Paracelsus De Natura Rerum 1537 (Η Φύση των Πραγμάτων)

 

Paracelsus De Natura Rerum 1537 (Η Φύση των Πραγμάτων) 

Πρώτο Βιβλίο

Η γέννηση όλων των φυσικών πραγμάτων είναι διπλή: η μία γίνεται από τη Φύση χωρίς Τέχνη, η άλλη προκαλείται από την Τέχνη, δηλαδή από την Αλχημεία, αν και, γενικά, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι όλα τα πράγματα δημιουργούνται από τη γη με τη βοήθεια της σήψης.  Διότι η σήψη είναι ο υψηλότερος βαθμός και η πρώτη πρωτοβουλία για τη γέννηση.  Αλλά η σήψη προέρχεται από μια υγρή θερμότητα. Διότι μια συνεχής υγρή θερμότητα παράγει σήψη και μετατρέπει όλα τα φυσικά πράγματα από την πρώτη τους μορφή και ουσία, καθώς και τη δύναμη και την αρετή τους, σε κάτι άλλο. Διότι όπως η σήψη στα σπλάχνα μετατρέπει και μειώνει όλες τις τροφές σε περιττώματα, έτσι και χωρίς την κοιλιά, η σήψη στο γυαλί μετατρέπει όλα τα πράγματα από μια μορφή σε μια άλλη, από μια ουσία σε μια άλλη, από ένα χρώμα σε ένα άλλο, από μια οσμή σε μια άλλη, από μια αρετή σε μια άλλη, από μια δύναμη σε μια άλλη, από ένα σύνολο ιδιοτήτων σε μια άλλη, και, με μια λέξη, από μια ποιότητα σε μια άλλη.  Γιατί είναι γνωστό και αποδεδειγμένο από την καθημερινή εμπειρία ότι πολλά καλά πράγματα που είναι υγιεινά και φάρμακο, γίνονται, μετά τη σήψη τους, κακά, ανθυγιεινά και σκέτο δηλητήριο.  Έτσι, από την άλλη πλευρά, πολλά πράγματα είναι κακά, ανθυγιεινά, δηλητηριώδη και βλαβερά, τα οποία μετά τη σήψη τους γίνονται καλά, χάνουν όλη την κακή τους επίδραση και γίνονται ευγενή φάρμακα. Διότι η σήψη επιφέρει μεγάλα αποτελέσματα, όπως έχουμε ένα καλό παράδειγμα στο ιερό ευαγγέλιο, όπου ο Χριστός λέει: "Αν ένας κόκκος σιταριού δεν πεταχτεί στο χωράφι και δε σαπίσει, δεν μπορεί να καρποφορήσει εκατονταπλάσια". Ως εκ τούτου μπορεί να γίνει γνωστό ότι πολλά πράγματα πολλαπλασιάζονται με τη σήψη, ώστε να παράγουν εξαιρετικούς καρπούς. Διότι η σήψη είναι η αλλαγή και ο θάνατος όλων των πραγμάτων και η καταστροφή της πρώτης ουσίας όλων των φυσικών αντικειμένων, απ' όπου βγαίνει για μας η αναγέννηση και μια νέα γέννηση δέκα χιλιάδες φορές καλύτερη από την προηγούμενη. Εφόσον, λοιπόν, η σήψη είναι το πρώτο βήμα και η αρχή της γένεσης, είναι στον ύψιστο βαθμό απαραίτητο να κατανοήσουμε σε βάθος αυτή τη διαδικασία. Αλλά υπάρχουν πολλά είδη σήψης, και το ένα παράγει τη γενεά του καλύτερα από το άλλο, το ένα πιο γρήγορα από το άλλο. Είπαμε επίσης ότι αυτό που είναι υγρό και ζεστό αποτελεί τον πρώτο βαθμό και την αρχή της σήψης, η οποία γεννά όλα τα πράγματα όπως η κότα γεννά τα αυγά της. Γι' αυτό με και μέσα από τη σήψη τα πάντα γίνονται βλεννώδες φλέγμα και ζωντανή ύλη, οτιδήποτε και αν τελικά καταλήξει να είναι. Βλέπετε ένα παράδειγμα στα αυγά, όπου υπάρχει βλεννώδης υγρασία, η οποία με τη συνεχή θερμότητα σαπίζει και επιταχύνεται στο ζωντανό κοτόπουλο, όχι μόνο από τη θερμότητα που προέρχεται από την κότα, αλλά και από οποιαδήποτε παρόμοια θερμότητα. Διότι με έναν τέτοιο βαθμό θερμότητας τα αυγά μπορούν να ωριμάσουν στο γυαλί και με τη θερμότητα της στάχτης, ώστε να γίνουν ζωντανά πουλιά. Κάθε άνθρωπος, επίσης, μπορεί να φέρει το αυγό σε ωριμότητα κάτω από το δικό του χέρι και να αναπαράγει την κότα όπως και την όρνιθα.  Και εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε κάτι ακόμη.  Αν το ζωντανό πουλί καεί σε σκόνη και στάχτη μέσα σε σφραγισμένο cucurbite (δοχείο ή φιάλη για απόσταξη) με τον τρίτο βαθμό φωτιάς, και στη συνέχεια, ακόμα κλεισμένο, σαπίσει με τον υψηλότερο βαθμό σήψης μέσα σε ένα venter equinus (τα σπλάχνα του αλόγου), έτσι ώστε να γίνει ένα βλεννώδες φλέγμα, τότε αυτό το φλέγμα μπορεί και πάλι να οδηγηθεί στην ωριμότητα, και έτσι, ανακαινισμένο και αποκαταστημένο, μπορεί να γίνει ένα ζωντανό πουλί, με την προϋπόθεση ότι το φλέγμα θα είναι και πάλι κλεισμένο στο βάζο ή το δοχείο του. Αυτό είναι η αναβίωση των νεκρών μέσω της αναγέννησης και της αποσαφήνισης, η οποία είναι πράγματι ένα μεγάλο και βαθύ θαύμα της Φύσης.  Με αυτή τη διαδικασία όλα τα πτηνά μπορούν να θανατωθούν και να ξαναγίνουν ζωντανά, να ανακαινιστούν και να αποκατασταθούν. Αυτό είναι το μεγαλύτερο και υψηλότερο θαύμα και μυστήριο του Θεού, το οποίο ο Θεός έχει αποκλείσει από τον θνητό άνθρωπο. Διότι πρέπει να γνωρίζετε ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούν να δημιουργηθούν άνθρωποι χωρίς φυσικό πατέρα και μητέρα, δηλαδή όχι με τον φυσικό τρόπο από τη γυναίκα, αλλά με την τέχνη και την εργατικότητα ενός ειδικευμένου Spagyrist μπορεί να γεννηθεί και να μεγαλώσει ένας άνθρωπος, όπως θα περιγραφεί στη συνέχεια. Αλλά ούτε πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεχνάμε τη δημιουργία ομοιώματος.  Διότι υπάρχει κάποια αλήθεια σ' αυτό το πράγμα, αν και για πολύ καιρό γινόταν με τον πιο απόκρυφο τρόπο και με μυστικότητα, ενώ δεν υπήρχε λίγη αμφιβολία και αμφισβήτηση ανάμεσα σε μερικούς από τους παλιούς Φιλοσόφους, αν ήταν δυνατόν για τη Φύση και την Τέχνη, να γεννηθεί ένας άνδρας χωρίς το γυναικείο σώμα και τη φυσική μήτρα. Εγώ απαντώ εδώ, ότι αυτό δεν είναι καθόλου αντίθετο προς τη Spagyric Τέχνη και τη Φύση, ναι, ότι είναι απολύτως δυνατό. Για να το πετύχετε, πρέπει να προχωρήσετε ως εξής. Αφήστε το σπέρμα ενός άνδρα να σαπίζει μόνο του μέσα σε ένα σφραγισμένο κουρκούτι με την υψηλότερη σήψη της venter equinus (τα σπλάχνα του αλόγου) για σαράντα ημέρες, ή μέχρις ότου αρχίσει επιτέλους να ζει, να κινείται και να ταράζεται, πράγμα που μπορεί εύκολα να φανεί. Μετά από αυτό το διάστημα θα μοιάζει σε κάποιο βαθμό με ανθρώπινο ον, αλλά, ωστόσο, θα είναι διαφανές και χωρίς σώμα. Αν τώρα, μετά από αυτό, τρέφεται και τρέφεται καθημερινά με προσοχή και σύνεση με το arcanum του ανθρώπινου αίματος, και διατηρείται για σαράντα εβδομάδες στη διαρκή και ίση θερμότητα ενός venter equinus, γίνεται, στο εξής, ένα αληθινό και ζωντανό βρέφος, που έχει όλα τα μέλη ενός παιδιού που γεννιέται από γυναίκα, αλλά πολύ μικρότερο. Αυτό το ονομάζουμε homunculus (ανθρωπάριο) και πρέπει στη συνέχεια να εκπαιδεύεται με τη μεγαλύτερη προσοχή και ζήλο, μέχρι να μεγαλώσει και να αρχίσει να επιδεικνύει νοημοσύνη. Τώρα, αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά που αποκάλυψε ο Θεός στον θνητό και αλάνθαστο άνθρωπο. Είναι ένα θαύμα και ένα θαύμα του Θεού, ένα arcanum πάνω από όλα τα arcana, και αξίζει να κρατηθεί μυστικό μέχρι τους έσχατους καιρούς, όταν δε θα υπάρχει τίποτε κρυμμένο, αλλά όλα θα φανερωθούν.

I. xi. 312-13