Είναι ο άνθρωπος που δημιουργεί το αδιέξοδο μέσα στον κόσμο στον οποίο ζει ή αυτό υπάρχει πριν από αυτόν?
Αν υπάρχει πριν από αυτόν μήπως δημιουργήθηκε για αυτόν ή εξαιτίας του?
Τι προσφέρει η πλήρης συνειδητοποίηση του αδιέξοδου?
Μια παραίτηση ή μια επιθυμία αναζήτησης μιας διεξόδου από αυτό?
Αν υπάρχει ένα αδιέξοδο και μια διέξοδος από αυτό μήπως μιλάμε για δυο διαφορετικούς χώρους-κόσμους?
Αν ο χώρος ο οποίος υπάρχει πέρα από το αδιέξοδο είναι μιας διαφορετικής υφής μήπως χρειάζεται και μια σταδιακή μετατροπή-ενσωμάτωση σε αυτόν?
Σίγουρα ζώντας μέσα στα ανθρώπινα αδιέξοδα που δημιουργούμε καθημερινά, βιώνουμε ότι βγαίνοντας φαινομενικά από ένα τέτοιο, αυτόματα δημιουργούμε ένα άλλο, και έτσι η αίσθηση της φυλάκισης της εξάρτησης παραμένει.
Ίσος ο δρόμος ο οποίος αρχικά πρέπει να ακολουθήσουμε να μας βοηθάει προσφέροντας μας μια πλήρη γνώση και περιγραφή της φύσης του αδιέξοδου.
Μέσα από αυτήν την αρχική γνώση μπορεί αυτή η θαυμαστή εκκίνηση της εξόδου από τον λαβύρινθο μας να πραγματωθεί να ξεκινήσει με τον πρώτο σωστό και σταθερό λίθο.
Τότε ανακαλύπτουμε ότι η φύση, όπως επίσης και όλη η εργασία μας, δημιουργείται από ένα άλλο τελείως διαφορετικό σημείο αναφοράς μέσα μας, που έχει μια πλήρη αντιστοιχία με τον χώρο που υπάρχει έξω από αυτό τον χώρο του αδιέξοδου.
Ταυτόχρονα συνειδητοποιούμε ότι ενώ βρισκόμαστε και κινούμαστε μέσα σε αυτό το αδιέξοδο σταδιακά αρχίζουμε να αποσυνδεόμαστε με αυτό όχι μόνο αισθητηριακά αλλά και σωματικά.
Είναι σαν οι τοίχοι του λαβύρινθου να γίνονται διάφανοι και έτσι να μπορούμε να διακρίνουμε το τι υπάρχει πέρα από αυτούς.
Έτσι γίνονται όλα ξεκάθαρα,όλα ξεδιαλύνουν.
Σε ένα τελικό στάδιο μέσα στο οποίο αυτή η καινούργια φύση μας έχει απορροφήσει τελείως σαν από μαγεία όλοι οι τοίχοι πέφτουν και μια άλλη θαυμαστή πραγματικότητα εμφανίζεται η οποία ενώ υπήρχε στο εδώ και στο τώρα δεν μπορούσαμε καν να την αντιληφθούμε.
Η διέξοδος από το αδιέξοδο είναι μια προσωπική εκλογή που θα συμβεί σε κάθε άνθρωπο εκείνη την ψυχολογική στιγμή που ο φωτεινός ήλιος θα αγγίξει την καρδιά του ωθώντας τον σε πλήρη αυτογνωσία.
Labyrinth by Shortgreenpigg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου