Η Κρίση αυτή είναι μια αυτό Κρίση
Νομίζουμε πως κάποιος, κάποια ανώτερη δύναμη θα έρθει και θα μας κρίνει, αλλά στην πραγματικότητα κρινόμαστε την ίδια στιγμή από τις δικές μας πράξεις.
Δεν επέρχεται μια εξωτερική τιμωρία από κάποια ανώτερη δύναμη αλλά το αποτέλεσμα των καλών και των κακών μας πράξεων.
Η δεύτερη κρίση στο τέλος αυτής της περιόδου σηματοδοτεί και τον σπόρο μιας πνευματικής αναβάθμισης.
Το σύμπαν ακολουθεί μια πορεία ανάπτυξης μέσω της οποίας αυτό που κάποτε εξέπεσε θα ανέλθει.
Δεν υπάρχει τίποτα μα τίποτα, μικρό ή μεγάλο που να μην περιέχει τον Θεϊκό σπόρο μέσα του, την εικόνα του δημιουργού.
Ο Λόγος αυτός εμπεριέχεται μέσα σε κάθε ον, μέσα σε κάθε βασίλειο και Αυτό το μοναδικής φύσης πρωταρχικό άτομο μας οδηγεί, αν έχουμε αυτιά και μάτια να δούμε, να κατανοήσουμε τον λόγο της ύπαρξής μας.
Ο πρωταρχικός άνθρωπος, ένα μέρος αυτού δεν κατανόησε αυτόν τον συμπαντικό νόμο της ενότητας όλων.
Και κατά ένα εσφαλμένο τρόπο θεώρησε πως μπορεί να λειτουργήσει έξω από αυτόν, αυτή τη συμπαντική αλυσίδα αλληλεξάρτησής και ένωσης όλων, και θέλησε να χαράξει την δική του πορεία. Διότι ο εγωισμός δεν τον άφησε να δει πως δεν υπάρχει ζωή έξω από τον Θεό, μιας και μόνο αυτός είναι ο Πατέρας - Μητέρα, ο δημιουργός, και μόνο μέσω των δικών του ενεργειών όλα γεννιούνται και ανθίζουν, αυξάνονται και μεταμορφώνονται μιας και αυτό το σύμπαν δεν είναι στατικό αλλά προχωρά από δόξα σε δόξα.
Μπορεί ο άνθρωπος να μην μπορεί εύκολα να το κατανοήσει αυτό μιας και ο φαινομενικός χρόνος της ύπαρξής του μετρά ελάχιστο χρόνο μπροστά στο δημιουργικό χάος των πάντων.
Αλλά υπάρχει μια μικρή αρχικά αποκάλυψη μέσω της οποίας μια ανάφλεξη λαμβάνει χώρα και το ανώτερο εμφανίζεται μέσα στο κατώτερο ως ένα φλας, μια απαστράπτουσα απεικόνιση ενός φλογερού αλλά ανεξήγητου ακόμα σύμπαντος.
Και εκεί σε αυτό το αποκαλυπτικό σημείο εμπεριέχεται όλη η μελλούμενη πορεία μας, ένας αγώνας σαν κανέναν άλλο, μια καταλυτική θυσία αγάπης και επανόρθωσις όλων όσων προηγήθηκαν μέσα από την στρεβλότητα του εγώ, το οποίο τώρα κατανοεί και συναινεί στην ορθή και δίκαι ολοκλήρωσή του μέσω της Χάρις η οποία ξεδιπλώνεται μέσα του, εξαγνιστικά, μεταμορφωτικά.
Η πορεία μας μέσα σε αυτό το πλαίσιο ύπαρξης και ζωής είναι μια προετοιμασία θανάτου του εγώ και η αναγέννηση του αληθινού ανθρώπου. Όποιος μπορεί να δει αυτήν την πραγματικότητα προετοιμάζεται για τις μεγάλες επερχόμενες κοσμικές αλλαγές οι οποίες ήδη μας χτυπούν την πόρτα.
Για αυτό όπως σοφά μας λέγεται 'έφτασε η ώρα'.
Ο τυφλός θα δει, ο εκ γενετής ανάπηρος θα προχωρήσει, και ο συμβολικά νεκρός άνθρωπος στο πνεύμα θα ζήσει ξανά.
Art : Jacob Jordaens Ο Πρεσβύτερος, Η Τελευταία Κρίση 1653

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου