Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι στις μέρες μας υπάρχει μια μεγάλη κρίση αξιών.

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι στις μέρες μας υπάρχει μια μεγάλη κρίση αξιών.

Η κοινωνία μας όπως άλλωστε είχε προβλεπτή από τους ανθρώπους της διανόησης από τον προηγούμενο αιώνα  ήδη, θα αντικαταστούσε τις ανθρώπινες ποιότητες μέσω της ψεύτικης αίσθησις ανωτερότητας που η ύλη προσφέρει και η εξάρτηση μέσω αυτής θα δημιουργούσε μια ματαιόδοξη εικόνα μιας προβληματικής όμως ευδαιμονίας που αργά ή γρήγορα μέσα από τον χρόνο θα ξεγυμνώνονταν πανηγυρικά.

Έτσι στην ουσία είμαστε κατά πολύ λιγότερο σαν άνθρωποι, σαν ατομικές αξίες αλλά είμαστε φερόμαστε,εξαρτόμαστε,συνδεόμαστε,αντανακλούμε,υιοθετούμε και προβάλουμε περισσότερο μια εικόνα μέσω της ύλης και του έχειν, που λανθασμένα νομίζουμε ότι είμαστε εμείς.

Έτσι στην ουσία όλη η συμπεριφορά μας είναι και αυτοχαρακτηρίζεται σαν ένα ανώριμο προϊόν μιας υποτιθέμενης εκλεπτυσμένης εικόνας, που χαρακτηριστικό της είναι το ακριβό κινητό της τηλέφωνο, το σπορ ανοιχτό αυτοκίνητο ή το πολύ ακριβό t shirt μας.

Όμως παρ όλη αυτήν την παράλυση τον αξιών που μας χαρακτηρίζουν σήμερα και την εμφανή κρίση της κοινωνίας,γύρω μας υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που εσωτερικά βρίσκονται σε ένα σημείο, που πολύ εύκολα θα μπορούσαν να αγγιχτούν από το Φως της Γνώσης, από την ακτινοβολία του Πνευματικού Φωτός.

Αυτό είναι ιδιαίτερα παρήγορο αν αναλογιστούμε ότι μέσα σε όλην αυτήν την βρωμιά και την φασαρία αυτού του κόσμου υπάρχουν ακόμη καρδιές ευαίσθητες, ευγενικές, ανοιχτές, όχι μόνο όπως προανέφερα, στο ότι έχουν την δυνατότητα να αγγιχτούν από την Γνώση, αλλά επίσης προβάλλοντας αυτήν την ευγενική τους φύση όσο οι συνθήκες το επιτρέπουν, να γίνονται παραδείγματα μέσα στις κοινωνικές τους σχέσεις, ώστε όσον αυτό είναι δυνατόν να ομολογούν μέσα από την στάση της ζωής τους ότι μπορούνε ακόμη να είναι ανώτεροι και μιας  ευγενικής φύσεως φωτεινοί άνθρωποι.

Μπορεί οι άθεοι υπαρξιστές να υποστήριζαν σωστά ότι δεν χρειάζεται να πιστεύεις σε Θεό για να είσαι καλός άνθρωπος, όμως σε αυτήν την μεταβατική περίοδο που ζούμε σήμερα απορώ αν είχανε την δυνατότητα να απαντήσουν, πως μπορούμε έστω και αν είμαστε κατά κοινή ομολογία καλοί άνθρωποι να μπορούμε να υπερβούμε αυτό το στάδιο σε κάτι πιο πνευματικό, πιο ανώτερης φύσης,εντελώς διαφορετικό από ότι γνωρίζουμε ή μπορούμε να αντιληφθούμε μέσω της γνώσης μας ή μέσω των αισθήσεων μας.

Βέβαια μπορούμε ανά πάσα στιγμή να απαντούμε μέσω άρνησης, να αντί παραθέτουμε απόψεις, όπως όχι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο δεν υπάρχει ανώτερο, δεν υπάρχει πνεύμα, ζούμε και πεθαίνουμε μέσα από μια διαδρομή κάποιον ετών, αυτό είναι όλο.

Δεν θα ήθελα να απαντήσω σε όλους αυτούς μέσω των τελευταίων επιστημονικών επιτευγμάτων που κατά κυριολεξία δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για το ότι η ζωή μας θα μπορούσε να είναι ένα απλό αστείο ένας απλός συνδυασμός χιλιάδων συνισταμένων και σοφών συνδέσεων που απλά τυχαία δημιούργησαν αυτό το οποίο αντικρίζουμε και σοφά θαυμάζουμε,ούτε στο ότι όσο πιο βαθιά πλησιάζουμε και τεμαχίζουμε την ύλη ξαφνιαζόμαστε μπροστά στην αυτοτέλεια της την τρομερή συνεκτικότητας της γνώσης της και τον τρόπο μέσω του οποίου καθορίζει την κίνηση και την εξέλιξη της.

Όχι όλο αυτό δεν θα χρειαζότανε, ειδικότερα σε αυτούς τους καιρούς του μεγάλου ξεμασκαρέματος.

Οι ατμοσφαιρικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα και η επενέργεια του Πύρινου αιθέρα μέσα μας σταδιακά θα δημιουργήσει σε όλους αυτούς που αντιστοιχούν κάπως σε αυτόν, μια όραση μιας πολύ ιδιαίτερης αιθερικής μορφής,έτσι γύρω μας όλα και όλοι θα αποκαλύπτονται πολύ εύκολα δεν θα μπορούν να μας ξεγελάσουν, να μας βλάψουν, να μας στρέψουν προς το σκοτάδι και τον πόνο.

Μέσω αυτής της πολύ ιδιαίτερης αιθερικής όρασης ο άνθρωπος θα γίνει πάλι ικανός να διακρίνει μια πραγματικότητα που ενώ μεν υπάρχει γύρω του δεν μπορεί όμως να αντιληφθεί.
Κατά μια έννοια μας θυμίζει αυτήν την διορατική εσωτερική όραση που είχαν οι ανθρώπινες οντότητες στο τέλος της λεγομένης Λεμούριας περιόδου.

Στην τέλος αυτής της περιόδου η σωματική του κατάσταση άλλαξε μπήκε η βάση για την δημιουργία  μιας όρασης μέσω των οφθαλμόν που διαμορφωνόντουσαν και έτσι η θέαση του πνευματικού κόσμου παρέμεινε μόνον σαν μια ανάμνηση.

Τότε μέσω της διαφοροποίησης μέσα στην ύλη η ικανότητα αυτή της πνευματικής όρασης περιορίστηκε, εξασθένισε, χάθηκε, αντικατασταθείσα από τους οφθαλμούς του που σταδιακά αναπτυσσόντουσαν.

Έτσι μπορούμε να δούμε σήμερα στην παρούσα φάση  μια ολοκληρωτική αντιστροφή.
Ενώ στην περίοδο εκείνη εξασθένισε η πνευματική όραση και αναπτύχθηκε η υλική μας τώρα σταδιακά θα συμβεί κάτι το τελείως διαφορετικό.

Η μελλοντική αφύπνιση που θα πραγματοποιηθεί στο προσεχές μέλλον  μέσω της διεύρυνσης της αιθερικης μας όρασης θα ξεγυμνώσει εντελώς την ατέλεια της υλικής μας φύσης,κάνοντας μας έτσι να θυμηθούμε για πιο λόγο στην βάση των περισσοτέρων εσωτερικών συστημάτων σε ανατολή και δύση, ο κόσμος μας αντιμετωπίζετε σαν μια σκιά, σαν maya, μια ψευδαίσθηση,δεν είναι πραγματικός,δεν είναι ο τόπος της πρωταρχικής μας καταγωγής.

Σιγά σιγά όλα αποκαλύπτονται γύρω μας,μπορούμε έτσι να διακρίνουμε τον μοναδικό σκοπό και λόγο της ύπαρξης μας.

Η Αγάπη που δεν είναι από αυτόν τον κόσμο ας μας κατακλύσει ας αγγίξει τις καρδιές όλων αυτών των ευγενικών ψυχών που ζουν ολόγυρα μας ώστε να μπορούν να οδηγηθούν έξω από αυτόν τον λαβύρινθο της φύσης,του κόσμου της ύλης, εξουδετερώνοντας τον Μινώταυρο, το εγώ αυτής της φύσης,μέσω του χρυσού νήματος που η νέα αναπτυσσόμενη ψυχή ξέρει και μπορεί να ακολουθήσει.

Δεν είναι άλλωστε ειπωμένο ζητήστε και θα σας δοθεί?