Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Aπό τον λόγο στην σιωπή


 Aπό τον λόγο στην σιωπή

Η σημαντικότερη εσωτερική σας αναβάθμιση θα σας ωθήσει από τον λόγο στην σιωπή.
Αυτή η δημιουργική σας σιωπή θα σας βοηθήσει στο να ακούσετε για πρώτη φορά καθαρά μέσα στην καρδιά σας την μια εντελώς νέα νοημοσύνη που μέχρι τότε απλά δεν ακουγότανε μέσα από την φασαρία του Εγώ.
Δημιουργική και δραστήρια αυτή η αγία σιωπή θα σας ωθήσει αυτόματα σε μία νέα 'μη Δράση'  γιατί ένα νέο κύμα νοητικών ενεργειών θα σας πλημμυρίσει τότε σαν το αποτέλεσμα αυτής της νέας συνείδησης.

Μη δράση συμβολικά σημαίνει την απουσία κάθε κίνησης της προσωπικότητας, του ιδιοτελούς Εγώ και ταυτόχρονα την δράση της νέο ανεγειρόμενης συνείδησης μέσα μας που μας ωθεί σε μία νοήμονα ανιδιοτελή πράξη.
Νέα σκέψη, νέα συναισθήματα, νέα δράση χαρακτηρίζουν έναν τέτοιο μαθητή.
Αυτές οι νέες ιδιότητες αντανακλαστικά τον απομακρύνουν, τον οδηγούν έξω από όλα όσα μέχρι τότε θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σαν αρνητικά, όσον αφορά την συγκεκριμένη του εξέλιξη προς το Φως, είτε έχουν να κάνουν με ανθρώπους, συνήθειες ή ασχολίες.
Μόνον μέσα από αυτήν την Αγία Απόσπαση θα μπορέσει αυτή η απελευθερωτική του εργασία να προχωρήσει δυναμικά.

Αυτή είναι μία συνειδησιακή απόσπαση σε όλους τους τομείς και αυτό δεν σημαίνει, δεν είναι απαραίτητη η σωματική μας απουσία από ένα τέτοιο πρόβλημα, τουναντίον μέσα από την παρουσία μας δοκιμαζόμαστε, αλλά εκείνη την στιγμή εμείς επειδή δεν έχουμε κέντρο δεν γινόμαστε και στόχος, αλλά ακόμη και αν μας επιτεθούν αυτή η αρνητική δράση  δεν θα μας επηρεάσει, κατανοούμε την πηγή του προβλήματος και απομακρυνόμαστε.
Καμία μα καμία προστριβή ή εμπλοκή με το κακό δεν είναι απαραίτητη ούτε έχουμε το χρέος ή το καθήκον να το διαμορφώσουμε, να το αλλάξουμε γιατί αυτή είναι μία απόκριση του εγωιστικού μας εαυτού  που ενδύετε τον ρόλο του μάρτυρα ή του υπεράνθρωπου.

Κάθε Όν δρα σε συμφωνία με την συνείδησή του, είναι αναγκασμένο να το κάνει και αν εμείς μέσα από την αγάπη που νοιώθουμε για τον συνάνθρωπό μας θελήσουμε να τον βοηθήσουμε αυτό για κανένα μα κανένα λόγο δεν μπορεί να γίνει σε μία προσωπική βάση.
Η καταλληλότερη βοήθεια για ένα τέτοιο όν είναι το να βαδίζουμε εμείς την Ατραπό του Κυρίου όσον το δυνατόν καλύτερα ούτως ώστε το σκοτάδι να λιγοστεύει μέρα με την μέρα και το Φως να ενδυναμώνετε.
Όσο μεγαλύτερη η παρέμβαση του Φωτός γίνετε μέσα από τους ανθρώπους τόσο και πιο δυναμική μορφή και ένταση παίρνει αυτή η ακτινοβολούσα βοήθεια.
Λέω μέσα από τους ανθρώπους γιατί η Αγάπη του Πατέρα ποτέ δεν θα χαρακτηριζότανε από την έννοια της επιβολής ή του βιασμού.

Ενώ εκφράζετε στην πλήρη δύναμή της το κάθε δευτερόλεπτο μέσα στον κόσμο μας παραμένει σε ένα ουδέτερο στάδιο γιατί σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου και της επιλογής του δρόμου του.
Αυτή η Χάρη μπορεί να λειτουργήσει, να μας ανακαινίσει μόνον αν εμείς την προσκαλέσουμε, αν εμείς ανοίξουμε την πύλη της καρδιάς μας για Αυτήν και αυτή η απόφαση είναι και μία απόφαση ζωής για όλους μας.
Ο Χριστός αυτό το πανίσχυρο ηλιακό Όν συνδέθηκε δυναμικά με τον κόσμο μας σε μία σημαντική φάση της εξέλιξής της ανθρωπότητας, δημιουργώντας μία επανένωση του Πνευματικού κόσμου με τον έκπτωτο κατώτερο δικό μας και την ανθρώπινη φύση.
Αυτή η ενεργειακή γέφυρα συνετελέσθη και χάριν ενός εκπληκτικού όντος ενός μοναδικού ανθρώπου που όλοι γνωρίζουμε σαν Ιησού.
Γιατί αυτός μέσα από την εσωτερική του εξέλιξη κατέστη ικανός να μπορέσει να δεχτεί μέσα του όλες αυτές τις τρομερές σε ένταση και ισχύ δονήσεις από το ανώτερο πεδίο, γιατί αν αυτός δεν το πραγματοποιούσε επιτυχώς τότε αυτή η σύνδεση του Φωτός δεν θα έβρισκε τον απαιτούμενο άλλο πόλο για να συνδεθεί.

Έτσι ταυτόχρονα βλέπουμε μία διπλή θυσία να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας.
Η ανθρώπινη φύση στο πρόσωπο του Ιησού να θυσιάζεται για το καλό όλων αλλά και ένα απίστευτης ισχύς ανώτερο Πνευματικό  Όν να συνδέεται να θυσιάζετε κατά μία έννοια  με την κατώτερη φύση.
Έτσι εδώ βλέπουμε την ανθρώπινη ανιδιοτελή αγάπη να συνδέεται με την δημιουργική Αγάπη του Πατέρα και αυτό συμβολίζει και η θυσία πάνω στον σταυρό.
Η κάθετη δοκός συμβολίζει την διάχυση το Πνεύματος μέσα στο σκοτεινότερο βάθος αυτού το κόσμου το Οποίο δρα μέσα και σε όλα τα σημεία αυτού του πλανήτη.
Η οριζόντια δικός δεν είναι παρά ο κατώτερο κόσμος μας όπως αυτός σκίζετε στα δύο μέσα από την παρέμβαση του Φωτός.
Στο κέντρο του σταυρού βλέπουμε το Ρόδο να τον κοσμεί σύμβολο του νέου ανθρώπου μέσα μας, αυτής της πνευματικής αρχής μέσ από την οποία όλη η απελευθερωτική εργασία μας μπορεί να αρχίσει.
Αυτός ο σταυρός δεν είμαστε παρά εμείς, γιατί στην ουσία μιλάμε για μία εσωτερική διαδικασία σταύρωσης,
Τα σημεία μέσα από τα οποία το αίμα ρέει πάνω στον σταυρό συμβολίζουν τις νέες αιθερικές δραστηριότητες και την απελευθερωτική διεργασία που μας μεταμορφώνει πλήρως εν ζωή και σαν κεντρικό σημείο το ακάνθινο στεφάνι, η κορωνίδα της θυσίας μας συμβολίζει την νέα γέννηση σε ένα νέο πεδίο Ζωής μιας και η κατώτερη φύση περιγελά έναν τέτοιο βασιλιά Ιερέα, γιατί απλά δεν μπορεί να κατανοήσει ένα τέτιοι θαύμα.

Εκείνην την στιγμή ο τελικός θάνατος δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση γιατί στην ουσία ο υλικός θάνατος του σώματος μας προσφέρει την δυνατότητα μιας πλήρους απελευθέρωσης.
Ένας τέτοιος όμως άνθρωπος όταν το επιτύχει αυτό, αυτήν την νέα γέννηση, δεν αποχωρίζετε τον κόσμο αυτό παρά όπως και ο Ιησούς παραμένει και διδάσκει τους μαθητές του όσον αυτός το κρίνει απαραίτητο.
Κάθε εποχή έχει και μία τέτοια Αγία Αδελφότητα από αγνές ψυχές που έχουν επιτύχει αυτήν την θαυμαστή διαδικασία σωτηρίας και έτσι αναλαμβάνουν αυτό το έργο σωτηρίας και για του αδερφούς και αδερφές τους.
Το να μετασχηματίσουν δηλαδή το Φως του Χριστού και να το εκφράσουν μέσα από διαφορετικής δόνησης στάδια μέσα από τα οποία ο κάθε άνθρωπος να μπορούσε να αγγιχτεί και να εργαστεί μέσα του, γιατί αυτό το Φως θα πρέπει να έχει μία άλλη δυναμική στην αρχή της εργασίας άλλη στο μέσο και άλλη στα τελικά στάδια.

Αυτό αγαπητοί μου φίλοι συμβολίζει και η έννοια της Κιβωτού ή ενός Ουράνιου Πλοίου. Η διαφορά είναι ότι η δραστηριότητα του Φωτός όπως και αυτή του ανθρώπου αλλάζουν ολοκληρωτικά μέσα από αυτές τις εποχές, στάδια.
Αλλιώς λειτουργούσε στην αρχαία Ινδία αλλιώς λειτουργούσε στην αρχαία Ελλάδα και αλλιώς λειτουργεί στις μέρες μας.
Η ευχή μου είναι και εσείς να βρείτε, να αισθανθείτε αυτήν την άγια σιωπή μέσα σας ώστε να μπορέσετε να αφουγκραστείτε για πρώτη φορά την πνευματική σας αρχή η οποία σας καλεί σε ολοκλήρωση, στον δρόμο την αληθινής Αγάπης.

Ναι η Αγάπη θα είναι ο τελικός νικητής, εσείς με ποιον θα συστρατευθείτε;

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Γνωρίζουμε την αδυναμία μας


Γνωρίζουμε την αδυναμία μας

Γνωρίζουμε την αδυναμία μας, την μαλθακότητα μας, την οκνηρία μας, όλους αυτούς τους φόβους που μας περιβάλλουν, αλλά παρόλα αυτά ελπίζουμε και προσηλωνόμαστε σε εσένα Ω Κύριε γιατί όταν μας μιλάς μέσα στην καρδιά μας η φωνή Σου μας δίνει Ελπίδα και Δύναμη.

Ελπίδα γιατί γνωρίζουμε ότι βαδίζουμε τον σωστό δρόμο και Δύναμη γιατί όταν μας αγγίζεις πλημμυρίζουμε από το Φως σου και έτσι μπορούμε να μετακινήσουμε ακόμα και βουνά.

Γιατί ο άνθρωπος έχει γίνει σαν και αυτό το απόκρημνο και γεμάτο παγίδες όρος, έχει γίνει σκληρός σαν πέτρα και άκαμπτος και ψυχρός.
Το Φως σου όμως Ω Κύριε μπορεί να τα διαλύσει όλα αυτά, μέσα μας, μέσα σε κάθε άνθρωπο.
Έτσι την σκληρότητα να την διαδεχτεί η ευγένεια και η ευσπλαχνία και την ακινησία η διάθεση για νέα ζωή.

Ένας κοσμικός πρίγκηπας στο πόλεμο προχωράει μπροστά από τον στρατό του σαν ηγεμόνας που είναι, αλλά όταν η μάχη αρχίζει αυτός στέκεται στα μετόπισθεν και κοιτά την έκβαση της μάχης.
Εμείς, εμάς θα μας βρείτε να σας ακολουθούμε στα μετόπισθεν σαν καλοί σύμβουλοι και οδηγοί, γιατί κανένας αδερφός μας δεν πρέπει να χάσει τον δρόμο του, αλλά όταν η μάχη αρχίζει θα μας δείτε μπροστά να μαχόμαστε για εσάς, να πονάμε για εσάς, να τραυματιζόμαστε για εσάς, να θυσιαζόμαστε για εσάς.

Γιατί αυτή η Αγάπη για την οποία σας μιλάμε δεν είναι παρά η Αγάπη που θυσιάζεται για να ξαναγεννηθεί Αγάπη.
Στα παλιά τα χρόνια ο Θεός δοκίμασε τον άνθρωπο ζητώντας του μια ανθρώπινη θυσία θέλοντας να γνωρίσει κατά πόσο η αγάπη του ήταν μεγάλη για αυτόν.
Αυτή δεν είναι όμως μια σωστή επεξήγηση γιατί ο Θεός γνωρίζει τα πάντα στα πάντα.

Ο δημιουργός δεν απαιτεί από εμάς παρά μόνον μία θυσία και αυτή δεν είναι παρά η θυσία του ίδιου μας του εαυτού μέσα στο Φως του που διαλύει τα πάντα, αυτή όμως η θυσία δεν είναι μια απώλεια για εμάς γιατί ο θεός δεν παίρνει τίποτα από εμάς, άλλωστε και αυτό που είμαστε αυτός μας το έχει δώσει, αλλά αντίθετα μας δίνει νέα ζωή.

Ναι φίλοι μου από αυτήν την ατέλεια και την φθορά μπορούμε να αντικρίσουμε το Φως της νέας αυγής σαν νέοι άνθρωποι όχι φτιαγμένοι από σάρκα αλλά από Πνεύμα Άγιο.