Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Η έννοια της αγνότητας



Η έννοια της αγνότητας δεν περιορίζεται μόνο στα γεννητικά μας όργανα και την σεξουαλική μας ορμή, αλλά και στο συναίσθημα, την σκέψη και την θέληση.

Είναι μια ιδιότητα της νέας ψυχής και δεν προέρχεται από το εγώ και την υλική μας φύση, μιας και τίποτα σε αυτό το επίπεδο δεν είναι αμόλυντο, αγνό, τέλειο, αρμονικό, ισορροπημένο.

Κάθε αυθεντική πνευματική διδασκαλία όταν έρχεται σε επαφή με τον κόσμο, εξωτερικεύετε δηλαδή, απευθύνετε σε συνειδήσεις χιλιάδων ανθρώπων που βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα εξέλιξης και κατανόησης, έτσι είναι απόλυτα αναγκαίο αυτή να έρχεται σε συμφωνία, σε επαφή με κάποιους κανόνες που την διαμορφώνουν με την εκάστοτε κοινωνική ηθική και έθιμα της κοινωνίας.

Κατά την διάρκεια των πρώτων χριστιανικών χρόνων συνηθιζότανε ο γάμος με γυναίκες που βρίσκονταν στην ηλικία των 14 χρόνον και όπως καταλαβαίνετε θα ήτανε απόλυτα φυσιολογικό ένα παιδί μιας τέτοιας ηλικίας να μην είχε σεξουαλική επαφή πριν.

Δεν θα ήθελα εδώ να εξηγήσω την ιερότητα του μυστηρίου του γάμου και την σημαντικότητα της ένωσης δυο ανθρώπων που νιώθουν αγάπη και έτσι οδηγούμενοι από αυτή είναι και γίνονται δημιουργικοί σε όλα τα επίπεδα απλά να τονίσω ότι λόγο της διαφορετικής ηθικής και της υποτιθέμενης εξέλιξης της κοινωνίας κάποια πράγματα δεν πρέπει να τα βλέπουμε αυστηρά και απόλυτα διότι τότε πέφτουμε στο κενό.

Χρειάζεται κατανόηση και αγάπη και διάθεση επικοινωνίας και μετάδοσης της ορθής διδασκαλίας του Χριστού ώστε να μην υπάρχουν ούτε παρανοήσεις ούτε διαστρεβλώσεις.

Ο ανθρωπος που κατανοεί την σημαντικότητα όλων αυτών των συναισθημάτων που οι ανθρώπινες και οι ερωτικές σχέσεις μας δίνουν κατανοεί το πόσο έντονα πρέπει να τις σεβαστούμε και με σοβαρότητα και αγάπη να τις εκφράσουμε εκεί που πρέπει.

Μην ξεχνάτε ότι ο Ιωσήφ παντρεύτηκε την Μαρία όταν αυτή ήτανε 14 χρονών! 
Και αυτός ήτανε και κατά πολύ μεγαλύτερης ηλικίας, αυτό στον σύγχρονο δυτικό κόσμο θα θεωρείτο παιδεραστία. 

Η αγνότητα είναι σαν ένα όμορφο λουλούδι που ευωδιάζει υπέροχα, αλλα δεν είναι παρά σαν ένας σπόρος μέσα μας.

Έχουμε την διάθεση να τον αφυπνίσουμε, να του δώσουμε ζωή; 

Αυτό είναι και ένα εσωτερικό χρέος μέσα στον καθένα από εμάς, άλλωστε εμείς οι ίδιοι δεν επιλέγουμε τον δρόμο μας;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου