THE RIPLEY SCROLL, ένα εικονογραφημένο αλχημικό χειρόγραφο, στα Aγγλικά και στα Λατινικά, σε περγαμηνή, Αγγλία [ίσως Μάντσεστερ;] 1624

 

THE RIPLEY SCROLL, 

ένα εικονογραφημένο αλχημικό χειρόγραφο, στα Αγγλικά και στα Λατινικά, σε περγαμηνή, Αγγλία [ίσως Μάντσεστερ;] 1624

Ένα πλούσιο και λεπτομερές μείγμα κρυπτογραφικών στίχων, θρύλων και εικόνων, αυτό είναι ένα από τα 23 γνωστά αντίγραφα του "The Ripley Scroll", μιας ζωντανής και σύνθετης εμβληματικής αναπαράστασης της διαδικασίας κατασκευής της Φιλοσοφικής Λίθου - της πρωταρχικής αλχημικής αναζήτησης - του μέσου μετατροπής της βασικής ύλης σε χρυσό. Η σύνθεσή του αποδίδεται στον κορυφαίο Άγγλο αλχημιστή, τον George Ripley (πεθ. γύρω στο 1490), συγγραφέα του βιβλίου The Compound of Alchemy. Πρόκειται για το μοναδικό αντίγραφο του "The Ripley Scroll" σε ιδιωτικά χέρια: ένα αντίγραφο που ανήκει στη Βρετανική Βιβλιοθήκη αποτελεί επί του παρόντος κεντρικό κομμάτι της έκθεσης Harry Potter: Harry Potter (Μια ιστορία της μαγείας) (έως τις 28 Φεβρουαρίου 2018). 

Προέλευση: Leonard Smethley fecit 1624". Ένας ζωγράφος όπλων και αναπληρωτής κήρυκας με αυτό το όνομα τεκμηριώνεται ως κάτοικος και ενεργός στο Μάντσεστερ από το 1612 έως τουλάχιστον το 1624. Αυτό θα φαινόταν κατάλληλο επάγγελμα για τον συντάκτη αυτής της περγαμηνής, ιδίως δεδομένης της μεγαλύτερης στιλπνότητας και αυτοπεποίθησης που διαφαίνεται στα "εραλδικά" μοτίβα. Στην πραγματικότητα, η ταυτοποίηση αυτή επιβεβαιώνεται από τη σύγκριση με τις υπογραφές του Smethley σε επιστολές που έγραψε στον Norroy, King of Arms, οι οποίες περιλαμβάνονται σήμερα σε χειρόγραφο στην Οξφόρδη (Bodleian Library Ashmole 836). Ο Τζον Ντι, ο διάσημος μαθηματικός, αστρονόμος, αστρολόγος και ερευνητής του αποκρυφισμού των Tudor, ο οποίος προώθησε τη φήμη του Ρίπλεϊ στην Αγγλία και στο εξωτερικό, ήταν διευθυντής του Christ's College στο Μάντσεστερ από το 1595 έως το 1605. Ορισμένα από τα βιβλία του Dee παρέμειναν στην πόλη όταν επέστρεψε στο πατρικό του σπίτι στο Mortlake. Αυτή είναι μια ενδεικτική περίσταση: θα μπορούσε να ήταν το αντίγραφο του Ripley Scroll του Dee που χρησίμευσε ως πρότυπο για τον Smethley; Ή ίσως η συνεχιζόμενη επιρροή του Dee στο Μάντσεστερ οδήγησε στην παραγωγή του.

Περιεχόμενο: George Ripley (πεθ. γύρω στο 1490) ήταν ένας Αυγουστίνος μοναχός στο Bridlington του Yorkshire, ο οποίος ήταν ο συγγραφέας του The Compound of Alchemy [...] divided into Twelve Gates, ενός μεγάλου ποιήματος στα Μεσαία Αγγλικά που γράφτηκε το 1471 και δημοσιεύτηκε το 1591. Το κύρος και η φήμη του ήταν τέτοια που μέχρι το 1700 του είχε αποδοθεί ένα μεγάλο σύνολο αλχημικών έργων, μεταξύ των οποίων και η πιο εμφανώς εντυπωσιακή συλλογή, ο πάπυρος που πήρε το όνομά του. Σήµερα αναγνωρίζεται ότι δεν ήταν δικαιολογηµένες όλες αυτές οι αποδόσεις και ότι είναι ασφαλέστερο να δεχτούµε ότι οι πάπυροι του Ρίπλεϊ πρέπει να θεωρηθούν σύνθετα έργα παρά προϊόν ενός µόνο συγγραφέα: J.M. Rampling, "The Catalogue of the Ripley Corpus: Alchemical Writings attributed to George Ripley", Ambix, 57/ii 2010, σ. 125-201. Παρόλο που είναι αποδεκτό ότι οι μεσαιο-Αγγλικοί στίχοι του παπύρου συντάχθηκαν στο δεύτερο μισό του 15ου αιώνα, μόνο ένας είναι προγενέστερος από τα μέσα του 16ου αιώνα και είναι σαφές ότι οι ιδέες που περιλάμβανε είχαν επικρατήσει και στην εποχή της λογικής. Η αλχημεία ήταν μια πρακτική αλλά και θεωρητική ενασχόληση και, αν και κατά καιρούς αμφιλεγόμενη, άνθισε ως αποδεκτός επιστημονικός και φιλοσοφικός κλάδος. Οι αλχημικές έρευνες του Ισαάκ Νεύτωνα είναι γνωστές και περιλάμβαναν ακόμη και προσαρμογές από έναν κύλινδρο του Ρίπλεϊ.

Δεκαεπτά από τα 23 γνωστά αντίγραφα του παπύρου, συμπεριλαμβανομένου του παρόντος δείγματος, έχουν ομαδοποιηθεί με βάση το άνοιγμά τους με τη μορφή ενός αλχημιστή που κρατάει μια γυάλινη φιάλη- R.I. McCallum, "Alchemical Scrolls Associated with George Ripley", στο Mystical metal of gold: Essays on alchemy and Renaissance culture, εκδ. S.J. Linden, 2007, σ. 161-88. Η φιγούρα συχνά αποδίδεται σαφώς στον Ερμή Τρισμέγιστο, ο οποίος θεωρείται ο ιδρυτής της δυτικής αλχημικής φιλοσοφίας. Ο παρών κύλινδρος είναι ο αριθμός 17 της κατηγορίας 1 του McCallum, ήταν γνωστός μόνο από μια καταχώρηση σε κατάλογο πώλησης όπου δεν αναγνωριζόταν (Λονδίνο, Sotheby's 19 Δεκεμβρίου 2000, παρτίδα 1).

Η σύνθεση αποτελείται από μια σειρά εμβληματικών διαγραμμάτων με επιγραφές, ετικέτες και συνοδευτικούς στίχους, κάθε διάγραμμα οδηγεί στο επόμενο. Παρουσιάζει με δραματική και ενδιαφέρουσα, αν και τελικά αινιγματική, μορφή τις διαδικασίες για την επίτευξη των δύο κύριων στόχων του αλχημικού πειραματισμού: την παραγωγή της Φιλοσοφικής Λίθου και του Ελιξίριου της Ζωής. Τα βασικά δομικά στοιχεία, τα Αριστοτελικά στοιχεία της φωτιάς, της γης, του αέρα και του νερού, εμπλέκονται όλα, όπως και οι δύο "μεταλλικές αρχές" του θείου και του υδραργύρου. Όλα τα μέταλλα πιστεύονταν ότι αποτελούνται από ποικίλες αναλογίες αυτών των δύο ατμών, αν και η τέλεια ισορροπία βρέθηκε μόνο στο χρυσό. Μια σχετική θεωρία υποστήριζε ότι κάτω από τη γη τα βασικά μέταλλα χωνεύονταν σταδιακά μέχρι να ωριμάσουν σε χρυσό. Στόχος των αλχημιστών ήταν να βρουν έναν τρόπο να επιταχύνουν τεχνητά αυτή τη φυσική διαδικασία: J.M. Rampling, "Theory choice in Medieval Alchemy", στο Theory Choice in the History of Chemical Practices, 2016 σ. 7-16. Ο υδράργυρος συνδέθηκε με την ψυχή (anima) και τη σελήνη, ενώ το θειάφι με το πνεύμα (spiritus) και τον ήλιο, γεγονός που εξηγεί τη συχνότητα αυτών των εικόνων και των ετικετών σε αυτή την κύλιση. Το Πράσινο Λιοντάρι, το Κόκκινο Λιοντάρι και το Φίδι της Αραβίας που επίσης εμφανίζονται είναι αλληγορικές αναπαραστάσεις διαφόρων προϊόντων απόσταξης και πύρωσης. Η ενσωμάτωση της αλχημείας με τον μεσαιωνικό Χριστιανισμό και τη Χριστιανική εικονογραφία είναι επίσης εμφανής, ιδίως στην αρχική απεικόνιση με το κεντρικό στρογγυλό που δείχνει τον αλχημιστή και έναν επίσκοπο να κρατούν ένα βιβλίο με επτά σφραγίδες, όπου κάθε σφραγίδα περιέχει μια γυάλινη φιάλη με μορφές, μερικές από τις οποίες θυμίζουν τη σκηνή της Δημιουργίας της Εύας, και ένα ακόμη στρογγυλό που καταλήγει σε μια εκδοχή της Πτώσης του Ανθρώπου. Στο σύνολό του ο πάπυρος αποτελεί μια δραματική και πολύχρωμη μαρτυρία της μεσαιωνικής και πρώιμης νεότερης επιστημονικής και φιλοσοφικής έρευνας.

Εικονογράφηση: Το ρολό αρχίζει με μια μεγάλη φιγούρα που κρατάει μια γυάλινη φιάλη, το ερμητικό δοχείο ή το Φιλοσοφικό Αυγό, με τις λαβές να αναγράφουν: "Πρέπει να κάνεις νερό από γη και γη από αήρ και αήρ από πυρ και πυρ από γη". Μέσα στη φιάλη του υπάρχουν οκτώ συνδεδεμένα στρογγυλά, επτά από τα οποία περιέχουν μορφές πειραματιστών, προφανώς γυναίκες αλλά και άνδρες, που παρακολουθούν μια φιάλη ή ένα αποστακτήρα πάνω από ένα καμίνι, ενώ τα γυάλινα αγγεία περιέχουν μικρές γυμνές μορφές. Το όγδοο στρογγυλό περιέχει τον ήλιο και το φεγγάρι που ρίχνουν ακτίνες στον Αδάμ και την Εύα εκατέρωθεν του Δέντρου της Γνώσης με το φίδι, πλαισιώνονται από δύο μορφές που κρατούν εργαλεία και στο μπροστινό μέρος υπάρχουν δύο μικρά λιοντάρια, ένα πράσινο και ένα κόκκινο και ένας σκύλος. Τα επτά στρογγυλά που απεικονίζουν πρακτικές εργασίες αφορούν διαδοχικά στάδια της αλχημικής διαδικασίας και συνδέονται με σχοινιά σε ένα μεγαλύτερο κεντρικό στρογγυλό, όπου συνδέονται με ένα βιβλίο που κρατούν δύο καθιστές μορφές, η μία ο αλχημιστής και η άλλη μια μορφή που φοράει μίτρα επισκόπου.

Στο λαιμό της κύριας φιάλης υπάρχει ένας απλωμένος φρύνος που περιβάλλεται από σταγόνες αίματος. Η φιάλη βρίσκεται πάνω σε ένα καμίνι με την επιγραφή "Εδώ είναι η τελευταία λευκή λίθος και η αρχή της κόκκινης". Κάτω από αυτό, μια αψίδα που καλύπτεται από φλόγες (προσδιορίζεται ως "Mouth of Collarick be ware") ξεπηδά από τα κλαδιά ενός δέντρου, με φύλλα που φέρουν τις επιγραφές "spiritus" και "anima", κάτω από τα κλαδιά ένας ήλιος με φτερά στο στόμα του και ένα φεγγάρι με φτερά δίπλα του. Αυτοί πλαισιώνουν μια ανθρωποκέφαλη μορφή σαύρας που κρέμεται από τα κλαδιά και απλώνει το χέρι της σε ένα αγόρι (κάποτε γυμνό) που κάθεται σε μια αγκαλιά στην κορυφή ενός αμπελιού που περιφέρεται γύρω από τον κορμό του δέντρου. Το αμπέλι το κρατούν ένας γυμνός άνδρας και μια γυμνή γυναίκα, οι οποίοι στέκονται δίπλα στο δέντρο σε μια εξάπλευρη πυργοειδή λεκάνη, κάθε πυργίσκος φέρει έναν αλχημιστή που κρατάει μια γυάλινη φιάλη, τρεις από αυτούς αδειάζουν το περιεχόμενό τους αντίστοιχα σε έναν ήλιο, μια σελήνη και τη λεκάνη, φλόγες αναδύονται από τις βάσεις των πυργίσκων.

