Heroes Reborn S01E04

 Heroes Reborn S01E04

1.
Πώς μπορούμε να βρούμε τον αληθινό σκοπό μας;
Είναι κάτι που γεννιόμαστε μαζί του, γραμμένο μέσα στο γενετικό μας κώδικα;
Ή είναι κάτι που πρέπει να μάθουμε στην πάροδο του χρόνου, μία αυξανόμενη συνειδητοποίηση που προέρχεται από τις χαρές και τις λύπες της ζωής;
Από τις αγάπες μας, τις απώλειες μας, τα επιτεύγματά μας, και τον πόνο μας.

2.
Όλοι έχουμε έναν μοναδικό σκοπό, και προσπαθούμε όπως μπορούμε, δεν μπορούμε να γλιτώσουμε από αυτό.
Η μόνη ερώτηση που απομένει: Θα είμαστε σε θέση να μείνουμε πιστοί σε αυτό που είμαστε, ή θα υποκύψουμε με την πίεση του πεπρωμένου....και θα γίνουμε κάτι εντελώς διαφορετικό;
Κάτι μη ανθρώπινο;

Από το Heroes Reborn S01E04

Η εργασία μέσα σε μια Πνευματική Σχολή

Η εργασία μέσα σε μια Πνευματική Σχολή

Η εργασία μέσα σε μια Πνευματική Σχολή δεν είναι μόνον ένα εσωτερικό καθήκον αλλά και μια ανείπωτη χαρά γιατί μέσα από αυτήν υπηρετώντας τον συνάνθρωπό μας υπηρετούμε τον Κύριο.

Αυτή μας όμως η έκφραση θα πρέπει να πηγάζει από την αγνότητα της καρδιάς μας και να μην είναι ιδιοτελής ή προσωπική.

Ο μαθητής γνωρίζει γιατί του έχει ειπωθεί με ευκρίνεια δεκάδες φορές πως η ατραπός η οποία βαδίζει είναι μια διαδρομή προσφοράς μέσα στην οποία θα πρέπει να τα παραδώσει όλα, γιαυτό μόνον μέσα από αυτήν την εσωτερική και εξωτερική γυμνότητα θα μπορέσει να λουστεί μέσα στο Φως του Κυρίου.

Για αυτό και εσείς κάντε πράξη αυτήν την ευλογία με χαρά, μέσα από την καθημερινή σας προσφορά είτε αυτή αναφέρετε στα πολύ κοντινά σας πρόσωπα είτε όχι.

Ο Θεός δεν εξαιρεί κανέναν και δεν διαχωρίζει κανέναν γιατί όλα τα ζωντανά όντα είναι ένα κομμάτι από Αυτόν και είναι εξίσου σημαντικά και ίσα και φέρουν την ίδια εσωτερική αποστολή.

Για αυτό σταματήστε τα παράπονα και σπείρε τε τον Χρυσό Σπόρο μέσα στο εσωτερικό σας χωράφι, ποτίστε το με ευλάβεια, οργώστε το, αφήστε το στον ζωοδότη ήλιο να μεγαλώσει ατόν τον καρπό και όταν αυτό συμβεί μοιράστε τα ώριμα γλυκά σας φρούτα σε κάθε αδελφό και αδελφή που βρίσκετε σε ανάγκη.

 ''Αν ο Κύριος είναι μαζί μας ποιος μπορεί να σταθεί ενάντια μας;
Αν εμείς αναπνέουμε σε Αυτόν πιο πρόβλημα δεν θα μπορεί να λυθεί;
Η καρδιά μας Τον ευγνωμονεί για την Χάρη και την νέα δυνατότητα που μας έδωσε λύνοντας το προαιώνιο χρέος, ώστε ξανά να γίνουμε τέκνα Θεού και να επιστρέψουμε με ευγνωμοσύνη πίσω στον Πατρικό Οίκο.

Για αυτό και οι προσευχές μας δεν είναι λιγότερες από τα καλά μας έργα, για αυτό και τα καλά μας έργα μαρτυρούν την πρόθεση μας και την διάθεση μας να συμμετέχουμε σε αυτές τις τεράστιες συμπαντικές αλλαγές πού ήδη βιώνουμε και σε αυτό το κάλεσμα έχετε καλεστεί όλοι.''

Karl von Eckartshausen - Το σύννεφο πάνω στο Ιερό

Karl von Eckartshausen - Το σύννεφο πάνω στο Ιερό

Πρώτη επιστολή

Δεν υπάρχει πιο αξιοσημείωτη εποχή σε έναν ήρεμο παρατηρητή από τη δική μας.
Παντού υπάρχει μια ζύμωση στο μυαλό των ανθρώπων, παντού υπάρχει μια μάχη ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, μεταξύ αυξανόμενων ραγδαίων σκέψεων και ζώντων ιδεών, μεταξύ ανίσχυρων θελήσεων και μιας ζώσας δραστικής δύναμης.
Εν ολίγοις παντού υπάρχει πόλεμος ανάμεσα στον ζωώδη άνθρωπο και τον αναπτυσσόμενο πνευματικό άνθρωπο.

Λέγεται ότι ζούμε σε μια εποχή του φωτός, αλλά θα ήταν πιο αληθινό να πούμε ότι ζούμε σε μια εποχή του λυκόφωτος εδώ και εκεί μια φωτεινή ακτίνα διαπερνά μέσα από τα βάθη του σκότους, αλλά δεν φωτίζει πλήρως με μεγάλη καθαρότητα ούτε την λογική μας ούτε τις καρδιές μας.
Οι άνθρωποι δεν έχουν μια άποψη, οι επιστήμονες φιλονικούν, και όπου υπάρχει διχόνοια, η αλήθεια δεν μπορεί ακόμη να συλληφθεί.

Τα πιο σημαντικά ζητήματα για την ανθρωπότητα είναι ακόμα ακαθόριστα. Δεν υπάρχει κανένας που να έχει συμφωνήσει πάνω στην αρχή της λογικής ή επί της αρχής της ηθικής, είτε πάνω στο αίτιο της βούλησης.
Αυτό αποδεικνύει ότι αν και διαμένουμε σε μια εποχή του φωτός, δεν κατανοούμε πλήρως τι απορρέει από τις καρδιές μας, και τι από τις κεφαλές μας.
Πιθανόν να είχαμε όλες αυτές τις πληροφορίες πολύ νωρίτερα, αν δεν είχαμε φανταστεί ότι έχουμε το φως της γνώσης ήδη στην κατοχή μας, είτε αν είχαμε ρίξει ένα βλέμμα μέσα στην αδυναμία μας, και συνεπώς διαβλέπαμε πως χρειαζόμαστε μια πιο λαμπρή φώτιση.
Ζούμε στην εποχή της ειδωλολατρίας της διάνοιας, τοποθετούμε ένα κοινό πυρσό πάνω στο θυσιαστήριο και μεγαλοφώνως διακηρύττουμε την αυγή, ότι τώρα το φως της ημέρας πραγματικά θα εμφανιστεί, και πως ο κόσμος αναδύεται όλο και περισσότερο από την αφάνεια στην πλήρη ημέρα της τελειότητας, μέσα από τις τέχνες, τις επιστήμες, τις καλλιεργημένες γεύσεις, ακόμη και μέσα από μια καθαρότερη κατανόηση της θρησκείας.

 

 

Προμετωπίδα της πρώτης Γαλλικής έκδοσης 1819 του «Το σύννεφο πάνω από το ιερό»,  

όπως φαίνεται σε αυτήν την δεύτερη έκδοση δημιουργημένη από τον Marc Haven

Φτωχή ανθρωπότητα! Μέσω ποιας άποψης έχεις διανθίσει την ευτυχία του ανθρώπου; Υπήρξε ποτέ μια εποχή που να έχει μετρήσει τόσα θύματα για την ανθρωπότητα σαν την σημερινή;
Υπήρξε ποτέ άλλη εποχή μέσα στην οποία η ανηθικότητα και ο εγωισμός να έχουν μεγαλύτερη ή πιο κυρίαρχη θέση με αυτή;
Το δέντρο γνωρίζεται από τους καρπούς του.
Τρελοί άνθρωποι! Με την φαντασιακή φυσική λογική σας, από όπου έχετε πάρει το φως με το οποίο είστε τόσο πρόθυμοι να διαφωτίσετε τους άλλους;

Δεν είναι όλες οι ιδέες σας δανεισμένες από τις αισθήσεις σας, οι οποίες δεν σας δίνουν την πραγματικότητα, αλλά μόνο τα φαινόμενα της;
Δεν είναι ακριβές ότι στο χώρο και το χρόνο κάθε γνώση δεν είναι παρά σχετική;
Δεν είναι αλήθεια ότι όλα όσα αποκαλούμε πραγματικότητα δεν είναι παρά σχετικά, γιατί η απόλυτη αλήθεια δεν πρόκειται να βρεθεί στο φαινομενικό κόσμο.
Έτσι η φυσική λογική σας διαταράσσει την πραγματική σας ουσία, και δεν κατέχει παρά μόνο την εμφάνιση της αλήθειας και του φωτός, και όσο πιο πολύ αυτή την εμφάνιση αυξάνεται και εξαπλώνεται, τόσο περισσότερο η ουσία του φωτός σβήνει εσωτερικά, και ο άνθρωπος συγχέει τον εαυτό του με αυτή την εμφάνιση και ψηλαφίζει μάταια μετά τις εκθαμβωτικές φανταστικές εικόνες που εμφανίζει.

 

http://www.rozekruispers.com/nl/uitgeverij/auteur/biografie/Eckartshausen,%20K.%20von 

Που βρίσκετε αυτή η τρομερή διαφορά που κάνει όλους αυτούς τους πιστούς αυτών των θρησκειών να αντιμάχεται ο ένας τον άλλον

Που βρίσκετε αυτή η τρομερή διαφορά που κάνει όλους αυτούς τους πιστούς 

αυτών των θρησκειών να αντιμάχεται ο ένας τον άλλον

Σήμερα διάβαζα ενώ ο ανιψιός μου έκανε την συνηθισμένη του προπόνηση αποσπάσματα από την Αβέστα και μετά από λίγο άρχισα να αναρωτιέμαι διαβάζοντας όλα αυτά τα χρόνια πολλές διαφορετικές δοξασίες ανατολής και δύσης που βρίσκετε αυτή η τρομερή διαφορά που κάνει όλους αυτούς τους πιστούς αυτών των θρησκειών να αντιμάχεται ο ένας τον άλλον μέσα σε μια προσπάθεια επιβολής πως αυτοί πρεσβεύουν την αλήθεια λες και αυτή η αλήθεια μπορεί να ειπωθεί μέσα από τις λέξεις.

Πίσω από αυτές τις πράξεις δεν κρύβονται οι αυθεντικές δοξασίες αλλά η ανθρώπινη ιδιοτέλεια η οποία τις χρησιμοποιεί για ιδίων όφελος.

Για αυτό εσείς μην κάθεστε να ακούτε τι σας λένε όλοι αυτοί οι παρ ερμηνευτές των γραφών, μελετήστε τις εσείς οι ίδιοι και ανακαλύψτε την ενότητα που υπάρχει μέσα τους, τότε κανείς διάσημος σύγχρονος δάσκαλος δεν θα σας εντυπωσιάσει γιατί θα διαπιστώσετε πως τίποτα περισσότερο σε ένα γνωστικό φιλοσοφικό επίπεδο δεν μπορεί να ανακαλυφτεί πια.

Αυτό που ζητείται από εμάς τώρα είναι η ζωντανή δημιουργική πράξη, η προσφορά και η αυτό θυσία, όποιος ζει και αναπνέει μέσα στην αγάπη κατανοεί αυτά τα απλά λόγια και ποτέ δεν εκφράζει αυτό που πολύ συχνά ακούω από διάφορους απογοητευμένους φίλους ''δεν είναι πολύ δύσκολο;''

Όχι φίλοι μου δεν είναι δύσκολο δεν είναι ακατόρθωτο, μην βάζετε εσείς οι ίδιοι εμπόδια μέσα στην ατραπό σας, ανυψώστε το βλέμμα σας και δείξτε γενναιότητα και ταπεινότητα.

Η αγάπη δεν αγωνίζεται, δεν μάχεται, δεν ανταγωνίζεται, δεν επιθυμεί τίποτα για αυτήν την ίδια και επειδή δεν ζητάει τίποτα εμπεριέχει μέσα της τον μεγαλύτερο πλούτο.
Η αγάπη έχει ήδη νικήσει πριν ακόμα και από την δημιουργία αυτού του έκπτωτου κόσμου.

Βυθιστείτε μέσα σε αυτήν την αγάπη.

Krishnamurti

Krishnamurti

Κανένας από τους δασκάλους του δεν του έδειξε την παραμικρή συμπάθεια ή στοργή αντιθέτως τιμωρούταν βάναυσα για την ανεπάρκεια του και στιγματιζόταν συνέχεια σαν ένας ηλίθιος.

Ραβδιζόταν σχεδόν κάθε μέρα λόγω της ανικανότητας του να μάθει τα μαθήματα του και για αυτό τον μισό χρόνο της σχολικής του χρονιάς τον περνούσε κλαίγοντας στην βεράντα.

Even as he lay on his deathbed, wasting away from pancreatic cancer, Krishnamurti stated firmly that “while he was alive he was still ‘the World Teacher’” (Vernon, 2001). (That terminal illness occurred in spite of his claimed possession of laying-on-of-hands healing abilities, which proved equally ineffectual in his own prior attempts at healing Bohm of his heart ailments.) Indeed, so enamored was the Krinsh of his own teaching position in the world that he recorded the following statement a mere ten days before his passing: I don’t think people realize what tremendous energy and intelligence went through this body....

You won’t find another body like this, or that supreme intelligence operating in a body for many hundred years. You won’t see it again (in Lutyens, 1988). 

Krishnamurti is supposed to have said that he is even greater than Buddha or the Christ (in Sloss, 2000).

Shortly before his death the Indian teacher had declared that no one had ever truly understood his teaching; no one besides himself had experienced transformation (Peat, 1997).

Ήρθε ο καιρός της μεγάλης αφαίρεσις όλων όσων η ανθρώπινη νόηση θεώρησε σκόπιμο να προσθέσει μέσα σε αυτό που ονομάζουμε λατρεία τύπος, τυπικό, μορφή.

 

Ήρθε ο καιρός της μεγάλης αφαίρεσις όλων όσων η ανθρώπινη νόηση 

θεώρησε σκόπιμο να προσθέσει μέσα σε αυτό που ονομάζουμε 

λατρεία τύπος, τυπικό, μορφή.

Όσοι μπορούσαν να βυθιστούν μέσα στην αρχαία Ελληνική θρησκεία και είχαν δει ακόμη και ελάχιστα πίσω από αυτό το πέπλο που χωρίζει τους δύο κόσμους, δήλωναν πως δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν αυτό που είχαν βιώσει, έστω και μέσα από αυτήν την φευγαλέα ματιά.

Για αυτό αυτοί μας είπαν πως κάθε προσπάθεια του ανθρώπου να περιγράψει τον Θεό είναι ειδωλολατρία.

Όσοι είχαν εισχωρήσει μέσα στο ιερό των μυστηρίων το γνώριζαν αυτό ξέχωρα από την εκάστοτε εξωτερική λατρεία που υπήρχε στον λαό, απλά γιατί σε όλους αυτούς η συνείδηση τους δεν μπορούσε να υπερβεί το σημείο που από εξωτερικούς θα τους έκανε εσωτερικούς.

Έτσι χρειαζόντουσαν κάθε δυνατό μέσο μέσα από το οποίο θα φτάνανε σε σημαντικές αποκαλύψεις έστω και μέσα από εξωτερικά βοηθήματα.

Ο μυημένος νοιώθοντας όλο αυτό το φορτίο των συναισθημάτων και των αποκαλύψεων ένοιωθε το χρέος να ανταποδώσει μέσα από την καθημερινότητα την ευλάβεια του μέσα από συγκεκριμένους λατρευτικούς τύπους και αυτό είναι σωστό γιατί μέσα από αυτό προσπαθούσε να βρει τρόπους επικοινωνίας με το Πνεύμα, να αρχίσει έναν διάλογο.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως κάθε λατρευτικός τύπος, ψαλμωδία, μουσική, γλυπτική, ζωγραφική, ποίηση ποτέ δεν υπαγορεύτηκαν από τον Θεό αλλά είναι όλα ανθρώπινες κατασκευές, δημιουργίες και καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα του Πνευματικού Κόσμου.

 Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το γνωρίζουμε γιατί μέσα από τον χρόνο ο τύπος υπερισχύει και μέσα από την συνήθεια γίνετε αυτός ένα ευαγγέλιο.

Το Πνεύμα όταν θα υπάρξει λόγος επικοινωνίας με ένα άνθρωπο, μιας κοινωνίας ή αποκάλυψις γνωρίζει από πριν τι η ανθρώπινη καρδιά του περιέχει και πως ο εξαγνισμός μέσα από τον οποίον έχει αναληφθεί έχει αλλάξει κατά κυριολεξία το κέντρο της Κεφαλής του και συνεπώς μια διάχυση του Αγίου Πνεύματος μπορεί να λειτουργήσει.

Εκείνην την στιγμή δεν εξετάζει τι ρούχα φοράει, τι σύμβολα υπάρχουν μέσα στο δωμάτιο ή πόσα και σε τι σχήμα κεριά ή πια προσευχή λέει γιατί αυτή η ικεσία μπορεί να λάβει χώρα ακόμα και μέσα στην σιωπή.

Επαναλαμβάνω για όσους πιθανός μέσα από αυτά που διαβάζουν και πράττουν να έχουν ασφαλώς πλανηθεί και να ασχολούνται με ανούσια και τρίτης διαλογής πράγματα.

Οτιδήποτε και να πεις, οτιδήποτε και να κάνεις, οτιδήποτε και να σκεφτείς ή να πράξεις αν το σωματικό σου σύστημα δεν έχει εξαγνιστεί μέσα από ζώσα ορθή δράση, όλα όσα κάνεις δεν είναι ούτε καν βοηθητικά και είναι απλά ανούσια.

Έτσι κάθε μέρα μέσα από τα κακοφτιαγμένα τυπικά σου επικαλείσαι τον Κύριο αλλά ο Κύριος δεν είναι παρών .

Μέσα από τον χρόνο και την εξέλιξη του πολιτισμού μας, αν αυτό ονομάζεται εξέλιξη δεν ξέρω, δεκάδες αν όχι εκατοντάδες πράγματα προστέθηκαν σε όλες αυτές τις υποτιθέμενες δοξασίες μέσα από τις οποίες σου υπόσχονταν, σε βεβαίωναν για την Θεϊκής τους προέλευση και αποκάλυψη.

 Φίλοι κατανοείται πόσο άχρηστα είναι όλα αυτά;
Πόσο πολύ σας στρέφουν στην μορφή και τον τύπο και στο εξωτερικό και στην εικόνα, στο είδωλο και την πλάνη των αισθήσεων;

Αποτινάξτε τα όλα αυτά, ξεπεράστε τα, συνειδητοποιήστε πως το Πνεύμα δεν παρεμβαίνει στον τρόπο μέσα από τον οποίον ένας πιστός θα εκτελέσει τα λατρευτικά του καθήκοντα αλλά ούτε τα διαμορφώνει καν.

Σήμερα που η ανθρώπινη συνείδηση έχει φτάσει σε ένα υψηλό στάδιο νόησης και αντίληψης μπορούμε στον εύλογο χρόνο να τα υπερβούμε όλα αυτά γιατί ήδη κατά την διάρκεια του παρελθόντος τα είδαμε και τα γνωρίσαμε και τα βιώσαμε και τώρα ήρθε η ώρα της μεγάλης υπέρβασις και της τέλειας γυμνότητας.

Ήρθε ο καιρός της μεγάλης αφαίρεσις όλων όσων η ανθρώπινη νόηση θεώρησε σκόπιμο να προσθέσει μέσα σε αυτό που ονομάζουμε λατρεία τύπος, τυπικό, μορφή.
Ήρθε ο καιρός της μεγάλης αποκάλυψης όλων όσων σου κρατιόντουσαν επιτηδευμένα μέσα στο σκοτάδι και στην σιωπή

Σπάζοντας μέσα από την μαθητείας μας αυτό το όριο, αυτούς τους φραγμούς (και αυτό είναι ένα δύσκολο πολύ προχωρημένο στάδιο ανάπτυξις για τον μαθητή) μπορούμε μέσα από την αγνότητα της καρδιάς μας και την εσωτερική μας απόσπαση να είμαστε συνδεδεμένοι την κάθε στιγμή με Αυτόν μέσα από την ευλογημένη σιωπή που θα νοιώθουμε κοινωνόντας με το άυλο και το άηχο.

Η Αγάπη και η Υπηρεσία είναι η Υπέρτατη Λατρεία για Αυτόν μέσα στην καθημερινότητα της ζωής σας, και το δυσκολότερο μάθημα για ένα υποψήφιο στα μυστήρια. Αγαπήστε σωστά, απρόσωπα και υπηρετήστε το πλησίον με οποιωνδήποτε ανιδιοτελή τρόπο μπορείτε, η Χάρις του Αγίου Πνεύματος ας είναι μαζί σας.