Από το 4 βιβλίο του Ερμή Τρισμέγιστου ''Το Κλειδί''

Από το 4 βιβλίο του Ερμή Τρισμέγιστου ''Το Κλειδί''

Ελάχιστοι με κατανοούν όταν με απλότητα τους λέω πως το 85% της εσωτεριστικής βιβλιογραφίας που υπάρχει δεν είναι μόνον μια φανταστική πλάνη, αλλά και μια ανοησία και ένα περισσό βάρος.
 

Ο άνθρωπος λόγω της έπαρσης του και των αμέτρητων παθών δεν αυτό παγιδεύεται μόνον, αλλά παγιδεύει και άλλους.

Εκατοντάδες γραπτά κείμενα και σχεδιαγράμματα και υπολογισμοί και ασκήσεις, και τεχνικές, και μάντραμ που πρέπει να ακολουθήσεις, να μελετήσεις, να πραγματώσεις, και ο χρόνος περνά χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή να συμβαίνει εσωτερικά παρά μόνον ένα περισσότερο μπέρδεμα και μια νοητική ακαταστασία.
Πετάξτε τα όλα στον κάλαθο των αχρήστων, όπως χωρίς χρησιμότητα είναι και όλοι αυτοί οι ανόητοι επινοητές.

''Και η κακία μιας Ψυχής είναι η άγνοια, διότι η ψυχή που δεν γνωρίζει τίποτα αναφορικά με όσα είναι, ούτε την φύση αυτών, ούτε αυτό το οποίο είναι καλό, αλλά παραμένει τυφλή, και σπεύδει με ορμή κατά των σωματικών Παθών, και δυστυχισμένη όπως είναι, με άγνοια του εαυτού της, υπηρετεί ξένα σώματα, και κακούς, φέρει το σώμα σαν ένα βαρίδι, χωρίς να το μπορεί να το κυβερνήσει, ενώ κυβερνιέται από αυτό.
Και αυτό είναι το σφάλμα της Ψυχής.
Αντιθέτως, η αρετή της Ψυχής είναι η Γνώση, γιατί αυτός ο οποίος γνωρίζει είναι συνάμα ευσεβής και αγαθός, και ήδη Θείος.
Τατ : Αλλά ποιος είναι αυτός ο ένας, Ω Πατέρα!
Τρισμέγιστος : Αυτός ο οποίος δεν μιλά, ούτε ακούει πολλά πράγματα, διότι αυτός Ω Υιέ μου, που ακούει πολλούς λόγους ή ακροάσεις, μάχεται μέσα στην σκιά.
Διότι ο Θεός, και ο Πατέρας, και το Καλό, δεν μπορούν να ειπωθούν με τον λόγο ούτε να ακουστούν.

 Ούτως ώστε σε όλα όσα υπάρχουν, υπάρχουν μέσω των αισθήσεων, διότι δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς αυτές.
Αλλά η Γνώση διαφέρει κατά πολύ από την Αίσθηση, διότι την Αίσθηση την υπερνικούν τα πράγματα, αλλά η Γνώση είναι το τέλος της Αίσθησης.
Η Γνώση είναι το δώρο του Θεού, διότι όλη η Γνώση είναι ασώματη αλλά χρησιμοποιεί τον Νου σαν ένα όργανο, όπως ο Νους χρησιμοποιεί το Σώμα.
Ως εκ τούτου και τα νοητά και τα υλικά πράγματα λαμβάνουν σώματα, διότι, η αντίθεση, Η οποία θέτει το Ένα εναντίον του Άλλου, ώστε να εναντιώνονται, από αυτό, όλα τα Πράγματα πρέπει να Συνίστανται. Και δεν είναι δυνατόν να γίνει διαφορετικά.
Τατ : Ποιος επομένως είναι αυτός ο υλικός Θεός;
Τρισμέγιστος : Ο δίκαιος και όμορφος κόσμος, και παρόλα αυτά δεν είναι καλός, διότι είναι υλικός και εύκολα μεταβλητός, ή μάλλον, είναι η πρώτη αρχή όλων των μεταβλητών, και έρχεται δεύτερος σε όλα όσα υπάρχουν, και είναι απαραίτητα ή επιθυμούν κάτι άλλο.
Μια φορά αυτός δημιουργήθηκε και υπάρχει πάντα, και παράγει συνεχώς, και γίνεται, και συνεχόμενα παράγει, η γεννά πράγματα τα οποία έχουν ποσότητα και ποιότητα.
Διότι είναι κινητά, και κάθε υλική κίνηση παράγει, αλλά η νοητική σταθερότητα κινεί την υλική κίνηση κατά αυτόν τον τρόπο.
Διότι ο Κόσμος είναι μια Σφαίρα, αυτό είναι σαν ένα Κεφάλι, και πάνω από το Κεφάλι δεν υπάρχει τίποτε το υλικό, όπως και κάτω από τα πόδια δεν υπάρχει τίποτα το νοητικό.
Όλο το σύμπαν είναι υλικό, Ο Νους είναι το κεφάλι, και κινείται σφαιρικά, σαν ένα κεφάλι.

 Ως εκ τούτου, όλα όσα συνδέονται ή ενώνονται με την Μεμβράνη αυτής της κεφαλής, όπου βρίσκεται η Ψυχή, είναι αθάνατα, και όπως και με την ψυχή ενός κατασκευασμένου σώματος, πληρεί η Ψυχή όλο το Σώμα, αλλά αυτοί που είναι μακρύτερα από αυτήν την Μεμβράνη, έχουν το Σώμα πλήρες από Ψυχή.
Το όλον είναι ένα ζωντανό ον, και για αυτό συντίθεται από ύλη και νόηση.....

Από το 4 βιβλίο του Ερμή Τρισμέγιστου ''Το Κλειδί''

Στην φίλη μου την Χαρά μια δύσκολη μετάφραση από εμένα.