Κάτω από τη δομή αυτή υπάρχει μια άλλη λεκάνη με μια ανδρική μορφή που κρατάει μια κεντρική στήλη, η οποία πλαισιώνεται από έναν άνδρα σε αύρα με τις ενδείξεις "anima" και "oyle" (λάδι) και έναν άγγελο με τις ενδείξεις "spiritus" και "νερό". Οι τέσσερις πυργίσκοι στις γωνίες αυτής της τετράγωνης λεκάνης φέρουν φιάλες με τις ενδείξεις "φωτιά", "γη", "αέρας" και "νερό". Κάτω από τη λεκάνη αναγράφεται η επιγραφή "η κόκκινη θάλασσα η κόκκινη luna ο κόκκινος soll", πάνω από έναν πράσινο δράκο, " Ο δράκος Grinn ή Grien", που ξερνάει έναν βάτραχο, " The Tawning venime" (η κιτρινωπό-καφέ τοξίνη), πάνω από ένα πλαίσιο κειμένου. Ένας τίτλος "Εδώ είναι ο τελευταίος του ερυθρού και αρχίζει να απομακρύνει τους νεκρούς": αυτό υποδηλώνει πιθανώς ότι η ερυθρή λίθος - η μεταμορφωτική Φιλοσοφική Λίθος - έχει κατασκευαστεί και η διαδικασία θα συνεχιστεί με την κατασκευή του Ελιξίριου της Ζωής: η νέα διαδικασία αρχίζει με ένα ερυθρό λιοντάρι και ένα πράσινο λιοντάρι που κάθονται εκατέρωθεν ενός φλεγόμενου στόματος φούρνου, με την επιγραφή " Το στόμα του colrick να προσέχεις".

Η επόμενη εικόνα δείχνει το Πουλί του Ερμή, ένα στεφανωμένο πουλί με ανθρώπινο κεφάλι και απλωμένα φτερά κάτω από έναν φλεγόμενο ήλιο που στέκεται πάνω σε μια σφαίρα μπλε θάλασσας κολλημένη με φτερά, ενώ από κάτω υπάρχει ένας πάπυρος με στίχους στα Αγγλικά. Μια νέα ενότητα φέρει τον τίτλο " Η κόκκινη θάλασσα ο κόκκινος ήλιος το κόκκινο ελιξίριο της ζωής", και δείχνει έναν ήλιο από μαύρο, λευκό και κίτρινο που περιέχει τρεις συνδεδεμένους δίσκους από κίτρινο, λευκό και μαύρο με τις επιγραφές "Η ερυθρή λίθος", "Η λευκή λίθος" και "Το ελιξίριο της ζωής". Ο ήλιος κάθεται στις κορυφές μιας ημισελήνου από μαύρο, λευκό και κίτρινο χρώμα και η σελήνη ισορροπεί πάνω σε έναν πράσινο δράκο που δαγκώνει την ουρά του και στέκεται πάνω σε μια φτερωτή σφαίρα Mappa Mundi, ενώ το αίμα από την κοιλιά του δράκου κατεβαίνει σε τρεις κύκλους στην υδάτινη επιφάνεια της σφαίρας. Ο κύλινδρος τελειώνει με το σχέδιο ενός άνδρα που κρατά ένα ραβδί με έναν πάπυρο στη μία άκρη και μια οπλή αλόγου στην άλλη (George Ripley;), ο οποίος κοιτάζει και δείχνει προς τα πάνω, ενώ κάτω από τα πόδια του υπάρχει ένα μπλοκ αγγλικών στίχων με τίτλο " Η περιγραφή και η γέννηση και η λειτουργία του δράκου", που προσδιορίζει τον πράσινο δράκο ως το φίδι της Αραβίας, σε άλλους κυλίνδρους Ripley, οι στίχοι αυτοί βρίσκονται συνήθως κάτω από τον δράκο και πριν από την όρθια μορφή. Το κείμενο τελειώνει με την υπογραφή "Leonard Smethley fecit 1624".

3720 x 275 mm συνολικά, επτά μεμβράνες ποικίλου πλάτους και μήκους (σχισίματα και απώλειες στην κεφαλή ενισχυμένες με περγαμηνή, κάποια "φθορά" στα πλάγια, ιδίως της πρώτης μεμβράνης, ενισχυτική ραφή της πρώτης μεμβράνης με τη δεύτερη, λερωμένη στην πίσω όψη στο επάνω μέρος, τριμμένη και τσαλακωμένη με απώλεια μελανιού και χρωστικών ουσιών, ιδίως στην πρώτη μεμβράνη).

https://www.christies.com/lot/lot-6118860?ldp_breadcrumb=back&intObjectID=6118860&from=salessummary&lid=1

Τα Μυστικά Σημεία των Ροδόσταυρων

 

Τα Μυστικά Σημεία των Ροδόσταυρων

Ένα μέλος του τάγματος μπορεί να αναγνωριστεί από δεκαέξι σημάδια. Όποιος διαθέτει μόνο μερικά από αυτά τα αναγνωριστικά σημάδια δεν ανήκει σε υψηλό βαθμό. Ο αληθινός Ροδόσταυρος τα διαθέτει όλα.

1. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΌΣ

Η πρώτη και σημαντικότερη νίκη του είναι το να υπερνικήσει το δικό του κατώτερο Εγώ. Αυτή είναι η νίκη επί του Λέοντα που έχει τραυματίσει σοβαρά μερικούς από τους καλύτερους μαθητές του. Δεν αφήνει τον εαυτό του να νικηθεί από μια σφοδρή και απροσδόκητη επίθεση. Η υπομονή και το θάρρος τον αναγκάζουν να παραδοθεί. Προσπαθεί να νικήσει τους αντιπάλους του με την καλοσύνη και αυτούς που τον μισούν με τα δώρα. Δεν συσσωρεύει κατάρες, αλλά κάρβουνα φωτιάς πάνω στα κεφάλια τους. Δεν καταδιώκει τους εχθρούς του με το σπαθί, αλλά αφήνει τα ζιζάνια να φυτρώσουν μαζί με το σιτάρι, ώσπου η φύση να τα χωρίσει όταν ωριμάσουν.

2.  Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΓΕΝΉΣ

Ποτέ δεν είναι σκυθρωπός ή απελπισμένος, ποτέ δεν είναι γκρινιάρης, χλευαστικός ή περιπαικτικός. Είναι αγαθός και ευγενικός με όλους και είναι πάντα έτοιμος να προσφέρει βοήθεια στους άλλους. Προσαρμόζεται στα ήθη και τα έθιμα των συνανθρώπων του στο βαθμό που αυτό ανταποκρίνεται στην αξιοπρέπειά του. Ως εκ τούτου, είναι ένας ευχάριστος σύντροφος. Ξέρει να συναλλάσσεται τόσο με τους πλούσιους όσο και με τους φτωχούς και μπορεί να κινείται σε όλους τους κύκλους της κοινωνίας με τρόπο που απαιτεί σεβασμό, γιατί έχει ξεπεράσει τα ήθη και τα έθιμα της κοινότητας.

3. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΊΖΕΙ ΤΟ ΦΘΌΝΟ

Πριν γίνει δεκτός στο τάγμα, πρέπει να αποδείξει ότι είναι ικανός να εκτελέσει το τεράστιο έργο της αποκοπής του κεφαλιού του φιδιού του φθόνου. Το έργο αυτό είναι πολύ δύσκολο, διότι το φίδι είναι πονηρό και κρύβεται εύκολα σε κάποια γωνιά. Ο αληθινός Ροδόσταυρος είναι πάντα ικανοποιημένος με το πεπρωμένο του, γιατί ξέρει ότι είναι αυτό που του αξίζει. Δεν ενοχλείται από τα οφέλη ή τον πλούτο των άλλων, αλλά επιθυμεί πάντα το καλύτερο για όλους. Γνωρίζει ότι θα λάβει όλα όσα του αξίζουν και δεν ανησυχεί αν κάποιος έχει περισσότερα αγαθά από εκείνον. Δεν περιμένει χάρες για τον εαυτό του, αλλά μοιράζει τις δικές του χάρες αμερόληπτα σε όλους .

4. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΝ ΚΑΥΧΙΈΤΑΙ

Γνωρίζει ότι ο άνθρωπος είναι ένα όργανο στο χέρι του Θεού και δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει τίποτα σημαντικό. Δεν βιάζεται και δεν ανυπομονεί να κάνει κάτι, αλλά περιμένει μέχρι να λάβει τις εντολές του από τον Άνω Διδάσκαλο, ο οποίος ζει μέσα στο Εσωτερικό του ον. Προσέχει τι λέει και δεν χρησιμοποιεί ανίερα λόγια.

5. Ο ΈΠΑΙΝΟΣ Ή Η ΜΟΜΦΉ ΤΟΝ ΑΦΉΝΟΥΝ ΑΤΆΡΑΧΟ.

Οι αντιρρήσεις και η περιφρόνηση δεν τον καταθλίβουν. Ζει εντός του και απολαμβάνει την ομορφιά της εσωτερικής του ζωής. Αλλά ποτέ δεν επιθυμεί να επιδεικνύει τα υπάρχοντά του και ποτέ δεν καυχιέται για τις πνευματικές δυνάμεις που έχει αποκτήσει. Όσο μεγαλύτερες είναι οι πνευματικές του ικανότητες, τόσο μεγαλύτερη είναι η σεμνότητά του και τόσο περισσότερο είναι έτοιμος να υπακούσει στο νόμο.

6. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΠΕΊΘΑΡΧΟΣ

Προσπαθεί πάντα να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του και να ενεργεί σύμφωνα με την υπάρχουσα νόμιμη τάξη. Δεν ασχολείται με εξωτερικότητες ή τελετές. Ο Νόμος έχει γραφτεί στην καρδιά του και ως εκ τούτου ελέγχει όλες τις σκέψεις και τις πράξεις του. Τα προσόντα του δεν επικεντρώνονται στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά στην αληθινή ουσία που μπορεί να συγκριθεί με τη ρίζα από την οποία προκύπτουν όλες οι πράξεις. Η εσωτερική ομορφιά της ψυχής του αντανακλάται στην εμφάνισή του και αφήνει τη σφραγίδα της σε όλες τις πράξεις του.

7.  Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΦΙΛΌΔΟΞΟΣ

Τίποτα δεν εμποδίζει τόσο πολύ την πνευματική ανάπτυξη και την επέκταση της ψυχής όσο ένα περιορισμένο μυαλό και ένας εγωιστικός χαρακτήρας. Ο αληθινός Ροδόσταυρος νοιάζεται περισσότερο για την ευημερία των άλλων παρά για την ευημερία του εαυτού του. Δεν χρειάζεται να υπερασπίζεται ή να επιθυμεί ειδικά προσωπικά συμφέροντα. Το μόνο που επιδιώκει είναι να κάνει το καλό και δεν αφήνει καμία ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη.

8. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΕΥΕΡΈΘΙΣΤΟΣ

Όποιος εργάζεται για την ευημερία της κοινότητας, θα εισπράξει το μίσος εκείνων των οποίων τα προσωπικά συμφέροντα δεν προωθούνται από αυτήν. Γιατί η μεγαλοψυχία είναι το αντίθετο του εγωισμού και οι αξιώσεις των λίγων δεν αντιστοιχούν πάντα στα συμφέροντα της κοινότητας.

Ως εκ τούτου, ο Ροδόσταυρος θα βρεθεί συχνά αντιμέτωπος με την αντίδραση στενόμυαλων και μικρόψυχων ανθρώπων. Θα χλευαστεί από συκοφάντες. Του αποδίδονται ψευδή κίνητρα, οι αδαείς θα τον κρίνουν λανθασμένα. Άτομα που θεωρούν τους εαυτούς τους σοφούς θα προσπαθήσουν να τον γελοιοποιήσουν και οιΑλλά όλα αυτά δεν μπορούν να ερεθίσουν την ψυχή του αληθινού Ροδόσταυρου. Η θεϊκή αρμονία της ψυχής του παραμένει αδιατάρακτη, γιατί η πίστη του βασίζεται στη γνώση και την άμεση παρατήρηση της Αλήθειας στο εσωτερικό του. Η αντίθεση χιλιάδων αδαών δεν θα τον εμποδίσει να κάνει αυτό που έχει αναγνωρίσει ως ευγενές και καλό. Θα το πραγματοποιήσει, ακόμη και αν χάσει τα εγκόσμια αγαθά του και τη ζωή του κάνοντάς το. ανόητοι θα τον χλευάσουν.

Επειδή είναι ικανός να ανυψώσει την πνευματική του θέαση μέχρι το Θείο, δεν μπορεί να παρασυρθεί από την πλάνη της ύλης. Κρατιέται από την αιώνια πραγματικότητα. Περιτριγυρισμένος από αγγέλους και ακούγοντας τις φωνές τους, παραμένει ανενόχλητος εν μέσω των κραυγών των ζώων.

Ζει με τη συντροφιά εκείνων των εξυψωμένων όντων που κάποτε ήταν άνθρωποι, αλλά που έχουν αναδημιουργηθεί και έχουν αποσπαστεί από τη σφαίρα της συνηθισμένης και κατώτερης ζωής.

9. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΝ ΣΚΈΦΤΕΤΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΆ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΆΛΛΟΥΣ

Όποιος σκέφτεται αρνητικά για τους άλλους, βλέπει μόνο την αντανάκλαση της αρνητικότητας μέσα του. Ο Ροδόσταυρος είναι πάντα έτοιμος να αναγνωρίσει το καλό. Η παραίτηση είναι μια αρετή από την οποία ο Ροδόσταυρος διαφέρει σαφώς από τους άλλους και από την οποία μπορεί να αναγνωριστεί. Αν τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα, αναβάλλει την κρίση του μέχρι να του γίνουν ξεκάθαρα. Όσο δεν είναι έτοιμος να κρίνει, είναι πιο πρόθυμος να σχηματίσει θετική παρά αρνητική γνώμη για κάτι.

10. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΑΓΑΠΆ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ

Ωστόσο, δεν ενεργεί ποτέ ως αυτόκλητος κριτής των λαθών των άλλων ανθρώπων. Δεν του αρέσει να μιλάει για τους άλλους και νοιάζεται για τις τρέλες των άλλων εξίσου λίγο όσο και για το βουητό μιας μέλισσας ή τα καμώματα μιας μαϊμούς. Δεν του αρέσει να ακούει πολιτικά ή προσωπικά επιχειρήματα, διαφωνίες και μομφές. Η πονηριά της αλεπούς, η υποκρισία του κροκόδειλου ή η αρπακτικότητα του λύκου δεν τον ενοχλούν. Δεν του αρέσει να ανακατεύει τη λάσπη.

Η ευγένεια του χαρακτήρα του τον ανεβάζει πάνω από όλες αυτές τις ασήμαντες και ανόητες καταστάσεις. Ανυψωμένος πάνω από τις αισθήσεις, στις οποίες ένας συνηθισμένος άνθρωπος βρίσκει την "ευτυχία" και την απόλαυση, ζει με την παρέα εκείνων που δεν σκέφτονται άσχημα ο ένας για τον άλλον, που δεν χαίρονται με τις αδικίες που επιβάλλονται στον αδελφό τους, που δεν τον κοροϊδεύουν λόγω της άγνοιάς του και δεν αισθάνονται κακόβουλη ευχαρίστηση για τη δυστυχία του. Απολαμβάνει τη συντροφιά εκείνων που αγαπούν την αλήθεια και περιβάλλονται από την ειρήνη και την αρμονία των πνευμάτων.

11. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΑΓΑΠΆ ΤΗΝ ΑΛΉΘΕΙΑ

Κανένας διάβολος δεν είναι πιο μοχθηρός από το ψέμα και τη συκοφαντία, η πηγή κάθε κακού είναι το ψέμα και η αναλήθεια. Ο συκοφάντης απολαμβάνει πάντα όταν έχει βρει κάτι ασήμαντο για να χτίσει πάνω στο ψέμα του και στη συνέχεια να το κάνει να μεγαλώσει ως ένα τεράστιο βουνό. Το αντίθετο από αυτό είναι η Αλήθεια, είναι η Ακτίνα Φωτός από την αιώνια πηγή του Μοναδικού Καλού που έχει τη δύναμη να αναδημιουργεί τα ανθρώπινα όντα σε θεϊκά όντα. Ως εκ τούτου, ο Ροδόσταυρος δεν αναζητά κανένα άλλο φως παρά μόνο το φως της αλήθειας και σε αυτό το φως απολαμβάνει, όχι μόνος του αλλά με τη συντροφιά όλων όσων είναι γεμάτοι από αλήθεια και θεϊκό μεγαλείο, είτε ζουν σε αυτή τη γη είτε στο πνευματικό πεδίο. Και μοιράζεται ιδιαίτερα με τους διωκόμενους, τους πιεσμένους και τους αδαείς, οι οποίοι όλοι τους θα απελευθερωθούν από την αλήθεια.

12. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΩΠΗΡΟΣ

Οι πλαστογράφοι δεν αγαπούν την αλήθεια και οι ανόητοι δεν αγαπούν τη σοφία. Ο αληθινός Ροδόσταυρος προτιμά να είναι μαζί με εκείνους που εκτιμούν την Αλήθεια και τη Σοφία. Οτιδήποτε γνωρίζει, το κρατά κλειδωμένο στην καρδιά του, γιατί αντλεί δύναμη από τη σιωπή. Όπως ακριβώς ένας υπουργός δεν αποκαλύπτει τα μυστικά του Βασιλιά, με τον ίδιο τρόπο ο Ροδόσταυρος δεν επιδεικνύει τις αποκαλύψεις που του δόθηκαν από τον Βασιλιά και την Εσωτερική του Ύπαρξη, οι οποίες είναι ευγενέστερες και σοφότερες από όλους τους γήινους βασιλιάδες και πρίγκιπες. Μόνο όταν ο Βασιλιάς τον διατάζει να μιλήσει, σπάει τη σιωπή του και δεν είναι αυτός που μιλάει, αλλά η Αλήθεια μιλάει μέσω αυτού.

13. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΠΙΣΤΕΎΕΙ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΓΝΩΡΊΖΕΙ

Πιστεύει στην αναλλοίωτη φύση του αιώνιου νόμου και επίσης ότι κάθε αιτία έχει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα που θα εκπληρωθεί όταν ο ίδιος ο Ροδόσταυρος δεν εμποδίζει την εκπλήρωση αυτή. Ως εκ τούτου, είναι σε θέση να αντιμετωπίσει κάθε αμφιβολία και φόβο και έχει απεριόριστη πίστη στη θεϊκή αρχή της Αλήθειας που έχει ζωοποιηθεί και γίνει συνειδητή στην καρδιά του.

14. Η ΕΛΠΊΔΑ ΤΟΥ ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΥ ΕΊΝΑΙ ΣΤΑΘΕΡΉ

Η πνευματική ελπίδα είναι μια ακλόνητη πεποίθηση που πηγάζει από τη γνώση του Νόμου ότι οι αλήθειες, που αναγνωρίζονται από την πίστη, θα αναπτυχθούν και θα εκπληρωθούν. Είναι η γνώση της καρδιάς και εντελώς διαφορετική από τις διανοητικές αντανακλάσεις της σκέψης μας. Η πίστη του Ροδόσταυρου βασίζεται στους βράχους των άμεσων αληθειών και δεν μπορεί να ανατραπεί. Ο Ροδόσταυρος γνωρίζει ότι σε κάθε τι, όσο κακό και αν είναι, κρύβεται ένα μικρόβιο του Καλού και ελπίζει ότι αυτό το μικρόβιο θα αναπτυχθεί στην πορεία της εξέλιξης και ότι το κακό θα μετασχηματιστεί σε καλό. 

15. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΡΔΙΏΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΛΊΨΗ

Γνωρίζει ότι κανένα φως δεν υπάρχει χωρίς σκιά, κανένα κακό χωρίς κάτι καλό. Και ότι η δύναμη αυξάνεται με την αντίθεση. Επειδή έχει αναγνωρίσει ότι η θεία αρχή ζει μέσα στα πάντα, οι εξωτερικές αλλαγές δεν σημαίνουν κάτι ιδιαίτερο γι' αυτόν και δεν τραβούν ιδιαίτερα την προσοχή του. Ο κύριος σκοπός του είναι να κρατήσει τα πνευματικά του αγαθά και να μη χάσει το στέμμα που έχει κερδίσει στον αγώνα της ζωής.

16. Ο ΡΟΔΌΣΤΑΥΡΟΣ ΘΑ ΒΟΗΘΉΣΕΙ ΠΆΝΤΑ ΈΝΑ ΜΈΛΟΣ ΤΟΥ ΤΆΓΜΑΤΟΣ

Τα ονόματα δεν σημαίνουν πολλά. Η κορυφαία αρχή του τάγματος των Ροδόσταυρων είναι η Αλήθεια. Και όλοι όσοι αναγνωρίζουν την Αλήθεια και την ακολουθούν με τις πράξεις τους, είναι μέλη του τάγματος που προωθεί την Αλήθεια. Ακόμα και αν όλα τα ονόματα ανακατεύονταν και όλες οι γλώσσες άλλαζαν, η Αλήθεια θα παρέμενε πάντα η ίδια. Και όλοι όσοι ζουν μέσα στην Αλήθεια θα ζήσουν. Ακόμη και αν όλα τα έθνη εξαφανίζονταν από το πρόσωπο της γης.

Αυτά είναι τα δεκαέξι χαρακτηριστικά του αληθινού Ροδόσταυρου, τα οποία έλαβε ένας προσκυνητής από έναν άγγελο, ο οποίος έβγαλε την καρδιά από το στήθος του προσκυνητή και άφησε στη θέση της ένα πύρινο κάρβουνο, το οποίο τώρα καίει αδιάκοπα και λάμπει μέσα στην αγάπη που είναι η παγκόσμια αδελφοποίηση της Ανθρωπότητας.

Copyright: Ανατύπωση από το περιοδικό Het Rozekruis (Ο Ροδόσταυρος), 1936.