Karl von Eckartshausen - Το σύννεφο πάνω στο Ιερό
Πρώτη επιστολή
Δεν υπάρχει πιο αξιοσημείωτη εποχή σε έναν ήρεμο παρατηρητή από τη δική μας.
Παντού υπάρχει μια ζύμωση στο μυαλό των ανθρώπων, παντού υπάρχει μια μάχη ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, μεταξύ αυξανόμενων ραγδαίων σκέψεων και ζώντων ιδεών, μεταξύ ανίσχυρων θελήσεων και μιας ζώσας δραστικής δύναμης.
Εν ολίγοις παντού υπάρχει πόλεμος ανάμεσα στον ζωώδη άνθρωπο και τον αναπτυσσόμενο πνευματικό άνθρωπο.
Λέγεται ότι ζούμε σε μια εποχή του φωτός, αλλά θα ήταν πιο αληθινό να πούμε ότι ζούμε σε μια εποχή του λυκόφωτος εδώ και εκεί μια φωτεινή ακτίνα διαπερνά μέσα από τα βάθη του σκότους, αλλά δεν φωτίζει πλήρως με μεγάλη καθαρότητα ούτε την λογική μας ούτε τις καρδιές μας.
Οι άνθρωποι δεν έχουν μια άποψη, οι επιστήμονες φιλονικούν, και όπου υπάρχει διχόνοια, η αλήθεια δεν μπορεί ακόμη να συλληφθεί.
Τα πιο σημαντικά ζητήματα για την ανθρωπότητα είναι ακόμα ακαθόριστα. Δεν υπάρχει κανένας που να έχει συμφωνήσει πάνω στην αρχή της λογικής ή επί της αρχής της ηθικής, είτε πάνω στο αίτιο της βούλησης.
Αυτό αποδεικνύει ότι αν και διαμένουμε σε μια εποχή του φωτός, δεν κατανοούμε πλήρως τι απορρέει από τις καρδιές μας, και τι από τις κεφαλές μας.
Πιθανόν να είχαμε όλες αυτές τις πληροφορίες πολύ νωρίτερα, αν δεν είχαμε φανταστεί ότι έχουμε το φως της γνώσης ήδη στην κατοχή μας, είτε αν είχαμε ρίξει ένα βλέμμα μέσα στην αδυναμία μας, και συνεπώς διαβλέπαμε πως χρειαζόμαστε μια πιο λαμπρή φώτιση.
Ζούμε στην εποχή της ειδωλολατρίας της διάνοιας, τοποθετούμε ένα κοινό πυρσό πάνω στο θυσιαστήριο και μεγαλοφώνως διακηρύττουμε την αυγή, ότι τώρα το φως της ημέρας πραγματικά θα εμφανιστεί, και πως ο κόσμος αναδύεται όλο και περισσότερο από την αφάνεια στην πλήρη ημέρα της τελειότητας, μέσα από τις τέχνες, τις επιστήμες, τις καλλιεργημένες γεύσεις, ακόμη και μέσα από μια καθαρότερη κατανόηση της θρησκείας.
Παντού υπάρχει μια ζύμωση στο μυαλό των ανθρώπων, παντού υπάρχει μια μάχη ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, μεταξύ αυξανόμενων ραγδαίων σκέψεων και ζώντων ιδεών, μεταξύ ανίσχυρων θελήσεων και μιας ζώσας δραστικής δύναμης.
Εν ολίγοις παντού υπάρχει πόλεμος ανάμεσα στον ζωώδη άνθρωπο και τον αναπτυσσόμενο πνευματικό άνθρωπο.
Λέγεται ότι ζούμε σε μια εποχή του φωτός, αλλά θα ήταν πιο αληθινό να πούμε ότι ζούμε σε μια εποχή του λυκόφωτος εδώ και εκεί μια φωτεινή ακτίνα διαπερνά μέσα από τα βάθη του σκότους, αλλά δεν φωτίζει πλήρως με μεγάλη καθαρότητα ούτε την λογική μας ούτε τις καρδιές μας.
