Μετά την ψευδαίσθηση τις πρωτοχρονιάς και την αστειότητα της ανταλλαγής των υποκριτικών ευχών, που φυσιολογικά δεν επέφερε καμία αλλαγή στην καθημερινότητα μας, προσγειωθείτε πάλι στην μηδαμινότητα της ύπαρξης, μέσα σε μια κοινωνία που σας συνθλίβει εσωτερικά και εξωτερικά.
Κατανοήστε την αναγκαιότητα μιας εξ θεμελίων αλλαγής και αφιερώστε λίγο χρόνο στην αναζήτηση του πνεύματος μέσα σας.
Υπάρχει μόνο ένας δρόμος που οδηγεί έξω από τον λαβύρινθο της υλικής μας φύσης αφού βέβαια πρώτα εξουδετερωθεί ο τρομερός Μινώταυρος του Εγώ.
Η χάρις του θεού και μια κοινωνία υπηρετών, μας βοηθούν σε αυτό το δύσκολο έργο μας.
Θυμηθείτε, έστω και αν βρίσκεστε πίσω από μια κλειστή για σας πόρτα δεν έχετε παρά να "χτυπήσετε και θα σας ανοιχτή".
Η αγάπη του Πατέρα για τα χαμένα του παιδιά είναι τόσο μεγάλη όσο και η δόξα του...
Ας αγγιχτείτε από το Φως του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου