Μην κρίνεις για να μην κριθείς

Μην κρίνεις για να μην κριθείς

Είναι ευρέως γνωστή η ευαγγελική ρήση 'μην κρίνεις για να μην κριθείς'
Όμως είναι απολύτως απαραίτητο να διαβάζουμε όλο το χωρίο και ταυτόχρονα να το αντιπαραβάλουμε και με άλλα συγγενή αποσπάσματα ώστε να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα του νοήματος αυτής της προτροπής.

Τι σημαίνει κρίση;
Η άποψη την οποία έχει διαμορφώσει κάποιος σχετικά με ένα θέμα, ως αποτέλεσμα μιας λογικής διεργασίας, η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του κρίνω.

Κάποιος πολύ σωστά θα μας πει εδώ ότι αυτή είναι μία απαραίτητη γνωστική εργασία γιατί χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχε και διάκριση, αξιολόγηση, στο τι να πράξουμε στο κάθε ένα μας βήμα.

Στην Χριστιανική διδασκαλία μας εξηγείτε πολύ σωστά το ότι ο άνθρωπος επειδή είναι ιδιοτελής και έκπτωτος, δηλαδή ατελής ως προς το σώμα του και συνεπώς και ως προς τις αισθήσεις του τις περισσότερες φορές αυτή του η κρίση είναι σχετική, κομματιασμένη, ενδεχομένως βλέπει μόνον την δική του οπτική γωνία και όχι σφαιρικά και έτσι η νόηση του και οι αισθήσεις του πολύ εύκολα μπορούν να τον ξεγελάσουν.

Για αυτό το λόγο δεν πρέπει να είναι ποτέ υπερβολικός και απόλυτος αλλά καλόπιστος και με μία γόνιμη διάθεση διαλόγου και επικοινωνίας, γιατί όταν αυτά

υπάρχουν σε συνδυασμό με κατανόηση και καλοσύνη όλα μα όλα μπορούν να επιλυθούν.
Όταν κατανοήσουμε την ατέλεια μας τότε κατανοούμε και την ατέλεια, την σχετικότητα των κρίσεων μας και αυτό είναι, γίνετε πολύ σημαντικό σε κάθε σχέση. 

Η κατάκριση αγαπητοί μου φίλοι σπάνια είναι εποικοδομητική και αυτό για δύο κυρίως λόγους, ο πρώτος γιατί συνήθως μία τέτοια κατάκριση γίνετε συνήθως, συνοδεύεται και από μία αρνητική φόρτιση και αυτό αυτόματα δημιουργεί στον άλλον μια πίεση που οδηγεί σε αντιπαλότητα και θυμό με συνέπεια το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό στο οποίο προσδοκούσαμε.
Και κυρίως γιατί μία κατάκριση όχι μόνον δεν επιλύει ένα ενδεχομένως διαπιστωμένο πρόβλημα στον άλλον αλλά αν συνοδεύετε όπως συνήθως γίνετε και από μια αρνητική ενεργειακή φόρτιση το επαυξάνει δραματικά.

Για αυτό τον λόγο μέσα από τις συζητήσεις μας πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί για αυτά τα οποία σκεφτόμαστε και να διακρίνουμε μέσα μας και το κίνητρο της κάθε μίας μας σκέψης.
Αν και το σωστότερο είναι μέσα από τον διάλογο να προσπαθούμε να προτρέπουμε τους άλλους στο να διακρίνουν αυτοί οι ίδιοι το αποτέλεσμα της δράσης τους, να τους νουθετούμε, να γινόμαστε ένα παράδειγμα για αυτούς μέσα από την δράση μας.

Μια καλόπιστη κρίση μπορεί να σώσει και μία ζωή, αλλά και μία κακόπιστη οργισμένη κρίση μπορεί να βλάψει ανεπανόρθωτα έναν άνθρωπο και όπως είναι φυσικό αυτή η αρνητική ενέργεια μετά να γυρίσει όπως πάντοτε γίνετε πάνω μας βλάπτοντας και εμάς τους ίδιους.

Οι γραφές μας λένε ότι όταν μέσα στην καρδιά μας κατοικήσει αυτή η Πύρινη Αγάπη του Θεού και μεταμορφώσει ολόκληρο το Όν μας τότε όχι μόνον θα αποκτήσουμε πνευματική όραση αλλά και μέσα από αυτά τα πνευματικά χαρίσματα θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε και κάθε συνάνθρωπό μας γιατί μία τέτοια αγάπη όχι μόνον υπηρετεί αλλά και θυσιάζετε την κάθε στιγμή.

Γιατί η αγάπη του δημιουργού αγκαλιάζει και απευθύνετε σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως πνευματικής ή κοινωνικής στάθμης, χρώματος ή φυλής.

Όλοι στεκόμαστε το ίδιο εμπρός του και κάθε ένας από εμάς έχει και την ίδια κληρονομιά σαν παρακαταθήκη, για αυτό μας δόθηκε και αυτός ο γόνιμος καρπός από Αυτόν, το τι θα κάνουμε με αυτόν αυτή είναι μια εντελώς δική μας εργασία και χρέος, θα τον εμφυτεύσουμε σε γόνιμο και μαλακό έδαφος  καλλιεργώντας τον ώστε να φέρει πλούσιους και γλυκούς καρπούς; ή θα τον αφήσουμε να ξεραθεί ή να τον φάνε τα πτηνά της φύσης;
Πράξτε σοφά.    

Κρίση 
Α. η άποψη την οποία έχει διαμορφώσει κάποιος σχετικά με ένα θέμα, ως αποτέλεσμα μιας λογικής διεργασίας, η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του κρίνω
Β. η διανοητική ικανότητα που χαρακτηρίζεται από την ορθή εκτίμηση γεγονότων ή καταστάσεων
ακόμημπορεί να σημαίνει  δοκιμασία, έλεγχος, αξιολόγηση κατακρίνω
Α. κρίνω αρνητικά κπ., τη συμπεριφορά του ή τις πράξεις του, τον κατηγορώ για κτ. που είπε ή που έκανε, κατηγορώ, αποδοκιμάζω κατάκριση, η ενέργεια του κατακρίνω, αρνητική κρίση, ψόγος

  

*******

Προς Ρωμαίους Κεφ. 2 (Σ. Φίλος)
1. ΓΙ' ΑΥΤΟ, είσαι αναπολόγητος, ω άνθρωπε, οποιοσδήποτε και αν είσαι εσύ που κρίνεις· επειδή, σε ό,τι κρίνεις τον άλλον, κατακρίνεις τον εαυτό σου· για τον λόγο ότι, τα ίδια κάνεις εσύ που κρίνεις.
2. Ξέρουμε, μάλιστα, ότι η κρίση τού Θεού είναι σύμφωνη με την αλήθεια, ενάντια σ' εκείνους που κάνουν αυτού τού είδους τα πράγματα.
3. Και νομίζεις τούτο, ω άνθρωπε, εσύ που κρίνεις αυτούς που κάνουν αυτού τού είδους τα πράγματα, και ο οποίος τα κάνεις, ότι θα ξεφύγεις την κρίση τού Θεού;
4. Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια;
5. Εξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού,
6. ο οποίος θα αποδώσει σε κάθε έναν σύμφωνα με τα έργα του·
7. σ' εκείνους μεν που, με υπομονή αγαθού έργου, ζητούν δόξα και τιμή και αφθαρσία, αιώνια ζωή·
8. στους δε φιλόνικους, και οι οποίοι απειθούν μεν στην αλήθεια, όμως πείθονται στην αδικία, θα είναι θυμός και οργή,
9. θλίψη και στενοχώρια σε κάθε ψυχή ανθρώπου που εργάζεται το κακό, και Ιουδαίου, πρώτα, και Έλληνα·
10. δόξα, όμως, και τιμή και ειρήνη σε κάθε εργαζόμενον το αγαθό, και στον Ιουδαίο, πρώτα, και στον Έλληνα.

