Κυριακή η μέρα του Κυρίου

Κυριακή  η μέρα του Κυρίου 

 

Από τα παλιά τα χρόνια στην εξωτερική χριστιανική θρησκεία καθιέρωσαν την λεγόμενη μέρα του Κυρίου, την Κυριακή, μία μέρα δηλαδή σωματικής και ψυχικής αναπαύσεως.
Γιατί είναι απολύτως λογικό ότι μέσα στην φασαρία της βδομάδας και την εργασιακή κόπωση όλα αυτά, ζητάνε τόσα πολλά από τον εαυτό μας που δεν μας αφήνουν ένα μικρό περιθώριο να αναλογιστούμε, να ηρεμήσουμε, να ενδοσκοπήσουμε, να αφιερωθούμε έστω για λίγο στο πνευματικό μας εαυτό και σαν αποτέλεσμα και στο Πνεύμα μέσα μας.
Για αυτό και στο μεγάλο πλήθος των πιστών που η σχέση τους με την πίστη τους είναι μιας πιο απλής μορφής υπήρχε και αυτή η συμβουλή, η προτροπή, η οδηγία.

Επιλέξτε εσείς τον χρόνο και τον τρόπο, αφήστε τον νου και την καρδιά σας να σας οδηγήσει σε αυτό γιατί τίποτε δεν γίνετε με την θέληση παρά μόνον μέσα από μία βαθειά εσωτερική επιθυμία.
Η Πνευματική Επιστήμη μας λέει ότι οτιδήποτε θετικό λαμβάνει χώρα κατά την διάρκεια της μέρας, σκέψεις ή δράση ή συναίσθημα όλα αυτά μας συντροφεύουν και κατά την διάρκεια της νύχτας και σε ένα πολύ σημαντικό χρονικό σημείο του ύπνου μας όταν το αστρικό μας σώμα αντανακλαστικά, δονητικά ελκυστεί από το αντίστοιχο χώρο του αστρικού σώματος της γης να μπορέσει όσον αυτό είναι δυνατόν να μην επηρεαστεί αρνητικά έστω να ελκυστεί από ανάλογες πιο καλλιεργημένες, λιγότερο μολυσμένες περιοχές. 

Γιατί να μην έχετε καμία αμφιβολία αγαπητοί μου φίλοι ότι στην παρούσα φάση πολιτισμού αυτός ο χώρος όχι μόνον είναι τρομερά μολυσμένος αλλά ταυτόχρονα και ιδιαίτερα επικίνδυνος για αυτό και η Ιεραρχία Όλης της Ζωής μας εξηγεί το πόσο καταστρεπτικό είναι για τον μαθητή μία τέτοια σχέση σε αντίθεση με το αρχαίο μας παρελθόν όταν αυτός ο χώρος ήτανε πολύ πιο καθαρός και συνεπώς ο ιερουργός επενεργούσε μαζί με τον μαθητή σε μια προσπάθεια να του δημιουργήσει μια εξ αντανακλάσεως βαθειά εμπειρία του Πνευματικού κόσμου σαν μία απαραίτητη αφύπνιση και φώτιση της ψυχής . 

Σε αυτό το σημείο θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τα λεγόμενα μορφογενετικά πεδία ή τους Αιώνες όπως αυτά ονομάζονται στην ορολογία των γνωστικών αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.
Η συνολική μας δράση κατά την διάρκεια της μέρας είναι ιδιαίτερα σημαντική και ένα θετικό ή αρνητικό όπλο, εργαλείο, για την πνευματική μας ανάπτυξη, και για αυτό έστω και για μία μέρα αφιερώστε λίγο χρόνο στο Πνεύμα μέσα σας, έτσι ταυτόχρονα υπηρετείτε, ευχαριστείστε τον συνάνθρωπο σας αλλά και τον Δημιουργό σας και τοποθετείτε έναν απλό λίθο πνεύματος μέσα στον δικό σας νέο ανεγειρόμενο ναό..

Η απαιτήσεις για έναν συνειδητό μαθητή βέβαια είναι τελείως διαφορετικές αλλά και αυτό είναι μία άλλη μεγάλη συζήτηση.
Όπως σοφά διαβάζουμε στις γραφές 'αναζητήστε πρώτα το ψυχικόν και μετά το Πνευματικόν' και αυτό, αυτή η μετατροπή, η ελάττωση, η αναγέννηση, είναι και το συμπαντικό μας καθήκον.