Σύμβολα και μαγεία (Πεντάγραμμο 18ο έτος, αρ. 2, 1996 Β μέρος

Σύμβολα και μαγεία (Πεντάγραμμο 18ο έτος, αρ. 2, 1996 Β μέρος

Η φυσική μαγεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την χειραγώγηση της προσωπικότητας

Ορισμένοι μάγοι χρησιμοποιούν σύμβολα και άλλες οντότητες για να επηρεάσουν τον κόσμο του υπερπέραν.

Η παγκόσμια βιβλιογραφία δίνει πολυάριθμες μαρτυρίες για τέτοιες πρακτικές και πολλοί σήμερα ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για αυτόν τον άγνωστο κόσμο για τους περισσοτέρους.

Η σύγχρονη φιλολογία και ο κινηματογράφος ήταν οι πρώτοι που επεξεργάστηκαν αυτά τα θέματα.

Οι ιστορίες του Αλαντίν και του μαγικού λυχναριού που δίνει στον κάτοχο του εξουσία πάνω στα πνεύματα και του Φάουστ που εξορκίζει το ισχυρό πνεύμα με την βοήθεια ενός μαγικού σημείου, είναι αρκετά γνωστές.  

Τα σύμβολα είναι τα υλικά αντικείμενα τα οποία μέσω της δομής τους, είναι ανάλογα προς υπεραισθητές δυνάμεις και όντα.

Όποιος γνωρίζει την φύση μιας τέτοιας υπεραισθητής αρχής μπορεί να επικαλεστεί μια ανάλογη δομή μέσω κάποιου συμβόλου. Γιατί ο υπεραισθητός κόσμος συνδέεται με τον κόσμο των αισθήσεων.

Ο μάγος σχηματίζει λοιπόν έναν κρίκο ο οποίος συνδέει τις αισθήσεις με το υπεραισθητό. Ένα σύμβολο μπορεί να αποτελέσει ένα κρίκο. Επίσης φυτικά αρώματα, μορφές φτιαγμένες από αντικείμενα, τελετουργίες και ήχοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ενδιάμεσα.

Η ιστορία του μαθητευόμενου μάγου δείχνει σαφώς ότι ''δάσκαλοι'' ανάξιοι ή αδύναμοι μπορούν να γίνουν θύματα των δυνάμεων που αυτοί οι ίδιοι έχουν επικαλεστεί.

Όταν ο μάγος μπαίνει  σε μια κατάσταση κατά την οποία το ον που επικαλείται παρουσιάζεται σε αυτόν, συνδέεται με αυτό.

Στην χειρότερη περίπτωση δεν μπορεί πλέον να αποσπαστεί από αυτό και το λεπτοφυές ον γίνεται ο κύριος του ενώ αυτός ο ίδιος γίνεται ένα πειθήνιο όργανό του.

Το πνεύμα της γης λέει στον Φάουστ : ''Μοιάζεις με το πνεύμα που σε καταλαμβάνει, όχι με μένα''.

Κανένας σοβαρός αναζητητής που ακολουθεί τον πνευματικό δρόμο για να υπηρετήσει την ανθρωπότητα δεν θα ασχοληθεί με τέτοιες πρακτικές.

Το αν αυτές οι δυνάμεις ή οντότητες τις επικαλείται με καλές ή με κακές προθέσεις δεν έχει καμία διαφορά.

Επηρεάζουν το εγώ και εγκλωβίζουν την προσωπικότητα μέσα στα ίσια τα όρια της.

Αυτή η δραστηριότητα του εγώ εμποδίζει την ένωση με το Θεϊκό Πνεύμα, πόσο μάλλον όταν αυτό το εγώ είναι ένα πολύ καλλιεργημένο , που τίθεται αποκλειστικά στην υπηρεσία της ανθρωπότητας που υποφέρει.

Όταν ένας μάγος της φύσης προσανατολίζεται προς τον πρωταρχικό του προορισμό, την επιστροφή στη Θεϊκό πεδίο ζωής, έρχεται αντιμέτωπος με όντα και δυνάμεις που έχει αυτός ο ίδιος επικαλεστεί και δημιουργήσει. Όποιος βρίσκεται στην οδό της απελευθέρωσης μαθαίνει ότι το εγώ, ο δημιουργός αυτών των φανταστικών οντοτήτων και υπάρξεων, δεν είναι σε θέση να τις κυριαρχήσει, ότι μόνον ο αληθινός εαυτός, η αθάνατη ψυχή μπορεί να τα βγάλει πέρα.

Προστασία ενάντια στην φυσική μαγεία

Αν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι με τις σκέψεις τους τα συναισθήματα και την θέληση τους επιχειρούν να επηρεάσουν με μαγικό τρόπο τον πλησίον, είτε χρησιμοποιούν ή όχι σύμβολα, δυνάμεις ή ανώτερες υπάρξεις (εννοεί από το αστρικό πεδίο αυτής της φύσης) πως μπορεί κάποιος να προστατευτεί κανείς από αυτούς;

Στην ουσία κάθε λογικό άτομο είναι αντιστέκεται και είναι προφυλαγμένο από αυτούς. Αν δεν αφήνεται κανείς να παρασυρθεί από την έξαρση, από τις γκρίζες σκέψεις, από συναισθήματα και πράξεις, και δεν δίνει λαβή σε ανάλογες δραστηριότητες.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μάθει κανείς να κάνει διαχωρισμό ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα.

Καμιά φορά φόβοι και προσωπικές ευχές είναι τόσο δυνατοί που εκδηλώνονται με φωνές ή μορφές.

Το άτομο έχει την εντύπωση ότι οδηγείται από ανώτερες δυνάμεις ή όντα, αλλά αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από φαινόμενα που το ίδιο το άτομο δημιουργεί και τα οποία, έχοντας γίνει ανεξάρτητα, προκαλούν τέτοιες παραισθήσεις.

Για αυτόν είναι τόσο σημαντικό ο αναζητητής της αλήθειας να κατανοήσει πως αυτός ο ίδιος προκαλεί αυτές τις παραισθησιακές εμπειρίες, μια κατανόηση που είναι το κλειδί για την εξουδετέρωση ατών των ανεπιθύμητων παρεμβάσεων.

Όποιος παραμένει με τον σωστό τρόπο πάνω στον πνευματικό δρόμο, αναπτύσσει όχι μόνον την αναγκαία ικανότητα διάκρισης, αλλά βιώνει επίσης ότι η απελευθερωτική δύναμη είναι όλο και περισσότερο ενεργή μέσα τους.

Η ικανότητα διάκρισης του μαθαίνει να βλέπει την διαφορά ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα.

Βλέπει όλο και πιο ξεκάθαρα την δραστηριότητα αυτού που αποκαλούμε δυνάμεις της αντανακλαστικής σφαίρας (αστρική σφαίρα) καθώς επίσης και τις δυνάμεις του Θεϊκού Πνεύματος, που είναι πραγματικά απελευθερωτικές.

Απομυθοποιεί και εξουδετερώνει αργά αλλά σταθερά τους κατοίκους της αντανακλαστικής σφαίρας.

Ο εκ Συρίας φιλόσοφος Ιάμβλιχος (γύρω στο 250 - 325 μ.Χ.) μας λέει για την μαγεία :

''Αυτή η τέχνη απαιτεί την αγιότητα της ψυχής, μια αγιότητα που απορρίπτει και αποκλείει όλα όσα αναφέρονται στην φύση και την ύλη, αλλιώς αυτή η τέχνη οδηγεί στον εκχυδαϊσμό της ψυχής. Το ένα είναι η ενοποίηση με τον θεϊκό σπινθήρα μέσα μας, την πηγή του Μοναδικού Καλού, το άλλο είναι η δοσοληψία με τις δυνάμεις και τα στοιχειακά που υποτάσσουν το ανθρώπινο ον, το κάνουν διάμεσο μαι το οδηγούν βήμα το βήμα προς την εκμηδένιση της ψυχής και του πνεύματος'' (Ιάμβλιχος, De Mysteriis)