Νιώθοντας την
ψευδαίσθηση του να θέλω να αγαπήσω και να αγαπηθώ
Φτιάχνω όνειρα από φούσκες που σκάνε γρήγορα
Πιτσιλώντας με ξανά και ξανά πάνω στο πρόσωπο μου
Αν που και που κάποια περιφρονώντας με ασύστολα και με αυθάδεια απομακρύνεται από μένα παρασυρόμενη από τον άνεμο.
Να φταίνε τα όνειρα μου;
Η ατελείωτη προσμονή μου στο γλυκό σου πρόσωπο;
Το πάθος της ολοκλήρωσης;
Αν η αγάπη μέσα σε αυτόν τον σκληρό κόσμο είναι μια ψευδαίσθηση τότε χαίρομαι που οι φούσκες σκάνε.
Έτσι τουλάχιστον θα μπορέσω πολύ εύκολα να σε αντικρίσω μέσα από την αιώνια και ατέρμονη αγάπη που σου έχω γιατί αυτή φούσκα θα γίνει μια φλεγόμενη καρδιά και ο άνεμος θα σε σπρώξει μέσα στην δική μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου