταγωγή και το τόξο συμβόλιζε αυτό το τρίγωνο, τις τρεις όψεις που σας είπα γιατί η διαδρομή του βέλους συμβολίζει την διεργασία, την διαδρομή που πρέπει ένας μαθητής να διανύσει μέσα από μία αντιστροφή προς την πηγή του βέλους και όταν βάλλετε από αυτό το Πνεύμα τον αγγίζει ανοίγοντάς του μία εντελώς νέα πραγματικότητα.
Με λίγα λόγια βλέπουμε από την μία την αρχή του Πνεύματος που είναι έξω από τον δικό μας κόσμο, την ένωση του με τον δικό μας αλλά και την ουσιαστική επίδρασή του μέσα μας.

Αυτό ο Έρως δεν είναι παρά ο Χριστός ο οποίος αποκαλύφτηκε εγκαινιάζοντας μία εντελώς νέα εποχή και δίνοντας ταυτόχρονα και μία νέα μεθοδολογία κατάλληλη για όλα αυτά που έρχονται.
Η επίδραση του Έρωτα όμως ενώ είναι κοσμική και περιλαμβάνει, απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους το άγγιγμά του λειτουργεί διαφορετικά και είναι ανάλογο του μικρο κοσμικού επιπέδου που έχει ο καθένας μας. 

Για αυτό και τα βέλη του συμβολικά χρωματίζονται και αποτελούνται από διαφορετικό υλικό.

Όμως ενώ όλη αυτή η νέα πραγματικότητα ελάμβανε χώρα βαθειά μέσα στην υπόσταση του υποψηφίου μία άλλη έκπληξη τον περίμενε μιας και από το φως θα έπρεπε να κατανοήσει το αντίθετο του δηλαδή το σκοτάδι και ενώ μέσα του υπήρχε η γαλήνη και η χαρά θα έπρεπε να βιώσει επίσης και την οδύνη και την δυστυχία και την φρίκη και την ανοσιότητα.
Αυτήν την ενέργεια η οποία σε αντίθεση με τον Έρωτα δεν ήτανε αγέννητη και είχε υλική μορφή την ονομάσανε Αντέρωτα.
Αυτή η πλαστή ύπαρξη προσπαθούσε να παρασύρει και να μπερδέψει τους ανθρώπους και σε αντίθεση με τον Έρωτα τους παγίδευε μέσα στην ύλη και τους περιορισμούς της.
Έτσι ενώ η μορφή του ήτανε αποκρουστική και τρομακτική ξεγελούσε εύκολα γιατί μπορούσε και μεταμορφωνόταν σε ότι αυτός ήθελε.

Θα συνεχιστεί .......