Καμπάλα, καθρέφτης της Τέχνης και της Φύσης: στην Αλχημεία του Steffan Michelspacher 1615

 

Καμπάλα, καθρέφτης της Τέχνης και της Φύσης: στην Αλχημεία του Steffan Michelspacher 1615

Το έργο αυτό εκδόθηκε ως ένα μικρό τετράπτυχο φυλλάδιο, που αριθμεί οκτώ φύλλα, μαζί με τέσσερις μεγάλες αναδιπλούμενες εικόνες. Η πρώτη έκδοση τυπώθηκε από τον Johann Schultes Sr. και εκδόθηκε από τον αινιγματικό Τιρολέζο Stephan Michelspacher.

Παρά το μικρό της μέγεθος, η Καμπάλα παραμένει ένα από τα πιο συναρπαστικά, όμορφα και προβληματικά αλχημικά κείμενα των αρχών του δέκατου έβδομου αιώνα. Τα ελαττώματά της, καθώς και οι αρετές της, είναι άμεσα αναγνωρίσιμα. Το σύντομο κείμενό της, εν μέρει σε μορφή στίχων, περιγράφει τρία ατσάλινα κάτοπτρα που σφυρηλατούνται από τη θερμότητα του ήλιου και αποκαλύπτονται από τη χάρη του Θεού, τα οποία είναι τουλάχιστον εν μέρει μεταφορικά.

Όταν συνδυάζονται μαζί, αυτοί οι καθρέφτες που αντανακλούν την Παρακελσιανή τριαρχία του υδραργύρου, του αλατιού και του θείου αποκαλύπτουν το μεγάλο Arcanum ή το μυστικό της αλχημικής μετατροπής. Μια κεντρική μεταφορά του θεϊκού φωτός και της θεϊκής φωτιάς δένει το σύγγραμμα μαζί. Το κείμενο συνοδεύεται από τέσσερις μεγάλες εικόνες, όμορφα χαραγμένες από τον Raphael Custos (1590-1664), οι οποίες κωδικοποιούν ομοίως τα στάδια εξέλιξης του έργου της μεταστοιχείωσης και οι οποίες αντιστοιχούν στους τέσσερις καθρέφτες του κειμένου.

Καμπάλα, καθρέφτης της Τέχνης και της Φύσης: στην Αλχημεία του Steffan Michelspacher 1615

3 έμβλημα. Η μεσαία σύνδεση, το Albedo ή το Λευκό Στάδιο

Η εικόνα αυτή μοιάζει με ένα quincunx (διάταξη πέντε αντικειμένων με τέσσερα στις γωνίες ενός τετραγώνου ή ορθογωνίου και το πέμπτο στο κέντρο του) με τα τέσσερα στοιχεία στις τέσσερις γωνίες και αλχημικό βουνό ή λόφο στο ιερό κέντρο.

Πάνω αριστερά : Φωτιά

Πάνω δεξιά : Αέρας

Κάτω αριστερά : Νερό

Κάτω δεξιά : Γη

Στο Ζωδιακό από αριστερά προς τα δεξιά βλέπουμε :

Ταύρος - Mercury

Ζυγός - Verdigris

Σκορπιός - Vitriol

Άρης - Sulphor

Λέων - Crocus mars

Παρθένος - Sal ammoniac

Δίδυμοι - Ciannabar

Καρκίνος - Auripigment

Τοξότης - Salt

Ιχθύες - Salpeter

Αιγόκερως - Tartar

Υδροχόος – Alum

Αυτό η διαδρομή συμβολίζει το σύνολο του έργου μέσα από 12 διαδικασίες εναρμονισμένες με το ζωδιακό. Συμβολίζει το ‘Opus’ το έργο του έτους, τον κύκλο του Ζωδιακού κύκλου.

Οι Επτά θεότητες από αριστερά προς τα δεξιά:

Αφροδίτη

Άρης

Ήλιος

Ερμής > ή Υδράργυρος - Η ψυχή του κόσμου - Η πεμπτουσία ο οποίος Ερμής στέκεται πάνω στην πηγή του κήπου της Εδέμ

Σελήνη

Δίας

Κρόνος

Από κάτω μέσα στην σπηλιά και πάνω της βλέπουμε ένα Φοίνικα ο οποίος συμβολίζει την μεταμόρφωση, την αναγέννηση.

Κάτω αριστερά του φοίνικα βλέπουμε τον ήλιο ενώ δεξιά της σελήνη.

Μέσα στο ιερό του αλχημικού γάμου βλέπουμε ένα φούρνο ενώ δεξιά κάθεται ο Κόκκινος Βασιλιάς ενώ δεξιά και απέναντι του η Λευκή Βασίλισσα. Ο βασιλιάς κρατά κάτι που μοιάζει σαν σκήπτρο ενώ η βασίλισσα ένα τριπλό ρόδο.

Τα επτά σκαλιά έχουν ως εξής από κάτω προς τα πάνω :

Caltinatition - Πύρωση

Sublimation - Εξάχνωση

Solution - Διάλυση

Putrefaction - Σήψη

Distillation - Απόσταξη

Coagulation - Πήξη

Tinctur - Βάμμα

Κάτω αριστερά βλέπουμε έναν αλχημιστή ο οποίος συνειδητά ακολουθεί τον λαγό που συμβολίζει τον Χριστό ώστε αυτός να μπορέσει να εργαστεί εσωτερικά, εξαγνιστικά, ώστε να μπορέσει να ανέλθει τα επτά αυτά σκαλοπάτια.

Η φιγούρα στα δεξιά συμβολίζει τον νεόφυτο ο οποίος δεν έχει πνευματική όραση, δε γνωρίζει πως και που να προσανατολιστεί όσον αφορά τη διαδικασία της αναγέννησης εξ ύδατος και πνεύματος, για αυτό είναι τυφλός. Όπως γνωρίζουμε το πέπλο της άγνοιας μας, η ιδιοτέλεια, μας αποκρύπτει την ουράνια διαδρομή.