Κάθε σκέψη μου μοιάζει ασυνάρτητη και έχει πολλά επίπεδα ανάγνωσης, το ζητούμενο είναι να προβληματίσει, να εκκινήσει την σκέψη.
Υπάρχουν δυο είδη αγάπης η μια έχει σημείο αναφοράς αυτήν την φύση και έτσι εμπεριέχει και το μίσος η άλλη είναι μιας άλλης πιο ανώτερης φύσης και μέσα από τον χρόνο και τις εμπειρίες καλείται σε αφύπνιση και γέννηση από τα κάτω προς τα πάνω.
Η πρώτη όψη γεννάτε μέσα από την συνείδηση του φυσικό-γεννημένου ανθρώπου και τις ενέργειες αυτής της φύσης, η δεύτερη γεννάτε μόνο μέσω του πνεύματος και αναπτύσσεται μέσω αυτού, για αυτό και η πρώτη έχει πάντα ένα φυσικό τέλος ή ατέλειωτες εναλλαγές, ενώ η δεύτερη είναι αιώνια και αμετάβλητη.
Να ξέρετε ότι πάντα στο φυσικό επίπεδο που ζούμε η ησυχία και ο θόρυβος εμπεριέχουν το ένα το άλλο όπως και ο θαυμασμός και η απέχθεια ή η ειρήνη και ο πόλεμος.
Μόνον όταν το εγώ μας το κατανοήσει αυτό και ακολουθήσει ένα δρόμο αυτό-ελάττωσης αυτό-εκμηδένισης και ταυτόχρονης ανοικοδόμησης μιας εντελώς νέας προσωπικότητας όχι από τα υλικά και τις αξίες αυτής της φύσης θα μπορέσει συνειδησιακά, δομικά να βγει έξω από αυτόν τον ατέρμονο λαβύρινθο των αντιθέτων και έτσι να απελευθερωθεί από τον τροχό της γέννησης και του θανάτου, και αυτό ονομάζεται μεταμόρφωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου