Ο Πάνσοφος Φύλακας της Πύλης - Επεξήγηση της 4 φιγούρας Basilicae Philosophicae

Ο Πάνσοφος Φύλακας της Πύλης - Επεξήγηση της 4 φιγούρας Basilicae Philosophicae

Ο Πάνσοφος Φύλακας της Πύλης, ή μια Τετραπλή Φιγούρα που Εκθέτει Αναλυτικά σε όλους όσους Εισέρχονται σε αυτό το Μουσείο την Μωσαική-Ερμητική Επιστήμη των Άνω Πραγμάτων και των Πραγμάτων Κάτω. Ο Πάνσοφος Φύλακας της Πύλης.

Τέταρτη Φιγούρα 

Στο πάνω μέρος : Ιεχωβά.

ANNUS SOLARIS = Το Ηλιακό Έτος. 

ANNUS STELLATUS = Το Έτος των Αστέρων. 

ANNUS VENTORUM = Το Έτος των Ανέμων.

Mercurius Philosophorum = Υδράργυρος των σοφών. Mercurius Corporeus = Σωματικός Υδράργυρος. 

Mercurius Vulgaris = Κοινός Υδράργυρος.

Sulphur Combustibile = Καύσιμο θείο.

Sulphur Fixum = Σταθερό θείο. 

Sulphur Æthereum = Πτητικό θείο. 

Sal Terrenum = Γήινο αλάτι.

Sal Elementorum = Στοιχειώδες αλάτι.

Sal Centrale = Κεντρικό αλάτι.

Ignes quatuor ad opus requiruntur = Τέσσερα είδη φωτιάς απαιτούνται για το έργο.

Phœnix = Φοίνιξ 

Aquila = Αετός.

Με τον Λόγο Του Κυρίου στερεώθηκαν οι Ουρανοί, και οι στρατιές τους με την Πνοή του στόματός Του. Το Πνεύμα του Κυρίου γέμισε τον κόσμο. Όλα τα πράγματα είναι ικανοποιημένα από την καλοσύνη Σου, Κύριε. Εσύ αποστρέφεις στο πρόσωπό Σου, αυτοί ταράσσονται. Απομακρύνεις το Πνεύμα σου, πεθαίνουν και επιστρέφουν στο χώμα τους. 

Στέλνεις το Πνεύμα σου και δημιουργούνται και και ανανεώνεις το πρόσωπο της γης. Η Δόξα Σου είναι αιώνια.  

Ο Σμαραγδένιος Πίνακας του Ερμή.

Είναι το πιο αληθινό, είναι χωρίς λάθη, είναι το άθροισμα της αλήθειας: Αυτό που είναι κάτω είναι σαν αυτό που είναι πάνω, και αυτό που είναι πάνω είναι σαν αυτό που είναι κάτω, για την επιτέλεση των θαυμάτων ενός πράγματος. Όπως όλα τα πράγματα δημιουργήθηκαν από τον Νου του Ενός, έτσι και όλα τα πράγματα προέκυψαν από την τροποποίηση αυτού του Ενός Πράγματος. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ουσία μας. Ο πατέρας της είναι ο Ήλιος, η μητέρα της η Σελήνη. Ο Άνεμος την γέννησε στην κοιλιά του. Η γη είναι η τροφός της. Ο πατέρας όλων, το Θέλημα όλου του κόσμου, είναι εδώ. Η δύναμή του δεν μειώνεται αν μετατραπεί σε γη. Διαχωρίστε τη γη από τη φωτιά, το λεπτό από το χονδροειδές, απαλά, αλλά με μεγάλη επιδεξιότητα. Ανεβαίνει από τη γη στον ουρανό, και κατεβαίνει πάλι στη γη, και λαμβάνει τη δύναμη των πραγμάτων πάνω και των πραγμάτων κάτω. Έτσι έχετε τη Δόξα όλου του κόσμου, και κάθε σκοτάδι θα φύγει μακριά σας. Αυτή είναι η δύναμη κάθε ισχυρού πράγματος: ξεπερνά κάθε λεπτό πράγμα και διαπερνά όλα τα στερεά. ΜΕ ΑΥΤΌΝ ΤΟΝ ΤΡΌΠΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΘΗΚΕ Ο ΚΌΣΜΟΣ. Αυτές είναι οι θαυμάσιες τροποποιήσεις, τον οποίο τρόπο περιέγραψα. Γι' αυτό ονομάζομαι Ερμής Τρισμέγιστος, έχοντας τα τρία μέρη της σοφίας ολόκληρου του κόσμου. Είπα τώρα όλα όσα έχω να πω σχετικά με τη λειτουργία του Ήλιου.

Προσθήκη

Οι στίχοι που συνοδεύουν το εξώφυλλο του πρώτου τόμου μπορούν να μεταφραστούν ως εξής: Αυτό που δείχνει ο ουρανός βρίσκεται συχνά στη γη. Η φωτιά και το τρεχούμενο νερό είναι αντίθετα το ένα με το άλλο, ευτυχισμένος εσύ, αν μπορείς να τα ενώσεις: ας σου αρκεί να το ξέρεις αυτό!

Ο σταυρός στην σελίδα τίτλου της ""Χρυσής Πραγματείας"" φέρει την ακόλουθη επιγραφή: "Ο Σταυρός στην σελίδα τίτλου της ""Χρυσής πραγματείας"" φέρει την ακόλουθη επιγραφή: 

Όλη η Δόξα είναι μια Γέννηση στην Άμμο. Η Λίθος ενώνει στον εαυτό της όλες τις ευλογίες.

Το Σύμβολο στο τέλος του Προλόγου περιέχει, εντός του δεύτερου κύκλου, τα ονόματα των τεσσάρων στοιχειωδών φύσεων, του Αέρα, της Φωτιάς, της Γης και του Νερού, και στον κεντρικό κύκλο τις λέξεις, Θαύμα της Φύσης.

Η επιγραφή στο Σύμβολο που συνοδεύει τη σελίδα τίτλου του βιβλίου "Η Χρυσή Εποχή Αποκαταστάθηκε" πρέπει να διαβαστεί ως εξής: Υπάρχουν τρία θαύματα-Θεός και Άνθρωπος-Μητέρα και Παρθένος-Τρία και Ένα. Το κέντρο στο τρίγωνο του Κέντρου.

Το Σύμβολο που συνοδεύει το "Βιβλίο Alze" περιέχει τις εξής λέξεις: Επισκέψου τα εσωτερικά μέρη της γης: μέσω της διόρθωσή σου θα βρεις την Κρυμμένη Λίθο.

Η επιγραφή στο σύμβολο του Έβδομου Κλειδιού του Βασιλείου Βαλεντίνου σημαίνει: Η σφραγίδα του Ερμή. Χειμώνας. Άνοιξη. Καλοκαίρι. Φθινόπωρο. Νερό. Το Άλας των Φιλοσόφων. Αυτό πάνω στο σύμβολο του Δέκατου Κλειδιού: Εκδόθηκα από τον Ερμογένη. Ο Υπερίων με εξέλεξε. Χωρίς τον Jamsuph (ερυθρά θάλασσα) είμαι αναγκασμένος να χαθώ.

Στον δεύτερο τόμο, το Διάγραμμα που συνοδεύουν "Το Διάταγμα της Αλχημείας" μπορούν να εξηγηθούν ως εξής:

Mundus Archetypus = Αρχετυπικός Κόσμος.

Deus Jehovah Bonum Infinitum = Ο Θεός Ιεχωβά το Άπειρο Καλό. 

ii. Άγγελοι. iii. Αιθέρας. iiii. Στοιχεία.

Bonum Finitum = Το Πεπερασμένο Αγαθό.

Cælum = Ουρανός. 

Angeli = Άγγελοι. 

Stellæ = Αστέρια. 

Homo = Άνθρωπος. 

Meteor = Μετεωρίτες. 

Aves = Πουλιά. 

Bestiæ = Ζώα. 

Pisces = Ψάρια.

AER = Αέρας. 

TERRA = Γη. 

AQUA = Νερό. 

Planetæ = Πλανήτες. 

Lapides = Λίθοι. 

Metalla = Μέταλλα. 

Sal = Αλάτι.

Infernalis = Αυτό που βρίσκεται κάτω από τη γη.

Ignis = Φωτιά. 

Procellæ = Άνεμοι. 

Inane = Το Κενό.

Tenebræ = Σκοτάδι. 

Abyssus = Άβυσσος. 

CHAOS, MALUM, SATAN = Κακό.

