Η σκάλα του Ιακώβ και ο φιλοσοφικός Λίθος
...και έβαλε για προσκεφάλι του, και κοιμήθηκε σ' εκείνο τον τόπο.
12. Και είδε ένα όνειρο, και να, μια σκάλα στηριγμένη στη γη, που η κορυφή της έφτανε στον ουρανό· και να, οι άγγελοι του Θεού ανέβαιναν και κατέβαιναν επάνω σ' αυτή.
17. Και φοβήθηκε, και είπε: Πόσο φοβερός είναι αυτός ο τόπος! Τούτο δεν είναι παρά οίκος τού Θεού, κι αυτή η πύλη τού ουρανού
18. Και ο Ιακώβ, αφού σηκώθηκε ενωρίς το πρωί, πήρε την πέτρα, που είχε βάλει για προσκεφάλι του, και την έστησε για στήλη, και έχυσε λάδι επάνω στην κορυφή της.
21. και επιστρέψω ειρηνικά στο σπίτι τού πατέρα μου, τότε ο Κύριος θα είναι ο Θεός μου·
22. κι αυτή η πέτρα, που έστησα για στήλη, θα είναι οίκος τού Θεού·
Γέννεσις Κεφ. 28
Πάντοτε στον κάθε χρόνο υπάρχει μια Λίθος οικοδόμησης ενός έργου, και μια αποκάλυψη, και μια βοήθεια.
Ο μαθητής σε ένα αρκετά σημαντικό σημείο μπορεί όταν τα πέπλα πέσουν να δει με τα πνευματικά του μάτια τον αόρατο κόσμο.
Τα αρχαία μυστήρια είχαν σαν σημείο αναφοράς τον άνθρωπο και την καλλιέργεια του εγώ μέσα από τον πολιτισμό και τις τέχνες γιατί ο άνθρωπος έπρεπε να αποκαλυφτεί, να φτάσει σε ένα υψηλό νοητικό σημείο ανάπτυξης ώστε να κατανοήσει τα όρια του αλλά και την ματαιότητα αυτού του πεδίου ζωής μέσα στο οποίο υπάρχει η φθορά και ο θάνατος και μια διαρκής επανάληψη που δεν οδηγεί πουθενά εκτός και αν αυτός κατανοήσει το Μέγα Μυστήριο.
Σήμερα έχουμε μια ένδοξη νέα Λίθο, τον Ιησού Χριστό μέσω του οποίου δεν οικοδομούμε πια μια οικία από σάρκα και αίμα αλλά το ένδοξο σώμα της ανάστασης.
Μέσω αυτού και εμείς θα εορτάσουμε σε μια δεδομένη στιγμή την επιστροφή στον Πατρικό οίκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου