Προς Κορινθίους Α' Κεφ. 2 - 1 Corinthians 2

Προς Κορινθίους Α' Κεφ. 2 - 1 Corinthians 2

1. Αδελφοί, και εγώ, όταν ήρθα σε σας, ήρθα όχι με υπεροχή λόγου ή σοφίας, κηρύττοντας σε σας τη μαρτυρία τού Θεού.
2. Επειδή, αποφάσισα να μη ξέρω ανάμεσά σας τίποτε άλλο, παρά μονάχα τον Ιησού Χριστό, κι αυτόν σταυρωμένον.
3. Και εγώ ήρθα σε σας με ασθένεια, και με φόβο, και με πολύν τρόμο.
4. Και ο λόγος μου και το κήρυγμά μου δεν γίνονταν με καταπειστικά λόγια ανθρώπινης σοφίας, αλλά με απόδειξη Πνεύματος και δύναμης·
5. ώστε η πίστη σας να είναι όχι διαμέσου τής σοφίας των ανθρώπων, αλλά διαμέσου τής δύναμης του Θεού.
6. Μάλιστα, μιλάμε σοφία ανάμεσα στους τελείους· σοφία, όμως, όχι τούτου τού αιώνα, ούτε των αρχόντων τούτου τού αιώνα, που φθείρονται·
7. αλλά, μιλάμε σοφία Θεού, μυστηριώδη, που ήταν κρυμμένη, την οποία ο Θεός προόρισε πριν από τους αιώνες προς δική μας δόξα·
8. την οποία κανένας από τους άρχοντες τούτου τού αιώνα δεν γνώρισε, επειδή, αν θα γνώριζαν, δεν θα σταύρωναν τον Κύριο της δόξας·
9. αλλά, καθώς είναι γραμμένο: «Εκείνα που μάτι δεν είδε, και αυτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι' αυτούς που τον αγαπούν».
10. Σε μας, όμως, ο Θεός τα αποκάλυψε διαμέσου τού Πνεύματός του· δεδομένου ότι, το Πνεύμα ερευνάει τα πάντα, και τα βάθη τού Θεού.
11. Επειδή, ποιος από τους ανθρώπους γνωρίζει αυτά που είναι μέσα στον άνθρωπο, παρά μονάχα το πνεύμα τού ανθρώπου που είναι μέσα του; Έτσι, και εκείνα που είναι μέσα στον Θεό δεν τα γνωρίζει κανένας, παρά μονάχα το Πνεύμα τού Θεού.
12. Εμείς, όμως, δεν λάβαμε το πνεύμα τού κόσμου, αλλά το Πνεύμα που προέρχεται από τον Θεό, για να γνωρίσουμε εκείνα που χαρίστηκαν σε μας από τον Θεό.
13. Τα οποία και μιλάμε, όχι με διδαγμένα λόγια ανθρώπινης σοφίας, αλλά διδαγμένα από το Άγιο Πνεύμα, συγκρίνοντας τα πνευματικά προς τα πνευματικά.
14. Ο φυσικός άνθρωπος, όμως, δεν δέχεται αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα τού Θεού· επειδή είναι σ' αυτόν μωρία, και δεν μπορεί να τα γνωρίσει· για τον λόγο ότι, ανακρίνονται με πνευματικό τρόπο.
15. Ενώ μεν ο πνευματικός άνθρωπος ανακρίνει τα πάντα, αυτός όμως δεν ανακρίνεται από κανέναν.
16. Επειδή: «Ποιος γνώρισε τον νου τού Κυρίου, ώστε να τον διδάξει;». Εμείς, όμως, έχουμε νουν Χριστού. 

 

***

Μόνον μέσα από ταπεινότητα και την επίγνωση της ατέλειας του ένας ακόλουθος του Χριστού μπορεί να μιλήσει γινόμενος ένα δοχείο για το Πνεύμα, για την Σοφία που αυτό περιέχει και αυτός ο Λόγος δεν εκφράζεται από τον συνηθισμένο νου του ανθρώπου, ούτε και απευθύνεται στην νόηση των πιστών αλλά πηγάζει και εξωτερικεύει με δύναμη το Πνεύμα το οποίο μπορεί να αλλάξει να μεταμορφώσει οτιδήποτε είναι δεκτικό σε αυτό.

Η δύναμη και η γνώση αυτή είναι εντελώς νέα για όλους τους ανθρώπους και αποκαλύφτηκε από τον Χριστό όταν ο καιρός ήταν κατάλληλος για αυτό και κανένας δεν  γνώριζε αυτήν την διδασκαλία πριν την έλευση του.Ο άνθρωπος απλά δεν ήταν δομικά κατάλληλος για να την κατανόηση πρωτύτερα.

Έτσι το Πνεύμα του Θεού μας αποκαλύπτει αυτήν την Σοφία μέσω του Άγιου Πνεύματος γιατί μόνον όποιος κατορθώσει να έχει, να αποκτήσει ένα Νου Χριστού μπορεί να το πετύχει αυτό, ένα νέο δηλαδή νοητικό σώμα.

 

***

Only through humility and the awareness of his imperfection a follower of Christ can speak by becoming a vessel for the Spirit, for the Wisdom that it contains and this Word - Speech is not expressed by the normal human mind or  it is addressed to the intellect of the believers but arises and externalize with power the Spirit which can change, can transform whatever is receptive to it.

This power and knowledge is completely new for everyone and revealed by Christ when the time was suitable for it and no one knew this teaching before His coming.The man just was not structurally sufficient to understand before that.

So the Spirit of God reveals to us this Wisdom through the Holy Spirit, because only those who have managed to acquire a Mind of Christ can do this, a new mental body.