Και εγώ, όταν υψωθώ από τη γη, θα τους ελκύσω όλους στον εαυτό μου

Και εγώ, όταν υψωθώ από τη γη, θα τους ελκύσω όλους στον εαυτό μου

23. Και ο Ιησούς αποκρίθηκε σ' αυτούς, λέγοντας: Ήρθε η ώρα για να δοξαστεί ο Υιός τού ανθρώπου.
24. Σας διαβεβαιώνω απόλυτα: Αν ο κόκκος του σιταριού δεν πέσει στη γη και πεθάνει, αυτός μονάχος μένει· αν, όμως, πεθάνει, φέρνει πολύ καρπό.
25. Όποιος αγαπάει την ψυχή του, θα τη χάσει· και όποιος μισεί την ψυχή του σε τούτο τον κόσμο, θα τη φυλάξει σε αιώνια ζωή.
26. Αν κάποιος εμένα υπηρετεί, εμένα ας ακολουθεί· και όπου είμαι εγώ, εκεί θα είναι και ο δικός μου υπηρέτης· και αν κάποιος υπηρετεί εμένα, θα τον τιμήσει ο Πατέρας.
27. Τώρα η ψυχή μου είναι ταραγμένη· και τι να πω; Πατέρα, σώσε με από τούτη την ώρα. Αλλά, γι' αυτό ήρθα σε τούτη την ώρα.
28. Πατέρα, δόξασε το δικό σου όνομα. Μια φωνή, λοιπόν, ήρθε από τον ουρανό: Και δόξασα, και θα δοξάσω ξανά.
29. Το πλήθος, λοιπόν, που παραστεκόταν και άκουσε, έλεγε ότι έγινε βροντή. Άλλοι έλεγαν; Ένας άγγελος του μίλησε.
30. Ο Ιησούς αποκρίθηκε και είπε: Αυτή η φωνή δεν έγινε για μένα, αλλά για σας.
31. Τώρα είναι η κρίση αυτού τού κόσμου· τώρα ο άρχοντας αυτού τού κόσμου θα ριχτεί έξω·
32. και εγώ, όταν υψωθώ από τη γη, θα τους ελκύσω όλους στον εαυτό μου.
33. (Κι αυτό το έλεγε, δείχνοντας με ποιον θάνατο επρόκειτο να πεθάνει).
34. Το πλήθος αποκρίθηκε σ' αυτόν: Εμείς ακούσαμε από τον νόμο, ότι: Ο Χριστός μένει στον αιώνα· και πώς εσύ λες, ότι: Πρέπει να υψωθεί ο Υιός τού ανθρώπου; Ποιος είναι αυτός ο Υιός τού ανθρώπου;
35. Ο Ιησούς, λοιπόν, είπε σ' αυτούς: Λίγο καιρό ακόμα το φως είναι μαζί σας. Περπατάτε ενόσω έχετε το φως, για να μη σας καταφτάσει το σκοτάδι· και όποιος περπατάει μέσα στο σκοτάδι, δεν ξέρει πού πηγαίνει.
36. Ενόσω έχετε το φως, πιστεύετε στο φως, για να γίνετε γιοι τού φωτός. Αυτά μίλησε ο Ιησούς, κι όταν έφυγε, κρύφτηκε απ' αυτούς.

Κατά Ιωάννην Κεφ. 12 (Σ. Φίλος)

το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι

Raphael - Madonna dell Granduca

Κατά Ιωάννην Κεφ. 3, 19-21

Κι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά.
Επειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του.
Όποιος, όμως, πράττει την αλήθεια, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, ότι έγιναν σύμφωνα με τον Θεό.

Κατά Ιωάννην Κεφ. 6, 63

Το πνεύμα είναι εκείνο που ζωοποιεί, η σάρκα δεν ωφελεί τίποτε· τα λόγια που εγώ σας μιλάω, είναι πνεύμα και είναι ζωή

Τι ο Ιωάννης μας μαρτυρεί στο ευαγγέλιο

St John's Gospel, 'Codex Sinaiticus' c.AD 350. British Library Add. MS 43725

Είναι προφανές ότι οποιαδήποτε προσπάθεια του ανθρώπου να ορίσει μέσω των λέξεων το τι είναι ο Θεός είναι καταδικασμένη να αποτύχει.

