Περιγραφή και ερμηνεία ενός πίνακα του Robert Fludd από τον Manly P. Hall

 

Περιγραφή και ερμηνεία ενός πίνακα του Robert Fludd από τον Manly P. Hall

Αυτή η εικόνα προέρχεται από τα σπάνια και δυσεύρετα γραπτά του Robert Fludd, του μεσαιωνικού Άγγλου αλχημιστή και Ροδόσταυρου, ο οποίος λέγεται ότι έφερε τις διδασκαλίες του C.R.C. από τη Γερμανία και ότι συνδέθηκε στενά με την πρώιμη ανάπτυξη τόσο του Τεκτονισμού όσο και του Ροδοσταυρισμού.

Η εικόνα αναπαριστά τις ιεραρχίες της φύσης και το μεγάλο μάθημά της για τον μελετητή της απόκρυφης φιλοσοφίας έγκειται στην αναλογία μεταξύ στοιχείων, χημικών ουσιών, πλανητών, θεών και ουράνιων ιεραρχιών. Ο πίνακας διαιρείται σε δύο μεγάλα τμήματα όπως το ωροσκόπιο της αστρολογίας.

Αυτό που βρίσκεται κάτω από την κεντρική οριζόντια γραμμή αντιπροσωπεύει την κατώτερη δημιουργία, ενώ αυτό που βρίσκεται επάνω συμβολίζει την ανώτερη δημιουργία. Καθώς η ανώτερη δημιουργία είναι η αιτία όλου του κόσμου, σε αυτόν τον χάρτη εκτίθενται οι υπερφυσικές ιεραρχίες και οι διάφορες νοήμονες δυνάμεις που βρίσκονται πίσω από την εκδήλωση.

Το πάνω μέρος του διαγράμματος συμβολίζει τη Τεκτονική Στοά και το σώμα του φωτισμένου Τέκτονα, ενώ το κάτω μέρος συμβολίζει την αφώτιστη άρνηση της ύπαρξης. Στους ομόκεντρους δακτυλίους τοποθετούνται τα ονόματα των Δυνάμεων του σύμπαντος, όπως αυτά απαντώνται στις διάφορες ιερές τέχνες και επιστήμες.

Τα ιερά Εβραϊκά ονόματα και τα Sephira της Εβραϊκής Qabballah βρίσκονται στα κενά μεταξύ των Α και Β. Οι υπερφυσικές ιεραρχίες των θεϊκών όντων και οι κορυφαίοι άγγελοι και κυβερνήτες των ιεραρχιών περνούν μέσα από τη σφαίρα που σηματοδοτείται από τη γραμμή του Β. Κάτω από το C. έχουμε τους αστρολογικούς κόσμους και κάτω από το D. τα φυσικά, χημικά, αλχημικά, ορυκτά και ζωικά βασίλεια που είναι τοποθετημένα όπως βρίσκονται στη φύση.

Στους εξωτερικούς δακτυλίους πέρα από το Α., βρίσκουμε τις πρωταρχικές αρχές της δημιουργίας με το ρόλο που παίζουν στην εξέλιξη ενός σύμπαντος, ενός ατόμου ή ενός πρωτοπλασματικού κυττάρου. Αυτή είναι μία από τις πιο περίπλοκες αλχημικές πλάκες και δεν μπορεί ποτέ να εξηγηθεί ικανοποιητικά μέχρι το άτομο να έχει ξεδιπλώσει έναν πολύ υψηλό βαθμό πνευματικής όρασης και διορατικότητας.

Το πέρασμα του ανθρώπου μέσα από τους πνευματικούς κόσμους της φύσης και η δωδεκαπλή συγκρότηση της δικής του σφαίρας και αλυσίδας είναι το αποτέλεσμα της συνειδητής μύησης, η οποία, μέχρι να λάβει χώρα, αποκρύπτετε από τον άνθρωπο - λόγω του δικού του συνειδησιακού περιορισμού - τα μυστήρια που είναι η παρακαταθήκη των σοφών.

Δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα μυστήρια στη φύση για εκείνους που έχουν κερδίσει το δικαίωμα να γνωρίζουν, ούτε υπάρχει κάτι κρυμμένο που δεν θα αποκαλυφθεί. Όμως ο μόνος τρόπος με τον οποίο το αόρατο μπορεί να έρθει σε συνειδητή εκδήλωση είναι όταν ο άνθρωπος αφαιρεί τα πέπλα του περιορισμού από τα μάτια του με την ανάπτυξη και την εξέλιξη.

Έτσι, οι πίνακες αυτοί έχουν ένα πολύ σπουδαίο νόημα, αλλά όπως και οι ιερές γραφές των Φωτισμένων, σφραγίζονται για πάντα από τους αδαείς λόγω της δικής τους άγνοιας.

Καμία απλή διανοητική δύναμη δεν είναι ικανή να αποκαλύψει τα θεία μυστήρια. Μόνο οι ιδιότητες της ψυχής, η υψηλότερη από τις πνευματικές αντανακλαστικές δυνάμεις, η συνένωση της πνευματικής λογικής και της μυστικιστικής διαίσθησης είναι ικανή να παράγει αληθινό φωτισμό.

Το πρώτο βήμα για τη μελέτη αυτών των πινάκων δεν είναι ούτε η ανάγνωση ούτε ο διαλογισμός, αλλά η πρακτική αυτο-αναγέννηση που θα δώσει στην ανώτερη δύναμη μέσα στον άνθρωπο την ευκαιρία να εκφράσει τη δική της παντοδύναμη γνώση. Αυτή η πλάκα περιέχει ολόκληρο το μυστικό της πνευματικής κυριαρχίας και της αναλογίας, αλλά δεν μπορούν να ειπωθούν περισσότερα γι' αυτήν από το ότι κάθε άτομο πρέπει να αρχειοθετήσει από τους δικούς του οργανισμούς το κλειδί που θα ξεκλειδώσει τα μυστήριά της, διότι οι σοφοί σχεδίασαν αυτά τα πράγματα για τη χρήση των σοφών και το τίμημα της κατανόησης των λόγων των Φωτισμένων είναι να φωτιστείς εσύ ο ίδιος.

Αυτό γίνεται όταν το φως του πνεύματος λάμπει για να αναδείξει τα χρώματα στην τυπωμένη σελίδα μέσα από το αναγεννημένο φανάρι του φιλοσόφου - τον δικό του επταπλό σωματικό οργανισμό.