Από την ποίηση του Ρούμι

Από την ποίηση του Rumi

Από το φως σου, έμαθα πως να αγαπώ.
Από την ομορφιά σου, πως να συνθέτω ποιήματα.
Χορεύεις μέσα στο στήθος μου
όπου κανένας δεν σε βλέπει,
αλλά μερικές φορές το καταφέρνω,
και από αυτή την διάκριση δημιουργείται αυτή η τέχνη.

*******

Όταν θα έρθει η στιγμή που θα μπορέσουμε μέσα στην καρδιά μας να δεχτούμε τα δώρα του Πνεύματος αυτά θα μας μεταμορφώσουν ολοκληρωτικά σε όλες μας τις όψεις ώστε αυτό το Φως, που είναι Αγάπη να μπορέσει να μας μετατρέψει σε Αγάπη που είναι αυτό το Φως.

Αυτό το βίωμα, αυτή η ιερή συγκίνηση είναι τόσο δημιουργική που έχει σαν αποτέλεσμα στην νέα μας συνείδηση να μας πλημμυρίζει με νέες εικόνες και συναισθήματα που καλούμαστε να τα μεταφράσουμε μέσα από τον λόγο και την πράξη.

Η κατοικία αυτού του Φωτός δεν είναι παρά μέσα στην καρδιά του ανθρώπου σε ένα πυρήνα, σπόρο που δεν προέρχεται από αυτόν τον κόσμο, και όταν αγγιχτεί από αυτό το Φως, αφυπνίζεται, εγείρεται, αναπνέει και αναπτύσσεται μόνον μέσα από Αυτόν (τον Χριστό).

Η πνευματική αυτή ανάπτυξη του ανθρώπου δεν είναι εύκολο να κατανοηθεί από τους άλλους, να αναγνωριστεί εύκολα μιας και υπάρχει ένα μεγάλο δονητικό χάσμα άλλωστε αυτές οι αλλαγές γίνονται σε ένα νέο αιθερικό και αστρικό επίπεδο.

Όμως αυτή η νέα συνείδηση μέσα στον μαθητή  όταν θα αφυπνιστεί σταδιακά θα γίνει πλήρως συνειδητή μέσα από αρκετό χρόνο και αγώνα ενώ στην αρχή δεν θα έχουμε παρά μόνον κάποιες εκλάμψεις αυτής, του Πνεύματος δηλαδή.

Από αυτή την θέαση, διάκριση από αυτό το ολοκληρωτικό νέο βίωμα, μαθαίνουμε πως να βηματίζουμε πάνω στην ατραπό μιας και το Πνεύμα μας καθοδηγεί την κάθε στιγμή, έτσι στην ουσία αυτή η έκφραση μας αυτή η νέα μας αγνή πράξη είναι μια τέχνη που προέρχεται από το Φως του Πνεύματος   .

Απόσπασμα από την μελλοντική μου εργασία "Ερμηνεύοντας ποιήματα του Ρούμι"