Δεν είναι την μέρα της ''ανάστασης'' που θα πρέπει να εορτάζουμε μια φορά τον χρόνο αλλά τον καθημερινό μας θάνατο

Δεν είναι την μέρα της ''ανάστασης'' που θα πρέπει να εορτάζουμε μια φορά τον χρόνο 

αλλά τον καθημερινό θάνατο

Δεν είναι την μέρα της ''ανάστασης'' που θα πρέπει να εορτάζουμε μια φορά τον χρόνο αλλά τον καθημερινό μας θάνατο όλες τις υπόλοιπες, η ανάσταση είναι το αποτέλεσμα μιας μακρινής διαδρομής, και αυτό δεν θα έρθει από μόνο του αλλά θα πρέπει να κατακτηθεί μέσω της ολοκληρωτικής θυσίας.

Μέσω του Ιησού ο οποίος έγινε Χριστός μας δόθηκε αυτή η δυνατότητα για πρώτη φορά, αλλά ακόμη και ο Ιησούς θα πρέπει να αφεθεί γυμνός και πληγωμένος, νεκρός πάνω στον σταυρό.
Σχεδόν όλοι τον έχουν αρνηθεί, λίγοι είναι αυτοί που μέσα στην καρδιά τους αναφλέγει αυτός ο Φωτεινός Ήλιος, και αυτοί είναι που θα δουν και το ένδοξο σώμα της ανάστασης για πρώτη φορά, όχι με τα υλικά τους μάτια αλλά με τα πνευματικά.

Είναι σημαντικό να μελετάμε και να κατανοούμε τις γραφές, να διδασκόμαστε από αυτές και να τηρούμε με ευλάβεια τον βίο της αρετής που μας έχει υποδειχτεί.
Να πραγματώνουμε όλες αυτές τις θαυμάσιες εσωτερικές αλλαγές σε συμφωνία με τις κατευθύνσεις της Αγίας Αδελφότητας του Χριστού και τις δυναμικές απελευθερωτικές της ακτινοβολίες.
Τότε δεν θα χρειάζεται καμία εξωτερική εορτή για να τα θυμόμαστε όλα αυτά γιατί θα ζουν και θα λειτουργούν μέσα μας το κάθε δευτερόλεπτο,

Ο Ιησούς δεν θα είναι κάποιος γραφικός αμφιλεγόμενος Ιουδαίος σε κάποια παράξενα αρχαία κείμενα αλλά μια Ζωντανή Πραγματικότητα μέσα μας, ο Ιησούς είμαστε εμείς, ο Χριστός περιέχεται μέσα μας!

Δεν μας λέγετε πως ''είναι πιο κοντά από τα χέρια και τα πόδια μας;''

Βεβαίως τιμούμε την θυσία του λυτρωτή και σωτήρα μας και ομολογούμε με χαρά την πίστη μας, πως;

Όχι μέσα από γιορτές και κραιπάλες, κρασιά και θυσίες αθώων ζώων, αλλά μέσα από τον καλό μας λόγο, τις καλές μας πράξεις, με το να γινόμαστε παραδείγματα για τους άλλους.
Μέσω της ανιδιοτελούς αγάπης και της υπηρεσίας για τον συνάνθρωπο.

Δεν έχει ειπωθεί πως ''ήμουν διψασμένος και δεν μου δώσατε νερό να πιω; ''ήμουν κατατρεγμένος αλλά δεν μου ανοίξατε την πόρτα για να μπω στην οικία σας;''  

Δεν θέλω να προβληματιστείτε για αυτά που σας λέω και σας κοπεί η όρεξη, κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να πράττει αυτό που αντιλαμβάνεται και ευτυχώς σήμερα αρκετοί άνθρωποι κατανοούν πως η αγάπη για την θρησκεία δεν περνά μέσα από την δολοφονία ζώων, ελπίζω να κρατηθείτε μακριά.