Η ομορφιά των σχέσεων
Είναι οι σχέσεις μας που αυτό-καθορίζονται μέσα από τις επιλογές μας, μέσα από την δράση και την διάθεσή μας.
Όλα αυτά μας καθορίζουν σαν ποιότητες και γίνονται ενδείξεις, αντανακλώντας στους άλλους την ουσία μας (στον βαθμό που ο καθένας από εμάς την έχει διαγνώσει βέβαια), γιατί δεν σας κρύβω ότι πολλοί άνθρωποι βαδίζουν μέσα στο σκοτάδι και μέσα από την κούραση της ζωής αναλώνονται πλήρως μέχρι εξάντλησης.
Τότε η ψευδαίσθηση πλαστογραφείται και παρουσιάζεται σαν πραγματικότητα.
Αυτός ο ανόητος τρόπος ζωής πολλαπλασιάζετε μέρα με την μέρα και περισσότερη σύγχυση, επιφανειακότητα, και το ανώφελο του βίου επαυξάνονται κατά ένα απερίγραπτο τρόπο και μέγεθος.
Έτσι τίποτα στην ζωή μας δεν λειτουργεί, δεν είναι, δεν γίνετε γόνιμο και δημιουργικό και σε ένα απώτερο σημείο μας αποξενώνει πλήρως μιας και ο εγωισμός μας είναι εμφανής και τυραννικός.
Η ομορφιά των σχέσεων όταν είναι αληθινές προϋποθέτουν και ένα αυτόματο χωρίς δεύτερη σκέψη δόσιμο σε όλα τα επίπεδα από τα πιο απλά μέχρι και τα πιο σύνθετα.
Αυτή η εκφραζόμενη προς τον άλλον ζωτική ενέργεια γίνετε μιας μοναδικής σημασίας ανάταση της ψυχής μας σε δονήσεις μιας πολύ ιδιαίτερης υφής γιατί όσο πιο πολύ φως ακτινοβολούμε προς τα έξω τόσο πιο πολύ αυτό επενεργεί και επαυξάνεται μέσα μας.
Μην για κανένα τρόπο δικαιολογείτε το σκοτάδι μέσα σας, παρατηρήστε το, δείτε τα κίνητρα μιας τέτοιας ενέργειας και αποκόψτε την με θάρρος.
Στα Γνωστικά Μυστήρια από την αρχή ακόμα σου ζητείτε, σου λέγεται το εξής :
Μην ζητάς από το Πνεύμα να κάνει τίποτα για σένα αλλά σκέψου τι μπορείς να κάνεις εσύ για αυτό.
Ένας μαθητής του Πνεύματος αρχίζει την ατραπό του δίνοντας και όχι ζητώντας.
Και ο καλύτερος τρόπος να ευχαριστήσεις τον Κύριο σου είναι υπηρετώντας τον συνάνθρωπό σου, τον γέροντα, το ορφανό, τον άρρωστο, το πεινασμένο σκυλάκι στον δρόμο, το διψασμένο δεντράκι στο πεζοδρόμιο σου.
Μέσα από τα μικρά ή μεγάλα μας έργα αυτό-καθορίζομαστε έτσι σιγά σιγά οικοδομούμε την αγάπη από κάτω προς τα πάνω και αν μένουμε μέσα σε αυτήν, αναπνέουμε μέσα σε αυτήν την αγάπη, θα γνωρίσουμε, θα βιώσουμε στο τέλος όλα αυτά τα οποία υπερβαίνουν τον κόσμο και τον άνθρωπο και αυτός είναι και ο τελικός σκοπός στην ζωή μας.
Αγάπη και απρόσωπη υπηρεσία.
Όλα αυτά μας καθορίζουν σαν ποιότητες και γίνονται ενδείξεις, αντανακλώντας στους άλλους την ουσία μας (στον βαθμό που ο καθένας από εμάς την έχει διαγνώσει βέβαια), γιατί δεν σας κρύβω ότι πολλοί άνθρωποι βαδίζουν μέσα στο σκοτάδι και μέσα από την κούραση της ζωής αναλώνονται πλήρως μέχρι εξάντλησης.
Τότε η ψευδαίσθηση πλαστογραφείται και παρουσιάζεται σαν πραγματικότητα.
Αυτός ο ανόητος τρόπος ζωής πολλαπλασιάζετε μέρα με την μέρα και περισσότερη σύγχυση, επιφανειακότητα, και το ανώφελο του βίου επαυξάνονται κατά ένα απερίγραπτο τρόπο και μέγεθος.
Έτσι τίποτα στην ζωή μας δεν λειτουργεί, δεν είναι, δεν γίνετε γόνιμο και δημιουργικό και σε ένα απώτερο σημείο μας αποξενώνει πλήρως μιας και ο εγωισμός μας είναι εμφανής και τυραννικός.
Η ομορφιά των σχέσεων όταν είναι αληθινές προϋποθέτουν και ένα αυτόματο χωρίς δεύτερη σκέψη δόσιμο σε όλα τα επίπεδα από τα πιο απλά μέχρι και τα πιο σύνθετα.
Αυτή η εκφραζόμενη προς τον άλλον ζωτική ενέργεια γίνετε μιας μοναδικής σημασίας ανάταση της ψυχής μας σε δονήσεις μιας πολύ ιδιαίτερης υφής γιατί όσο πιο πολύ φως ακτινοβολούμε προς τα έξω τόσο πιο πολύ αυτό επενεργεί και επαυξάνεται μέσα μας.
Μην για κανένα τρόπο δικαιολογείτε το σκοτάδι μέσα σας, παρατηρήστε το, δείτε τα κίνητρα μιας τέτοιας ενέργειας και αποκόψτε την με θάρρος.
Στα Γνωστικά Μυστήρια από την αρχή ακόμα σου ζητείτε, σου λέγεται το εξής :
Μην ζητάς από το Πνεύμα να κάνει τίποτα για σένα αλλά σκέψου τι μπορείς να κάνεις εσύ για αυτό.
Ένας μαθητής του Πνεύματος αρχίζει την ατραπό του δίνοντας και όχι ζητώντας.
Και ο καλύτερος τρόπος να ευχαριστήσεις τον Κύριο σου είναι υπηρετώντας τον συνάνθρωπό σου, τον γέροντα, το ορφανό, τον άρρωστο, το πεινασμένο σκυλάκι στον δρόμο, το διψασμένο δεντράκι στο πεζοδρόμιο σου.
Μέσα από τα μικρά ή μεγάλα μας έργα αυτό-καθορίζομαστε έτσι σιγά σιγά οικοδομούμε την αγάπη από κάτω προς τα πάνω και αν μένουμε μέσα σε αυτήν, αναπνέουμε μέσα σε αυτήν την αγάπη, θα γνωρίσουμε, θα βιώσουμε στο τέλος όλα αυτά τα οποία υπερβαίνουν τον κόσμο και τον άνθρωπο και αυτός είναι και ο τελικός σκοπός στην ζωή μας.
Αγάπη και απρόσωπη υπηρεσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου