Μια οφθαλμαπάτη

Μέσα σε μια οφθαλμαπάτη πιάστηκα να περιεργάζομαι τον ανέτοιμο βίο μου, τα φευγαλέα όνειρα μιας ασύνδετης στιγμής μελαγχολίας μιας πρωινής παράνοιας, ο κόσμος τόσο απόμακρος φαντάζει όταν το φως ανηφορίζει την γραμμή του ορίζοντα, προς τα πάνω η προς τα κάτω η διαφορά είναι ασήμαντη, όσο ασήμαντοι είμαστε και εμείς, στρεβλή εικόνα μιας ολοζώντανης αποτυχίας επίδειξης της δύναμης της εκπλήρωσης, μιας φαντασίωσης που γκρέμισε κόσμους.