Στην επιγραφή του μεταλλίου στο κείμενο " Ο Χρυσός Μόσχος" αναγράφεται: Η Θεία Μεταμόρφωση εκτέθηκε στην Πράγα, στις 15 Ιανουαρίου 1648, παρουσία της ιερότερης Μεγαλειότητάς του, Φερδινάνδου Γ΄. Nummi Crassities: Το πάχος του Μεταλλίου.

Τέλος.

Μετάφρασα για εσάς το σχετικό κείμενο για την 4 φιγούρα του βιβλίου ''Ο Πάνσοφος Φύλακας της Πύλης'' που περιέχεται μέσα στο Ερμητικό Μουσείο και την μετάφραση του Arthur Edward Waite

Matthäus Merian d.Ä., Alchemische Weltlandschaft - Έτοιμο για εκτύπωση

Mylius, Opus medico-chymicum 1618

Θα εκτυπώσω αύριο αυτό το συμπαντικό έμβλημα στην πιο τέλεια ανάλυση, καθαρότητα που έχω βρει και φυσικά στο πιο μεγάλο μέγεθος όπως βλέπεται, έβαλα τις ιδιότητες για δείτε πως δεν λέω φούμαρα :) Όποιο το θέλει μπορεί να μου στείλει μήνυμα.

Matthäus Merian ο Πρεσβύτερος, Αλχημική εικόνα του κόσμου, περιέχεται στο έργο του Johann Daniel Mylius, Opus medico-chymicum, Frankfurt: Lucas Jennis 1618/20, εδώ τόμος 3, 1618, ενυπόγραφος τίτλος In praefationem tertiam / Basilicae Philsophicae, κάτω δεξιά MMerian. fecit. Από την προηγούμενη κατοχή του Johann Hartmann Beyer, UB Frankfurt, Sign. Occ. 1150 τόμος 3

Το λεγόμενο Αλχημικό Συμπαντικό Τοπίο θεωρείται το εγκόλπιο των αλχημικών εκτυπώσεων. Η χαλκογραφία, η οποία διακρίνεται για τη ζωγραφική εκτέλεση και την πολύπλοκη ενοποίηση διαφορετικών πλαισίων, δημιουργήθηκε -μαζί με το πορτρέτο του συγγραφέα- το 1618 και είναι ένα από τα λίγα έργα που υπογράφει ο Merian ο Πρεσβύτερος. Το φύλλο του συστήματος ανήκει σε μια σειρά από 4 αναδιπλούμενες, διπλοσέλιδες πλάκες του εκτενούς Opus medico chymicum, το οποίο έχει διατηρηθεί σε αξιοσημείωτα καλή κατάσταση στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης, μαζί με όλες τις πλάκες που κατά τα άλλα αφαιρέθηκαν συχνά. Ως επιστέγασμα της Praefatio (Εισαγωγή) του τρίτου μέρους και ταυτόχρονα ως προοίμιο της πρακτικής παραγωγής της συμπαντικής ιατρικής στο τελευταίο μέρος του βιβλίου, η εικονογράφηση αναλαμβάνει μια σημαντική διαμεσολαβητική λειτουργία.

Ο δογματικός πίνακας με οικουμενικές αξιώσεις είναι το εικαστικό ισοδύναμο των δογμάτων της Tabula Smaragdina του γνωστού αλχημιστή Ερμή Τρισμέγιστου - μαζί με την παραστατική αναπαράσταση του Πανσόφου στον μανδύα των αστεριών που είναι τοποθετημένα στον κεντρικό άξονα. Προφανώς, η συνολική σύνθεση δεν είναι μια κλασική ζωγραφική τοπίου, αλλά ένα εξιδανικευμένο "συμπαντικό τοπίο" φορτισμένο με περισσότερο ή λιγότερο σαφώς ερμηνεύσιμα σύμβολα και διαγράμματα, το οποίο συνδέει το "πάνω" με το "κάτω". Μέσω της συμβολικής έκφρασης των διαφόρων σταδίων της στιγμιαία σταματημένης αλχημικής διαδικασίας, ο θεατής λαμβάνει μια διδακτική εικόνα των βασικών αρχών της αλχημείας.

Το ανοιχτό, δυναμικά κατανοητό σύστημα του χώρου και του χρόνου φέρνει στο προσκήνιο την ευελιξία του σύμπαντος. Τα διάφορα συμφραζόμενα χωρίζονται εικαστικά με μια υφολογική διαίρεση και διακρίνονται σαφώς μεταξύ τους με συστηματική σύνθεση. Εκτός από την πολυδύναμη υλοποίηση των μορφών του Merian, η οποία μπορεί επίσης να βρεθεί σε ορισμένα άλλα έργα του - π.χ. η απεικόνιση της μορφής της Αφροδίτης, η οποία μπορεί ήδη να παρατηρηθεί πολύ παρόμοια ως Natura στο χαρακτικό Integræ Naturæ speculum, Artisque imago (1617) του Merian - οι αλληγορίες των στοιχείων που περιέχονται με τις ιδιότητές τους αντανακλούν την παράδοση της αλχημικής εικαστικής γλώσσας. Οι πολικότητες του μικρόκοσμου και του μακρόκοσμου και οι χαρακτηριστικές αποκλίσεις αντιπροσωπεύουν στην ένωσή τους τον ύψιστο στόχο της αλχημείας. 

Η ολοκλήρωση της κατάρρευσης αυτών των αντιθέτων δημιουργεί μια εννοιολογική ενότητα της χαρακτικής και αντανακλά τα όρια της γνώσης χωρίς να τα απορρίπτει. Ο δυϊσμός στέκεται έτσι στο άμεσο πεδίο δράσης της ταυτόχρονης ενότητας. Στην ουράνια και τη γήινη σφαίρα, ο μυθολογικός, ο Χριστιανικός και ο Ερμητικός συμβολισμός συμπίπτουν τελικά και σχηματίζουν ένα σύνθετο πλέγμα νοημάτων, το πεδίο εφαρμογής του οποίου είναι το άκτιστο και η επιτομή της αλχημείας σε ένα. Η αρχή της φύσης πέφτει, με την ευλογία του Θεού, στην κατεύθυνση του ανθρώπου, με το φύλλο του συστήματος να συνοψίζει όλες τις ενέργειες και την ουτοπία της αλχημείας. Η τέλεια συμμετρία των γραμμών, των μορφών και των εικονιδίων της χάραξης υποδηλώνει μια αρμονική εφικτή παγκόσμια δομή από τον μικρότερο έως τον μεγαλύτερο κρίκο και τη δυνατότητα να μπορέσουμε να την κατασκευάσουμε χάρη στην αλχημεία. Η τυπική ισορροπία της χάραξης γίνεται έτσι αισθητική έκφραση της επιθυμίας της αλχημείας να μπορέσει να αναγνωρίσει και να ελέγξει λειτουργικά το σύνολο της φύσης, καθώς και να ξεπεράσει τα όρια του αδύνατου.

Κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα ενσωματώθηκε ποικιλοτρόπως - και χωρίς το αρχικό πλαίσιο - σε άλλες εκδόσεις, το Αλχημικό Συμπαντικό Τοπίο σχεδιάστηκε για την προαναφερθείσα πραγματεία του Johann Daniel Mylius (1585-μετά το 1631), ενός ιατρού αλχημιστή με έδρα τη Φρανκφούρτη. Η πρώτη έκδοση του 1618, με την καλά μελετημένη προσπάθειά της να παρουσιάσει τη δογματική δομή της Χριστιανικής αλχημείας, μπορεί εύκολα να διακριθεί από τις μεταγενέστερες ανατυπώσεις και αντίγραφα, καθώς το φύλλο φέρει τον τίτλο In praefationem tertiam / Basilicae Philsophicae. Η προσθήκη του κειμένου της Tabula Smaragdina - κάτω από την εκτύπωση - η οποία είναι λογική από άποψη περιεχομένου, αλλά όχι πρωτότυπη, εμφανίστηκε μόνο σε μια έκδοση του 1678 (Εικ.>) και αποτελεί, εκτός από την τροποποιημένη διάταξη των συνολικά τεσσάρων μεγάλων διδακτικών πινακίδων, ένα ακόμη χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί το "πρωτότυπο" του 1618.

Ο τίτλος - Alchemistische Weltlandschaft - εισήχθη από τον Hartmut Böhme το 1993 και έκτοτε έχει γίνει ευρέως αποδεκτός. Στο πλαίσιο του παρόντος έργου, θα μιλάμε για το Αλχημικό Συμπαντικό Τοπίο, καθώς αυτό τονίζει ακόμη πιο καθαρά τη διάκριση μεταξύ υλικής και πνευματικής αλχημείας.

Yale Engel / Tess Sperber

Μετάφραση G.J.P.