Δεν είναι μόνο η νόηση μας και οι αισθήσεις μας που μας περιορίζουν σε αυτή μας την προσπάθεια αλλά και η ίδια η φύση της ύπαρξη μας που είναι δομικά αποκομμένη από αυτήν την πραγματικότητα.

Αυτό όμως δεν μας περιορίζει στο να γίνουμε μάρτυρες όλης αυτής της ζωής που μας πλημμυρίζει, αυτό το αχανές υπέροχο σύμπαν που όχι μόνο δημιουργήθηκε από Αυτόν αλλά και συντηρείται το κάθε δευτερόλεπτο που περνά μέσω τρομερών δυνάμεων ενέργειας και νόησης.

Έτσι τόσο απλά μπορούμε να τον ψηλαφίσουμε βλέποντας,μελετώντας,στοχαζόμενοι στο πως αυτός εκφράζεται και ενεργεί μέσα στο σύμπαν.

Αυτή η αντανάκλαση,αυτή η εξωτερική μαρτυρία είναι σήμερα μέσω της επιστήμης τόσο πολύ εύλογη και κατανοητή το ότι δηλαδή μια απίστευτα μεγάλη νόηση και δύναμη υπάρχει όχι μόνον μέσα στο απειροελάχιστο κομμάτι ύλης αλλά και μέσα στο μεγαλύτερο πλανητικό στερέωμα.

Τα πάντα πλημμυρίζουν από ζωή ακόμα και τα ακίνητα για εμάς ή τα χωρίς ανθρώπινη ζωή πράγματα.

Ο Ιωάννης μας λέει ξεκάθαρα και απλά ότι όλα όσα έχουν δημιουργηθεί όλα όσα μπορούμε να αντιληφθούμε αλλά ακόμη και αυτά που λόγο της φύσης μας δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ή να διακρίνουμε έχουνε γίνει από Αυτόν.

Αυτήν την ενέργεια του Δημιουργού ο Ιωάννης μας την ορίζει σαν 'ο Λόγος', Έτσι ο Πατέρας μας όταν δημιουργεί το κάνει μέσω αυτής της τρομερής δημιουργικής του έκφρασης.

Ο Λόγος δεν μας έδωσε μόνον ζωή και νόηση,αλλά μας μετέδωσε και αυτό το ίδιο το Φως του,δηλαδή μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και αυτό το κυριαρχικό στοιχείο αντιστοιχίας με Αυτόν μέσω του οποίου μπορούμε να συνδεθούμε,να κοινωνήσουνε.

Αυτό το στοιχείο καλυμμένα ονομάζεται εκεί 'Ιωάννης ο πρόδρομος'.

Αυτό το όνομα συμβολίζει μια 'κατάσταση συνείδησης' μέσα στην οποία ο άνθρωπος συνειδητοποιεί μέσα του αυτόν τον συνδετικό κρίκο και έτσι γινόμενος αυτός ενεργός, του αποκαλύπτει,του μιλάει για τον Φως για την Γνώση,για την Βασιλεία των Ουρανών.

Όμως αυτή είναι μια μεταβατική κατάσταση συνείδησης που ενώ στη αρχή μας μιλάει για το Φως αυτό το Φως δεν είναι δομικά και ολοκληρωμένα παρόν μέσα σε αυτόν.Όμως όταν αυτό το Φως αυτή η κατάσταση συνείδησης αλλάξει κατά κυριολεξία το Ον του, τότε το Φως μπορεί να κατοικήσει μέσα σε αυτόν και από αυτήν την κατάσταση του Ιωάννη να περάσει στην κατάσταση του Χριστού,το Φως δηλαδή τότε έχει μετατρέψει πλήρως τον Ον του και έτσι έχει δημιουργήσει μια καθ' ολοκληρίαν νέα γέννηση και γιαυτό ο ίδιος ο Ιωάννης αποκεφαλίζεται συμβολικά σε μια δεδομένη στιγμή,παύει να υπάρχει.

Ο Λόγος,αυτό το Φως είναι πάντοτε ενεργό στον κόσμο μας και επενεργεί άσχετα αν εμείς δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε,υπάρχει μέσα στην καρδιά μας, στον κάθε άνθρωπο.

Βέβαια η έκπτωτη μας κατάσταση,η πτώση που επήλθε μετά από αυτή την ανόητη παραβατικότητα μας, μας απέκοψε από Αυτό όσον αφορά την συνείδηση μας,έτσι δεν μπορούμε ενώ είναι παρόν και ενεργός μέσα μας να τον αναγνωρίσουμε,να γίνουμε συνειδητοί αυτού.

Σε μια χρονική στιγμή όμως της εξέλιξη της ανθρωπότητας συνέβη κάτι το εξαιρετικό,κάτι το μοναδικό που ποτέ μέχρι τότε δεν είχε συμβεί ποτέ, αυτό το ίδιο το Φως,ο Λόγος εμφανίστηκε,λειτούργησε σε ένα προσωπικό επίπεδο μέσα σε αυτόν τον κόσμο, μέσα από την συνείδηση του ανθρώπου που ονομάζουμε 'Ιησούς', προσωποποιήθηκε δηλαδή κατά μια έννοια, συνδέθηκε με αυτήν την έκπτωτη φύση σε όλα της τα επίπεδα.

Όμως καταλαβαίνετε ότι αυτή η ενέργεια του Δημιουργού μας δεν ανήκει ούτε προέρχεται από την υλική μας φύση οπότε δεν γεννήθηκε και από αυτήν ποτέ,άλλωστε και η όλη της η έννοια είναι η προσπάθεια δημιουργίας μέσα μας μιας εντελώς διαφορετικής φύσεως ύπαρξης,μια εντελώς νέας

γέννησης.

Έτσι ενώ ο Ιησούς γεννήθηκε και προέρχεται από αυτόν τον κόσμο ο Χριστός όχι.

Βέβαια εκείνη την στιγμή που ενώθηκε με τον άνθρωπο Ιησού συνέβη κάτι το θαυμαστό, αν και αυτή η ίδια η σύνδεση του Λόγου είναι μια απίστευτα τρομερή θυσία για την ύπαρξη Του (δεν θα ήθελα να μείνω άλλο σε αυτό) παρά για να τονίσω ότι εκείνην την στιγμή μια ένωση αυτών των δύο διαχωρισμένων κόσμων δημιουργήθηκε μέσω Αυτού,έγινε δηλαδή η γέφυρα το μέσον μέσα από το οποίο ο έκπτωτος,ο ατελής άνθρωπος μπορεί να βαδίσει μπορεί να συνειδητοποιήσει μπορεί να αλλάξει κυριολεκτικά μέσω Αυτού, όλη του την ύπαρξη.

Η ανθρωπότητα μετά από χιλιάδες χρόνια έγινε επιτέλους ικανή να συλλάβει το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης της που δεν είναι άλλη παρά η επιστροφή στην πρωταρχική της Θεϊκή κατάσταση,έναν εντελώς διαφορετικής φύσεως κόσμος.

Αυτή η τρομερή δύναμη μπορεί έτσι τώρα και σε ένα προσωπικό επίπεδο να λειτουργήσει μέσα μας, φέροντας μας σε μια νέα γέννηση μιας άλλης δονήσεως και φύσης.

Έτσι ενώ όλα αυτά είχαν προφητευθεί στο παρελθόν και μας είχε δοθεί αυτή η διαδικασία τώρα εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή έγινε μια πραγματικότητα όχι μόνο μέσα από τον λόγο αλλά κυρίως μέσα από  Δύναμη.

Η παρούσα συνείδηση μας όπως λέει όντως ο Ιωάννης είναι μια έρημος και μέσα σε αυτήν την θλιβερή κατάσταση συνείδησης εμφανίστηκε και μας μιλάει ο 'Ιωάννης'.

Ο 'Ιωάννης' συμβολίζει το πρώτο βάπτισμα αυτό του νερού που σηματοδοτεί μια βαθιά εσωτερική αλλαγή μέσα μας, μια μετατροπή,μια μεταστροφή στην συνείδηση αλλά και στην ίδια μας την ζωή.

Είναι το στάδιο του καθαρμού,της λεύκανσης γιατί μόνον έτσι μπορεί ο Χριστός να έρθει σε μας, να μας αγγίξει και να μας βαπτίσει με Πνεύμα του που είναι και το στοιχείο που θα μας αλλάξει δομικά σε κάτι το εντελώς καινούργιο.

