Κατανοείτε το συμπαντικό σας καθήκον; & Στην ανατολή

Κατανοείτε το συμπαντικό σας καθήκον; & Στην ανατολή

Θεό ονομάζουμε το Πνεύμα που έχει δημιουργήσει και συντηρεί τον κόσμο μας.
Όταν αυτό το Πνεύμα εκδηλώνεται, μας αγγίζει, αυτήν την παρέμβαση, δύναμη την ονομάζουμε Χριστό.
Την θεραπευτική επενέργεια του πάνω μας την ονομάζουμε Άγιο Πνεύμα. Στην ουσία και τα τρία αυτά δεν είναι παρά εκφράσεις του ενός.

Ο συνηθισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να τα κατανοήσει όλα αυτά με την νοητική του ικανότητα γιατί απλά υπερβαίνουν αυτόν και τον κόσμο του.
Μπορεί όμως μέσα από μια μεταμορφωτική διαδικασία να δημιουργήσει, να αλλάξει πλήρως το Όν του με έναν φορέα που θα αντιστοιχεί πλήρως σε αυτές τις ανώτερες απαιτήσεις και νόμους και αυτήν την υπέρβαση πραγματεύεται η διδασκαλία του Ιησού.

Αυτές οι δύο πραγματικότητες υπάρχουν η μία μέσα στην άλλη ταυτόχρονα και συνδέονται μέσα από μία πύρινη γέφυρα αγάπης η οποία είναι ταυτόχρονα και μία πύλη και μία οδός και μία χάρη σωτηρίας.
Αυτή η πύλη, αυτή η πόρτα είναι εδώ και περιμένει όλους εμάς να οδηγηθούμε προς αυτήν και να την χτυπήσουμε για να μας ανοιχθεί.

Κατανοείτε το συμπαντικό σας καθήκον;

*******

 

Στην ανατολή όταν ένας πολλά υποσχόμενος μαθητής στα πρώτα πολύ σημαντικά του βήματα ζήταγε την βοήθεια ενός δασκάλου τότε ο δάσκαλος αν τον αποδεχόταν το πρώτο πράγμα που του ζητούσε να κάνει ήταν συνήθως μία επίμονη σωματική άσκηση όπως το να καθαρίζει καθημερινά ένα συγκεκριμένο χώρο ή να φέρνει μέσα από μία έντονη κοπιαστική εργασία νερό για την κοινότητα μέσα στην οποία ζούσε.

Τις περισσότερες φορές ο μαθητής μετά από την πάροδο ενός μεγάλου χρόνου εξεγειρότανε γιατί δεν μπορούσε να καταλάβει τι σχέσει έχει αυτή η εργασία με την δική του προσωπική εσωτερική πρόοδο.

Ο δάσκαλος όμως δεν μπορούσε να τον βοηθήσει περαιτέρω γιατί μέσα από αυτήν την απλοϊκή σωματική άσκηση κρύβονταν μια μεγάλη εσωτερική αφύπνιση.

Η πορεία μας προς την ατραπό επίσης μοιάζει με αυτήν την κουραστική εργασία του καθαρισμού αλλά σε ένα πνευματικό επίπεδο και μέσα από την καθημερινότητά μας αυτό το έργο αναπτύσσεται, εξελίσσεται.
Μόνον όταν μέσα μας δημιουργηθεί αυτή η συνειδητότητα θα μπορέσει η ψυχή μας να αφυπνιστεί από το αιώνιο σκοτάδι μέσα στο οποίο ζει.

Για αυτό ο μαθητής που αναρωτιέται τι μου ζητάει πρώτα ο δάσκαλος; Να καθαρίσω τον χώρο, τον χώρο μου, εμένα τον ίδιο δηλαδή, και όταν αυτό συμβεί θα μπορέσει γεμάτος χαρά να πάει στον εσωτερικό του δάσκαλο και να ζητήσει να περάσει στο επόμενο στάδιο της εσωτερικής του μαθητείας και έτσι ένα επόμενο έργο να του ανατεθεί.