Από το ημερολόγιο του Κρισναμούρτι σχετικά με τον διαλογισμό

Από το ημερολόγιο του Κρισναμούρτι σχετικά με τον διαλογισμό

Ο διαλογισμός διασπά τα όρια της συνείδησης, καταστρέφει τον μηχανισμό της σκέψης και το συναίσθημα που η σκέψη προκαλεί.

Ο διαλογισμός που συλλαμβάνεται με μια μέθοδο, μέσα σε ένα σύστημα ανταμοιβών και υποσχέσεων, παραλύει και τιθασεύει την ενέργεια.

Ο διαλογισμός είναι η απελευθέρωση της ενέργειας σε αφθονία, και ο έλεγχος, η πειθαρχία και η καταστολή καταστρέφουν την καθαρότητα αυτής της ενέργειας.

Ο διαλογισμός δεν είναι μια αναζήτηση σκέψης ή μιας ιδέας, είναι η ουσία κάθε σκέψης, που είναι πέρα από κάθε σκέψη και συναίσθημα. Τότε είναι μια κίνηση προς στο άγνωστο.

Ο διαλογισμός είναι η κίνηση που καταστρέφει τον παρατηρητή, αυτόν που βιώνει, είναι μια κίνηση η οποία είναι πέρα από κάθε σύμβολο, σκέψη και συναίσθημα. Η ταχύτητά του δεν είναι μετρήσιμη.

Δεν υπάρχει πραγματικά απόσπαση της προσοχής, διότι ο διαλογισμός δεν είναι συγκέντρωση, που είναι ο αποκλεισμός, ο τερματισμός, η αντίσταση και η σύγκρουση.... Ένας νους σε συγκέντρωση δεν μπορεί να διαλογιστεί.

Το θεμέλιο για τον αληθινό διαλογισμό είναι αυτή η παθητική συνειδητοποίηση η οποία είναι η απόλυτη ελευθερία από την εξουσία και την φιλοδοξία, το φθόνο και τον φόβο.

Ο διαλογισμός δεν έχει αρχή ούτε τέλος, σε αυτόν δεν υπάρχει επίτευγμα και καμία αποτυχία, καμία συγκέντρωση και καμία αποποίηση, είναι μια κίνηση χωρίς οριστικότητα και επομένως πέραν του χρόνου και του χώρου.

Ο διαλογισμός ξεπερνά την σκέψη, συνειδητή ή κρυμμένη, και μια όραση πέρα από την ικανότητα της σκέψης.

Ο διαλογισμός αρχίζει με αυτογνωσία και πηγαίνει πέρα από τη γνώση.

Ο διαλογισμός είναι καταστροφή, είναι ένας κίνδυνος για όσους θέλουν να ζήσουν μια επιφανειακή ζωή και μια ζωή φαντασίας και μύθου.

Meditation is not a search; it’s not a seeking, a probing, an exploration. It is an explosion and discovery. It’s not the taming of the brain to conform nor is it a self-introspective analysis; it is certainly not the training in concentration which includes, chooses and denies. It’s something that comes naturally, when all positive and negative assertions and accomplishments have been understood and drop away easily. It is the total emptiness of the brain. It’s the emptiness that is essential not what’s in the emptiness; there is seeing only from emptiness; all virtue, not social morality and respectability, springs from it. It’s out of this emptiness love comes, otherwise it’s not love. Foundation of righteousness is in this emptiness. It’s the end and beginning of all things.