Η ουσία της ψυχής μας δεν υπακούει στους γνωστούς σε εμάς νόμους

Η ουσία της ψυχής μας δεν υπακούει στους γνωστούς σε εμάς νόμους

Η ουσία της ψυχής μας δεν υπακούει στους γνωστούς σε εμάς νόμους που διέπουν το σώμα μας αλλά και τον ορατό μας κόσμο, αυτό είναι πολύ εύκολο να κατανοηθεί μιας και αυτή, η ψυχή, προέρχεται από τα ανώτερα πεδία και ομοιάζει με τον πρωταρχικό άνθρωπο, αλλά παρακαλώ πολύ, προσέξτε το αυτό η έννοια της ομοιότητας έχει να κάνει με μια αντιστοιχία μορφική αλλά όχι πνευματική.

Η μεγάλη διαφορά έγκειται στο ότι η πρωτότυπη ψυχή είναι ολοκληρωμένη μέσα από ένα πνευματικό σώμα ενώ η δική μας λόγω της διάσπασις με τον πνευματικό κόσμο έχει ενδυθεί ένα θνητό φορέα.

Για αυτό τον λόγο και όλοι οι μεγάλοι μας φιλόσοφοι στο παρελθόν μας μίλησαν ότι το σώμα μας κατά μία έννοια μοιάζει σαν μία φυλακή ή για τις αλυσίδες που το σώμα μας μας έχει φορέσει.
Παρόλα αυτά δεν θα είχε νόημα ο Θεός να δημιουργήσει αυτόν τον κόσμο, αυτόν τον άνθρωπο αν μέσα σε αυτόν δεν είχε περικλείσει και την δυνατότητα της εξέλιξης, της επιστροφής, της αναδημιουργίας.

Και αυτό ήταν και το έργο όλων των μεγάλων εκπαιδευτών της ανθρωπότητας να μιλήσουν, να εξηγήσουν αλλά και να χορηγήσουν όλες τις απαιτούμενες δυνάμεις και εργαλεία για να μπορέσουμε να επιτύχουμε αυτήν την πολύτιμη διεργασία.
Αυτή είναι κοινή για τον κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως φυλής και χρώματος και ανεξάρτητα από την εξέλιξη και την ωριμότητα της ψυχής του.

Θα ήθελα να σημειώσω πως μια πνευματική ουσία όταν ενσαρκώνετε ξανά μέσα από ένα φυσικό σώμα για να συνεχίσει της εξέλιξη της, μεταφέρει μέσα της και όλη την συλλεχθείσα εμπειρία και γνώση που έχει συλλέξει κλεισμένη ερμητικά μέσα στο ασυνείδητο και ανάλογα τις επιλογές της στην παρούσα ζωή υπάρχει η δυνατότητα της επίδρασης και της ώθησης σε πράγματα και καταστάσεις που είναι σε αυτήν συγγενείς.

Πολλές φορές παρατηρούμε για παράδειγμα ένας συνηθισμένος δυτικός άνθρωπος να ελκύετε και να εστιάζετε στην σοφία και τον τρόπο σκέψης της ανατολής σε ένα τέτοιο σημείο ταύτισης που σε πολλούς είναι ανεξήγητο, μερικές φορές η όλη στάση τους είναι πιο ουσιαστικά ανατολική ακόμα και από έναν Ανατολίτη.
Αυτό δεν είναι ούτε παράξενο ούτε αφύσικο και στην ουσία μπορεί κάλλιστα να γίνει και κάτι το εξαιρετικά θετικό για αυτόν τον ίδιο και για της εξέλιξη της ψυχής του.

Ο συνηθισμένος άνθρωπος με τον διαχωριστικό τρόπο σκέψης που έχει δεν μπορεί να κατανοήσει την ενότητα του πνεύματος μέσα από όλες αυτές τις διαφορετικές εξωτερικά δοξασίες γιατί και σε αυτό δυστυχώς τον βοήθησαν και όλες αυτές οι ψεύτικες ομάδες της εξωτερικής εκκλησίας όπως διαμορφώθηκαν μέσα από τον χρόνο και την ιδιοτέλεια του ανθρώπου η οποία τον ώθησε στην βία και την διαμάχη.

Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι ένας δυτικός άνθρωπος ο οποίος κατά αυτόν τον τρόπο διεισδύει μέσα στα μυστήρια της ανατολής αποκτά ένα ακόμα καθήκον όσον αφορά την ουσιαστική εξωτερική εργασία του για τον συνάνθρωπό του και αυτό είναι η γεφύρωση της ανατολικής με την δυτική σκέψη και το ζωντανό παράδειγμα μέσα από την ζωή του το οποίο όπως είναι φυσικό θα εκφράζετε και θα ακτινοβολεί από το Πνεύμα και μόνο και έτσι θα καταστεί ένας πολύτιμος κρίκος στην μεγάλη αυτή γνωστική αλυσίδα των ψυχών που βοηθούν σαν εργάτες που είναι την εκ πεσμένη αδελφότητα στην μεγάλη αυτή συνειδητοποίηση για την αναγκαιότητα της επιστροφής στο Βασίλειο των Ουρανών