Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019

Πεντάγραμμο ( Pentagram)


Pentagram 
Διμηνιαίο περιοδικό της Διεθνούς Σχολής του Χρυσού Ροδόσταυρου

Το περιοδικό Πεντάγραμμο έχει σκοπό να ελκύσει την προσοχή των αναγνωστών προς την καινούργια εποχή που έχει ξεκινήσει για την εξέλιξη της  ανθρωπότητας.

Μέσα σε όλες τις εποχές το Πεντάγραμμο ήταν το σύμβολο του αναγεννημένου ανθρώπου, του νέου ανθρώπου. Είναι επίσης το σύμβολο του Σύμπαντος και του αιώνιου γίγνεσθαι με το οποίο εκδηλώνεται το Σχέδιο του Θεού.


Ένα σύμβολο όμως έχει τότε μόνο έννοια όταν γίνεται μια πραγματικότητα.
Ο άνθρωπος που πραγματώνει το Πεντάγραμμο μέσα στον μικρόκοσμο του, μέσα στον δικό του μικρό κόσμο, βρίσκεται στην οδό της Μεταμόρφωσις.

Το περιοδικό Πεντάγραμμο καλεί τον αναγνώστη να κάνει αυτήν την πνευματική επανάσταση μέσα του.


https://www.lectoriumrosicrucianum.org/

Σύμβολα και μαγεία (Πεντάγραμμο 18ο έτος, αρ. 2, 1996 Β μέρος


Σύμβολα και μαγεία (Πεντάγραμμο 18ο έτος, αρ. 2, 1996 Β μέρος

Η φυσική μαγεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την χειραγώγηση της προσωπικότητας

Ορισμένοι μάγοι χρησιμοποιούν σύμβολα και άλλες οντότητες για να επηρεάσουν τον κόσμο του υπερπέραν.
Η παγκόσμια βιβλιογραφία δίνει πολυάριθμες μαρτυρίες για τέτοιες πρακτικές και πολλοί σήμερα ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για αυτόν τον άγνωστο κόσμο για τους περισσοτέρους.
Η σύγχρονη φιλολογία και ο κινηματογράφος ήταν οι πρώτοι που επεξεργάστηκαν αυτά τα θέματα.
Οι ιστορίες του Αλαντίν και του μαγικού λυχναριού που δίνει στον κάτοχο του εξουσία πάνω στα πνεύματα και του Φάουστ που εξορκίζει το ισχυρό πνεύμα με την βοήθεια ενός μαγικού σημείου, είναι αρκετά γνωστές.  
Τα σύμβολα είναι τα υλικά αντικείμενα τα οποία μέσω της δομής τους, είναι ανάλογα προς υπεραισθητές δυνάμεις και όντα.
Όποιος γνωρίζει την φύση μιας τέτοιας υπεραισθητής αρχής μπορεί να επικαλεστεί μια ανάλογη δομή μέσω κάποιου συμβόλου. Γιατί ο υπεραισθητός κόσμος συνδέεται με τον κόσμο των αισθήσεων.
Ο μάγος σχηματίζει λοιπόν έναν κρίκο ο οποίος συνδέει τις αισθήσεις με το υπεραισθητό. Ένα σύμβολο μπορεί να αποτελέσει ένα κρίκο. Επίσης φυτικά αρώματα, μορφές φτιαγμένες από αντικείμενα, τελετουργίες και ήχοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ενδιάμεσα.
Η ιστορία του μαθητευόμενου μάγου δείχνει σαφώς ότι ''δάσκαλοι'' ανάξιοι ή αδύναμοι μπορούν να γίνουν θύματα των δυνάμεων που αυτοί οι ίδιοι έχουν επικαλεστεί.
Όταν ο μάγος μπαίνει  σε μια κατάσταση κατά την οποία το ον που επικαλείται παρουσιάζεται σε αυτόν, συνδέεται με αυτό.
Στην χειρότερη περίπτωση δεν μπορεί πλέον να αποσπαστεί από αυτό και το λεπτοφυές ον γίνεται ο κύριος του ενώ αυτός ο ίδιος γίνεται ένα πειθήνιο όργανό του.
Το πνεύμα της γης λέει στον Φάουστ : ''Μοιάζεις με το πνεύμα που σε καταλαμβάνει, όχι με μένα''.
Κανένας σοβαρός αναζητητής που ακολουθεί τον πνευματικό δρόμο για να υπηρετήσει την ανθρωπότητα δεν θα ασχοληθεί με τέτοιες πρακτικές.
Το αν αυτές οι δυνάμεις ή οντότητες τις επικαλείται με καλές ή με κακές προθέσεις δεν έχει καμία διαφορά.
Επηρεάζουν το εγώ και εγκλωβίζουν την προσωπικότητα μέσα στα ίσια τα όρια της.
Αυτή η δραστηριότητα του εγώ εμποδίζει την ένωση με το Θεϊκό Πνεύμα, πόσο μάλλον όταν αυτό το εγώ είναι ένα πολύ καλλιεργημένο , που τίθεται αποκλειστικά στην υπηρεσία της ανθρωπότητας που υποφέρει.
Όταν ένας μάγος της φύσης προσανατολίζεται προς τον πρωταρχικό του προορισμό, την επιστροφή στη Θεϊκό πεδίο ζωής, έρχεται αντιμέτωπος με όντα και δυνάμεις που έχει αυτός ο ίδιος επικαλεστεί και δημιουργήσει. Όποιος βρίσκεται στην οδό της απελευθέρωσης μαθαίνει ότι το εγώ, ο δημιουργός αυτών των φανταστικών οντοτήτων και υπάρξεων, δεν είναι σε θέση να τις κυριαρχήσει, ότι μόνον ο αληθινός εαυτός, η αθάνατη ψυχή μπορεί να τα βγάλει πέρα.

Προστασία ενάντια στην φυσική μαγεία

Αν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι με τις σκέψεις τους τα συναισθήματα και την θέληση τους επιχειρούν να επηρεάσουν με μαγικό τρόπο τον πλησίον, είτε χρησιμοποιούν ή όχι σύμβολα, δυνάμεις ή ανώτερες υπάρξεις (εννοεί από το αστρικό πεδίο αυτής της φύσης) πως μπορεί κάποιος να προστατευτεί κανείς από αυτούς;
Στην ουσία κάθε λογικό άτομο είναι αντιστέκεται και είναι προφυλαγμένο από αυτούς. Αν δεν αφήνεται κανείς να παρασυρθεί από την έξαρση, από τις γκρίζες σκέψεις, από συναισθήματα και πράξεις, και δεν δίνει λαβή σε ανάλογες δραστηριότητες.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μάθει κανείς να κάνει διαχωρισμό ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα.
Καμιά φορά φόβοι και προσωπικές ευχές είναι τόσο δυνατοί που εκδηλώνονται με φωνές ή μορφές.
Το άτομο έχει την εντύπωση ότι οδηγείται από ανώτερες δυνάμεις ή όντα, αλλά αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από φαινόμενα που το ίδιο το άτομο δημιουργεί και τα οποία, έχοντας γίνει ανεξάρτητα, προκαλούν τέτοιες παραισθήσεις.
Για αυτόν είναι τόσο σημαντικό ο αναζητητής της αλήθειας να κατανοήσει πως αυτός ο ίδιος προκαλεί αυτές τις παραισθησιακές εμπειρίες, μια κατανόηση που είναι το κλειδί για την εξουδετέρωση ατών των ανεπιθύμητων παρεμβάσεων.
Όποιος παραμένει με τον σωστό τρόπο πάνω στον πνευματικό δρόμο, αναπτύσσει όχι μόνον την αναγκαία ικανότητα διάκρισης, αλλά βιώνει επίσης ότι η απελευθερωτική δύναμη είναι όλο και περισσότερο ενεργή μέσα τους.
Η ικανότητα διάκρισης του μαθαίνει να βλέπει την διαφορά ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα.
Βλέπει όλο και πιο ξεκάθαρα την δραστηριότητα αυτού που αποκαλούμε δυνάμεις της αντανακλαστικής σφαίρας (αστρική σφαίρα) καθώς επίσης και τις δυνάμεις του Θεϊκού Πνεύματος, που είναι πραγματικά απελευθερωτικές.
Απομυθοποιεί και εξουδετερώνει αργά αλλά σταθερά τους κατοίκους της αντανακλαστικής σφαίρας.
Ο εκ Συρίας φιλόσοφος Ιάμβλιχος (γύρω στο 250 - 325 μ.Χ.) μας λέει για την μαγεία :
''Αυτή η τέχνη απαιτεί την αγιότητα της ψυχής, μια αγιότητα που απορρίπτει και αποκλείει όλα όσα αναφέρονται στην φύση και την ύλη, αλλιώς αυτή η τέχνη οδηγεί στον εκχυδαϊσμό της ψυχής. Το ένα είναι η ενοποίηση με τον θεϊκό σπινθήρα μέσα μας, την πηγή του Μοναδικού Καλού, το άλλο είναι η δοσοληψία με τις δυνάμεις και τα στοιχειακά που υποτάσσουν το ανθρώπινο ον, το κάνουν διάμεσο μαι το οδηγούν βήμα το βήμα προς την εκμηδένιση της ψυχής και του πνεύματος'' (Ιάμβλιχος, De Mysteriis) 

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019

Σύμβολα και μαγεία (Πεντάγραμμο 18ο έτος, αρ. 2, 1996 Α μέρος


Σύμβολα και μαγεία (Πεντάγραμμο 18ο έτος, αρ. 2, 1996

Η μαγεία η δεμένη με την γη τραβάει την προσωπικότητα σε ένα καθοδικό σπειροειδές.

Οι άνθρωποι πάντοτε προσπαθούσαν να επηρεάσουν αμοιβαία ο ένας τον άλλον μέσω της μαγείας.
Οι στόχοι και τα μέσα ποικίλουν από τους πιο χαμηλούς μέχρι τους πιο υψηλούς.
Η κατώτερη μαγεία στέλνει σκέψεις, συναισθήματα και παρακινήσεις από την θέληση, αόρατες για πολλούς, άρα ικανές να μεταδώσουν πολύ εύκολα τις προθέσεις του μάγου χωρίς το άτομο προς το οποίο απευθύνονται να μπορεί να διακρίνει αυτές τις ενέργειες.
Αλλά πια είναι λοιπόν η διαφορά ανάμεσα στην μαγεία και στην δραστηριότητα μιας αυθεντικής πνευματικής σχολής;
Οι πρακτικές του μάγου αυτής της φύσης αποσκοπούν στην διατήρηση και την συσσώρευση δυνάμεων που δρουν μέσα στην φύση.
Προς αυτόν τον σκοπό οι επικαλούμενες φυσικές δυνάμεις με ή χωρίς σύμβολα ενισχύουν την δύναμη του φυσικού μάγου και συνδέουν με αυτόν τους μυούμενους μαθητές του ή τους ακροατές του.
Έτσι εμφανίζεται μια συγκέντρωση φυσικών δυνάμεων από τις οποίες ζει το ίδιο καλά ο μάγος όσο και το κοινό του και οι οποίες διατηρούν την ομάδα συγκροτημένη.
Όπως είπαμε στην εισαγωγή, μιλάμε εδώ για μαύρη μαγεία, λευκή ή γκρίζα, και οι ειδικότητες της ομάδας δείχνουν ήδη τον σκοπό της.
Η μαύρη μαγεία συνδέεται με τις λεγόμενες πρωτόγονες μεθόδους, η λευκή με μια εξυψωμένη μορφή και η γκρίζα με κάθε λογής ενδιάμεσες μορφές.
Αντικειμενικά ωστόσο, όλες αυτές οι μορφές μαγείας δρουν στο εσωτερικό των ορίων της θνητής φύσης.
Δεν βασίζονται στην εσωτερική ελευθερία, η οποία είναι ο καρπός ενός ζωντανού συνδέσμου με την πρωταρχική βασιλεία των ουρανών.
Με αυτήν την έννοια δεν έχουν τίποτα να κάνουν με τους νόμους του Θεϊκού κόσμου και επομένως και καμία σχέση με τον απελευθερωτικό δρόμο τον οποίον η Αδελφότητα της Ζωής υποδεικνύει προς όλην την ανθρωπότητα.
Η φυσική μαγεία βασίζεται εξ ολοκλήρου σε γήινες δυνάμεις, η γνωστική μαγεία είναι η πρακτική της απελευθερωτικής ζωής η οποία αρχίζει όταν απελευθερώνεται κανείς από τις δυνάμεις της φύσης.
Οι δυνάμεις τις οποίες ανακινεί αυτή η διαδικασία δεν απευθύνονται στο άτομο ή σε μια μικρή ομάδα ιθυνόντων, αλλά αποσκοπούν στο να οδηγήσουν ολόκληρη την ανθρωπότητα σε μια φάση ανώτερης εξέλιξης.
Για αυτό αφήνουν τον αυτουργό αυτής της μαγείας ελεύθερο να εξετάσει τον σκοπό αυτής της ανώτερης ζωής και να πορευτεί προς αυτήν την νέα κατεύθυνση αν αυτός το επιθυμεί.
Η Γνώση δεν αποσκοπεί να ανανεώσει ή να ενισχύσει τους γήινους δεσμούς και μια αυθεντική πνευματική σχολή θα ασχοληθεί αποκλειστικά με το να παρουσιάσει την νέα ζωή και την οδό που οδηγεί σε αυτήν.    

-------

Καλησπέρα όπως σας είπα ξεκινώ να βάζω σημαντικά αποσπάσματα από το περιοδικό Pentagram το οποίο μεταφράζεται πάνω από 25 χρόνια και στα Ελληνικά.
Σήμερα επέλεξα αυτό το θέμα γιατί αν και δεν το γνωρίζουν πολλοί αναζητητές η μαγεία υφίσταται μέσα στην ζωή όλων, υπάρχει παντού ανάμεσα μας από τις διαφημίσεις, σύμβολα, σχέδια, κινήσεις, λόγους, μουσική κλπ. 

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

The three pillars of the eternal truth


The three pillars of the eternal truth

The aim of the Spiritual School of the Rosycross is supported by the teachings, the power field of the community and the temple services, through which both the teachings and the power field are dynamised.

The teachings stem from people's experiences on the spiritual path. Hence, they are not inventions of the human brain or an abstract system of beliefs, but above all descriptions of facts and insights. Because these descriptions can evoke the same experiences in other people, they are at the same time a power. And because the teachings are intended to give the listener the same experiences, they are actually a process that must be realised.

We are living in a remarkable age: on the one hand, ever more people are discovering the inadequacy of the limited rational view, dominating public life, which is leading people to seek refuge with the most diverse alternative and esoteric groups, and on the other hand, people's understanding of the Christian message of salvation is increasingly losing its spirituality, not the least of which is because of the loss of the power of faith.

Understanding the Word of God through purification of the soul

Many so-called Christians no longer view the gospel as a divine revelation, but consider Jesus to have been a social revolutionary, an example of the political struggle against misery and degeneration. This is not the first time this kind of reaction has been evoked, but every age has reacted to the gospel in a way closely related to the developments, and consciousness of the people of that age, because for the person whose natural consciousness cannot understand the true essence of the Divine Word, nothing is left but to adjust the Word to his own intellect. Yet, there have always been people who were so cleansed by a long path of purification and initiation, they were able to understand the Word of God and to pass it on to others in the language of their time.

Many were only able to work in secret, for they had been outlawed and were persecuted. Thanks to their courage, their efforts and their love, the truth regarding the origin and destiny of the human being, and the reason for his sad existence here on earth, was not lost. They passed on the universal knowledge from one generation to the next, so that the eternal truth could flow through all ages, as an underground current.

The Spiritual School of the Modern Rosycross also works within this tradition. The Lectorium Rosicrucianum is based on the same spiritual foundation as the classical Rosicrucians and hence is standing on the firm ground of the New Testament.

Europe was deeply moved by the liberating word

At the beginning of the seventeenth century, Johann Valentin Andreae from Calw, Germany, had written some symbolic -- and therefore veiled -- books which, though almost incomprehensible to the unprepared reader, deeply moved Europe at the time. The time was ripe for this spiritual impulse, thus thousands started to search for the mysterious Order of the Rosycross, but, unless they were driven by pure inner longing on a path of insight and change, they were unable to find this order.

The ancient universal teachings being offered in our time, are, living and in unveiled words, transmitted to true seekers by the modern Rosycross. These ancient teachings rest upon three fundamental insights, upon three pillars. They are:

knowledge of the two nature orders; a divine one and a degenerated one;

knowledge of the two natures of man as a perishable personality in an imperishable microcosm;

knowledge of the liberation of man from the cycle of reincarnation, via transfiguration.

The two nature orders

When Jesus speaks about the Kingdom of Heaven, and the Buddha about Nirvana, or Lao Tzu about Tao, they are not referring to the hereafter where the dead sojourn. Earthly life and the hereafter are the two inseparable halves of this fallen nature order, of dialectical nature. In this undivine nature, instability and continuously alternating opposites rule. Whatever originates on earth, its opposite is simultaneously generated. By being, non-being is evoked. Everything created is perishable. Nirvana is the non-being of the world of opposites; of earthly being and non-being. Eternity simply is. Whoever exists in this divine field, is not subject to perishability, decay and death. He lives in harmony with creation, in freedom, as a creative fellow worker. All messengers, all great sons of God and all Holy Scriptures, like the Bible, in which the words of these messengers are recorded and passed on, testify to this divine kingdom. People usually do not believe the divine message, because they cannot see the divine kingdom with their dialectical senses. They turn away from, or even against, the redeeming Word as long as their own distress does not give them ears to «hear», and as long as the state of their own inner being is not a testimony to the truth of this message, contrary to all external manifestations of wilfulness.

The small human world

The human being is part of the earthly undivine nature order, for he has been created from it. His biological body has been built with the atoms of the nature of opposites; his astral and etheric bodies have been shaped from the more tenuous substances. Nothing of this natural human baggage has eternal value. The second pillar of the universal teachings concerns the teachings of human nature and explains them.

All messengers of the Light reveal to us that the human being carries a spark of the eternal Light within him. Jesus called it the kingdom of God within you; oriental philosophy speaks of the jewel in the lotus; the Rosicrucians speak of the spirit-spark atom, the primordial atom or the rose of the heart. The theosophists characteristically call it the last remnant of the once divine human being.

The microcosm tumbles through space out of control

The original fatherland of the human being is not the dialectical nature order, but the kingdom of heaven. There, he was created as one of the sons of God, meant for a life in the eternal divine order. He was a shining microcosm, the expression of all powers and possibilities of the divine macrocosm. The universal teachings state that I-centrality caused his fall. The lights of the microcosm were extinguished; the divine nucleus withdrew from the fallen being; the divine soul sunk into a deep sleep and the out-of-control microcosm tumbled aimlessly through chaos. In order to save the fallen children of God, the earthly human being was built from the forces of nature and implanted in the microcosm as a living, ensouled and conscious being. With the help of this implanted mortal human being, the microcosm was able to acquire a certain form of life and consciousness and gain experience. In this unbalanced pair of microcosm and earthly human being, only the lotus or rose, the sleeping primordial principle, is still divine. Due to the rose, the earthly human being is gifted and plagued. It torments him, it disturbs his peace in this world, but it also grants him the possibility to understand the divine Word.

After an endless chain of incarnations, the microcosm becomes tired of its journey far from home. The soul nucleus wakes up, and through the original atom's longing for its divine fatherland, the human being is disturbed and driven on until he answers its call, begins to seek, and one day will be standing before the gate of the new life asking to be admitted. The whole dialectical nature order was developed to help people, to enable them to listen to the awakening soul and, by obeying this inner voice, purify their microcosm.

Breaking through the cycle of life and death

The teaching of the transformation of what is mortal into what is immortal is the third pillar of the universal teachings: the knowledge of the liberation of the human being from the cycle of birth and death, the gospel of the resurrection of what is eternal in a human being. The earthly, physical human being has been entrusted with the great task of liberating the microcosm he inhabits. Without his insight and his cooperation, this liberation is not possible. But when a human being surrenders, and thus becomes a servant of the process of salvation, he is taken up into what is immortal, through the process of transformation: Death is swallowed up in victory, Paul says. The process of transformation, transfiguration, means the destruction of the old temple and the construction of the new one in three days, as Jesus promises. Through this process, the whole microcosm with its spiritual form, its soul form and its bodily form is renewed and becomes immortal. He becomes an inhabitant of the kingdom of heaven again and a brother of the children of God. This tremendous process can only be accomplished in the power field of a Spiritual School, because this power field makes the forces and possibilities for the birth of a new human being available.

He who decides to walk this path and devotes himself to it with all his strength, will withdraw his attention and longing from the earthly world and will focus ever better on the new genesis. His longing for the new life will give him the strength to neutralise his old being and in this way, the new soul will be awakened out of the dormant divine spark. Through the neutralisation of the I, the microcosm is purified and withdraws from the influence of the rulers of the dialectical world order. The previously extinguished lights of the original microcosm will shine again as in a new firmament. The Spirit can again link itself to this renewed system. When the alchemical wedding has been celebrated, and the Spirit has been reunited with the renewed soul, the microcosm has been saved and has returned home. He who enables this homecoming, has sacrificed his mortal, undivine soul in this process. He is taken up in the new soul, and at death, he discards his physical body as a dead leaf.

Self-realisation or I-realisation?

The human being was created to walk this path, but for a long time he has thought that self-realisation is the same as I-realisation, and that paradise exists on earth. But inevitably, this «belief» is destroyed by the laws of dialectical nature. The fallen world does not allow for the realisation of absolute values. Whoever achieves this insight, will find the explanation of the true coherence and essence of life in the Spiritual School.

Source: Rosicrucians through the ages, Rozekruis Pers, 2005

What is a temple service?


What is a temple service?

The pupils of the Spiritual School of the Rosycross regularly attend temple services. Temple services are the instrument by which the power field is vivified again and again -- and through which it works. If a pupil participates in a temple service, he is a fellow builder of the power field of the Spiritual School, and at the same time, he strengthens the effect of this power field.

The outer temple as a symbol

Why do we speak about a «temple service»? Is it because the pupil can be found in a stone temple? And what does such a service consist of? The outer temple is merely the symbol of the inner temple, which has to be created in every pupil, in the whole group and, one day, in the whole of humanity. This is the reason that a cross with an open rose is hanging in the consecrated temples, to depict the state of being of the pupil who has reached the end of his path. This is why the caduceus with its two serpents, symbolizing the path of the seekers and the pupils, as well as that of the whole of humanity, is hanging in the temples of all the main conference centres. This is why a fountain, symbolizing the flowing water of the new soul, can be found in the centre of the temple. Every temple also has a seven-branched candelabrum as a symbol of the new consciousness, ignited in the Seven-Spirit, and an open Bible, which symbolises the divine word that must be realized in every human being.

The threefold service

Hence, «Temple service» means that all participants in the temple of the Spirit serve the new human being that must develop in them. They serve the temple of the Spirit in three respects. Firstly, they serve the changed individual microcosm in which the other one, the spirit human being, can become active. Secondly, they serve the community, the living body of the Spiritual School, in which the Spirit becomes active. And thirdly, in the long run, they serve the great organism of humanity, in which Christ will live. All three aspects are inextricably linked. Each individual pupil is a living cell in the living body of the School. When, during a temple service, the pupil serves the temple of his own microcosm, he serves at the same time the temple of the living body and the temple of the organism of humanity, because everything that occurs in a cell is passed on to the whole organism. When a cell changes, the living body of the Spiritual School and a part of the organism of humanity also change. If the living body changes, the individual cells change as well. One for all, all for one. If a cell works with gnostic forces, they are assimilated and passed on to the entire living body.

Service not for the I

Thus, a «Temple service» does not mean that the pupil assimilates new knowledge in the outer temple with his I-centred intellect, so that he can pass it on with his will. A «Temple service» does not mean that the pupil receives beautiful impressions of surrender and joy with his I-centred feelings so that he can pass them on to others through his will. This would not be a service in the temple of the living body and of humanity, but rather a service for the I.

So, what does «Temple service» really mean? It means keeping the heart free from I-centred emotions, becoming silent and assimilating the powers of the Gnosis in the heart. It means keeping the head free from all images and convictions that are focused on the I and allowing the universal teachings to enter our thinking. Then the power of the universal teachings will dwell in the heart and the head and turn the pupil into a temple. Then the pupil serves in his own inner temple. And then the teachings and the power will, without the interference of the pupil, radiate and work in the living body. They will build the temple from below upward and work in the temple of the group. In the long run, they will also build the temple of humanity and work in it, because in the Christ power all people are linked.

New function of thought, feeling and will

Should our thoughts, feelings and will be silent during the temple service? No, on the contrary. The I-centrality of our thoughts, feelings and will should be silent. This concerns the inclination of our mind to maintain its current convictions, the inclination of our feeling to maintain itself in pleasant events and the inclination of our will to change the world in its own specific way. When the heart and head open to the Gnosis and the will is neutralised, when all I-centred inclinations are silenced, then our thoughts, feelings and will become vessels for new insights, powers and vital energies. Then they allow the Gnosis to work for the microcosmic temple, the temple of the living body and the temple of humanity, in a gnostic way, and they consciously participate in it, as servants. In this way, the pupil is a servant of the teachings during the temple service, and the power of the Gnosis works in and through him for the benefit of others. He is like a relay station. He spreads the universal teachings as a power in the living body and, through the living body, to humanity. Then the Gnosis works through him in the way the Gnosis wills and not as the pupil wills.

A single person -- Jesus, the Buddha and others -- can cause a tremendous effect, once he has become a very conscious instrument of the Gnosis. The Spiritual School of the Rosycross can be compared to such an influential human being. Through it, the universal teachings and the power of the Gnosis flow into humanity. Through it, humanity experiences, directly or indirectly, the reality of a divine world, the reality of fallen dialectics, the human being as a microcosm, the spirit-spark in the microcosm, the path of the spirit-spark from imprisonment in matter to freedom in the kingdom of the Spirit. Through it, humanity experiences the many intentional and unintentional mutilations of the Gnosis that have occurred throughout history. And the seekers can look forward, they can choose. They can find the path.

Every pupil living in the Gnosis, cooperates in the living body of the Spiritual School, which is an instrument of the truth. It comes into this world «to seek and bless what has been lost». This is a temple service, a service to the temple for the benefit of the other one, the Christ in the living body of the Spiritual School and service to the Christ in the temple of humanity.

Source: Rosicrucians through the ages, Rozekruis Pers, 2005