Keeping the Cello case dry

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Doisneau

The Human Experience (2008)

    The Human Experience (2008)

The story of a band of brothers who travel the world in search of the answers to the burning questions: Who am I? Who is Man? Why do we search for meaning? Their journey brings them into the middle of the lives of the homeless on the streets of New York City, the orphans and disabled children of Peru, and the abandoned lepers in the forests of Ghana, Africa. What the young men discover changes them forever. Through one on one interviews and real life encounters, the brothers are awakened to the beauty of the human person and the resilience of the human spirit. Written by Simon Fung

Directed by Charles Kinnane       

Writing credits Michael Campo writer

Cast :

Jeffrey Azize    ...     Himself

Clifford Azize    ...     Himself

Michael Campo    ...     Himself

Matthew Sanchez    ...     Himself

Site :

http://www.grassrootsfilms.com/thehumanexperience/

Trailer :

http://www.youtube.com/watch?v=ahLem-krZe4

Downloding links :

http://www.fileserve.com/file/ZR4zCmv

http://www.filesonic.com/file/414935721

Torrent :

http://www.newtorrents.info/search/The.Human.Experience.2008.DVDRip.XviD-FRAGMENT

On line :

http://www.movshare.net/video/yszlwpj2lg876

http://www.novamov.com/video/bqntowauho9sg

http://www.divxstage.net/video/2f7tjznpyb0y4

Be a better person in your life,right now!

 

Friends don't loose any chance or minute for to be a better person in your life,
right now,
in the service of your fellowman.

Even if your heart is not guided from God's Love,
do the good in a humanistic way.

Even if 'Christ Love' not yet touched your nature born soul,
choose to be good,
gentle,
respectful,
generous,
full of understanding
and compassion.

Even if this world is no perfect,
there is no reason to make it worse,act now.

Το όνειρο μου είσαι εσύ

 

Τα όνειρα μου μέσα στα όνειρα σου θα σκορπίσω.

Ένα μελαγχολικό πρωινό,

όταν το κορμί μου σφιχτά θα αγγίζει το δικό σου

θέλω να σε ονειρευτώ,

να σε έχω δική μου και στους δύο κόσμους

το όνειρο, χάνεται μέσα στο όνειρο.

Το όνειρο μου είσαι εσύ.

G.J.P.

Some main painters for you

 

Titian (1490–1576) Santa Maria Gloriosa dei Frari,Oil on canvas, 1516-1518 Venezia

http://rapidshare.com/files/60439466/Caravaggio__1573-1610_.rar
http://rapidshare.com/files/60442771/El_Greco__1541-1614_.rar
http://rapidshare.com/files/60443716/Eugene_Delacroix__1798_-_1863_.rar
http://rapidshare.com/files/60444489/Francisco_de_Goya__1746-1828_.rar
http://rapidshare.com/files/61673680/Frida_Kahlo__1907-1954_.rar
http://rapidshare.com/files/61672918/Gustav_Klimt__1862-1918_.rar
http://rapidshare.com/files/61673448/Henri_Matisse__1869-1954_.rar
http://rapidshare.com/files/61675024/Johannes_Vermeer__1632-1675_.rar
http://rapidshare.com/files/60446200/Leonardo_Da_Vinci__1452-1519_.rar
http://rapidshare.com/files/60446891/Michelangelo__1475-1564_.rar
http://rapidshare.com/files/60447867/Pablo_Picasso__1881-1973_.rar
http://rapidshare.com/files/60450275/Pierre-Auguste_Renoir__1841-1919_.rar
http://rapidshare.com/files/60451155/Raphael__1483-1520_.rar
http://rapidshare.com/files/60457821/Rembrandt_Van_Rijn__1606-1669_.rar
http://rapidshare.com/files/61673908/Rene_Magritte__1898_-_1967_.rar
http://rapidshare.com/files/61674493/Salvador_Dali__1904-1989_.rar
http://rapidshare.com/files/60459577/Sandro_Botticelli__1445-1510_.rar
http://rapidshare.com/files/61672229/Titiano__1488-1576_.rar
http://rapidshare.com/files/60460380/Vincent_van_Gogh__1853-1890_.rar
http://rapidshare.com/files/60461352/Whistler__1834-1903_.rar
http://rapidshare.com/files/66469131/Paul_Cezanne__1839-1906_.rar
http://rapidshare.com/files/66469543/Paul_Klee__1879-1940_.rar
http://rapidshare.com/files/66470006/Wassily_Kandinsky__1866-1944_.rar
http://rapidshare.com/files/66466144/Albrecht_Durer__1471-1528_.rar
http://rapidshare.com/files/66466593/Auguste_Rodin__1840-1917_.rar
http://rapidshare.com/files/66466828/Giorgio_de_Chirico__1888-1978_.rar
http://rapidshare.com/files/66467458/Henri_de_Toulouse-Lautrec__1864_-1901_.rar
http://rapidshare.com/files/66468289/Hieronymus_Bosch__1450-1516_.rar
http://rapidshare.com/files/79805415/Joseph_Turner__1775-1851_.rar
http://rapidshare.com/files/79805414/Joan_Miro__1893-1983_.rar
http://rapidshare.com/files/79805413/Modigliani__1884-1920_.rar
http://rapidshare.com/files/79805412/Paul_Gauguin__1848-1903_.rar
http://rapidshare.com/files/79805411/Velazquez__1599-1660_.rar
http://rapidshare.com/files/79805410/Canaletto__1697-1768_.rar

Not my post,thanks to the original uploader :)

The dead end of our modern civilization all over the world!

From Middle earth (Africa) to north (Great Britain) we see clearly the results of the dead end of our modern civilization, and how the influence of Aquarius are impelling people from all over the world in a violence action,they try to change this situation-way of life in a horizontal way as their consciousness drive them.

But we, pupils of the young Gnosis understand this clearly, so let us use these powers of this revolutionary era in a vertical way, transmuting our broken being in a glorious servant of the Light.

This is the only way out from this labyrinth of the world of the opposites.Lets walk it hand by hand.

Discovery Channel Bermuda Triangle Exposed (2011)

 

Examine the Bermuda Triangle by layer to reveal what’s beneath the 440,000 square miles of ocean in the deadly marine graveyard. Freak waves, magnetic anomalies, giant whirlpools and more have been blamed for its mysterious plane and boat disappearances.

 

Link :

http://www.filesonic.com/file/320147341/1-3-3-8.com_discovery.channel.bermuda.triangle.exposed.hdtv.xvid-fqm.avi

http://hotfile.com/dl/111327312/1d0a57a/1-3-3-8.com_discovery.channel.bermuda.triangle.exposed.hdtv.xvid-fqm.avi

The Tree of Good and Evil Knowledge

 

     

Geheime Figuren der Rosenkreuzer, aus dem 16ten und 17ten Jahrhundert. 

Erstes Heft. Aus emem alten Mscpt. zum erstenmal ans Licht gestelit. Altona, 1785. 

Gedruckt und verlegt von J. D. U. Eckhardt. Zweites Heft. Altona, 1788.

This 18th century compendium, drew on 17th century alchemical sources such as Adrian von Mynsich, with mystical pieces from Valentin Weigel, and Abraham von Franckenberg's works on Jacob Boehme. It was an important and influential source of Rosicrucian ideas, albeit filtered thtough an 18th century perspective.

One page from this book and an English translation

The Tree of Good and Evil Knowledge

THERE IS ONE TREE bearing two kinds of fruits.Its name is the tree of the knowledge of good and evil.Like its name,are its fruits: namely, good and bad fruits of life and death, of love and hate,of light and darkness.This tree was put before Adam,and even if he had in his innocence the liberty to look upon it as a tree of God's wonders.God's prohibition did not allow him to place his desire in it and eat of it, but threatened that (if he would do so) he would die from its fruit. For this was a tree of division where good and evil battled with each other: but in a battle there can be no life: For battle brings forth destruction,and destruction brings forth death,life lives in the sweet unity of love.Therefore,when Adam ate from this tree,a battle started within him, and in this battle he lost his life.

Nevertheless wretched men will not learn through such fall and damage.His desire is still for that tree and its fruits.Man is always desirous to have the division of manifold things,and man is always battling,when he could return to the unity of simplicity,if he only would come in peace.

Life's light stands in the middle to point out to men the way to this first rest, and the Father in the heaven lets his Sun rise over good and evil: But everything grows after its own fashion,and man is only too apt to look upon the stars of the manifoldness,and in his own discretion,to choose them for his ladders, though they make him stray many times from the true light,and detain him in the whirlpool of uncertainty.This whirlpool of uncertainty leads more and more out of the innermost face of the Sun into the outer (world) and can find neither end nor place of rest,unless it leads from the outer (world) back again and seeks the beginning,from which all the smaller star-lights originated.

There is also among 7 stars,hardly one turning its rays inward to direct the searching mind to Bethlehem, and amongst 7 eyes winding around the whirlpool of searching desire is hardly one which stands towards the Sabbath in the innermost; but the restless movement of the working days move them through all spheres, and even if they take a look at God's wonders, they only look upon the surface and every eye looks upon that which is shown through its own desire.

God made man to live in an eternal Sabbath, he should not work, but let God work in him, he should not take with his own hands,but only receive what God bestowed plentifully upon His mercy.But man left the Sabbath,and wanted to work himself,raised his hand against the law to take in his own desire what he should not have taken.

Therefore, God let him fall, and since he had despised the quiet, he had to feel painfully the restlessness.In such restlessness of life all children of man still extend their hands,trying to grasp their pleasures. And as is their understanding and will,so is their grasping.Some grasp for the good, some grasp for the evil.Some grasp for the fruit,some only for the leaves,some for a branch with fruits and leaves on it.And they derive pleasure from the things they have grasped, these poor fools do not know that all their pain and labor had only been a Studium particulare.They grasp for pieces, where they could obtain the whole. 

They seek for quiet and cannot find it; for they look from the outside into the restlessness of movement, which dwells in the inner solitude of the inner Centri,and though one may grasp more than the other,it is still piece-work.At times there may be one amongst 7 hands coming near the secret and it grasps the whole stem of the tree at that point where all the divided branches return to unity. 

But even this hand is still far from the roots of the tree, only grasping and holding the secret from the outside and cannot yet see it from the inside.For the root of this tree is understood only by the eye of wisdom, standing in the Centro of all spheres.

These roots go from the visible world of mingled good and evil, into the sphere of the invisible world.This eye looks with the greatest peace upon the wonders of all movements and also looks through all the other eyes,wandering about outside of the rest in the unrest, all those eyes which want to see for themselves without the right eye of wisdom,from which they have received all their seeing-power.

This eye can prove all spirits, how intelligent, pure and acute they be.It understands the sources of good and evil. Plain before it is light and darkness.It understands time and eternity,visible and invisible,present and future things, earthly and heavenly things, things of the body and things of the spirit, high and deep, outwardliness and inwardliness.

And nevertheless, none of these things are disturbed by it,for the eye lives in the Centro of peace, where everything stands in equality outside of any strife, and whatever it sees it possesses.For in the Centro of its peace is its kingly throne, everything being subject to it. 

Therefore, dear man! If thou wouldst return to right understanding and right peace, cease from thy works and let God alone work in thee,so that the eye of wisdom will open in thine own self and thou wilt attain a studio particulari ad universale and One find All.

Have a look here :

http://www.levity.com/alchemy/rosicros.html

Blog comment : 

Seek the Rosicross into the Spiritual World and not in matter 

Loleatta Holloway (November 5, 1946 – March 21, 2011)

 

Loleatta Holloway (November 5, 1946 – March 21, 2011) Disco Diva left us yesterday after a sudden health problem.She was and is a music giant we will all ways love her and play da muzik

http://www.youtube.com/watch?v=OiU6Ia2MqeI

http://en.wikipedia.org/wiki/Loleatta_Holloway

Quo Vadis (1951)

 

Quo Vadis (1951)

Returning to Rome after 3 years in the field, General Marcus Vinicius meets Lygia and falls in love with her. She is a Christian and doesn't want to have anything to do with a warrior. Though she grew up Roman, the adopted daughter of a retired general, Lygia is technically a hostage of Rome. Marcus gets Emperor Nero to give her to him for services rendered. Lygia resents this, but somehow falls in love with Marcus anyway. Meanwhile Nero's atrocities get more outrageous. When he burns Rome and blames the Christians, Marcus goes off to save Lygia and her family. Nero captures them and all the Christians, and throws them to the lions.

 

Info's :

http://www.imdb.com/title/tt0043949/

Trailer :

http://www.youtube.com/watch?v=T7-EGXQJrqk

Download Quo Vadis 1951 :

http://rapidshare.com/files/334140496/Quo.Vadis.1951.iTALiAN.DVDRip.XviD-TRL.part1.rar

http://rapidshare.com/files/334140500/Quo.Vadis.1951.iTALiAN.DVDRip.XviD-TRL.part2.rar

http://rapidshare.com/files/334141084/Quo.Vadis.1951.iTALiAN.DVDRip.XviD-TRL.part3.rar

http://rapidshare.com/files/334140665/Quo.Vadis.1951.iTALiAN.DVDRip.XviD-TRL.part4.rar

http://rapidshare.com/files/334140969/Quo.Vadis.1951.iTALiAN.DVDRip.XviD-TRL.part5.rar

http://rapidshare.com/files/334140922/Quo.Vadis.1951.iTALiAN.DVDRip.XviD-TRL.part6.rar

http://rapidshare.com/files/334139447/Quo.Vadis.1951.iTALiAN.DVDRip.XviD-TRL.part7.rar

Thanks to  Cm2 for his upload :)

You are the salt of this world

 You are the salt of this world

When this fiery dove will ascent upon us,

and shine through our forefront as the sign of the Lord,

we will be able again to pronounce the secret creative word.

This word emanates from the realm that is not of this world,

but is touching this world with an enormous power

that impel our cosmos into completion

in order of the God's plan for man and humanity.

We must be joyful and full of gratitude for our brothers and sisters

that with their sacrifice were able to create this Temple of the Rosicross,

and so, be able to spread-transform this holy foods in our own reality.

Our only response to this bliss must be the total changing-sacrifice of our old personality

through and into the Love of the Gnosis.

Humility,

understanding,

gentleness,

sensitivity,

generosity,

obedience,

impersonal love

are some of the aspects of the reborn soul.

You are the salt of this world.

National.Geographic.Countdown.to.Catastrophe.Mega.Quake.Japan.and .Beyond

 

Witness an 8.9 Mega quake then watch as a 30 foot high tsunami Destroys many cites of Japan. Its only a matter of time before a devastating earthquake hits a major American city and wipes it off the map. Scientists now believe that day could be sooner than we thought. And its not Los Angeles or San Francisco thats in danger. But Seattle, Washington, the crown jewel of a region called Cascadia in Americas Pacific Northwest. Scientists fear Cascadia could suffer a catastrophe of global proportions:a megathrust earthquake. It is the largest earthquake the planet can create.

Link :
http://www.filesonic.com/file/233400371/National.Geographic.Countdown.to.Catastrophe.Mega.Quake.Japan.and.Beyond.HDTV.XviD-FQM.avi
or
http://www.fileserve.com/file/xHP4ETT

The world is changing are we?

The world is changing are we?

Many things changing rapidly around us,as i mention in my blog in the past,there is a continuous plan from higher powers that involve, not only us as human beings, but also our planet, this changing is not only happening in the physical plane as we can easily see with our eyes or informed from the media, but in all aspects!

This future demand for spiritualization that also our school is talking about as a center message in his philosophy, must not happen to us only, but also will take place in the cosmos around us,in reality we are a part of it or in other words we are compost from the elements of this nature.So when man is changing the cosmos is changing.

Man must understand this inner task of to be a complete being again and so united with the Spirit.

In this way when more people are join this celestial ship more powerful liberating radiation are attracted for our seeking brothers and sisters making this path of renewing of their soul much more easier.

When a pupil has build a firm basis-connection in his system with the radiation field of the Gnosis then he has nothing to fear in the physical plane,even death will not be able to separate him from this powerful pole-field and as physical result will attract from it,having the opportunity to continue to work and live by the Gnosis.

If we be with Christ we have no fear because His Love will protected us,are we worth of His Love?So friends send away all your anxiety and start working on your Rose-Garden, many great perfumes will born from it,the new Morning of the resurrection of the new man is here and now.

National Geographic Unlocking The Great Pyramid (2008)

When ancient architects completed construction on the Great Pyramid at Giza, they left behind the greatest riddle of the engineering world how did builders lift limestone blocks weighing an average of two and a half tons, 480 feet up onto the top of the pyramid? For centuries, adventurers and Egyptologists have crawled through every passageway and chamber of the Great Pyramid, measuring and collecting data in an attempt to determine how it was built. For the first time, a revolutionary theory argues that the answer may be inside the pyramid. Architect Jean-Pierre Houdin has devoted his life to solving this mystery by creating incredibly accurate blueprints of the Great Pyramid, using cutting-edge 3-D software. Unlocking the Great Pyramid follows Houdin and renowned Egyptologist Bob Brier in Giza as they put Houdins theory to the test.

See it online :
http://www.megavideo.com/?v=RK9AB32C
or
http://stagevu.com/video/edkvskrpgxsm

Download it :
http://www.fileserve.com/file/c3842xF

Buy dvd :
http://www.amazon.com/Unlocking-Great-Pyramid-Jean-pierre-Houdin/dp/B001HADFWC

The Gospel Of St John By Rudolf Steiner

A cycle of twelve lectures given at Hamburg,May 18–31, 1908.Translated from shorthand reports unrevised by the lecturer, from the German edition published with the title,Das Johannes-Evangelium (Vol.103 in the Bibliographic Survey,1961).Translated by Maud B. Monges.

Copyright 1940 by Anthroposophic Press, Inc.

Revised edition copyright © 1962 by Anthroposophic Press, Inc.

Published by Anthroposophic Press

A part from chapter V :

The Gospel of St. John

V
THE SEVEN DEGREES OF INITIATION
The First Sign

''At that time the ancient blood-relationship was spoken of only as a relationship with a God. This could all be learned, but all that was learned through it was nothing more than that one was related to this ancient divinity. But, if there was a desire to comprehend the Christ, then all the ancient laws, all the ancient artificialities were unnecessary. 

What the Christ taught could be understood to the degree that men understood the spiritual ego within themselves. At that time, it is true, it was not possible to have full knowledge of Divinity, but one could understand what was heard from the lips of Christ-Jesus. The preliminary conditions for understanding were there. The Psalms were not then necessary, nor all the poetically constructed teachings, for all that was needed was the simplest means of expression. 

One needed only to speak in halting words to become a witness of God. Even in the simplest, stammering words it was possible to become a witness of the Divine; it need be only single words without metre. Anyone who felt in his ego that he was sent from God, even though he were halting in his speech, could understand the words of the Christ. Anyone knowing only the earthly relationship with God speaks in the poetic measure of the Psalms, but all his metre leads him to nothing but the ancient gods. 

However, anyone who felt himself deeply rooted in the spirit worlds is above all, and can bear witness of what has been seen and heard in those worlds. But those who accepted a testimony only in the accustomed way did not accept His. If there were those who accepted it, they showed by their acceptance that they felt themselves sent from God. They not only believed, they understood what the other one said to them, and through their understanding they bore witness of their words. 

“He who feels the ego, reveals even in his stammering words the Word of God.” This is what is meant, for the spirit here referred to does not need to express itself in metre, in any form of syllabic measure, but it can declare itself in the simplest, halting manner. Such words can easily be taken as a license for folly. But whoever refuses wisdom just because, in his opinion, the most sublime mysteries should be expressed in the simplest form possible, does so, although often quite unconsciously, merely from an inclination toward psychic ease. 

When it is said, “God giveth not the spirit by measure” (metre), it only means that the “measure” or metre does not help towards the spirit. But where the spirit really exists, there also is “measure.” Not everyone who has “measure” has the “spirit;” but one who has the “spirit” will come most certainly to “measure” or metre. Naturally, certain things cannot be reversed. It is not an evidence of possessing the “spirit” if one has no “measure;” nor is the possession of “measure” a proof of the “spirit.” Science is certainly no sign of wisdom, nor is a lack of science a proof of it.

So we are shown that Christ appeals to the independent ego in every human soul. “Measure” you must consider here as metre, poetically constructed speech. Then the foregoing sentence will read: “He who finds God in the ‘I AM, bears witness of Divine Speech or God's language, even in his stammering words” — and he finds the way to God.''

- Le Sacre du Printemps - (1970) Partie 1

Το ευαγγέλιο της αλήθειας / Gospel of Truth

The Gospel of Truth is one of the Gnostic texts from the New Testament apocrypha found in the Nag Hammadi codices ("NHC"). It exists in two Coptic translations, a Subachmimic rendition surviving almost in full in the first codex (the "Jung Codex") and a Sahidic in fragments in the twelfth.

The date and place of composition remain obscure. Although the work was composed in Greek before it was translated into Coptic, whether it was written in Egypt or elsewhere is uncertain. Allusions to documents known from the NT, such as Matthew (Tuckett 1984) and certain Pauline Epistles (Menard 1972), place the date well into the 2d century, a period that harmonizes with the rising influence of Valentinus. The richly subtle and sophisticated style and organization of the text, designed to invite readers in an inoffensive way to a certain view of Jesus' salvific role (Attridge 1988), may argue for a later date.

S. Kent Brown writes (The Anchor Bible Dictionary, v. 6, p. 668):

Το ευαγγέλιο της αλήθειας

§1. Το ευαγγέλιο της αλήθειας είναι η χαρά γι’ αυτούς που έχουν λάβει από τον Πατέρα της αλήθειας, το δώρο της γνώσης Του από τη δύναμη του Λόγου, ο οποίος έχει έρθει από Το πλήρωμα, και ο οποίος βρίσκεται στη σκέψη και το νου του Πατέρα. Αυτός είναι που αποκαλείται «ο Σωτήρας», δεδομένου ότι αυτό είναι το όνομα του έργου που πρέπει (αυτός) να κάνει για την εξαγορά όσων δεν έχουν γνωρίσει τον Πατέρα.

§2. Τώρα, το Ευαγγέλιο είναι η αποκάλυψη της ελπίδας, είναι η ανακάλυψη των εαυτών τους από εκείνους που τον αναζητούν επειδή από πάντα έψαχναν γι’ Αυτόν από τον οποίο προήλθαν και τα πάντα υπήρχαν μέσα σ’ αυτόν τον Ασύλληπτο τον Ακατάληπτο, Αυτόν που υπάρχει πέρα από κάθε σκέψη. Επομένως η ΜΗ γνωριμία με τον Πατέρα προκάλεσε ανησυχία και φόβο επειδή η ανησυχία πύκνωσε σαν ομίχλη, έτσι ώστε κανείς δεν μπορούσε να δει.

§3. Γι' αυτό η πλάνη έγινε δυνατή, επινοώντας την ουσία της στην κενότητα και τη μη γνωριμία με την αλήθεια, ετοιμάζοντας να υποκαταστήσει τη φιλαλήθεια με μια δραστική και δελεαστική πλεκτάνη. Αλλά αυτό δεν ήταν ταπείνωση για αυτόν, τον Ασύλληπτο τον Ακατανόητο. Διότι η ανησυχία και η αμνησία και η δόλια πλεκτάνη, ήταν τιποτένια· ενώ η καθιερωμένη αλήθεια είναι αμετάβλητη, ατάραχη και όμορφη δίχως στολίδια. Επομένως περιφρόνησε την πλάνη! Δεν έχει ρίζες και ήταν σε ομίχλη σχετικά με τον Πατέρα, ετοιμάζοντας κόπους και αμνησία και φόβο για να δελεάσει με αυτά, εκείνους από την μεσότητα και να τους πάρει αιχμάλωτους

§4. Η αμνησία από πλάνη δεν φτιάχτηκε σαν αποκάλυψη, δεν είναι έργο του Πατέρα. Η λησμονιά δεν συμβαίνει υπό την καθοδήγησή Του, αν και γίνεται εξαιτίας του. Αλλά μάλλον ό,τι υπάρχει μέσα σε Αυτόν είναι γνωριμία, και αυτό γίνεται φανερό ώστε η λησμονιά να μπορέσει να διαλυθεί και ο Πατέρας να γίνει γνωστός. Αφού η αμνησία συνέβη επειδή ο Πατέρας δεν ήταν γνωστός. Μετά από αυτό όταν ο Πατέρας αναγνωρίζεται, δεν θα υπάρχει πια λησμονιά.

§5. Αυτό είναι το Ευαγγέλιο αυτού που επιζητείται, και το οποίο έχει αποκαλύψει Αυτός σε εκείνους τους τέλειους μέσα από τα ελέη του Πατέρα σαν το κρυφό μυστήριο: Ο Ιησούς Χριστός είναι Αυτός που διαφώτισε εκείνους που βρίσκονταν στο σκοτάδι εξαιτίας της λησμονιάς. Τους φώτισε. τους έδωσε ένα μονοπάτι, και εκείνο το μονοπάτι είναι η αλήθεια την οποία διακήρυξε.

§6. Επομένως η πλάνη εξοργίστηκε με Αυτόν και τον καταδίωξε για να τον καταστείλει και να τον εξαλείψει. Αυτός καρφώθηκε σε σταυρωτό δοκάρι και έγινε ο καρπός της γνωριμίας με τον Πατέρα. Και όμως αυτό δεν έγινε αιτία εκείνοι που κατανάλωσαν (αυτόν τον καρπό) να χαθούν, αλλά μάλλον σε εκείνους που τον κατανάλωσαν, απένειμε αγαλλίαση με μια τέτοια ανακάλυψη. Διότι Αυτός τους βρήκε (αυτούς που αποδέχθηκαν την Αλήθεια) στον εαυτό του και αυτοί τον βρήκαν στους εαυτούς τους.

Ο Ασύλληπτος Ακατάληπτος, ο Πατέρας, είναι αυτός ο τέλειος που δημιούργησε τα πάντα, μέσα στον οποίο υπάρχουν τα πάντα και από τον οποίο έχουν ανάγκη τα πάντα. Επειδή είχε διατηρήσει μέσα στον εαυτό Του, την τελειότητά τους, την οποία δεν είχε ακόμα παραχωρήσει πάνω σε όλους αυτούς.

§7. Ο Πατέρας δεν είναι ζηλόφθονος, επειδή τί φθόνος μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σε Αυτόν και την ομάδα του; Επειδή εάν είχε επικρατήσει η τελειότητα αυτού του Αιώνα* δεν θα είχαν γίνει ικανοί να έλθουν στον Πατέρα, που διατηρεί μέσα στον εαυτό του την εκπλήρωσή τους και την απονέμει πάνω σε αυτούς σαν ανταπόδοση στον ίδιο, με γνώση που είναι μοναδική σε τελειότητα. Είναι αυτός που όρισε τα πάντα και τα πάντα είναι μέσα Του και τα πάντα είχαν ανάγκη από Αυτόν. Είναι σαν ένα άτομο με το οποίο κάποιοι δεν έχουν γνωριστεί, που επιθυμούν όμως να το γνωρίσουν και να το αγαπήσουν. Διότι όλοι, τί άλλο στερήθηκαν, εκτός από τη γνωριμία με τον Πατέρα;

§8. Έτσι αυτός έγινε γαλήνιος και άνετος οδηγός. Ο Λόγος ήλθε στο μέσον της διδασκαλίας του και μίλησε ως ο διορισμένος δάσκαλος. Πλησίασε εκείνους που θεώρησαν τους εαυτούς τους σοφούς, βάζοντάς τους σε δοκιμασία, και ντρόπιασε στη ματαιοδοξία τους. Τον μίσησαν επειδή δεν ήταν αληθινά σοφοί. Μετά από όλους αυτούς, πλησίασε τα μικρά παιδιά, εκείνους που γνωρίζονται με τον Πατέρα. Όταν αυτοί έγιναν δυνατοί διδάχθηκαν τις απόψεις (aspects) Του Πατέρα. Αυτοί γνώρισαν, αυτοί γνωρίστηκαν, αυτοί δοξάστηκαν, αυτοί δόξασαν. Αποκαλυμμένο ήταν στην καρδιά τους το ζωντανό βιβλίο της ζωής, αυτό που επιγράφεται στη σκέψη και το νου του Πατέρα και που έχει υπάρξει μέσα στο ακατανόητο αυτού, πριν ακόμα από την ίδρυση του Παντός. Κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει αυτό το (βιβλίο), επειδή ορίστηκε για Αυτόν που θα το έπαιρνε και να δολοφονηθεί.

§9. Κανείς από εκείνους που εμπιστεύτηκαν τη σωτηρία δεν μπορούσε να γίνει φανερός εκτός εάν το βιβλίο αυτό είχε έλθει στο μέσον. Γι' αυτό ο ελεήμων και πιστός Ιησούς άντεξε υπομονετικά τα βάσανα, για να πάρει αυτό το βιβλίο, αφού ήξερε πως ο θάνατός του είναι ζωή για πολλούς. Ακριβώς όπως η περιουσία από το κτήμα του αποθανόντος αφέντη παραμένει κρυφή μέχρι που ανοίγεται το κληροδότημά του, έτσι και τα πάντα παρέμειναν κρυμμένα όσο ο Πατέρας του Παντός ήταν αόρατος. Γι' αυτό εμφανίστηκε ο Ιησούς, ντυμένος με εκείνο το βιβλίο.

§10. Αυτός καρφώθηκε πάνω στο σταυρό προκειμένου να δημοσιοποιήσει το διάταγμα του Πατέρα. Ω η μεγαλειώδης διδασκαλία! Έτσι  Αυτός ταπείνωσε τον εαυτό Του μέχρι θανάτου, αν και ντυμένος με αιώνια ζωή! Αφαίρεσε τα κουρέλια της θνητότητας για να φορέσει την αφθαρσία που κανείς δεν έχει τη δύναμη να πάρει από Αυτόν. Μπαίνοντας μέσα στους κενούς χώρους των τρόμων, έφερε έξω εκείνους που είχαν απογυμνωθεί από αμνησία. Ενεργώντας με γνώση και τελειότητα, διακήρυξε ό,τι υπάρχει στην καρδιά [του Πατέρα, για να] κάνει σοφούς εκείνους που πρόκειται να λάβουν τη διδασκαλία. Αν και εκείνοι οι οποίοι εκπαιδεύονται είναι οι ζωντανοί, οι εγγεγραμμένοι σε αυτό το βιβλίο της ζωής, όπου διδάσκονται γύρω από τους εαυτούς τους και όπου λαμβάνουν τους εαυτούς τους από τον Πατέρα, και επιστρέφοντας πάλι σε αυτόν.

§11. Επειδή η τελειότητα της πληρότητας υπάρχει στον Πατέρα, είναι απαραίτητο όλοι αυτοί να ανέβουν σε Αυτόν. Όταν κάποιος γνωρίζει, λαμβάνει τα πράγματα που είναι δικά του και τα συγκεντρώνει στον εαυτό του. Διότι αυτός που δεν είναι γνώριμος έχει έλλειψη και ό,τι του λείπει είναι σημαντικό, αφού ό,τι στερείται είναι Αυτόν (τον Πατέρα) που θα τον κάνει τέλειο. Επειδή η τελειότητα του παντός υπάρχει στον Πατέρα, είναι απαραίτητο όλοι αυτοί να ανέβουν σε Αυτόν. Έτσι κάθε ένας λαμβάνει τον εαυτό του.

§12. Αυτός τους αφιέρωσε έχοντας προετοιμάσει από πριν αυτό το δώρο, για εκείνους που προέκυψαν από Αυτόν. Εκείνοι τα ονόματα των οποίων ήξερε από πριν, καλούνται όλοι στο τέλος. Έτσι κάποιος που γνωρίζει το όνομά του  (το πνευματικό) έχει εκφραστεί από τον Πατέρα. Διότι αυτός του οποίου το όνομα δεν έχει εκφραστεί, παραμένει μη γνώριμος. Πώς μπορεί πράγματι οποιοσδήποτε, του οποίου το όνομα δεν έχει ονομαστεί, να ακούσει; Διότι αυτός που παραμένει άγνωστος (πνευματικά ανώνυμος) μέχρι το τέλος, είναι ένα πλάσμα της λησμονιάς και θα εξαφανιστεί μαζί με αυτή. Γιατί πράγματι δεν υπάρχει όνομα για εκείνους τους ταλαίπωρους και επειδή αυτοί δεν προσέχουν το κάλεσμα.

§13. Έτσι κάποιος με γνωριμία (πνευματικό όνομα) είναι από επάνω. Όταν καλείται ακούει και προσέχει και επιστρέφει σε Αυτόν που τον κάλεσε, ανεβαίνοντας σε Αυτόν. Και ανακαλύπτει ποιος είναι αυτός που τον καλεί. Με γνώση κάνει το θέλημα αυτού που τον κάλεσε, επιθυμεί να τον ευχαριστήσει, και με παραχωρημένη ανάπαυση λαμβάνει το Όνομα από Αυτόν. Αυτός που γνωρίζει, ανακαλύπτει από πού έχει έλθει και πού πηγαίνει. Κατανοεί όπως κάποιος που ήταν μεθυσμένος και έχει αποτινάξει τη μέθη του και επέστρεψε στον εαυτό του, ώστε να τακτοποιήσει σε σωστή θέση τα πράγματά του, εκείνα που είναι δικά του.

§14. Αυτός έχει επαναφέρει πολλούς από την πλάνη. Πήγε πριν από αυτούς μέσα στους χώρους, διαμέσου των οποίων οι καρδιές τους είχαν αποδημήσει παραστρατώντας λόγω της βαθύτητας Αυτού που συμπεριλαμβάνει όλες τις διαστάσεις, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται ο ίδιος. Είναι μεγαλόπρεπο θαύμα το ότι ήταν μέσα στον Πατέρα χωρίς να τον γνωρίζουν, και ότι ήταν ικανοί να φύγουν στους εαυτούς τους, επειδή δεν μπορούσαν ούτε να κατανοήσουν ούτε να γνωρίσουν Αυτόν στον οποίον υπήρχαν. Γιατί έτσι η θέλησή του δεν είχε ακόμα προκύψει από μέσα από τον εαυτό του. Διότι αυτός αποκάλυψε τον εαυτό του ώστε όλες οι απόρροιές του θα ξανάσμιγαν με Αυτόν με γνώση.

§15. Αυτό είναι γνωριμία με το ζωντανό βιβλίο, μέσω του οποίου στο τέλος έχει φανερώσει τους Αιώνες σαν την αλφάβητο της αποκάλυψής του. Αυτοί δεν είναι φωνήεντα, ούτε σύμφωνα, τέτοια που ίσως κάποιος τα διαβάσει και σκεφτεί την κενότητα, αλλά μάλλον αυτοί είναι η αληθινή αλφάβητος με την οποία εκείνοι που τη γνωρίζουν εκφράζονται οι ίδιοι. Κάθε γράμμα είναι μια τέλεια σκέψη, κάθε γράμμα είναι όπως ένα ολοκληρωμένο βιβλίο γραμμένο στην αλφάβητο της ενότητας από τον Πατέρα, ο οποίος επιγράφει τους αιώνιους, ώστε διαμέσου της δικής του αλφάβητου να μπορέσουν να γνωρίσουν τον Πατέρα.

§16. Η σοφία του στοχάζεται στον Λόγο, η διδασκαλία του τον εκφράζει, η γνωριμία του τον αποκάλυψε, η αξιοπρέπειά του στέφεται με αυτόν, η χαρά του ενώνει με αυτόν, η δόξα του τον εξύψωσε, η εμφάνισή του τον φανέρωσε, η ανάπαυσή του τον έλαβε, η αγάπη του τον ενσάρκωσε, η πίστη του τον αγκάλιασε.

§17. Έτσι ο Λόγος του Πατέρα έρχεται μέσα στην πληρότητα σαν καρπός της καρδιάς του και πρόσωπο- φόρμα της θέλησής του. Αλλά τους στηρίζει όλους αυτούς, τους λυτρώνει και επιπλέον αναλαμβάνει το πρόσωπο-φόρμα του καθένα, εξαγνίζοντάς τους, φέρνοντάς τους πίσω— μέσα στον Πατέρα, μέσα στη Μητέρα, ο Ιεσιούα της άπειρης καλοσύνης. Ο Πατέρας ξεσκεπάζει το στήθος του, που είναι η Ιερή Πνεύμη, αποκαλύπτοντας το μυστικό του. Το μυστικό του είναι ο Υιός του! Έτσι μέσα από τις συμπόνιες του Πατέρα οι αιώνιοι τον γνωρίζουν. Και παύουν το μόχθο τους να ψάχνουν για τον Πατέρα και αναπαύονται σε αυτόν, γνωρίζοντας πως αυτή είναι η ανάπαυση.

§18. Έχοντας συμπληρώσει την έλλειψη, αυτός διέλυσε το σχήμα°. Διότι το σχήμα είναι αυτός ο κόσμος, τον οποίο υπηρέτησε σαν δούλος, και έλλειψη είναι ο τόπος του φθόνου και της φιλονικίας.  Όμως ο τόπος της ενότητας είναι τέλειος. Αφού συνέβη η έλλειψη επειδή ο Πατέρας δεν γνωρίζονταν, κατόπιν όταν ο Πατέρας γνωρίζεται δεν θα υπάρχει έλλειψη. Όπως ακριβώς με την άγνοια: όταν κάποιος φτάνει να γνωρίσει, η άγνοια διαλύεται από μόνη της— και επίσης όπως το σκοτάδι διασκορπίζεται όταν λάμπει το φως— έτσι επίσης η έλλειψη εξαφανίζεται όταν εμφανίζεται η τελειότητα. Έτσι από εκείνη τη στιγμή και έπειτα δεν υπάρχει πια σχήμα, αλλά μάλλον αυτό εξαφανίζεται στη συγχώνευση της ενότητας. Διότι τώρα οι συμμετοχές τους εξισώνονται τη στιγμή που η συγχώνευση τελειοποιεί τα κενά.

§19. Καθένας πρόκειται να λάβει τον εαυτό του στην ενοποίηση και πρόκειται να εξαγνιστεί από την πολλαπλότητα στην ενότητα με γνωριμία— καταναλώνοντας ύλη στον εαυτό του σαν φλόγα, σκοτάδι με φως, και θάνατο με ζωή. Αφού αυτά τα πράγματα έχουν συμβεί έτσι στον καθένα μας, είναι κατάλληλο να σκεφτόμαστε από το πάν ώστε το σπιτικό να είναι άγιο και σιωπηλό για την ενότητα.

§20. Είναι όπως μερικοί που μετακινούν βάζα από τις σωστές τους θέσεις σε μη ασφαλείς τόπους, όπου σπάζουν. Και όμως ο αφέντης του σπιτιού δεν έπαθε ζημιά αλλά μάλλον χάρηκε, διότι εκείνα τα σαθρά βάζα αντικαταστάθηκαν από αυτά που είναι εντελώς τέλεια. Αυτή είναι η κρίση η οποία έχει έλθει από επάνω, σαν δίκοπο σπαθί σχεδιασμένο να κόβει με αυτόν και με εκείνον τον τρόπο όπως κρίνεται ο καθένας.

§21. Εκεί στο μέσον ήλθε ο Λόγος, ο οποίος είναι στην καρδιά εκείνων που τον εκφράζουν. Αυτό δεν ήταν απλός ήχος, αλλά μάλλον αυτός έγινε σώμα. Μεγάλη ταραχή συνέβη ανάμεσα στα βάζα— διότι κοίτα, μερικά αδειάστηκαν, άλλα γεμίστηκαν, μερικά εφοδιάστηκαν, άλλα ανατράπηκαν, μερικά καθαρίστηκαν, άλλα έσπασαν. Όλοι οι χώροι κλονίστηκαν και αναταράχτηκαν, μη έχοντας ούτε τάξη ούτε σταθερότητα. Η πλάνη ήταν σε αγωνία μη διακρίνοντας τί να κάνει— αγχωμένοι και θρηνώντας και κόβοντας κοντά τα μαλλιά μη κατανοώντας τίποτα.

§22. Έπειτα, όταν πλησίασε με όλες τις απόρροιές της η γνώση, αυτό ήταν η εκμηδένιση της πλάνης που αδειάστηκε μέσα στο κενό. Η αλήθεια ήλθε στο μέσον, και όλες οι απόρροιές του γνώρισαν και αγκάλιασαν τον Πατέρα αληθινά και ενώθηκαν με αυτόν με μια τέλεια δύναμη. Διότι καθένας που αγαπά την αλήθεια προσκολλά τον εαυτό του στο στόμα του Πατέρα, λαμβάνοντας με τη γλώσσα του

την Ιερή Πνεύμη. Η αλήθεια είναι το στόμα του Πατέρα, η γλώσσα του είναι η Ιερή Πνεύμη ενωμένη σε αυτόν αληθινά. Αυτή είναι η αποκάλυψη του Πατέρα και η αυτο-φανέρωσή του στους αιώνιους. Αυτός έχει αποκαλύψει το μυστικό του, εξηγώντας το όλο.

§23. Διότι ποιός είναι ο Υπάρχων, εκτός από τον Πατέρα μόνο; Όλες οι διαστάσεις είναι απόρροιές του, γνώρισαν ερχόμενες έξω από την καρδιά του όπως οι γιοί ενός ώριμου ατόμου που τους ξέρει.  Κάθε ένας τον οποίο γεννά ο Πατέρας δεν είχε λάβει προηγούμενα ούτε φόρμα ούτε όνομα. Έπειτα σχηματίστηκαν μέσω της εαυτο-συνείδησής του. Αν και πράγματι είχαν υπάρξει στο νου του, δεν τον είχαν γνωρίσει. Ο Πατέρας όμως είναι τέλεια γνώριμος με όλες τις διαστάσεις, οι οποίες είναι μέσα

του.

§24. Όποτε επιθυμεί φανερώνει όποιον επιθυμεί, σχηματίζοντάς τον και ονομάζοντάς τον. Και δίνοντάς του όνομα, τον προκαλεί να έλθει στην ύπαρξη. Πρίν έλθουν στην ύπαρξη, ήταν βέβαια μη γνώριμοι με αυτόν που τους έπλασε. Δεν λέω όμως πως εκείνοι που δεν έχουν έλθει ακόμα στην ύπαρξη είναι τιποτένιοι— αλλά μάλλον αυτοί προϋπάρχουν μέσα σε αυτόν που θα ορίσει την ύπαρξή τους, όταν αυτός το επιθυμεί, σαν μια εποχή που πρόκειται να έλθει. Πριν εκδηλωθεί οποιοσδήποτε (ο Πατέρας) ξέρει τί θα παράγει αυτός. Αλλά ο καρπός που δεν είναι ακόμα φανερός ούτε γνωρίζει ούτε πετυχαίνει τίποτα. Έτσι όλες οι διαστάσεις οι ίδιες υπάρχουν μέσα στον Πατέρα που υπάρχει, από τον οποίο αυτοί έρχονται έξω, και ο οποίος τις καθιέρωσε στον εαυτό του από εκείνο που δεν είναι.

25. Όποιος στερείται ρίζα στερείται επίσης καρπό, αλλά ακόμα ο ίδιος σκέφτεται: ‘Έχω υπάρξει, άρα θα πεθάνω— διότι όλα όσα (νωρίτερα) δεν υπήρχαν (ακόμα), (αργότερα) δεν θα υπάρχουν (πια).’ Τι επιθυμεί επομένως ο Πατέρας, που ένα άτομο σκέφτεται τέτοια για τον εαυτό του;: ‘Έχω υπάρξει όπως οι σκιές και τα φαντάσματα της νύχτας!’ Όταν η αυγή λάμπει πάνω του, το άτομο αυτό εξακριβώνει πως ο τρόμος που το είχε καταλάβει δεν ήταν τίποτα. Αυτοί ήταν έτσι αγνώριμοι με τον Πατέρα επειδή δεν τον είδαν. Επομένως εκεί συνέβη τρόμος και αναστάτωση και αδυναμία και αμφιβολία και διχόνοια, με πολλές απάτες και κενές φαντασίες σε λειτουργία μέσω αυτών. ‘Γεννηθήκαμε μόνο κατά τύχη, και μετά το θάνατο θα είμαστε σα να μην είχαμε ποτέ υπάρξει’

§26. Ήταν σα να βυθίστηκαν σε ύπνο και βρέθηκαν σε ταραγμένα όνειρα— είτε να το σκάνε από κάπου, ή δίχως δύναμη να καταδιώκουν άλλους, ή να δίνουν χτυπήματα σε καυγάδες, ή οι ίδιοι να υποφέρουν χτυπήματα, ή να πέφτουν από ψηλό μέρος, ή να πετούν μέσω του ανέμου δίχως φτερά. Μερικές φορές μοιάζει ακόμα σα να δολοφονούνται αν και κανείς δεν τους καταδιώκει, ή σαν αυτοί οι ίδιοι να δολοφονούν τους γείτονές τους αφού λερώνονται από το αίμα τους.

§27. Τότε έρχεται η στιγμή όταν εκείνοι που είχαν αντέξει όλο αυτό αφυπνίζονται, ώστε δεν βλέπουν πια όλα εκείνα τα προβλήματα— διότι είναι μηδαμινά. Τέτοια είναι η κατεύθυνση εκείνων που έχουν εγκαταλείψει την άγνοια όπως τον ύπνο και τη θεωρούν να είναι μηδέν, μη θεωρώντας τα διάφορα περιστατικά της σαν αληθινά, αλλά μάλλον αφήνοντάς την πίσω, όπως ένα όνειρο της νύχτας. Γνωρίζοντας τον Πατέρα που φέρνει την αυγή! Αυτό είναι ό,τι έχει κάνει καθένας, κοιμώμενος την εποχή που δεν ήταν γνώριμος. Και να πώς, έτσι αφυπνισμένος, έρχεται στη γνώση.

§28. Τί καλά για το άτομο που επιστρέφει στον εαυτό του και αφυπνίζεται, και μακάριος είναι αυτός που τα τυφλά του μάτια έχουν ανοιχτεί! Και η Πνεύμη έτρεξε κατόπιν του, ανασταίνοντάς τον άμεσα. Απλώνοντας το χέρι της σε αυτόν που ήταν πεσμένος με το πρόσωπο στο έδαφος, αυτή τον ανασήκωσε στα πόδια του που δεν είχαν ακόμα σταθεί. Τώρα η γνώση η οποία δίνει κατανόηση είναι μέσω του Πατέρα και της αποκάλυψης του Υιού του. Μια και τον έχουν δει και τον άκουσαν, τους παραχωρεί, να γευτούν και να μυρίσουν και να αγγίξουν τον πολυαγαπημένο Υιό.

§29. Όταν αυτός εμφανίστηκε, λέγοντάς τους για τον ακατανόητο Πατέρα, έπνευσε εντός τους ό, τι υπάρχει στη σκέψη της εφαρμογής της θέλησής του. Πολλοί έλαβαν το φως και επέστρεψαν σε αυτόν. Αλλά οι υλιστές ήταν ξένοι και δεν παρατήρησαν την ομοιότητά του, ούτε τον γνώρισαν, αν και ήρθε εμπρός ενσαρκωμένος σε φόρμα. Τίποτα δεν εμποδίζει την πορεία του— διότι η αφθαρσία είναι αδάμαστη. Επιπλέον αυτός διακήρυξε εκ των προτέρων εκείνο το οποίο ήταν νέο, εκφράζοντας ό,τι υπάρχει στην καρδιά του Πατέρα φέρνοντας εμπρός τον άψογο Λόγο.

§30. Φως μίλησε διαμέσου του στόματός του, και η φωνή του γέννησε τη ζωή. Έδωσε σε αυτούς την ιδέα της σοφίας, του ελέους, της σωτηρίας, του Πνεύματος της δύναμης από το άπειρο και την καλοσύνη του Πατέρα. Αυτός κατήργησε την τιμωρία και το μαρτύριο, διότι αυτά έγιναν αιτία μερικοί που είχαν την ανάγκη του ελέους, να χαθούν από το πρόσωπό του σε πλάνη και δουλεία. Kαι με δύναμη τους συγχώρησε, και τους ταπείνωσε σε γνωριμία.

§31. Αυτός έγινε μονοπάτι για εκείνους που είχαν παραστρατήσει, γνωριμία για τους αδαείς, ανακάλυψη για εκείνους που αναζητούν, σταθερότητα για τους κλονισμένους, και άμεμπτη αγνότητα για εκείνους που ατιμάστηκαν.

§32. Αυτός είναι ο ποιμένας που άφησε πίσω τα 99 πρόβατα που δεν ήταν χαμένα, για να πάει να ψάξει για αυτό που είχε χαθεί. Και αγαλλίασε όταν το βρήκε. Διότι το 99 είναι ένας αριθμός που μετριέται στο αριστερό χέρι, που του αντιστοιχεί. Αλλά όταν προστίθεται 1, ολόκληρο το ποσό περνάει στο δεξί χέρι. Έτσι είναι με αυτόν που στερείται τον Ένα, που είναι ολόκληρο το δεξί χέρι— αυτός παίρνει από το αριστερό ό, τι είναι ατελές, για να το μεταφέρει στο δεξί, και έτσι ο αριθμός γίνεται 100. Τώρα, η σημασία μέσα σε αυτές τις λέξεις είναι ο Πατέρας.

§33. Ακόμη και το Σάββατο κοπίασε για το πρόβατο το οποίο βρήκε πεσμένο μέσα στο λάκκο. Επανέφερε το πρόβατο στη ζωή, φέρνοντάς το επάνω από το λάκκο, ώστε να μπορείτε εσείς Υιοί της εγκάρδιας κατανόησης να διακρίνετε αυτό το Σάββατο όπου το έργο της σωτηρίας δεν πρέπει ποτέ να παύσει, και έτσι ώστε να μπορείτε να μιλάτε από αυτή την ημέρα που είναι επάνω, η οποία δεν έχει νύχτα, και από το τέλειο φως το οποίο ποτέ δεν δύει.

§34. Μιλήστε επομένως από τις καρδιές σας, γιατί είστε εσείς εκείνη η τέλεια ημέρα και μέσα σε εσάς κατοικεί αυτό το μόνιμο φως. Μιλήστε για την αλήθεια με εκείνους που την αναζητούν, και για τη γνωριμία με εκείνους που σε πλάνη έχουν αμαρτήσει. Στηρίξτε εκείνους που παραπατούν, απλώστε το χέρι σας στους αρρώστους, θρέψτε εκείνους που πεινούν, αναπαύστε τους κατάκοπους,  ενθαρρύνετε εκείνους που λαχταρούν να σηκωθούν, ξυπνήστε εκείνους που κοιμούνται— διότι εσείς είστε η σοφία που σώζει!

§35. Έτσι η δύναμη μεγαλώνει σε δράση. Δώστε προσοχή στους εαυτούς σας— μην ανησυχείτε για εκείνα τα άλλα πράγματα τα οποία έχετε ήδη αποβάλλει από τους εαυτούς σας. Μην επιστρέφετε σε ό,τι έχετε ξεράσει, μην είστε σκωροφαγωμένοι, μην είστε σκουλικοφαγωμένοι— διότι έχετε ήδη αποβάλλει εκείνα. Μην γίνεστε τόπος για το Διάβολο, διότι τον έχετε ήδη εξαλείψει. Μην ενισχύετε εκείνα τα πράγματα που σας έκαναν να παραπατήσετε και να πέσετε. Έτσι είναι η ορθότητα!

§36. Διότι κάποιος που παραβιάζει το Torah βλάπτει τον εαυτό του περισσότερο από ό,τι τον βλάπτει η κρίση. Διότι κάνει τις πράξεις του παράνομα, ενώ αυτός που είναι ενάρετος κάνει τις πράξεις του για χάρη των άλλων. Κάνετε επομένως το θέλημα του Πατέρα, επειδή είστε από αυτόν. Διότι ο Πατέρας είναι καλός, και τα πράγματα είναι καλά μέσω της θέλησής του. Αυτός έχει γνώση για οτιδήποτε είναι δικό σας, ώστε να μπορείτε να επαναπαυτείτε σχετικά με τέτοια πράγματα— διότι στην καρποφορία τους αναγνωρίζεται τίνος είναι αυτοί.

§37. Oι Υιοί του Πατέρα είναι η ευωδιά του, διότι υπάρχουν από τη χάρη του προσώπου του. Επομένως ο Πατέρας αγαπάει την ευωδιά του και τη φανερώνει παντού. Και αναμιγνύοντάς την με ύλη, απονέμει την ευωδιά του πάνω στο φως, και την εξυψώνει στην ανάπαυσή του πάνω από κάθε ομοιότητα και κάθε ήχο. Επειδή δεν είναι τα αυτιά που εισπνέουν την ευωδιά, αλλά μάλλον η αναπνοή έχει την αίσθηση της όσφρησης και την ελκύει στον ίδιο— και έτσι βαπτίζεται κάποιος στην ευωδιά του Πατέρα.

§38. Έτσι τη φέρνει στο λιμάνι, ελκύοντας την αρχική του ευωδιά που είχε γίνει ψυχρή στον τόπο από όπου ήλθε. Ήταν κάτι το οποίο στην ψυχική του φόρμα είχε γίνει σαν κρύο νερό που διαποτίζει σκόρπιο χώμα, έτσι που εκείνοι που το βλέπουν θεωρούν πως είναι βρωμιά. Επιπλέον μετά, όταν φυσά μια θερμή και ευωδιαστή αύρα, αυτό εξατμίζεται ξανά. Έτσι η ψυχρότητα απορρέει από χωρισμό. Νά γιατί ήλθε ο Πιστός— για να καταργήσει τη διαίρεση και να φέρει τη θερμή πληρότητα της αγάπης, ώστε το κρύο δεν θα επέστρεφε αλλά μάλλον εκεί θα υπήρχε η ενοποίηση της τέλειας σκέψης. Αυτό είναι ο Λόγος από το Ευαγγέλιο της εύρεσης της πλήρωσης, από εκείνους που προσμένουν τη σωτηρία η οποία έρχεται από ψηλά. Παρατεινόμενη είναι η ελπίδα εκείνων που προσμένουν— εκείνων των οποίων η ομοιότητα είναι το φως το οποίο δεν περιέχει σκιά— τη στιγμή εκείνη που έρχεται τελικά η πλήρωση.

§39. Η ατέλεια της ύλης δεν προήλθε μέσω του απείρου του Πατέρα, αλλά ήλθε στη στιγμή της ανεπάρκειας— αν και κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι το άφθαρτο θα έφθανε με αυτό τον τρόπο. Αλλά η βαθύνοια του Πατέρα αφθόνησε, και η ιδέα της πλάνης δεν ήταν με αυτόν. Αυτό είναι ένα θέμα για να πέσουμε να προσκυνήσουμε, είναι ένα θέμα ανάπαυσης— το να σταθεί όρθιος στα πόδια του, βρισκόμενος από Αυτόν που ήλθε να τον επαναφέρει. Διότι η επιστροφή ονομάζεται:  Μετάνοια!

§40. Νά γιατί η αφθαρσία έπνευσε έξω— να αναζητήσει τον αμαρτωλό ώστε αυτός μπορούσε να έχει ανάπαυση. Γιατί να συγχωρείς είναι να παραμένεις πίσω με το φως, ο Λόγος της πλήρωσης, στην ανεπάρκεια. Έτσι ο γιατρός σπεύδει στον τόπο όπου υπάρχει ασθένεια, επειδή αυτή είναι η επιθυμία της καρδιάς του. Αλλά αυτός που έχει έλλειψη δεν μπορεί να το κρύψει από αυτόν που κατέχει ό,τι χρειάζεται. Έτσι η πλήρωση που δεν έχει ανεπάρκεια, συμπληρώνει την έλλειψη.

§41. (Ο Πατέρας) έδωσε από τον εαυτό του για να συμπληρώσει οποιονδήποτε στερείται, ώστε με αυτό τον τρόπο αυτός μπορεί να λάβει χάρη. Την εποχή της έλλειψής του δεν είχε χάρη. Έτσι οπουδήποτε απουσιάζει η χάρη, υπάρχει κατωτερότητα. Την εποχή όπου έλαβε αυτό το ελάχιστο το οποίο στερήθηκε, (τότε ο Πατέρας) αποκάλυψε σε αυτόν μια πλήρωση, που είναι αυτή η εύρεση του φωτός της αλήθειας που ανέτειλε μόνιμα επάνω του. Νά γιατί ο Χριστός επικαλέστηκε στο μέσον τους— έτσι ώστε αυτοί θα λάβαιναν την επιστροφή τους. Αυτός χρίει με το Χρίσμα εκείνους που έχουν προβληματιστεί. Η αλοιφή είναι η ευσπλαχνία του Πατέρα ο οποίος θα έχει έλεος επάνω τους.  Όμως εκείνοι τους οποίους έχει χρίσει, είναι εκείνοι που είναι τέλειοι.

§42. Διότι τα βάζα που είναι γεμάτα είναι εκείνα τα οποία σφραγίζονται. Όμως όταν η σφραγίδα του καταστρέφεται, ένα βάζο διαρρέει. Και η αιτία που είναι αδειανό είναι η απουσία της σφραγίδας του,  γιατί έπειτα κάτι στη δυναμική του αέρα το εξατμίζει. Αλλά τίποτα δεν αδειάζεται εάν η σφραγίδα δεν έχει αφαιρεθεί, ούτε διαρρέει τίποτα, αλλά μάλλον ο τέλειος Πατέρας συμπληρώνει οτιδήποτε λείπει.

§43. Αυτός είναι καλός. Γνωρίζει τα φιντάνια του, διότι είναι αυτός που τα φύτεψε στον παράδεισό του. Τώρα ο παράδεισός του είναι το βασίλειό του της ανάπαυσης. Αυτό είναι η τελειότητα στην σκέψη του Πατέρα, και αυτοί είναι οι λόγοι του στοχασμού του. Καθένας από τους λόγους του είναι το προϊόν της ενωτικής του θέλησης στην αποκάλυψη του νοήματός του. Ενώ υπήρχαν ακόμα στα βάθη της σκέψης του, ο Λόγος ήταν ο πρώτος που ήλθε έξω. Επιπλέον αυτός τους αποκάλυψε από ένα νου που εκφράζει το μοναδικό Λόγο στη σιωπηλή χάρη που ονομάστηκε σκέψη, αφού αυτοί υπήρξαν εκεί μέσα πριν να γίνουν φανεροί. Έτσι συνέβη αυτό, ώστε (ο Λόγος) ήταν ο πρώτος που ήλθε έξω τη στιγμή που ευχαρίστησε τη θέληση αυτού που το σκόπευσε.

§44. Τώρα η θέληση του Πατέρα είναι εκείνο που αναπαύεται στην καρδιά του και τον ευχαριστεί. Τίποτα δεν υπάρχει χωρίς αυτόν, ούτε συμβαίνει τίποτα χωρίς τη θέληση του Πατέρα. Αλλά η θέλησή του είναι ανεξερεύνητη. Η θέλησή του είναι η σφραγιδόλιθός του, και κανείς δεν μπορεί να την προσδιορίσει, ούτε να την προβλέψει, ώστε να την ελέγξει. Αλλά οποτεδήποτε θελήσει αυτός, ό,τι θελήσει υπάρχει— ακόμα και εάν το θέαμα δεν τους ευχαριστεί. Αυτοί είναι μηδαμινοί μπροστά στο πρόσωπο του Θεού και τη θέληση του Πατέρα. Διότι αυτός ξέρει την αρχή και το τέλος όλων αυτών— στο τέλος τους θα τους εξετάσει πρόσωπο με πρόσωπο. Όμως το τέλος είναι να γνωριστούν με Αυτόν που κρυβόταν. Τώρα αυτό είναι ο Πατέρας— αυτό από το οποίο ήλθε εμπρός η αρχή, αυτό στο οποίο θα επιστρέψουν όλοι αυτοί οι οποίοι ήλθαν έξω από αυτόν. Αν και έχουν φανερωθεί για τη δόξα και τη χαρά του Ονόματός του.

§45. Τώρα το Όνομα του Πατέρα είναι ο Υιός. Αυτός πρώτος ονόμασε αυτόν που ήλθε έξω από τον εαυτό του, και που είναι ο εαυτός του. Και τον γέννησε σαν Υιό. Απένειμε το ίδιο του το Όνομα πάνω σε αυτόν. Είναι ο Πατέρας ο οποίος κατέχει από την καρδιά του όλα τα πράγματα. Αυτός έχει το Όνομα, αυτός έχει τον Υιό που μπορεί να ειδωθεί. Όμως το Όνομά του είναι υπερβατικό— διότι αυτό το ίδιο είναι το μυστήριο του αόρατου, το οποίο διαμέσου αυτού φτάνει στα αυτιά εκπληρωμένο

ολοκληρωτικά με αυτό.

§46. Διότι πράγματι το Όνομα του Πατέρα δεν ομιλείται, όμως μάλλον φανερώνεται σαν Υιός. Ανάλογα, σπουδαίο είναι το Όνομα! Ποιός επομένως μπορούσε να διακηρύξει ένα Όνομα για αυτόν, το υπέρτατο Όνομα, εκτός μόνο από αυτόν του οποίου είναι το Όνομα, μαζί με τους Υιούς του Ονόματος;— εκείνους στην καρδιά των οποίων αναπαύεται το Όνομα του Πατέρα και που οι ίδιοι παρόμοια αναπαύονται στο Όνομά του. Επειδή ο Πατέρας είναι αμετάβλητος, είναι αυτός μόνο που τον γέννησε σαν το ίδιο του το Όνομα πριν πλάσει τους αιώνιους, ώστε το Όνομα του Πατέρα θα είναι Κύριο πάνω από τα κεφάλια τους— αυτό το οποίο είναι αληθινά το Όνομα, στερεωμένο στην εντολή του της τέλειας δύναμης.

§47. Το Όνομα δεν είναι απλή πολυλογία, ούτε είναι μόνο ορολογία, αλλά μάλλον είναι υπερβατικό. Αυτός μόνο τον ονόμασε, αυτός μόνο βλέποντάς τον, αυτός μόνο έχοντας τη δύναμη να του δώσει όνομα. Όποιος δεν υπάρχει δεν έχει όνομα— διότι τί ονόματα δίνονται στην ανυπαρξία; Αλλά ο υπάρχων υπάρχει μαζί με το Όνομά του. Και ο Πατέρας μόνο τον ξέρει, και αυτός μόνο τον ονομάζει.

§48. Ο Υιός είναι το Όνομά του. Αυτός δεν τον κράτησε κρυφό σαν μυστικό— αλλά μάλλον ο Υιός έφτασε να υπάρχει και (ο Πατέρας) μόνο τον ονόμασε. Έτσι το Όνομα ανήκει στον Πατέρα, τέτοιο που το Όνομα του Πατέρα είναι ο Υιός. Πώς θα μπορούσε διαφορετικά η ευσπλαχνία να βρεί ένα όνομα,  εκτός από τον Πατέρα; Διότι τελικά, καθένας θα λέει στο σύντροφό του: ‘Ποιός θα μπορούσε να δώσει όνομα σε κάποιον, που υπήρξε πριν από αυτόν;— σα να μη λαμβάνουν έτσι τα ονόματά τους τα παιδιά διαμέσου εκείνων που τα γέννησαν!’

§49. Αρχικά, επομένως, είναι κατάλληλο να σκεφτούμε πάνω σε αυτό το θέμα: τί είναι το Όνομα; Αληθινά (ο Υιός) είναι το Όνομα— έτσι επίσης αυτός είναι το Όνομα από τον Πατέρα. Αυτός είναι το υπαρκτό Όνομα του Κυρίου. Έτσι δεν έλαβε το Όνομα δανεικά όπως κάνουν άλλοι, σύμφωνα με το πρότυπο του κάθε ατόμου, που πρόκειται να δημιουργηθεί στην καρδιά του. Διότι αυτός είναι το Κυρίως Όνομα. Δεν υπάρχει κανένας άλλος που να το απένειμε σε αυτόν, αλλά αυτός ήταν ανώνυμος και αυτό ήταν ανέκφραστο μέχρι την εποχή που μόνο Αυτός που είναι Τέλειος έδωσε έκφραση (στον Υιό). Και είναι (ο Υιός) που έχει τη δύναμη να εκφράσει το Όνομά του και να τον δει. Έτσι αυτό ευχαρίστησε (τον Πατέρα) στην καρδιά του, να είναι ο Υιός του το επιθυμητό του Όνομα, και έδωσε το Όνομα σε αυτόν— αυτόν που ήλθε έξω από βαθύ στοχασμό.

§50. (O Yιός) εξέφρασε το μυστικό του, ξέροντας πως ο Πατέρας είναι καλοκάγαθος. Ακριβώς γι' αυτό (ο Πατέρας) τον έφερε έξω— ώστε μπορούσε να μιλήσει από την κυριαρχία και τον δικό του τόπο της ανάπαυσης από τον οποίο ήλθε, και απέδωσε δόξα στην πλήρωση, στο μεγαλείο του Ονόματός του, και στην καλοσύνη του Πατέρα. Αυτός θα μιλήσει για το βασίλειο από το οποίο ήλθε ο καθένας— και καθένας που προέρχεται από εκείνο τον τόπο θα σπεύσει έτσι να επιστρέψει ξανά σε αυτό, να συμμετάσχει αποκτώντας την ουσία του στον τόπο όπου στάθηκε, λαμβάνοντας τη γεύση εκείνου του τόπου, λαμβάνοντας τροφή και ανάπτυξη. Και η δική του κυριαρχία της ανάπαυσης είναι η πλήρωσή του.

§51. Έτσι όλες οι απόρροιες του Πατέρα είναι πλήρεις, και η πηγή από όλες τις απόρροιές του είναι μέσα στην καρδιά Αυτού, από τον οποίο όλοι αυτοί ακμάζουν. Απένειμε επάνω σε αυτούς τα πεπρωμένα τους. Έτσι καθένας τους γίνεται φανερός, ώστε μέσω του δικού τους στοχασμού [επιστρέφουν] στον τόπο όπου στρέφουν τη σκέψη τους. Εκείνος ο τόπος είναι η πηγή τους, η οποία τους ανυψώνει μέσα από όλα τα ύψη του ουρανού στον Πατέρα. Αυτοί έφτασαν στην κεφαλή του, που γίνεται η ανάπαυσή τους. Και αγκαλιάζονται καθώς τον πλησιάζουν, ώστε λένε πως έχουν συμμετάσχει σε εναγκαλισμούς από το πρόσωπό του. Όμως δεν γίνονται φανεροί εξυψώνοντας έτσι τους εαυτούς τους. Ούτε στερούνται τη δόξα του Πατέρα, ούτε σκέφτονται για αυτόν, σαν να είναι κοινότοπος ή πικρόχολος ή οργισμένος. Αλλά μάλλον αυτός είναι καλοκάγαθος,  ατάραχος και ευγενικός— ξέροντας όλες τις διαστάσεις πριν αυτοί έλθουν μέσα στην ύπαρξη, και μη έχοντας ανάγκη από καθοδήγηση.

§52. Aυτή είναι η φόρμα εκείνων που οι ίδιοι ανήκουν στα υψηλά μέσω της μεγαλοπρέπειας του αμέτρητου, αφού προσμένουν τον Μοναδικό και Τέλειο, που βρίσκεται εκεί ο ίδιος για αυτούς. Και δεν κατέρχονται στον Άδη. Αυτοί δεν έχουν ούτε ζήλια, ούτε θρήνο, ούτε θνητότητα εκεί ανάμεσά τους, αλλά μάλλον αναπαύονται μέσα σε αυτόν που είναι αναπαυτικός. Δεν είναι ούτε προβληματισμένοι ούτε ύπουλοι σχετικά με την αλήθεια, αλλά μάλλον αυτοί οι ίδιοι είναι η αλήθεια. Ο Πατέρας είναι μέσα σε αυτούς και αυτοί είναι μέσα στον Πατέρα, τέλειοι και φτιαγμένοι αδιαίρετοι στο αληθινά καλό, όχι ανεπαρκείς σε κάτι αλλά μάλλον αναπαυμένοι και ανανεωμένοι στην Πνεύμη. Και θα υπακούσουν την πηγή τους αβίαστα, αυτοί μέσα στους οποίους βρίσκεται η ρίζα του και που δεν βλάπτουν ψυχή. Αυτός είναι ο τόπος των ευλογημένων, αυτός είναι ο δικός τους τόπος!

§53. Για το λόγο αυτό ας καταλάβουν οι υπόλοιποι στους τόπους τους, πως δεν είναι ορθό για μένα, έχοντας υπάρξει στο βασίλειο της ανάπαυσης, να πω τίποτα περισσότερο. Αλλά είναι μέσα στην καρδιά του, όπου θα είμαι— για πάντα αφοσιωμένος στον Πατέρα του παντός, μαζί με εκείνους τους αληθινούς Αδελφούς και Αδελφές πάνω στους οποίους ρέει η αγάπη του Πατέρα και μεταξύ των οποίων δεν υπάρχει έλλειψη αυτού. Είναι αυτοί που είναι γνήσια φανεροί, υπάρχοντας στην αληθινή και αιώνια ζωή και μιλώντας το τέλειο φως, το οποίο συμπληρώνεται με το σπόρο του Πατέρα, και που είναι στην καρδιά του και στην πλήρωση, και στους οποίους αγαλλιάζει η Πνεύμη του, δοξάζοντας αυτόν στον οποίο υπάρχουν. Αυτός είναι καλός, και οι Υιοί και οι Θυγατέρες του είναι τέλειοι και αντάξιοι του Ονόματός του. Διότι είναι παιδιά αυτού του είδους, που αυτός ο Πατέρας επιθυμεί.

http://www.earlychristianwritings.com/gospeltruth.html

http://www.gnosis.org/naghamm/got.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Gospel_of_Truth

The Hermetical Triumph: or, The Victorious Philosophical Stone London 1723

 

  

  * The Embleme

The Hermetical Triumph: or, The Victorious Philosophical Stone. A Treatise more compleat and more intelligible than any has been yet, concerning The Hermetical Magistery.

Translated from the French... London 1723.

The French translation of The ancient war of the knights, as well as the authorship of A dialogue between Eudoxus and Pyrophilus and of A letter to the true disciples of Hermes, are attributed to Saint-Didier; see Hogart, BM. All three are here translated into English from Le triomphe hermétique (Amsterdam : H. Wetstein, 1689 and 1699). Uralter Ritter-Krieg, the German original of the Ancient war of the knights, appeared at Leipzig, 1604

Conjectural publication date from English STC; Thomas Harris was in business 1741-1745

*THE

General Explication

OF THE

Embleme

It ought not to be expected to find here a particular Explication, such as should undraw the Curtains which are spread over the philosophick Enigma, for to show the Truth quite naked; for if that were [done], there would remain nothing more to be done but to burn all the Writings of the Philosophers: The Wise would not have any more Advantage over the Ignorant; the one an the other would be equally skilled in this wonderful Art.

It ought therefore to be thought sufficient to see in this Figure, as in Looking-Glass, the Abridgement of the whole secret Philosophy, which is contained in this little Book, in which all the Parts of this Emblem are explained as clear as it is permitted to be done.

Those that are initiated in the Philosophick Mysteries, will easily and presently comprehend the Sense which is hid under this Figure. But these who have not these Lights, must here consider in general a mutual Correspondence betwixt the Heavens and the Earth, by Means of the Sun an Moon, who are like the secret Ties of this Philosophical Union.

They will see in the Practice of the Work, who parabolical Rivulets, who confounding [or mixing] themselves secretly together, give Birth to the mysterious Triangular Stone, which is the Foundation of the Art.

They will see a secret and natural Fire, of which the Spirit penetrating the Stone, sublimes it in Vapours, who condense themselves in the Vessel.

They will see what Efficacy the sublimed Stone receives of the Sun and Moon, who are its Father and Mother, of whom it inherits presently its first Crown of Perfection.

They will see in the Continuation of the Practice [or in the Progress of the Work,] that the Art gives to this Divine Liquor a double Crown of Perfection, by the Conversion of Elements, and by the Extraction and the Depuration of the Principles, by which it becomes to be that mysterious {Rod} of Mercury, which operates [or performs] such surprising Metamorphosings.

They will see that this same Mercury, as a Phoenix, who takes a new Birth in the Fire, arrives by the Magistery to the last Perfection of the fixed Sulphur of the Philosophers, which gives it a foreign Power over the three Genders [or Reigns] of Nature; of which the three-fold Crown (upon which is set for this Purpose the Hieroglyphic Figure of the World) is the most material [or essential] Character.

Carnaval is here were are we?

 Carnaval is here were are we?

Κατά την διάρκεια της ζωής μας συνήθως ενδυόμαστε τον ψυχρό,αδιάφορο,εγωιστικό εαυτό μας.

Στο καρναβάλι απλά τον μεταμφιέζουμε στην πιο αστεία του όψη.

Και στις δυο εκδοχές το αποτέλεσμα είναι θλιβερό.

Μια μόνο επιλογή μας μένει,ολοκληρωτική αλλαγή μέσα και μέσω του φωτός της Αγάπης.

During the time of our life,we usually wear our cold, indifferent, selfish self.

During the carnival time we simply disguise it with it's funniest option.

In both versions, the result is really sad.

Only one choice left for us now, a complete change into and through the light of Love

Genius Within The Inner Life Of Glenn Gould (2009) Documentary

Genius Within The Inner Life Of Glenn Gould 2009 LiMiTED DVDRip XviD-LPD

Genius Within: The Inner Life of Glenn Gould
Directed by Michèle Hozer, Peter Raymont
A Lorber Films Release

Synopsis
An enigmatic musical poet — and the most documented classical musician of the last century — world-renowned pianist Glenn Gould continues to captivate international audiences twenty-six years after his untimely death. Genius Within: The Inner Life of Glenn Gould humanizes the legend, weaving together an unprecedented array of unseen footage, private home recordings and diaries, as well as compelling interviews with Gould's most intimate friends and lovers — all exploring the incongruities between Gould's private reality and his wider image.

Critical Acclaim

"A thoughtful, confident, completely engrossing documentary about a cultural figure every bit as iconic as Jim Morrison or James Dean." - Kenneth Turan, The Los Angeles Times

"The most comprehensive and touching film portrait of the great Canadian pianist in all his glories and miseries." - David Denby, The New Yorker

Cast : Glenn Gould
Crew : Directed by Michèle Hozer, Peter Raymont
Info's :
http://www.imdb.com/title/tt1503774/
Trailer :
http://www.youtube.com/watch?v=GBYSAiECofA

Download links :
http://www.fileserve.com/file/N9r37mF
or
http://www.filesonic.com/file/146403641

Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας (Αθήνα, 1906-1994)

Ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1906. Από μικρός δείχνει κλίση στο σχέδιο και, μαθητής ακόμα, παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Στην πρώτη παρισινή έκθεση που συμμετέχει είναι μόλις 17 ετών (Salon des Tuileries και Salon des Surindependants, 1923). Πραγματοποιεί την πρώτη του ατομική έκθεση το 1927 (Παρίσι, Galerie Percier) και, ένα χρόνο αργότερα, εκθέτει μαζί με τον γλύπτη Μιχάλη Τόμπρο για πρώτη φορά και στην Αθήνα. Έκτοτε, ως τα βαθιά του γεράματα, σηματοδοτούν την πορεία του περίπου πενήντα ατομικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό – ανάμεσά τους και δύο αναδρομικές, μία στο Λονδίνο το 1968 με 100 έργα και μία στην Εθνική Πινακοθήκη το 1973 με 164 έργα.

Οι εικόνες της Ύδρας - που τόσο συχνά επανέρχονται στα τελάρα του - χαράχτηκαν μέσα του, στα παιδικά καλοκαίρια του, και τον συντρόφευαν από το 1935 έως το 1961, χρόνια που, με εξαίρεση την πενταετία του πολέμου, ο καλλιτέχνης τα πέρασε στο αναστηλωμένο υδραίικο πατρικό του. Εκεί βρίσκει και το προσωπικό του ύφος, συνδυάζοντας στοιχεία όπως ο κυβισμός, το φως και η αρχιτεκτονική της Ελλάδας.

Το δημιουργικό έργο του καλλιτέχνη δεν περιορίζεται μόνο στο χώρο της ζωγραφικής και της γλυπτικής: το 1937 εκδίδει μαζί με τον Πικιώνη, τον Παπατσώνη και τον Καραντινό το πρωτοποριακό περιοδικό “Το Τρίτο Μάτι”. Εικονογράφησε ποικίλα βιβλία, όπως την “Οδύσσεια” του Kαζαντζάκη και τα Ποιήματα του Καβάφη. Σχεδίασε επίσης σκηνικά και κοστούμια για παραστάσεις στο θέατρο Μαρίκας Κοτοπούλη, το Εθνικό Θέατρο αλλά και για το Covent Garden του Λονδίνου. Συνέγραψε επίσης άρθρα και μελέτες για την Αρχιτεκτονική και την Τέχνη. Και, επί 18 χρόνια, έδειξε την αγάπη του στη νέα γενιά προσφέροντας τη γνώση του, ως δάσκαλος του Πολυτεχνείου.

Τέλος, αξιοσημείωτη είναι η εθνική προσφορά του, καθώς ο Γκίκας, στα ογδόντα του χρόνια, αφού επέλεξε 45 έργα του που καλύπτουν έξι δεκαετίες δημιουργίας, τα δώρισε το 1986 στην Εθνική Πινακοθήκη. Ενώ, το 1991, δώρισε στο Μουσείο Μπενάκη όλα τα έργα της προσωπικής του συλλογής, που εκτίθενται στην Πινακοθήκη Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα, που λειτουργεί ως παράρτημα του Μουσείου.

http://www.benaki.gr/index.asp?id=40206&lang=gr

Hereafter (2010)

 Direct Link to see it online :
http://www.videoweed.com/file/o3bxb1tk5ljvo

A drama centered on three people -- a blue-collar American, a French journalist and a London school boy -- who are touched by death in different ways.

Director: Clint Eastwood
Writer: Peter Morgan
Stars: Matt Damon, Cécile De France and Bryce Dallas Howard

http://www.imdb.com/title/tt1212419/

Salieri - La Passione di nostro signore Gesu Cristo (Christoph Spering)

 

In the history passion oratorio composition in the 18™ century, Metastasio's poem La Passione di Gesu Crista (1730) constitutes an important step towards the new aesthetics of sentimental descriptions of suffering in its total rejection of the literally recited biblical accounts of the passion. Metastasio's libretto follows genuinely theatrical ideas in the way it completely relinquishes the words of the bible and the person of Jesus and became extremely popular - not only - in Catholic areas of Europe during the entire 18m century. The fact that many renowned composers approached this libretto with their own compositions may serve to give an impression of the huge effect Italian passion oratorios and the emphasis on secular tendencies had during that time.

Performer:
Maddalena - Melba Ramos (Sopran)
Giovanni - Franziska Gottwald (Alt)
Pietro - Florian Mock (Tenor)
Giuseppe d'Arimatea - Hanno Müller-Brachmann (Bass)
Cologne Chorus Musicus
Das Neue Orchester
Dirigent - Christoph Spering

Tracklist:
CD1:
01 Parte I. Ouverture
02 Recitativo (Pietro): Dove son?
03 Recitativo (Pietro): Ingratissimo Pietro
04 Aria (Pietro): Giacche mi tremi in seno
05 Recitativo (Pietro): Ma qual dolente stuolo
06 Coro: Quanto costa il tuo delitto?
07 Recitativo (Pietro): Maddalena, Giovanni, Giuseppe, amici
08 Aria (Maddalena): Vorrei dirti il mio dolore
09 Recitativo (Giovanni, Giuseppe d'Arimatea): O piu di noi felice Pietro
10 Recitativo (Giuseppe d'Arimatea): Torbido mar che freme
11 Recitativo (Pietro, Maddalena, Giovanni): Barbari! O crudeli!
12 Aria (Giovanni): Come a vista di pene si fiere
13 Recitativo (Pietro, Giovanni, Maddalena): E la Madre frattanto in mezzo all'empie squadre
14 Aria (Maddalena) e Coro: Potea quel pianto
15 Recitativo (Pietro, Giuseppe d'Arimatea, Giovanni): Come inventar potea
16 Aria (Pietro): Tu nel duol felice sei
17 Recitativo (Giovanni): Dupo un pegno si grande d'amore
18 Duetto (Pietro, Maddalena): Vi sento, o Dio
19 Coro: Di qual sangue, o mortale
CD1:
01 Parte II. Recitativo (Pietro, Giuseppe d'Arimatea, Maddalena, Giovanni): Ed insepolto ancora
02 Aria (Giovanni): Ritornera fra voi
03 Recitativo (Giuseppe d'Arimatea): Qual terribil vendetta
04 Aria (Giuseppe d'Arimatea): All'idea de' tuoi perigli
05 Recitativo (Pietro): Le minaccie non teme
06 Aria (Pietro): Se la pupilla inferma
07 Recitativo (Maddalena, Giovanni): Pur doverbbe in tal giorno
08 Aria (Giovanni): Dovunque il guardo io giro
09 Recitativo (Maddalena): Giovanni, anchi' io lo so
10 Aria (Maddalena): Ai passi erranti
11 Recitativo (Pietro): Non senza guida
12 Aria (Pietro): Se a librarsi in mezzo all' onde
13 Recitativo (Maddalena, Giovanni, Giuseppe d'Arimatea, Pietro): Ah, del felice marmo
14 Coro: Santa speme tu sei ministra

Download :
http://www.filesonic.com/folder/1155171
or
http://www.fileserve.com/list/2pCwTFK

Buy :
http://www.amazon.co.uk/Salieri-Passione-nostro-signore-Cristo/dp/B0001TZXMA

Thanks to ArlegZ

Amadeus (1984) A fictional story

 

In past a well known film named Amadeus of Milos Forman had a great success everywhere in the world.

This was an impressive movie with great played music from Mozart.

But the main story that Forman is present to us is totally fantastic and has nothing to do with reality.

As we know from the most respectful historians in music, Salieri help a lot Mozart in presenting and choosing his work many times to the people and they even compose a musical work together.

Antonio Salieris work was so important and genius in his time that Mozart not only highly respect him but also influence him in a great extend in his creating his opera structure at his first steps.

Today we see this picture of greatness in Salieris music because we have many good recordings of his work and so we understand why he was so successful.

    

Portrait of Salieri 

by 

Joseph Willibrod Mähler.

Antonio Salieri (18 August 1750 – 7 May 1825) was an Italian classical composer, conductor and teacher born in the Republic of Venice, but who spent his adult life and career as a faithful subject of the Habsburg Monarchy.

Salieri was a pivotal figure in the development of late 18th century opera. As a student of Florian Leopold Gassmann, and a protege of Gluck, Salieri was a cosmopolitan composer who wrote operas in three languages. Salieri helped to develop and shape many of the features of operatic compositional vocabulary and his music was a powerful influence on contemporary composers.

Appointed the director of the Italian opera by the Habsburg court, a post he held from 1774 to 1792, Salieri dominated Italian language opera in Vienna. During his career he also spent time writing works for opera houses in Venice, Rome, and Paris. His dramatic works were widely performed throughout Europe during his life time. As the Austrian imperial Kapellmeister from 1788 to 1824, he was responsible for music at the court chapel and attached school. Even as his works dropped from performance, and he wrote no new operas after 1804, he still remained one of the most important and sought after teachers of his generation and his influence was felt in every aspect of Vienna's musical life. Franz Schubert, Ludwig van Beethoven and Franz Liszt were among the most famous of his pupils.

Salieri's music slowly disappeared from the repertoire between 1800 and 1868, and was rarely heard after that period until the revival of his fame in the late 20th century. This revival was due to his dramatic and highly fictionalized depiction in the play and film Amadeus (1979, 1984) by Peter Shaffer. His music today has regained some modest popularity via recordings. It is also the subject of increasing academic study and a small number of his operas have returned to the stage. In addition there is now a Salieri Opera Festival[1] sponsored by the Fondazione Culturale Antonio Salieri and dedicated to rediscovering his work and those of his contemporaries. It is developing as an annual autumn event in his native town of Legnago where a theater has been re-named in his honor. 

http://en.wikipedia.org/wiki/Antonio_Salieri