Αν δεν προσεγγίσουμε αυτή την κατάσταση συνείδησης του Ιωάννη, αν δεν αλλάξουμε εσωτερικά, ο Χριστός δεν θα μπορέσει ποτέ να έρθει και να ενεργήσει μέσα μας.

'Tο πρώτο θαύμα του Ιησού σε γάμο της Kανά'

Όταν αφήσουμε αυτήν την Χρηστική δύναμη να ενεργήσει μέσα μας τότε λαμβάνει χώρα ένας αλχημικός γάμος,η μετατροπή αυτή του αίματος συμβολίζει και το πρώτα θαύμα του Πνεύματος μέσα μας,το νερό γίνετε κρασί.Ο Χριστός ενεργεί πλέον μέσα μας.

Όταν όμως αυτός μας αγγίξει μέσα μας,και διακρίνει στα πιο βαθιά σημεία της ύπαρξης μας, στο πιο ιερό μας σημείο μέσα στην καρδιά μας τι βλέπει? Όλες αυτές τις ποταπές ανθρώπινες μας αδυναμίες

'Οι βέβηλοι και το διώξιμο τους από το ναό' 

που έχουν μετατρέψει αυτή την θαυμαστή μας ύπαρξη σε κάτι το τόσο ανόσιο,έτσι γιαυτό τον λόγο συμβολικά εξεγείρεται και με δύναμη μας καθαρίζει.

Αυτή η διαδικασία όπως αυτός μα λέει μπορεί να γίνει μέσω τριών σταδίων,τριών ημερών.

Γέννηση του Χριστού μέσα μας και Θάνατος της υλικής μας φύσης ώστε να επέλθει η ανάσταση.

Αυτά τα τρία στάδια έγιναν πραγματικότητα από τον άνθρωπο Ιησού για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία μέσα από την Χρηστική δύναμη που άλλαξε τα πάντα έτσι στον κόσμο μας.

'Mια συζήτηση του Iησού για την αναγέννηση'

Αυτή η νέα γέννηση γίνετε μέσω ανώτερων δυνάμεων που δεν αντιστοιχούν με την υλική μας φύση,έτσι ο άνθρωπος ο ίδιος είναι ανίκανος να την πραγματοποίηση αυτός ο ίδιος από μόνος του με οποιονδήποτε τρόπο ή άσκηση,ή νηστεία ή τεχνική.

Μόνον μέσω αυτής της δύναμης μπορεί αυτή η διαδικασία της μεταμόρφωσης να λάβει χώρα, αυτό ο Ιωάννης μας το ξεκαθαρίζει εντελώς.

Έτσι στον 'άνθρωπο Ιωάννη' ο Χριστός αποκαλύπτεται και τον αλλάζει μέσω του Φωτός του το οποίο του-μας εξηγεί, του-μας δείχνει τον δρόμο προς το Πνεύμα.

'Ποιος ήταν ο Ιωάννης ο Βαφτιστής και ποιος ο Ιησούς'

Αυτές οι δύο καταστάσεις συνείδησης είναι ταυτόχρονα παρούσες μέσα στον μαθητή, όμως σε μια δεδομένη στιγμή όπως είπα και πιο πάνω η κατάσταση συνείδησης του Ιωάννη πρέπει να αποχωρήσει πλήρως κατά μια συμβολική έννοια.

'Ο ουράνιος και ο επίγειος μάρτυρας'

Ο Ιωάννης είναι από την γη προέρχεται από αυτήν την φύση ενώ ο Χριστός προέρχεται από το Βασίλειο του Πνεύματος,έτσι Αυτός όχι μόνο μας αλλάζει δομικά αλλά μας παρέχει και τα δώρα του Πνεύματος του και έτσι το Πνεύμα εκφράζεται μέσα από εμάς έστω αν και ακόμη ζούμε και

υπάρχουμε μέσα σε αυτόν τον υλικό-γεννημένο κόσμο.

Συνεχίζετε... 

The Visual Bible: The Gospel of John (2003)

The Visual Bible: The Gospel of John (2003)
http://www.imdb.com/title/tt0377992/

The story of Jesus' life as told by the apostle John, narrated by Christopher Plummer.
This three-hour epic feature film on the life, death and resurrection of Jesus, draws its audience into antiquity by way of meticulous recreation of the period. The film is adapted precisely Word for Word based on the Good News Translation Bible.

Megaupload:

Cd1
http://www.megaupload.com/?d=JWLVK6TU
Http://www.megaupload.com/?d=JWLVK6TU
http://www.megaupload.com/?d=B79D9SMM
Http://www.megaupload.com/?d=B79D9SMM
http://www.megaupload.com/?d=S1JZQDLB
Http://www.megaupload.com/?d=S1JZQDLB

Cd2
http://www.megaupload.com/?d=WTA70US5
Http://www.megaupload.com/?d=WTA70US5
http://www.megaupload.com/?d=MIBVHQNE
Http://www.megaupload.com/?d=MIBVHQNE
http://www.megaupload.com/?d=J53NSLIM
Http://www.megaupload.com/?d=J53NSLIM

Youtube :
http://youtu.be/66ihy4_YatY

The Gospel Of St John By Rudolf Steiner

A cycle of twelve lectures given at Hamburg,May 18–31, 1908.Translated from shorthand reports unrevised by the lecturer, from the German edition published with the title,Das Johannes-Evangelium (Vol.103 in the Bibliographic Survey,1961).Translated by Maud B. Monges.

Copyright 1940 by Anthroposophic Press, Inc.

Revised edition copyright © 1962 by Anthroposophic Press, Inc.

Published by Anthroposophic Press

A part from chapter V :

The Gospel of St. John

V
THE SEVEN DEGREES OF INITIATION
The First Sign

''At that time the ancient blood-relationship was spoken of only as a relationship with a God. This could all be learned, but all that was learned through it was nothing more than that one was related to this ancient divinity. But, if there was a desire to comprehend the Christ, then all the ancient laws, all the ancient artificialities were unnecessary. 

What the Christ taught could be understood to the degree that men understood the spiritual ego within themselves. At that time, it is true, it was not possible to have full knowledge of Divinity, but one could understand what was heard from the lips of Christ-Jesus. The preliminary conditions for understanding were there. The Psalms were not then necessary, nor all the poetically constructed teachings, for all that was needed was the simplest means of expression. 

One needed only to speak in halting words to become a witness of God. Even in the simplest, stammering words it was possible to become a witness of the Divine; it need be only single words without metre. Anyone who felt in his ego that he was sent from God, even though he were halting in his speech, could understand the words of the Christ. Anyone knowing only the earthly relationship with God speaks in the poetic measure of the Psalms, but all his metre leads him to nothing but the ancient gods. 

However, anyone who felt himself deeply rooted in the spirit worlds is above all, and can bear witness of what has been seen and heard in those worlds. But those who accepted a testimony only in the accustomed way did not accept His. If there were those who accepted it, they showed by their acceptance that they felt themselves sent from God. They not only believed, they understood what the other one said to them, and through their understanding they bore witness of their words. 

“He who feels the ego, reveals even in his stammering words the Word of God.” This is what is meant, for the spirit here referred to does not need to express itself in metre, in any form of syllabic measure, but it can declare itself in the simplest, halting manner. Such words can easily be taken as a license for folly. But whoever refuses wisdom just because, in his opinion, the most sublime mysteries should be expressed in the simplest form possible, does so, although often quite unconsciously, merely from an inclination toward psychic ease. 

When it is said, “God giveth not the spirit by measure” (metre), it only means that the “measure” or metre does not help towards the spirit. But where the spirit really exists, there also is “measure.” Not everyone who has “measure” has the “spirit;” but one who has the “spirit” will come most certainly to “measure” or metre. Naturally, certain things cannot be reversed. It is not an evidence of possessing the “spirit” if one has no “measure;” nor is the possession of “measure” a proof of the “spirit.” Science is certainly no sign of wisdom, nor is a lack of science a proof of it.

So we are shown that Christ appeals to the independent ego in every human soul. “Measure” you must consider here as metre, poetically constructed speech. Then the foregoing sentence will read: “He who finds God in the ‘I AM, bears witness of Divine Speech or God's language, even in his stammering words” — and he finds the way to God.''