Οι άνθρωποι δεν έχουν μια άποψη, οι επιστήμονες φιλονικούν, και όπου υπάρχει διχόνοια, η αλήθεια δεν μπορεί ακόμη να συλληφθεί.
Τα πιο σημαντικά ζητήματα για την ανθρωπότητα είναι ακόμα ακαθόριστα. Δεν υπάρχει κανένας που να έχει συμφωνήσει πάνω στην αρχή της λογικής ή επί της αρχής της ηθικής, είτε πάνω στο αίτιο της βούλησης.
Αυτό αποδεικνύει ότι αν και διαμένουμε σε μια εποχή του φωτός, δεν κατανοούμε πλήρως τι απορρέει από τις καρδιές μας, και τι από τις κεφαλές μας.
Πιθανόν να είχαμε όλες αυτές τις πληροφορίες πολύ νωρίτερα, αν δεν είχαμε φανταστεί ότι έχουμε το φως της γνώσης ήδη στην κατοχή μας, είτε αν είχαμε ρίξει ένα βλέμμα μέσα στην αδυναμία μας, και συνεπώς διαβλέπαμε πως χρειαζόμαστε μια πιο λαμπρή φώτιση.
Ζούμε στην εποχή της ειδωλολατρίας της διάνοιας, τοποθετούμε ένα κοινό πυρσό πάνω στο θυσιαστήριο και μεγαλοφώνως διακηρύττουμε την αυγή, ότι τώρα το φως της ημέρας πραγματικά θα εμφανιστεί, και πως ο κόσμος αναδύεται όλο και περισσότερο από την αφάνεια στην πλήρη ημέρα της τελειότητας, μέσα από τις τέχνες, τις επιστήμες, τις καλλιεργημένες γεύσεις, ακόμη και μέσα από μια καθαρότερη κατανόηση της θρησκείας.
Προμετωπίδα της πρώτης Γαλλικής έκδοσης 1819 του «Το σύννεφο πάνω από το ιερό»,
όπως φαίνεται σε αυτήν την δεύτερη έκδοση δημιουργημένη από τον Marc Haven
Φτωχή ανθρωπότητα! Μέσω ποιας άποψης έχεις διανθίσει την ευτυχία του ανθρώπου; Υπήρξε ποτέ μια εποχή που να έχει μετρήσει τόσα θύματα για την ανθρωπότητα σαν την σημερινή;
Υπήρξε ποτέ άλλη εποχή μέσα στην οποία η ανηθικότητα και ο εγωισμός να έχουν μεγαλύτερη ή πιο κυρίαρχη θέση με αυτή;
Το δέντρο γνωρίζεται από τους καρπούς του.
Τρελοί άνθρωποι! Με την φαντασιακή φυσική λογική σας, από όπου έχετε πάρει το φως με το οποίο είστε τόσο πρόθυμοι να διαφωτίσετε τους άλλους;
Δεν είναι όλες οι ιδέες σας δανεισμένες από τις αισθήσεις σας, οι οποίες δεν σας δίνουν την πραγματικότητα, αλλά μόνο τα φαινόμενα της;
Δεν είναι ακριβές ότι στο χώρο και το χρόνο κάθε γνώση δεν είναι παρά σχετική;
Δεν είναι αλήθεια ότι όλα όσα αποκαλούμε πραγματικότητα δεν είναι παρά σχετικά, γιατί η απόλυτη αλήθεια δεν πρόκειται να βρεθεί στο φαινομενικό κόσμο.
Έτσι η φυσική λογική σας διαταράσσει την πραγματική σας ουσία, και δεν κατέχει παρά μόνο την εμφάνιση της αλήθειας και του φωτός, και όσο πιο πολύ αυτή την εμφάνιση αυξάνεται και εξαπλώνεται, τόσο περισσότερο η ουσία του φωτός σβήνει εσωτερικά, και ο άνθρωπος συγχέει τον εαυτό του με αυτή την εμφάνιση και ψηλαφίζει μάταια μετά τις εκθαμβωτικές φανταστικές εικόνες που εμφανίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου