Μην αυταπατάστε για το τι ο άνθρωπος είναι ικανός να κάνει

Frederic Leighton - Icarus and Daedalus (1869)

Μην αυταπατάστε για το τι ο άνθρωπος είναι ικανός να κάνει

Μην αυταπατάστε για το τι ο άνθρωπος είναι ικανός να κάνει το αυτό το γνωρίζουμε ήδη από την πλούσια ιστορία.
Αυτή η ανοσιότητα έχει κυριαρχήσει ολοκληρωτικά όχι παρασύροντας απλά, αλλά και γιατί ο ίδιος ο άνθρωπος το επιλέγει να παρασυρθεί.

Ο Στάινερ έλεγε ότι 'Σατανικός άνθρωπος είναι αυτός που κάνει συνειδητά κακό', αυτή η επιλογή, αυτός ο αντίθετος δρόμος προς το Πνεύμα ωθείται από πολύ σκοτεινές και υπαρκτές δυνάμεις από πολύ συγκεκριμένα κέντρα του πλανήτη αυτά, τα φοβερά γεμάτο αρνητικότητα και σκοτάδι ρεύματα ωθούν πολλούς ανθρώπους ξαφνικά ατομικά ή συλλογικά σε ακατονόμαστες πράξεις.

Ενισχύουν την ήδη μολυσμένη αστρική σφαίρα της γης  παρασύροντας μας ακόμα και κατά την διάρκεια του ύπνου. Μόνον η κατανόηση, η συνειδητοποίηση όλων αυτών των δυνάμεων και πως λειτουργούν μπορεί να μας προφυλάξει από ενδεχόμενες βλάβες.

Για αυτό πρέπει κάθε υποψήφιος, σε κάθε μαθητή που επιλέγει τον δρόμο του Φωτός να του γίνετε κατανοητό, να του εξηγείτε λεπτομερώς πως ο λειτουργεί άνθρωπος  και από ποιες δυνάμεις και ενέργειες, που τον αγγίζουν και τι επίδραση έχουν πάνω του και πως σωματικά και ψυχικά μπορεί να προστατευθεί, και μέσα από ποια διαδικασία.

Όσο ο χρόνος περνάει και όλοι εμείς μέσα από τα δελτία ειδήσεων ακούμε και βλέπουμε όλη αυτήν την φρικαλεότητα  παγκόσμιος, τόσο πιο πολύ μας γίνετε ξεκάθαρο ποιον δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε, αλλά και το ότι, όσο αυτές οι σκοτεινές δυνάμεις οργανώνονται αφάνταστα και αντεπιτίθενται με μένος σε όλες τις κοινωνικές μας όψεις, στο ότι συντελούνται πολύ σημαντικές εγχειρίσεις σήμερα για την μελλοντική εξέλιξη ή ανέλιξη του ανθρώπου, όπως, και ότι όσο το σκοτάδι απλώνεται τόσο και το Φως εντείνει την δυναμική και την παρουσία του.

Επιλέξτε σοφά.

******* 

Σκέφτηκα να πραγματοποιήσω προς το τέλος Αυγούστου μια πολύ μικρή ομιλία που κατά κύριο λόγο θα συνίσταται σε μια ειλικρινή και γεμάτη σεβασμό συζήτηση από όποιον ενδιαφέρεται σχετικά με 'Το Πρόβλημα του κακού' στον άνθρωπο.

Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να μου στήλη ένα email για να τον ειδοποιήσω σχετικά, και ότι τον ενδιαφέρει κάτι τέτοιο.

soundzgreg@gmail.com

Και η ακρόαση είναι τέχνη

 

 Και η ακρόαση είναι τέχνη

Ο Κρισναμούρτι απαντούσε όταν τον ρωτούσαν αν παίζει μουσική, ότι, όχι δεν παίζει, αλλά όμως ότι και η ακρόαση είναι τέχνη.

Δυστυχώς στις μέρες μας η αίσθηση της ακοής έχει αδρανήσει, όχι με την έννοια ότι έχουμε κουφαθεί αλλά του ότι το γεμάτο έπαρση Εγώ μας ενώ ακούει δεν θέλει να καταλάβει, ενώ ρωτάει δεν μένει στην απάντηση, κυρίως φλυαρεί και επικρίνει, ως συνήθως, μην θέλοντας να αλλάξει τίποτα μα τίποτα όσον αφορά την εγωκεντρική συμπεριφορά του.

Αν υπάρχει μια εσωτερική διάθεση να γνωρίσεις αυτήν την πνευματική επιστήμη που μπορεί να σε οδηγήσει σε μια έξοδο από αυτόν τον λαβύρινθο, αυτήν την γήινη φυλακή τότε χρειάζεσαι, χρειάζεται να ανοίξεις τα αυτιά σου, τα μάτια σου, την καρδιά σου σε αυτό το νέο που ακούς, που διαβάζεις, που σου εξηγείται.
Πρέπει να μείνεις σε άμετρη σιωπή και σε απέραντο σεβασμό με μια διάθεση ταπεινότητας και ενδεχομένης προσφοράς.

Ένας υποψήφιος στα μυστήρια του Πνεύματος δεν εισέρχεται ζητώντας αλλά δίνοντας.
Αυτό είναι ένα ολοκληρωτικό δόσιμο μια ολοκληρωτική θυσία αυτό που και ο Στάινερ ονομάζει 'το μεγαλειώδες μυστήριο του Γολγοθά.'

Φίλοι, αν και ο Ιησούς καρφώθηκε πάνω στον σταυρό αυτής της φύσης, αν και εκεί βρήκε ένα ξαφνικό θάνατο, αυτή η μαγική προδιαγεγραμμένη πράξη του χάρισε, τον έσπρωξε σε μια νέα Ζωή, μέσα από ένα νέο ένδοξο σώμα σωτηρίας.
Εκείνη την στιγμή μπόρεσε να προφέρει τα πολύ σημαντικά λόγια 'και το παλαιό παρήλθε'

Είθε αυτή να είναι και η κατάληξη όλων όσων μέσα από τον ώριμο μικρόκοσμο τους αναζητούν την αγάπη του Πνεύματος και την διαδικασία της ανανέωσης που αυτό προσφέρει. 

Το Πνεύμα δεν περιορίζεται

Το Πνεύμα δεν περιορίζεται

Το Πνεύμα δεν περιορίζεται ούτε εξαρτάται από ένα δωμάτιο ή ένα σύμβολο, αλλά ζει, αναπνέει και ακτινοβολεί μόνο μέσα σε μια αγνή καρδιά και την απελευθερωτική εργασία που αυτή έχει αναλάβει υπό την καθοδήγηση του Πνεύματος και μόνον.

Φίλοι, σταθείτε μπροστά σε ένα καθρέπτη και αντικρίστε, παρατηρήστε την εικόνα σας που σχηματίζεται απέναντι σας με ειλικρίνεια, εξηγείστε την, κατανοήστε την, αλλάξτε την.

Το μοναδικό κλειδί για αυτήν την θεμελιώδη αλλαγή βρίσκετε μόνο μέσα στην αγάπη που δεν ενοικεί δεν προέρχεται από αυτόν τον κόσμο.
Την νιώθετε εντός σας?
Την έχετε επικαλεστεί?
Της δώσατε τον απαραίτητο χώρο και χρόνο για να μπορέσει αυτήν να αναπτυχθεί?
Η απλά την ενδύσατε μέσα σε ένα αποκρουστικό και φαντασμένο Εγώ?

Προσέξτε... το σκοτάδι δεν μπορεί να κρυφτεί στο φως της νέας ημέρας που δεν έρχεται γιατί έχει ήδη έρθει.

Η αυτονομία της σκέψης ενός μαθητή στα μυστήρια του Πνεύματος

Διπλοί πέλεκες

Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου 

Η αυτονομία της σκέψης ενός μαθητή στα μυστήρια του Πνεύματος

Η αυτονομία της σκέψης ενός μαθητή στα μυστήρια του Πνεύματος βασίζετε κατά κύριο λόγο σε μια πολύχρονη σωματική και ψυχική προπαρασκευή που θα τον καταστήσει έτσι κατάλληλο για μια συνύπαρξη με το Φως της Γνώσης που είναι ο Λόγος δηλαδή ο Παράκλητος.

Η αυτονομία αυτή είναι ουσιαστικά μια κοινωνία, μια επικοινωνία μεταξύ του Λόγου και του μαθητή.
Εννοείτε ότι η προπαρασκευή αυτή τον έχει οδηγήσει όχι μόνον σε μια καθαρότητα σκέψεως (η οποία δεν είναι ανεξέλεγκτη πια) και του συναισθήματος αλλά και σε μια ελαχιστοποίηση των δεσμών όλων αυτών των ηλεκτρομαγνητικών εστιών που υπάρχουν στο αναπνευστικό πεδίο του μαθητή από τις οποίες αντλεί δυνάμεις και ενέργειες από τον περιβάλλοντα χώρο και τους ανθρώπους δυνάμεις που τον καθορίζουν κυριολεκτικά παγιδεύοντας τον σαν ένα αποκρουστικό δίχτυ αράχνης.

Η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ της νόησης ενός ευφυούς ανθρώπου και ενός μαθητή του Πνεύματος είναι ότι ο πρώτος εκκινεί την σκέψη του αποκλειστικά από το Εγώ του, έτσι η σκέψη του είναι αποσπασματική, απλά περιγράφει ένα φαινόμενο σε κάποιες από τις όψεις του για αυτό και κάποιος άλλος άνθρωπος από ένα άλλο σημείο αναφοράς θα διακρίνει κάτι το τελείως διαφορετικό μέσα από το δικό του εγωιστικό φίλτρο φέρνοντας τον έτσι σε αντίθεση με τον άλλον και συνεπώς σε  μια διαμάχη ορθότητας και μιας φυσιολογικής επικείμενης σύγκρουσης.

Ένας μαθητής όμως όπως σας προανέφερα έχει ανυψώσει τόσο πολύ τον φορέα του, το Ον του, που η ενότητα με το καθετί γύρω του τον χαρακτηρίζει, δεν βλέπει πια την ύλη, τον κόσμο σαν ένα τεράστιο πιάτο αποσπασματικών ενεργειών που πρέπει να καταβροχθίσει να εξαντλήσει, να κυριαρχήσει πάνω του και να τον εκμεταλλευτεί, όχι αυτός γίνετε αυτόματα μια γέφυρα μέσα από την οποία οδηγείται έξω από αυτόν χωρίς διαμάχη και κανενός είδους εξαρτήσεις στο μέτρο του δυνατού πάντοτε.

Έτσι η σκέψη του είναι ευδιάκριτη και κατέρχεται από το Πνεύμα σαν ένας οδοστρωτήρας μιας συνολικής λογικής αποκάλυψης γιατί εκείνη την στιγμή οι ανοιγμένοι του οφθαλμοί δεν βλέπουν το αποσπασματικό δεν βιώνουν την σύγκρουση αλλά μένουν, αναπνέουν μέσα σε ηρεμία και ορθή κατανόηση.

Είναι σίγουρο ότι η ανθρώπινη σκέψη ενός συνηθισμένου ατόμου είναι το πρώτο σκαλοπάτι που θα τον οδηγήσει σε μια αρχική και απαραίτητη ζύμωση, σε μια αναγκαιότητα του να εξηγήσει τον άνθρωπο και τον κόσμο γύρω του και αυτό είναι κάτι το θεμιτό.

Όμως αν αυτός ο άνθρωπος δεν προχωρήσει στην διάγνωση την αδυναμίας του, αν το Εγώ του δεν οδηγηθεί σε μια ωρίμανση ώστε η ψυχή του να αρχίσει να αντιδρά με θετικότητα, ώστε να αρχίσει να διακρίνει αμυδρά την ανωτερότητα του Πνεύματος και την σχέση, την συγγένεια  που έχει με αυτό τότε θα είναι καταδικασμένος να συνεχίσει να ζει μέσα στη άγνοια και το σκοτάδι.

Άλλωστε αγαπητοί φίλοι μετά από όλα αυτά τα τεράστια υπαρξιακά ερωτήματα και τους τόνους των μεγαλεπήβολων φιλοσοφικών απαντήσεων αναρωτηθείτε κατά πόσο η ζωή μας άλλαξε σε πρακτικό και σε ψυχολογικό επίπεδο?

Αφήστε τους φιλοσόφους να φιλοσοφούν και όλοι εσείς που βιώνετε μια ιδέα Πνεύματος ανορθώστε το βλέμμα σας, αισθανθείτε μέσα στην καρδιά σας τον σπόρο της Αγάπης και αναζητήστε με κάθε δυνατό τρόπο την έξοδο από αυτήν την φυλακή που συνεπάγει και την αναμόρφωση του Όντος σας από ένα θνητό και κακόμοιρο Ον σε ένα αθάνατο και ένδοξο υπηρέτη του Φωτός.

Η αυτονάρκωση της συνείδησης

Η αυτονάρκωση της συνείδησης

Η αυτονάρκωση της συνείδησης, η αυθυποβολή που κάνουμε στον εαυτό μας ότι όλα είναι ωραία και όμορφα διεισδύοντας μέσα σε πελάγη γαλήνης και ευτυχίας είναι μια από της μεγαλύτερες αυταπάτες του Εγώ.

Όσο ένας υποψήφιος στα μυστήρια προχωράει και κατά συνέπεια αισθάνεται, βιώνει πραγματικά την οδύνη και τον πόνο μέσα στον οποίο ζει και αναπνέει τόσο πιο πολύ δεν ωραιοποιεί τις καταστάσεις μέσα από τις οποίες ζει, οι οποίες μοιάζουν σαν μια μανιασμένη θύελλα.

Εκείνην την στιγμή κατανοεί και διακρίνει την ανοσιότητα αυτής της φύσης που οδηγεί την ανθρωπότητα στον όλεθρο μέσα από την ύλη, αποσυνδέοντας την από κάθε τι το πνευματικό και όμορφο.

Μετά φόβου και τρόμου τη εαυτό σωτηρία κατεργάζεστε μας λένε οι σοφές γραφές και αυτός δεν είναι ένας προσωπικό τρόμος, όχι είναι η διάχυτη συμπόνια που νιώθουμε για όλα τα Όντα που παραμένουν και αναλώνονται μέσα σε αυτή την δυστυχία και το τι συναίσθημα αυτό το βίωμα μας προκαλεί.

Αυτό που πολλοί δεν καταλαβαίνουν είναι ότι αυτό το ανόσιο πυρ που κατά κύριο λόγο ευθύνεται για την πτώση της πρωταρχικής ανθρωπότητας σε αυτό το πεδίο ζωής όχι μόνο είναι υπαρκτό αυτήν την στιγμή αλλά επιτίθεται σε κάθε όψη της κοινωνικής μας ζωής και συνεπώς και ιδιαίτερα σε ένα αστρικό και αιθερικό επίπεδο προσπαθώντας να κυριαρχήσει να καταστρέψει να ποδοπατήσει να εξαθλιώσει να παγιδεύσει.

Αγαπητοί μου φίλοι, είναι όντως σημαντική η πεποίθηση, η βεβαιότητα, η δύναμη που το πνεύμα μας χορηγεί όταν το προσκαλούμε αλλά συγχρόνως δεν πρέπει ούτε για ένα λεπτό να μην ξεχνάμε την μηδαμινότητα μας , το πρόσκαιρο του βίου και την αδυναμίας μας σαν φυσικόγεννημένοι άνθρωποι όπως επίσης το να μην φαντάζουμε ματαιόδοξοι στους άλλους, να μην επιζητούμε πράγματα για τον εαυτό μας να μην καυχόμαστε και να έχουμε πλήρη συνειδητοποίηση αυτής της περιόδου πολιτισμού και της μεγάλης αποκαλυπτικής περιόδου που έχει ήδη αρχίσει να λαμβάνει χώρα.

Ταπεινότητα, ειλικρίνεια, συμπόνια, αγάπη, προσφορά, και όλα αυτά που χαρακτηρίζουνε το πνεύμα ας είναι το καθημερινό μας βίωμα.

Rachmaninoff Documentary - The Harvest Of Sorrow

Μην επιλέγετε την ασχήμια σας εκλιπαρώ.

Μην επιλέγετε την ασχήμια σας εκλιπαρώ.

Όταν ένα μέρος από την πρωταρχική ανθρωπότητα παρενέβη τους συμπαντικούς νόμους ο δημιουργός των όλων μέσα από την άπειρη αγάπη που τρέφει για τα δημιουργήματα του, δεν τα άφησε να χαθούν, η τεράστια αυτή έκρηξη που δημιουργήθηκε διαχώρισε τον άνθρωπο στα δυο αφαιρώντας του την εικόνα του πνεύματος σαν φορέα και φυλακίζοντας την μέσα σε ένα εξελισσόμενο κατώτερο φορέα αποκομμένο από τον Πνεύμα και μέσα σε ένα κόσμο έκτακτης ανάγκης αντίστοιχο της σωματικής του κατάστασης.

Ζούμε σε ένα κόσμο αρχικά μη προβλεπόμενο από το θεϊκό σχέδιο όμως αυτή η διατάραξη όπως έχει ένα σημείο εκκίνησης έτσι έχει και ένα σημείο κατάληξης, δηλαδή την ενσωμάτωση όλων όσον έπεσαν στο πρωταρχικό βασίλειο.

Δυστυχώς ο άνθρωπος μέσα στον άκρατο εγωισμό του και την φοβερή ματαιοδοξία του ούτε για μια στιγμή δεν αναρωτιέται από ποιες δυνάμεις τρέφεται αυτός και ο κόσμος του, ποιες τεράστιες ενέργειες συντηρούν όλο αυτό το πελώριο σύμπαν.
Και αυτό ακόμα είναι ένα δώρο του δημιουργού προς εμάς, όχι μόνον δεν μας άφησε να χαθούμε, όχι μόνον μας έδωσε μια δυνατότητα ανάπτυξης και σωτηρίας με την ένωση της Χρηστικής δύναμης που διείσδυσε  στα πιο βαθιά μέρη της γης αλλά και το κάθε δευτερόλεπτο που περνάει μας χορηγεί, μας
χαρίζει την δυνατότητα να τραφούμε, να αναπτυχθούμε και να υπάρχουμε.

Αγαπητοί φίλοι τίποτα σε αυτό το κατώτερο σύμπαν δεν δίνετε χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο και τίποτα μα τίποτα δεν περιέχει από πίσω του ένα θαυμαστό σχέδιο.
Η συντήρηση, η δυνατότητα ύπαρξης αυτού του κόσμου σαν ένα μεταβατικό στάδιο ύπαρξης μας καλεί αδιάκοπα σε ένα και μοναδικό στόχο και σκοπό, αναμένει από εμάς να ανακαλύψουμε την πρωταρχική μας καταγωγή ώστε να μπορέσουμε να αντιληφθούμε να κατανοήσουμε τα βαθύτερα μυστήρια της ύπαρξης και του κόσμου και όλα αυτά δεν περιέχονται παρά μοναχά μέσα σε μια απλή λέξη 'Μεταμόρφωση πως δηλαδή ο άνθρωπος θα μπορέσει να εξελίξει τον σύνολο του Όντος του από το κατώτερο που είναι σε κάτι το εντελώς νέο και ανώτερο δονητικά και σαν ουσία.

Όλο αυτό εξηγείται λεπτομερώς και έχει να κάνει άμεσα με την κατάσταση του σώματος μας και της συνείδησης μας. Για όλα αυτά η συμπαντική διδασκαλία ανά τους αιώνες μας προσφέρει λεπτομερέστατες οδηγίες, οδηγώντας τους υποψηφίους προς τα μυστήρια στο κάθε τους βήμα.
Πως θα απαντήσουμε σε αυτό το δώρο της ζωής και την τεράστια ενέργεια που μας χαρίζεται και μας επιτρέπει να υπάρχουμε?
Θα εναντιωθούμε σε αυτό δημιουργώντας περισσότερη Βια και πόνο? Η θα βαδίσουμε τον ένδοξο δρόμο της Αγάπης της αναγέννησης της ψυχής?

Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό ερώτημα και είτε τώρα είτε αργότερα κάθε ανθρώπινο πλάσμα θα καλεστεί να απάντηση, γρηγορείτε όμως γιατί οι διακοσμικές συνθήκες αλλάζουν συνεχώς, ο άνθρωπος βυθίζεται όλο και περισσότερο μέσα στην ύλη παρασύροντας μέσα από την φαυλότητα του το αγνό και το ωραίο, το καλό και το όμορφο.

Μην επιλέγετε την ασχήμια σας εκλιπαρώ.

Ο άκρατος εγωισμός οδηγεί στην εκμετάλλευση

Ο άκρατος εγωισμός οδηγεί στην εκμετάλλευση

Ο άκρατος εγωισμός οδηγεί στην εκμετάλλευση σε όλα τα επίπεδα έτσι το λάθος, η αδικία γίνετε αυτοσκοπός και επικρατεί σαν αναγκαιότητα, εδώ βασίζετε και η δομή της σύγχρονης μας κοινωνίας, η απαίτηση για μια εσωτερική αλλαγή είναι ο μόνος τρόπος απεμπλοκής.

Όταν τα προσωπικά αποκτήματα, το όφελος, γίνονται κατά πολύ σημαντικότερο από τον άνθρωπο τότε οι σχέσεις διαλύονται.
Οι έννοιες παραλλάσσονται και χάνετε κάθε έννοια επικοινωνίας.

Όπως έχω γράψει και στο blog μου, στην παρούσα περίοδο οι απελευθερωτικές ακτινοβολίες που μας καλούν για μια εσωτερική αναγέννηση δρουν κατά ένα διπλό τρόπο.
Όταν εναρμονιζόμαστε με αυτές μας αλλάζουν κατά κυριολεξία σε κάτι το εντελώς ανώτερο και πνευματικό όταν δεν συμμορφωνόμαστε σε αυτές τις νέες απαιτήσεις τότε δημιουργείται σωματική αρρώστια , ψυχολογικές ασθένειες, ένταση, βία και παραφροσύνη.

Είναι τυχαίο που στην υποτιθέμενη σύγχρονη εποχή όλος ο κόσμος είναι άρρωστος κατά ένα μεγάλο ποσοστό?
Σωματικά και κυρίως ψυχολογικά?
Στην Ελλάδα αυτό είναι πια προφανές.

Δεν θέλω να μακρηγορήσω όμως, όμως μόνο μια συνειδησιακή απόσπαση  θα μπορέσει να αποτρέψει τα χειρότερα που έρχονται, για αυτό ας γίνουμε λιγότερο κοινωνικοί και ας αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο σε μας τους ίδιους, η ψυχή μας το απαιτεί

Η συναίσθηση, η νέα λειτουργία της καρδιάς

Η συναίσθηση, η νέα λειτουργία της καρδιάς

Η συναίσθηση, αυτή η θαυμαστή νέα λειτουργία αντίληψης και δράση της καρδιάς, μέσω της οποίας απελευθερώνονται τεράστιες ψυχικές δυνάμεις, όχι μόνο αντιλαμβάνεται, επικοινωνεί, σκέφτεται  αλλά και δημιουργεί κατά ένα θαυμαστό τρόπο, είναι και ο οδηγός μας σε αυτήν την νέα περίοδο που την βιώνουμε ήδη, και μέσα από την οποία ο σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να βαδίσει με αποφασιστικότητα και επιμονή και μέσω μιας ορθής ανακατανομής της σκέψης, προϊόν αυτής της καθαρής καρδιάς  να μπορέσει να ατενίσει το προσεχές μέλλον με θετικότητα, ούτως ώστε να μεταμορφωθεί, να δημιουργήσει όλες αυτές τις θαυμαστές απελευθερωτικές δυνάμεις σαν ένας πρωτοπόρος φάρος του Πνεύματος.

Καμιά μα καμιά οδός, που δεν έχει σαν αρχή αυτήν την νέα ψυχική ποιότητα της ανανεωμένης και αγνής καρδιάς δεν θα μπορέσει ποτέ να μας αναλήψει στους ουρανούς μέσα σε αυτό το ήδη δημιουργούμενο ουράνιο πλοίο.