Κατά Λουκάν Κεφ. 6 (Σ. Φίλος)
38. Δίνετε, και θα σας δοθεί· καλό μέτρο, πιεσμένο, και συγκαθισμένο και υπερξεχειλιζόμενο θα δώσουν στον κόρφο σας· επειδή, με το ίδιο μέτρο με το οποίο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας.
39. Είπε, μάλιστα, σ' αυτούς μια παραβολή: Μήπως μπορεί ένας τυφλός να οδηγεί έναν άλλον τυφλό; Δεν θα πέσουν και οι δύο σε λάκκο;
40. Δεν υπάρχει μαθητής ανώτερος από τον δάσκαλό του· καθένας δε τελειοποιημένος θα είναι όπως ο δάσκαλός του.
41. Και γιατί βλέπεις το ξυλαράκι, που είναι στο μάτι τού αδελφού σου, το δοκάρι, όμως, στο ίδιο σου το μάτι δεν το παρατηρείς;
42. Ή, πώς μπορείς να λες στον αδελφό σου: Αδελφέ, άφησε να βγάλω το ξυλαράκι, που είναι στο μάτι σου, ενώ εσύ δεν βλέπεις το δοκάρι, που είναι στο δικό

σου μάτι; Υποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το δικό σου μάτι, και τότε θα δεις καθαρά για να βγάλεις το ξυλαράκι που είναι στο μάτι τού αδελφού σου.
43. Επειδή, δεν υπάρχει καλό δέντρο, που να κάνει άχρηστο καρπό· ούτε άχρηστον δέντρο που να κάνει καλόν καρπό.
44. Δεδομένου ότι, κάθε δέντρο γνωρίζεται από τον καρπό του· επειδή, δεν μαζεύουν από αγκάθια σύκα ούτε τρυγούν από βάτο σταφύλια.
45. Ο αγαθός άνθρωπος βγάζει το αγαθό από τον αγαθό θησαυρό τής καρδιάς του· και ο κακός άνθρωπος βγάζει το κακό από τον κακό θησαυρό τής καρδιάς του· επειδή, από το περίσσευμα της καρδιάς μιλάει το στόμα του.

Προς Κορινθίους Α' Κεφ. 6 (Σ. Φίλος)
1. Τολμάει κάποιος από σας, όταν έχει μια διαφορά απέναντι στον άλλον, να κρίνεται μπροστά σε άδικους, και όχι μπροστά σε αγίους;
2. Δεν ξέρετε ότι οι άγιοι θα κρίνουν τον κόσμο; Και αν ο κόσμος κρίνεται από σας, ανάξιοι είστε να κρίνετε ελάχιστα πράγματα;
3. Δεν ξέρετε ότι θα κρίνουμε αγγέλους; Πόσο μάλλον βιοτικά πράγματα;
4. Όταν, λοιπόν, έχετε διαφορές σε βιοτικές υποθέσεις, τους εξουθενημένους μέσα στην εκκλησία, αυτούς βάζετε ως κριτές.
5. Αυτό το λέω προς εντροπή σας· έτσι, δεν υπάρχει μεταξύ σας ούτε ένας σοφός, που θα μπορέσει να κρίνει ανάμεσα στον αδελφό του;
6. Αλλά, αδελφός κρίνεται με αδελφόν, και τούτο μπροστά σε απίστους;
7. Τώρα, λοιπόν, είναι σε σας ολοσχερώς ελάττωση, ότι έχετε κρίσεις μεταξύ σας· γιατί δεν προτιμάτε να αδικείστε; Γιατί δεν προτιμάτε να αποστερείστε;
8. Αλλά, εσείς αδικείτε και αποστερείτε, και μάλιστα αδελφούς.